Dagsbrún - 01.06.1893, Qupperneq 7

—87—
Hvað gerir menn sæla?
Hvorki er það auður né veraldar völd
ei virðing né prakt nokkurs- konar,
sem frið stráir himneskum fjörsins á kvöld
með fullnægju sérhverrar vonar.
ííei, það eru lijörtu svo hugrökk og sterk,
sem hata ’ið falska og lága;
en helga sitt líf til að vinna þau verk,
sem verkar hið göfga og háa.
Allt lífið er reynsla, þess reynslan ber vott,
svo reyndu að stríða og vinna ;
þó stórt þú ei vinnir sé verk þitt trútt, gott,
það vert er meir þúsunda hinna.
M. J. Benedictsson.
Hugleiðingar um ritninguna.
[Framhald.]
Hin fyrsta hugmynd um Guð, sem vér finnum hjá Gyðing-
um (og sú hugmynd hélst við hjá þjóðinni allt fram um herleiðing-
una eptir 600 f. Kr.) er sú, að Guð þeirra, Jehóva, var ekki hinn
eini Guð, heldur var hann einn af mörgum guðum, en æðri, en all-
ir aðrir guðir. Þannið segir í 2. Móseshók 15, 11.: „Drottinn!
hver er, sem þú, meðal guðanna?“ og í 1. Konungab. 8, 23.: „Eng-
inn guð er sem þú, á himninum yfir, eða jörðunni undir.“ Þegar
Móses fer að boði drottins til Earaós og heimtar það, að hann sleppi
Israelsmönnum, þá kallar hann eigi Jelióva hinn eina guð í alheim-
inum, heldur „Guð Hebreanna.“ Þegar liin tíu laga-boðorð eru rit-
uð á Sinai, þá er Guð ekki látinn segja: „Eg em hinn ei nasti guð,