Ægir - 01.01.2018, Blaðsíða 30

30
„Þetta er búið að vera algert æv-
intýri á Kleifaberginu undanfarin
ár. Þegar ég byrjaði vorum við
mikið að veiða í landhelgi Rússa
í Barentshafinu, bæði úr kvóta
Brims og úr leigukvóta. Ég kom
um borð sumarið 2014, en skip-
ið var þarna uppfrá frá því í maí
og fram í lok ágúst. Þá voru tvær
áhafnir til skiptis á skipinu og
við lönduðum alltaf í Noregi.
Þetta var mjög gott sumar í
Rússasjónum,“ segir Stefán Sig-
urðsson, stýrimaður á Kleifa-
berginu og í áhöfn Árna Gunn-
ólfssonar. Hann var á Arnari HU
áður. „Ég er búinn að vera mikið
á togurum og var á ísfisktogur-
um ÚA á árum áður, bæði stýri-
maður og skipstjóri og var þar
síðast með ísfisktogarann Árbak.
Við höfum verið í Rússasjó á
vorin og fram á sumar, en einnig
stundum seint á haustin. Í febrú-
ar og mars höfum við verið á
veiðum við Noreg en þess á milli
hér heima. Eins og þetta var á
síðasta ári, fórum við til Noregs
eftir verkfall, síðan einn túr
heima og síðan upp til Rúss-
lands og vorum þar fram að sjó-
mannadegi. Ætli aflinn úr Bar-
entshafinu hafi ekki verið um
2.800 tonn með ýsu og öllu
saman. Það var leigður kvóti á
skipið í Rússasjónum 2014 og
2015, og var aflinn sem við
veiddum í Barentshafi 2014, við
Noreg og Rússland, 5.500 tonn.
Þessi leiga hefur náttúrulega
aukið aflann og verðmætin,“
segir Stefán.
Skipið hefur verið að fiska yf-
ir 10.000 tonn undanfarin 5-6 ár
og farið mest í 11.500 tonn. Allt
bolfiskur, ekkert verið farið á
makríl í nokkur ár.
En hver er lykill að svona
góðum árangri? „Þetta er erfið
spurning. Það fer saman heppni
og reynsla og stundum hæfileik-
ar. Síðan veiðist greinilega mjög
vel á skipið og það þarf líka
hörku mannskap til að ná svona
góðum árangri. Mesta sem hef-
ur farið hér í gegn sem ég veit
um var norður í Barentshafi í
nóvember 2015, þegar við tók-
um 300 tonn á þremur dögum.
Þetta var alveg „dræ“ þorskur,
góð stærð, og hann var flakaður
og frystur með beini og gang-
urinn var alveg ævintýralegur.
Þegar verið er í blönduðum afla
verða afköstin töluvert minni
vegna þess að þá þarf að skipta
á milli tegunda í meira mæli.“
Hvað er það sem takmarkar
magnið, mannskapurinn eða
frystigetan?
„Það er oft frystigetan eins
og til dæmis í karfanum. Skipið
er frekar þröngt og við höfum
ekki meira pláss til að auka af-
köstin með því að fjölga frysti-
tækjum. Samt sem áður er búið
að gera alveg ótrúlega hluti hér
um borð og allir hafa lagst á eitt
að gera vel. Á undanförnum ár-
um hafa verið litlar breytingar á
áhöfnum skipsins og það munar
mjög miklu til dæmis í sam-
bandi við afköstin í vinnslunni.
Stærsta túrinn á skipinu á
Víðir Jónsson og áhöfn hans.
Það var í maí 2015 í rússneskri
landhelgi, sem aflaverðmætið
varð um 700 milljónir króna. Þeir
fylltu skipið og fóru og milli-
lönduðu og fylltu aftur. Mest var
þetta þorskur. Það var líka
stærsta árið á skipinu. Ég held
það hafi verið 3,7 milljarðar afla-
verðmætið. Undanfarin ár höf-
um við alltaf verið með yfir tvo
milljarða í afaverðmæti á ári, en
gengið lækkaði síðan mikið eftir
2015 og þá fór aflaverðmætið
allt niður á við.
Þetta hefur gengið vel enda
segja tölurnar þá sögu. En skipið
er orðið gamalt og það er kom-
inn tími á breytingar. Það er í
raun og veru ótrúlegt að elsta
frystiskipið í flotanum hafi náð
þessum árangri undanfarin ár,“
segir Stefán.
Stefán Sigurðsson, stýrimaður, í brúnni á Kleifaberginu. Mynd: Þorgeir Baldursson
Stefán Sigurðsson, stýrimaður á Kleifabergi
Ótrúlegur árangur hjá
elsta frystiskipi flotans