Morgunblaðið - 06.02.2018, Blaðsíða 30

30 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. FEBRÚAR 2018
Guðrún Erlingsdóttir
ge@mbl.is
„Mig langaði að syngja aríu Rosa-
linde úr Leðurblökunni, eftir Johann
Strauss á hádegistónleikunum en í
henni reynir Rosalinde að plata
manninn sinn klædd eins og ung-
versk hefðarfrú á grímudansleik.
Hún er að sanna það að maðurinn
hennar muni halda framhjá henni.
Þannig kviknaði hugmyndin að
þema tónleikanna,“ segir Hallveig
Rúnarsdóttir sópransöngkona sem
syngur á fyrstu hádegistónleikum
ársins í Hafnarborg í dag kl. 12, en
þetta er 15. starfsár raðarinnar.
Hallveig segir að Antonía Hevesi,
píanóleikari og listrænn stjórnandi
hádegistónleikanna, sé dugleg að
vera með þemu á tónleikunum og
hún hafi tekið vel í hugmyndina um
„dívur í dulargervi“. Nafngiftin
helgist af því að allar aríurnar sem
fluttar verða eigi það sameiginlegt
að tengjast konum sem á einn eða
annan hátt villa á sér heimildir en
karlar komi líka við sögu.
„Ég hef sungið þessa aríu Rosa-
linde einu sinni áður, fyrir nokkrum
árum á nýárstónleikum með Elektra
Ensemble-hópnum. Þetta er stór
aría og skemmtileg sem ég er nú
tilbúin að syngja.“
Hallveig segir samstarf þeirra
Antoníu langt og gott. „Ég hef einu
sinni áður sungið á hádegistón-
leikum í Hafnarborg undir hennar
stjórn. Antonía var lengi meðleikari
og söngþjálfari hjá Íslensku óper-
unni þar sem ég söng oft hlutverk og
svo kennum við báðar við Söngskóla
Sigurðar Demetz.“
Svik og framhjáhald
Þrjár aðrar aríur verða á dagskrá
hádegistónleikanna. „Fyrst er aría
Súsönnu úr Brúðkaupi Fígarós eftir
Wolfgang Amadeus Mozart. Í henni
fær greifynjan þernuna Súsönnu til
þess að fara dulbúin sem greifynja á
fjörurnar við eiginmann sinn og
þannig ætlar eiginkonan að sanna
vilja eiginmannsins til framhjáhalds.
Næst kemur aría Fiordiligi úr Cosi
fan tutte eftir Mozart en þar skipta
kærastar Fiordiligi og Dorabellu
systur hennar um gervi til að sanna
Aríur um dívur
í dulargervi
 Hallveig Rúnarsdóttir og Antonía
Hevesi koma fram í Hafnarborg í dag
Um sex ár eru liðin frá þvíþeir Gunnar Karlsson ogHilmar Sigurðsson, semstofnuðu fyrirtækið Gun-
Hil, fóru að vinna að næstu teikni-
mynd sinni í fullri lengd, Lói – þú
flýgur aldrei einn. Sú fyrri, Hetjur
Valhallar – Þór, var mikið afrek og
bar vitni miklum hæfileikum, hug-
myndaflugi og húmor aðstandenda.
Þá var Óskar Jónasson í leikstjóra-
stólnum en nú er það Árni Ólafur
Ásgeirsson. Friðrik Erlingsson
skrifaði handrit beggja teiknimynda
og sótti í fyrri mynd í heillandi
brunn norrænnar goðafræði en nú
er það vorboðinn ljúfi sem fær sína
verðskulduðu athygli.
Í Lói – þú flýgur aldrei einn segir
af lóuunganum Lóa sem tekst ekki
að læra að fljúga og er af móður
sinni talinn af eftir að hafa lent fyrst
í klóm fálka og svo í kattarkjafti. Þó
að Lói sé aðeins örfárra mánaða hef-
ur honum tekist að eignast kærustu
(sem heitir Lóa, hvað annað?) og
syrgir hún hann einnig þar sem hún
flýgur suður á bóginn með móður
Lóa og öðrum lóum. Þrátt fyrir níst-
andi sorg ákveður Lói að leggja ekki
árar í bát, einsetur sér að lifa vetur-
inn af og bíða eftir mömmu sinni og
Lóu sinni heittelskaðri. Faðir hans,
sem hefur nýlega verið drepinn af
aðalóvini lóanna, fálkanum Skugga,
var þeirrar skoðunar að eingöngu
skræfur héldu kyrru fyrir yfir vetur-
inn. Lói kemst hins vegar fljótt að
því að þeir sem lifa af íslenskan vet-
ur (sögusviðið er augljóslega Ísland
þó að það sé aldrei nefnt í myndinni)
eru allt annað en skræfur og að til
þarf hörku, lífsvilja og úthald. Lói
lendir ítrekað í lífshættu þar sem
bæði refir og fálkar vilja éta hann og
er nærri því að frjósa í hel en með
aðstoð rjúpunnar Karra tekst hon-
um bæði að lifa af árásir og bítandi
frost og komast á endanum að Para-
dísarlundi, grænum reit með heitri
náttúrulaug þar sem nokkur dýr
hafast við yfir veturinn og njóta lífs-
ins í botn. Eins og við má búast fer
allt á endanum vel, Lói lærir að
fljúga og fálkinn Skuggi fær makleg
málagjöld eftir æsilegan eltingaleik
við hetjuna ungu.
Teiknimyndin um Lóa er ákaflega
falleg á heildina litið, þökk sé ein-
hverjum krúttlegasta fugli sem rýn-
ir minnist að hafa séð á hvíta tjald-
inu og ægifögru landslagi sem
prýðir myndina frá upphafi til enda.
Augljóst er að fyrirmyndin er Ísland
að sumri og vetri; iðagrænir vellir,
fíflar og mosavaxnir steinar eru
listavel teiknaðir og málaðir og það
sama má segja um snævi þakin fjöll í
vetrarhluta myndarinnar.
Persónurnar sem Gunnar hefur
skapað eru bæði skondnar og litrík-
ar og fálkinn Skuggi er skemmtilega
ógnvekjandi. Myndin á nokkra góða
spretti hvað grín varðar en þó sér-
staklega þegar hegðun dýranna
minnir hvað mest á hegðun manna,
t.d. þegar refurinn bregður sér
óvænt í hlutverk sjónvarpskokks og
kennir bíógestum að undirbúa rjúpu
til matreiðslu og er kryddið þar
lykilatriði.
Reyndar hefði meira grín verið vel
þegið inn á milli krúttlegra atriða og
hættuatriða og auðvitað má eins og í
flestum teiknimyndum finna nokkur
fyrirsjáanleg atriði í Lóa (11 ára son-
ur rýnis spáði til að mynda fyrir um
dauða lóupabbans og æsileg enda-
lokin) sem kemur þó ekki mikið að
sök. Sagan er einföld, ef til vill of
einföld í þeim skilningi að meira
hefði mátt gerast í henni en mynd-
inni vindur samt sem áður vel og
örugglega fram og lengdin er kjörin
fyrir unga áhorfendur, 83 mínútur.
Eitt atriði vafðist fyrir rýni sem er
ekki viss um hvað handritshöfundur
var að fara með því en það er þegar
fálkinn Skuggi ávarpar spegilmynd
sína í ísnum og hún talar til hans á
móti og reynist vera kvenfálki. Í það
minnsta kallar Skuggi fuglinn „elsk-
una“ sína en elskan skammar hann
fyrir að vera ekki nógu duglegur við
lóuveiðarnar og segir að hann verði
að standa sig betur. Hvort þarna er
kominn framliðinn fyrrverandi maki
Skugga eða annað sjálf hans og það
kvenkyns er á huldu og hefði verið
gaman að fá skýringar handritshöf-
undar á þessum furðulega en þó
skemmtilega þætti í sögunni. Annað
skrítið var svo að lóuungarnir
stækkuðu ekkert á heilum vetri og
að Lói virtist sakna kærustu sinnar
meira en móður. Og auðvitað er líka
skrítið að lóuungi eigi kærustu, ef út
í það er farið, en margt skrítnara
hefur nú sést í teiknimyndum.
Tónlist Alta Örvarssonar bætir
við upplifunina eins og kvikmynda-
tónlist á að gera og sama má segja
um grípandi lokalag Gretu Salóme
og tregafullan söng Högna Egils-
sonar um miðja mynd, þegar öll von
virðist úti. Leikarar í íslenskri tal-
Falleg
fuglasaga
Smárabíó, Laugarásbíó,
Háskólabíó og Borgarbíó
Lói – þú flýgur aldrei einn bbbbn
Leikstjóri: Árni Ólafur Ásgeirsson. Með-
leikstjórar: Ives Agemans og Gunnar
Karlsson. Persónur og hönnun: Gunnar
Karlsson. Stjórnandi kvikunar: Dirk
Henrotay. Saga og handrit: Friðrik Erl-
ingsson. Tónlist: Atli Örvarsson.
Aðalleikarar í íslenskri talsetningu:
Matthías Matthíasson, Rakel Björgvins-
dóttir, Jóhann Sigurðarson, Arnar Jóns-
son, Hilmir Snær Guðnason, Guðjón
Davíð Karlsson og Þórunn Erna Clau-
sen. Ísland og Belgía, 2018. 83 mín.
HELGI SNÆR
SIGURÐSSON
KVIKMYNDIR
Michael Jackson heitinn hefði orðið
sextugur 29. ágúst á þessu ári og af
því tilefni ákvað Yesmine Olsson,
dansari og athafnakona, sem verið
hefur aðdáandi Jacksons allt frá
barnæsku, að flytja hingað til lands
og setja á svið tónleikasýninguna
Invincible: A Glorious Tribute to
Michael Jackson í Eldborgarsal
Hörpu 8. september. Sýningin mun
vera sú vinsælasta í heimi af þeim
sem tileinkaðar eru ferli Jacksons.
Einn af danshöfundum Jacksons,
Lavelle Smith Jr., er danshöfundur
sýningarinnar og þjálfar dansarana
sem koma fram í henni en höfundur
og leikstjóri sýningarinnar er Darr-
in Ross, sem starfar fyrir fyrir-
tækið RossLive Entertainment.
Sýningin kemur hingað til lands frá
New York en sýnt hefur verið víða
um Bandaríkin. Jeffrey Perez og
Peter Carter skipta með sér hlut-
verki Jacksons í sýningunni. Miða-
sala á sýninguna hefst 1. mars.
Vinsæl Úr sýningunni um Jackson.
Tónleikasýning um
Jackson í Eldborg
Fulltrúar 30 út-
gefenda hyggjast
senda skipuleggj-
endum Man
Booker-verðlaun-
anna bréf þar
sem þess er óskað
að bandarískir
rithöfundar komi
ekki til greina
sem verðlauna-
hafar. Frá þessu
greinir The
Guardian. Fram
til ársins 2014 komu bandarískir
höfundar ekki til greina, en þá var
fyrirkomulagi breytt þannig að allir
höfundar sem skrifa á ensku og
gefnir eru út í Bretlandi komi til
greina. Í bréfinu er bent á að gagn-
stætt markmiðum hafi þetta leitt til
aukinnar einsleitni meðal höfunda.
Vilja ekki banda-
ríska höfunda
Vann Bandaríski
höfundurinn
George Saunders
vann í fyrra.
Smáralind – Sími 517 0317 – www.plusminus.is
PLUSMINUS | OPTIC