Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.04.2018, Blaðsíða 17

15.4. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17
Glæsilegi
strandkjóllinn
Sólveigu Þorsteinsdóttur
vantaði léttan strandkjól fyrir
sólarlandaferðina sína. Hún
fór á netið og pantaði sér
rauðan kjól eftir mynd.
„Þetta var útkoman, og
trúið mér, ég prófaði að
snúa honum á alla vegu og
prófa allt, svona lítur hann
út og það var ekki
nokkur leið að hann
myndi líta út eins
og á myndinni,“
segir Sólveig.
„Svo svona var
þetta, þetta var
„smekklegasta
niðurstaðan, fleg-
ið niður á nafla
og klauf upp að
mitti og eitt alls-
herjar hláturs-
kast. Að sjálf-
sögðu á ég
kjólinn ennþá.“
Sólveig reyndi allt
hvað hún gat til að
telja sér trú um að
kjólinn væri eins og
á myndinni. Það
gekk ekki.
„Mig vantaði svo stóla á pallinn hjá
mér og fékk strákana mína og eigin-
mann til að vafra með mér á netinu og
skoða stóla. Við rákumst loks á þessa
líka fínu stóla, pöntuðum þá og svo leið
og beið þar til þeir komu loksins,“ seg-
ir Birna Baldursdóttir, íþróttakona
og kennari með meiru.
Loks kom tilkynningin frá pósthús-
inu og Birna var heldur hissa þegar
afgreiðslumaðurinn rétti henni lítinn
pakka, þetta hlyti að vera eitthvað
annað en stólarnir. Í pakkanum voru
þó vissulega stólar, vandmálið var að
þeir voru í stærð fyrir barbídúkkur
sem vilja hafa það huggulegt.
„Ég hló svo mikið þennan dag að
ég fékk strengi og þegar maðurinn
minn kom heim sagði ég; „Elskan,
stólarnir eru komnir“ og hann skim-
aði út um allt. Þótt ég hefði komið
þeim fyrir fyrir framan nefið á honum
fann hann þá hvergi, enda agnarlitlir.
Einum fjölskyldumeðlimi varð svo
mikið um þetta að hann spurði mig
hvort ég ætlaði ekki örugglega að
fara með þessi kaup sem leyndarmál,
vera nokkuð að segja fólki frá þessu!
Ég tek það hins vegar fram að
þetta var vel dulbúin auglýsing á net-
inu, sölumyndin var af manneskju
sitjandi á stólnum, ef ég hefði rýnt í
agnarsmáa letrið neðst hefði ég séð
að þar stóð að stólarnir væru 15 cm á
hæð.“
„Elskan, stólarnir
eru komnir“
Stólarnir hentuðu
barbídúkkunum en
ekki fjölskyldu-
meðlimum.
Eyjamanninum Jóhanni Inga Norðfjörð
var ekki skemmt yfir sínum fyrstu og
síðustu kaupum á AliExpress, að
minnsta kosti ekki í fyrstu þar sem
jakkinn hafði verið keyptur fyrir
lokahóf ÍBV og átti að gleðjast í
nýja jakkanum.
„Það er hægt að hlæja að
þessu í dag en miðað við stærð-
irnar þarna hefði ég líklega
þurft fjórum sinnum extra large
til að hann gæti mögulega pass-
að. Ég pantaði jakkann í X-
large en engu að síður er hann
svona. En það hefði víst ekki
dugað að panta stærra númer
því efnið sjálft var hræðilegt,
einhvers konar viskustykki eða
þunnar gardínur,“ segir Jó-
hann en hann hafði beðið í þrjá
mánuði eftir jakkanum og segist ekki geta lýst vonbrigðunum á
pósthúsinu. Í dag pantar hann á Asos þar sem hann hefur verið
heppnari og ekki enn lent á samanskroppinni viskustykkisflík.
Og svo eru það stærðirnar …
Það má viðurkennast að jakkinn
kom aðeins betur út á gínunni.
lágt, bara svipað og hausinn hafði kostað í
Epal.
Þegar ég fer á pósthúsið renna á mig
tvær grímur þegar ég fæ afhentan
agnarlítinn pakka og í honum leynist
legóhaus á stærð við fingurnögl. Ég grét
úr hlátri og tel þetta enn það fyndnasta
sem hefur gerst. Enda er þessi haus allt-
af á besta stað í stofunni uppi í hillu þótt
hann reyndar týnist reglulega, nú síðast
í gær þegar ég var að reyna að finna
hann fyrir ljósmyndara Morgunblaðs-
ins!“
Í dag á Svana einnig haus í fullri stærð
en hún náði síðar að kaupa sér hirsluna
eftir öðrum leiðum. „Sonur minn á stóra
hausinn og ég þann litla.
„Ég var búin að ætla mér svona hirslu,
stóran legóhaus, lengi. Síðan hafði ég veð-
ur af því að hann væri kannski að fara að
hætta í framleiðslu og ég hafði rétt misst
af þessum hausum hér heima, voru upp-
seldir í Epal. Ég fór á stúfana og mér til
mikillar gleði fann ég einn á Ebay,“ segir
Svana Lovísa Kristjánsdóttir hönnuður
sem er með hið vinsæla hönnunarblogg
Svart á hvítu.
Hausinn sem Svana Lovísa vísar til og
taldi sig vera að panta hefur notið mikilla
vinsælda enda góðar hirslur þar sem hægt
er að opna hausinn og geyma til dæmis
kubba þar ofan í.
„Það var ekkert skrítið við þessa auglýs-
ingu, verðið var ekkert asnalega hátt eða Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Agnarlítill legóhaus í
stað geymslukassa
Svana Lovísa Krist-
jánsdóttir með
pínuponsu hausinn
sem hún borgaði
sama verð fyrir og
þann stóra.
Þegar Alda Úlfars-
dóttir pantaði sér
glæsilegan kjól í
gegnum netið bjóst
hún í fyrsta lagi við
að hann yrði eins
útlits og það sem
hún bjóst alls ekki
við var að mittis-
beltið væri saumað
á kolröngum stað,
þvert yfir brjóstin.
Þannig var það nú
samt.
„Það var engin
leið að spretta belt-
inu upp, því var
ekki tyllt á eða
laust saumað held-
ur fastneglt við
blúnduna,“ segir
Alda en þess má
geta að þegar hún
hafði samband við
seljandann skrifaði
hann henni: „Kæri
vinur, geturðu vin-
samlegast fært
beltið í mittið. Ef
beltisstærðin pass-
ar ekki mælum við
með að þú takir
það af kjólnum.“
Sem var vissulega
ekki hægt að gera.
Belti yfir brjóst