Fréttablaðið - 01.09.2018, Blaðsíða 34

Þeir sitja  að spjalli í stórri skrifstofu í hús-næði Sjúkrahúss Ísa-fjarðar, Guðmundur Gunnarsson viðskipta-fræðingur og Gylfi
Ólafsson heilsuhagfræðingur.
Hurðin er opin í hálfa gátt og Gylfi
býður okkur Sigtrygg Ara velkomin
í „tennishöllina“ sína! Báðir eru þeir
kumpánar nýráðnir í stórar stöður
á svæðinu,  Guðmundur tekur við
sem bæjarstjóri Ísafjarðar í dag,
1. september, og Gylfi hóf störf sem
forstjóri Heilbrigðisstofnunar Vest-
fjarða (HVEST) fyrir mánuði.
Guðmundur er Bolvíkingur og
Gylfi frá Ísafirði en þeir kynntust
á Akureyri. „Við vorum samtíða
í Háskólanum á Akureyri, báðir
í hópi aðkomufólks,“ rifjar Guð-
mundur upp. „Já, og höfum verið
dálítið samstiga síðan, ég tók við
af honum sem afleysingamaður á
fréttastofu RÚV á Ísafirði og báðir
höfum við unnið fyrir skiptinema-
samtökin AFS, ég í stjórn og hann
framkvæmdastjóri,“ segir Gylfi.
„Auk þess eru konan mín og Gylfi
systkinabörn svo við hittumst líka
í fjölskylduboðum,“ bætir Guð-
mundur við, „og nú erum við báðir
komnir hingað.“
Römm er sú taug er rekka dregur
föðurtúna til segir í fornu kvæði. Var
það taugin ramma sem togaði ykkur
vestur?
„Ég hef alltaf talið mig Ísfirðing
hvar sem ég hef verið og það var
alltaf einn af kostunum að flytja
alfarið vestur,“ segir Gylfi. „Ég sótti
um stöðu framkvæmdastjóra Vest-
fjarðastofu fyrr á þessu ári og þá
fórum við Tinna kona mín í gegnum
umræðuna. Hún er frá Flateyri og
fjölskylda hennar býr hér. Ég fékk
ekki þá stöðu en þegar þessi hjá
HVEST var auglýst, sem hentaði
mínum lærdómi algerlega, þá sótti
ég um.“
Guðmundur segir þá báða eiga
margt kunningjafólk syðra með
rætur fyrir vestan sem hittist gjarn-
an á æskuslóðunum um páska eða
í sumarfríum. „Þá kemur alltaf upp
spurningin: Hvenær á svo að flytja
heim? enda blossar þá upp tilfinn-
ingin: oh, það er svo þægilegt að búa
hér.“
Þeir félagar segja þó ekki aðal-
atriðið að telja hausa úr gamla
skólaárganginum sem enn séu fyrir
vestan eða komnir þangað aftur,
samfélagið sé fjölbreyttara en svo.
„Þegar maður kemur hingað reglu-
lega, eins og við Gummi höfum gert,
þá kynnist maður líka nýja fólkinu
og það er bara heilmikill fjöldi,“
segir Gylfi.
„Já,“ segir Guðmundur. „Ég hitti
væntanlegt samstarfsfólk á bæjar-
skrifstofunum í gær, helmingurinn
af þeim sem sátu við borðið á sviðs-
stjórafundi hafði engar tengingar
vestur þegar þeir réðu sig, en sá
tækifæri í störfum sem hentuðu
og líka í fjölskylduvænu umhverfi.
Þetta er kannski útivistarfólk sem
vill vera nær náttúrunni en í borg-
inni og sér líka kosti þess að ala
börnin upp á stað þar sem ekki fara
tveir klukkutímar á dag í að skutla
og sækja.“
Nýir burðarásar í atvinnulífinu
Gylfi telur bæði samfélag og atvinnu-
líf fyrir vestan mun fjölbreyttara nú
en fyrir nokkrum árum, þó ekki
vilji hann segja að það hafi verið
leiðinlegt og einsleitt áður. „Það eru
komnir nýir burðarásar í atvinnu-
lífið. Hér eru fyrirtæki sem byggja
á nýsköpun og auðvitað líka ferða-
þjónusta þó hún sé ekki í eins mikl-
um mæli og af eins miklum þunga
og á öðrum svæðum, sem getur
líka verið gott og þýtt sóknarfæri. Á
sunnanverðum Vestfjörðum hefur
fiskeldið dregið margt fólk vestur,
enda hafa fyrirtækin borið gæfu til
að vera með höfuðstöðvar sínar á
staðnum. Sama má segja um Keresis
hér á Ísafirði, það er með mörg störf
fyrir vel menntað fólk. Í Þróunar-
setrinu eru margar stofnanir ríkis og
bæja með fólk í sérfræðistörfum og
Háskólasetrið er fullt af nemendum
og kennurum víða að, að ógleymd-
um náttúrustofunum sem eru með
ýmsa sérfræðinga í vinnu.“
Guðmundur kveðst vita mörg
dæmi þess að útlendingum þyki
gott að vera fyrir vestan og finnist
auðvelt að fóta sig þar. „Nú er ég að
koma úr starfi hjá skiptinemasam-
tökunum sem snýst meðal annars
um að ungt fólk komi til Íslands
til ársdvalar og reyni að samlagast
samfélaginu og læra tungumálið.
Þar sá ég skarpar línur í því að þau
ungmenni sem voru svo heppin að
fá fjölskyldur úti á landi náðu miklu
betur að kynnast fólkinu þar, gekk
betur að læra málið og upplifa sig
sem hluta af samfélaginu en þeim
sem voru í borginni. Það helgast
líka af því að krakkar sem koma til
Reykjavíkur halda dálítið hópinn
þar. Ég held þetta sé gott dæmi um
að nándin er meiri í minni plássum
og þar er hægara að mynda tengsl.“
Starfsmannamál í formlegu ferli
Þeir Guðmundur og Gylfi virðast
alveg með kosti þess að búa á lands-
byggðinni á hreinu og fátt nefna
þeir neikvætt við heimahagana, enn
sem komið er. Enda telja þeir íbúum
fyrir vestan þykja nóg komið af nei-
kvæðum fréttum af svæðinu. „Fólki
hér finnst fjölmiðlar engan áhuga
hafa á Vestfjörðum nema þar séu
frystihús að loka eða einhver að
kvarta undan jarðgangaleysi. Við
höfum báðir unnið sem fréttamenn
og vitum að þetta er ekki svona ein-
falt, heldur spurning um hvaðan
röddin berst úr samfélaginu, hvern-
ig hún berst og til hverra,“ segir Guð-
mundur.
Gylfi tekur undir það. „Ef stofn-
unin mín er gúgluð þá eru fyrstu
þrjátíu niðurstöðurnar fréttir af
starfsmannaskiptum, yfirleitt í illu.
Þetta eru vissulega fréttir en bara
alls ekki einu fréttirnar. En auð-
vitað hefur það hrein og bein áhrif
á starfsemina ef stöðurnar sem við
auglýsum fá ekki umsóknir af því
að fólk heldur að hér sé allt í kalda
koli.“
Heilbrigðisumdæmið sem Gylfi
stjórnar nær yfir fimm sveitar-
félög, Bolungarvík, Ísafjarðarbæ
og Súðavík á norðursvæðinu og
Vesturbyggð og Tálknafjörð á
suðursvæðinu. „Við erum með tvö
sjúkrahús, annað á Ísafirði og hitt á
Patreksfirði og við erum með heilsu-
gæslusel, þrjú hjúkrunarheimili og
heimahjúkrun,“ lýsir Gylfi og kveðst
vera svolítið á flandri. „Ég var á Pat-
reksfirði í gær, þar eru 20% af starfs-
fólkinu okkar enda sinnir það líka
Tálknafirði og Bíldudal. Ísafjarðar-
læknar sinna Þingeyri og Flateyri og
fólk þaðan leitar hingað.“
En er búið að leysa þessi erfiðu
starfsmannamál í stofnuninni sem
hann minntist á?
„Nei, það er ekki alveg búið að
bíta úr nálinni með þau en starfs-
andinn er mjög góður.“
„Ég spurði hann að þessu líka
áður en þið komuð, hann er ekki
bara að segja þetta við ykkur,“ skýt-
ur Guðmundur inn í.
„Leifar af málinu eru í formlegu
ferli,“ heldur Gylfi áfram. „Það eru
starfslokasamningar sem er verið
að klára og þetta mál hefur engin
áhrif á daglegan rekstur. Við erum
með skemmtilegustu kaffistofurnar
á svæðinu og frábært fagfólk,“
Guðmundur er frá Bolungarvík og Gylfi frá Ísafirði en þeir kynntust á Akureyri þegar þeir voru þar í hópi utanbæjarmanna í Háskólanum á Akureyri. FréttABlAðið/SiGtryGGur Ari
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
Rígurinn milli bæja
er á undanhaldi
Guðmundur Gunnarsson og Gylfi Ólafsson eru að flytja úr Reykjavík á Ísafjörð
með konur og börn. Þar með snúa þeir aftur í heimahaga, eru hvor frá sínum bæ
á Vestfjörðum og muna þá tíð þegar rígurinn milli þeirra bæja var áþreifanlegur.
Mér hefur aldrei fund-
ist neitt Mál að keyra
vestur, þó það taki
fiMM, sex klukkutíMa.
en þekki fólk fyrir
sunnan seM skilur ekki
hvernig við getuM
réttlætt það að keyra
alla þessa vegalengd
fyrir stuttan tíMa.
þetta snýr öðru vísi við
okkur seM eruM vön því.
Gylfi
↣
1 . s e p t e m b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r34 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð
0
1
-0
9
-2
0
1
8

0
4
:2
6
F
B
1
1
2
s
_
P
0
7
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
7
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
4
3
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
0
B
7
-9
E
C
0
2
0
B
7
-9
D
8
4
2
0
B
7
-9
C
4
8
2
0
B
7
-9
B
0
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
1
2
s
_
3
1
_
8
_
2
0
1
8
C
M
Y
K