Fréttablaðið - 08.09.2018, Blaðsíða 16

Fréttablaðið - 08.09.2018, Blaðsíða 16
Útgáfufélag: torg ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is ritStjórar: Kjartan Hreinn Njálssson kjartanh@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is, markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is fréttablaðið.iS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is. Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttablaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5800, ritstjorn@frettabladid.is helgarblað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is menning: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is ljóSmyndir: Anton Brink anton@frettabladid.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is Gunnar Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Mín skoðun Sif Sigmarsdóttir Ef kjósendur láta hesta- hvíslara plata sig og kjósa án nokkurrar yfirlegu getur það haft vo- veifleg áhrif á líf okkar frá degi til dags. Ég var á leiðinni út í sjoppu að kaupa mér dagblað þegar ég rakst á auglýsingaplakat sem hékk á ljósa-staur. „Við megum aldrei gleyma“ er heiti dans- sýningar Enska listdansflokksins sem sýnd er í hverfis- leikhúsinu mínu hér í London. Sýningin fjallar um þjáningar hermanna og óbreyttra borgara í fyrri heims- styrjöldinni en Bretar minnast þess nú með ýmsum hætti að hundrað ár eru liðin frá lokum stríðsátakanna sem kostuðu sautján milljónir manna lífið – tíu milljónir hermanna og sjö milljónir óbreyttra borgara sem létust vegna átaka, hungursneyðar og sjúkdóma. „Lest we forget“ eða „við megum aldrei gleyma“ eru einkunnarorð sem höfð hafa verið um hin ýmsu voða- verk í mannkynssögunni. Varnaðarorðin komust í almenna notkun í Bretlandi að fyrri heimsstyrjöldinni lokinni – stríðinu sem átti að binda enda á öll stríð. Í dag eru þau ekki síður notuð sem móralskt ákall til áminn- ingar um Helförina og óhæfuverk nasista í seinni heims- styrjöldinni. Þegar ég gekk inn í sjoppuna blasti hins vegar við mér á forsíðum blaðanna hve máttlítil fögur fyrirheit geta verið. Gorbatsjov og Clancy Í vikunni nafngreindu bresk lögregluyfirvöld tvo rúss- neska ríkisborgara sem sakaðir eru um að bera ábyrgð á taugaeiturárás í mars síðastliðnum gegn Sergei Skrípal og dóttur hans, Júlíu Skrípal. Theresa May, forsætis- ráðherra Bretlands, sagðist hafa fyrir því sannanir að mennirnir væru njósnarar og að rússnesk stjórnvöld hefðu fyrirskipað árásina. Hét hún því að „beita öllum úrræðum til að tryggja öryggi þegna sinna“. Segja heim- ildarmenn að breska leyniþjónustan undirbúi meðal annars nethernað á hendur Rússum. Fjöldi þekktra tilvitnana um mátt minnisins sýnir hve útbreidd sú trú er að leiðin að betrun sé að gleyma ekki misgjörðum okkar og göllum og læra af reynslunni. „Þeir sem kjósa að gleyma fortíðinni eru dæmdir til að endurtaka hana.“ „Sagan endurtekur sig kannski ekki en hún rímar.“ En er máttur minnisins svo mikill að hann geti komið í veg fyrir sjálfskapaðar hörmungar? Árið 2014 var því fagnað að aldarfjórðungur var liðinn frá falli Berlínarmúrsins. Skugga bar á hátíðarhöldin er þau stóðu sem hæst þegar Mikhaíl Gorbatsjov, fyrr- verandi leiðtogi Sovétríkjanna, sagði á málþingi í Berlín að veröldin væri á barmi nýs kalds stríðs. „Sumir segja að það sé nú þegar hafið,“ bætti hann við. Gorbatsjov reyndist sannspár. Að lesa bresk dagblöð þessa dagana er eins og að lesa kaldastríðsspennutrylli eftir meistara njósnaskáldsagnanna, Tom Clancy. Hið nýja kalda stríð sem nú geisar er þó ekki eina forsíðufréttin í Bretlandi sem rennir stoðum undir máttleysi minnisins. Bresk kaldhæðni „Ég er sannfærð um að Helförin geti gerst aftur,“ sagði Miep Gies, ein þeirra sem aðstoðuðu fjölskyldu Önnu Frank við að fela sig fyrir nasistum í Amsterdam í síðari heimsstyrjöldinni. „Hún er nú þegar búin að gerast aftur: Kambódía, Rúanda, Bosnía.“ Það hriktir í stoðum breska Verkamannaflokksins vegna ásakana um að gyðingahat- ur fái að þrífast innan hans. Gyðingum innan flokksins hefur fundist að sér vegið síðustu mánuði. Í lok sumars sauð rækilega upp úr þegar breska dagblaðið Daily Mail birti myndband af Jeremy Corbyn, leiðtoga flokksins, þar sem hann gagnrýndi „breska síonista“ fyrir að skilja ekki breska kaldhæðni þrátt fyrir að hafa alist upp í landinu. „Gyðingar hafa búið í Bretlandi frá árinu 1656,“ sagði Jonathan Sacks, fyrrverandi rabbíni, í sjónvarps- viðtali um síðustu helgi. „Í fyrsta sinn í þessi 326 ár spyr stór hluti gyðinga sig eftirfarandi spurningar: Er okkur óhætt að ala börnin okkar upp í þessu landi?“ Lærdómur sögunnar Ekki liðu nema rétt rúm tuttugu ár á milli fyrri heims- styrjaldarinnar og þeirrar seinni. Tuttugu og fimm ár liðu frá falli Berlínarmúrsins uns hilla tók undir annað kalt stríð. Voðaverk endurtaka sig í hringrás tímans þegar sagan rímar; ekki vegna þess að við gleymum – heldur þrátt fyrir að við munum. Svo virðist sem það eina sem við getum lært af sögunni sé að við lærum ekkert af sögunni. Máttleysi minnisins Opinn félagsfundur um kjaramál og undirbúning kröfugerðar Félagsfundur Eflingar-stéttarfélags Félagsfundur Eflingar-stéttarfélags verður haldinn fimmtudaginn 13. september kl. 20:00. Fundurinn verður haldinn í húsakynnum Eflingar, 4. hæð, Guðrúnartúni 1. Á dagskrá fundarins eru eftirfarandi mál: 1. Kjaramál og undirbúningur kröfugerðar 2. Önnur mál Félagar fjölmennið. Stjórn Eflingar-stéttarfélags Enn einu sinni er allt á suðupunkti í Hvíta húsinu eftir röð atburða í síðustu viku. Fyrst bárust fregnir af væntanlegri bók Water-gate-blaðamannsins Bobs Woodward um forsetann Trump og síðan birtist grein eftir ónefndan háttsettan embættismann í Hvíta húsinu í stórblaðinu The New York Times. Rétt eins og bók Michaels Wolff, Fire and Fury, gerði fyrr á árinu sýna þeir útdrættir úr bók Woodwards sem ratað hafa í fjölmiðla forsetann í vægast sagt furðulegu ljósi. Bréfið sem birtist í The New York Times rímar svo ágætlega við bækurnar tvær. Í bréfinu segir huldumaðurinn að einhugur sé um það í Hvíta húsinu að forsetinn sé óhæfur til að gegna embættinu. Innan ríkisstjórnarinnar starfi hópur fólks sem stundi þögult andóf gegn forsetanum, hundsi eða leiði hjá sér verstu tilskipanir hans og reyni að tak- marka það tjón sem hann getur valdið. Hópinn segir hann þreyja þorrann þar til forsetinn neyðist loks til að segja af sér eða verður felldur í vantraustskosningu. Í bók Woodwards koma fram svipaðar bollalegg- ingar. Ráðgjafi hans í efnahagsmálum, Goldman Sachs- bankamaðurinn Gary Cohn, stundaði það víst að láta skjöl hverfa af skrifborði forsetans. Trump á einnig að hafa viljað standa fyrir stórkostlegum árásum á Sýrland. Embættismennirnir gripu hins vegar í taumana og aðgerðirnar urðu að endingu mun vægari. Stefið er alltaf það sama. Forsetinn er að því er virðist snarruglaður og gersamlega óhæfur til starfans. Her fagfólks er því í fullri vinnu við að draga úr þeim skaða sem hann veldur. Hvað Trump varðar er þó ekki laust við að kjósendur hafi fengið það sem þeir eiga skilið. Hann sýndi engin merki um það í kosningabaráttunni að hann myndi ráða við verkefnið. Því þarf þessi glundroði kannski ekki að koma á óvart. Bretland í kjölfar Brexit er svo önnur sorgarsaga. Nú rúmum tveimur árum eftir kosninguna erum við engu nær um hvernig Brexit mun líta út. Lýðskrumurunum og tækifærissinnunum sem voru í forsvari Brexit hefur gersamlega mistekist að vinna úr stöðunni. Skyldi engan undra. Þeir hugsuðu einungis um eigin hag, lugu að kjósendum og mátu stöðuna þannig að þeir myndu hvort sem er aldrei vinna Brexit-kosninguna. Svo fór hins vegar og fordæmalaus óstöðugleiki ríkir í breskum stjórnmálum. Þessi tvö mál bera vott um að sú mýta er ekki sönn að stjórnmál og kosningar skipti engu máli. Ef kjósendur láta hestahvíslara plata sig og kjósa án nokkurrar yfirlegu getur það haft voveifleg áhrif á líf okkar frá degi til dags. Vonandi mun Brexit og Trump duga sem lexía í þessum efnum. Við Íslendingar ættum að minnsta kosti að leggja við hlustir nú þegar í alvöru virðist sem til sé að verða hér hreyfing um útgöngu Íslands úr Evrópu- samstarfinu. Dýrkeyptar lexíur 8 . s e p t e m b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r16 s k o ð U n ∙ F r É t t A b L A ð i ð SKOÐUN 0 8 -0 9 -2 0 1 8 0 4 :2 9 F B 1 1 2 s _ P 1 1 2 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 9 7 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 0 1 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 0 C 4 -2 5 A 8 2 0 C 4 -2 4 6 C 2 0 C 4 -2 3 3 0 2 0 C 4 -2 1 F 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 1 2 s _ 7 _ 9 _ 2 0 1 8 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.