Morgunblaðið - 04.07.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ 2018
✝ Njáll Þórðar-son fæddist í
Stykkishólmi 7. jan-
úar 1974. Hann lést
á Landspítalanum
23. júní 2018.
Foreldrar hans
eru Þórður Viðar
Njálsson, f. 22. sept-
ember 1951, og
Auður Berglind
Stefnisdóttir, f. 18.
júní 1954. Systkini
Þórðar eru Jóhanna Sigríður og
Þorgeir Ingi. Foreldrar Þórðar
voru Njáll Þorgeirsson og Guð-
ríður Þórðardóttir.
Systkini Auðar eru Regína,
Ingvason, f. 4. ágúst 1933, d. 27.
maí 2012, og Elín Kristín Hall-
dórsdóttir, f. 11. desember 1938.
Systkini Þóru eru Halldór, Ingvi,
Lilja og Pétur.
Njalli vann við markaðsmál
hjá Vífilfelli 1999-2005, hjá Senu
2005-2006, hjá Pennanum 2006-
2007 og þaðan fór hann til Sím-
ans og starfaði þar sem vöru-
stjóri til dagsins í dag.
Njalli var einnig tónlistarmað-
ur, byrjaði ungur að spila op-
inberlega, samdi tónlist og spil-
aði inn á margar plötur. Hann
spilaði á hljómborð og var með-
limur í hljómsveitunum Vinum
vors og blóma, Landi og sonum
og Sóldögg.
Útför Njalla fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 4. júlí
2018, kl. 13.
Þóra, Hrönn, Anna
Nína, Fanný, Hug-
rún, Runólfur Stefn-
ir og Valur Jóhann.
Foreldrar Auðar
voru Stefnir Run-
ólfsson og Jóhanna
Methúsalemsdóttir.
Njalli hóf sam-
band árið 1995 með
Þóru Pétursdóttur,
f. 21. ágúst 1973, og
giftu þau sig 21.
september 2013. Njalli og Þóra
eiga tvær dætur, Kötlu, f. 22.
september 2002, og Yrsu, f. 25.
mars 2009.
Foreldrar Þóru eru Pétur
Elsku Njalli, fallegi drengur-
inn okkar og besti vinur, mikið
eigum við eftir að sakna sterka
og trausta faðmlagsins þíns, en
við eigum ljúfar og fallegar minn-
ingar um þig sem munu ylja okk-
ur endalaust.
Góða ferð, elsku vinur, og takk
fyrir samveruna.
Okkur langar að kveðja þig
með þessu fallega ljóði sem lýsir
þér svo vel.
Þú brostir framan í lífið.
Þú brostir framan í okkur.
Þú varst með svo heillandi bros.
Alltaf þegar þú brostir
þá brostu allir.
Því brosið var svo smitandi hjá þér.
Svo glaðlegt og heillandi.
Það var alvöru bros.
Nú reynum við að halda áfram að
brosa,
fyrir þig aðallega.
Því þú gafst okkur svo mikið.
Því þú kenndir okkur svo mikið.
Því þú vildir alltaf að við værum glöð.
Við munum aldrei gleyma brosinu
þínu,
því alltaf þegar við brosum með glöð-
um hug,
þá hugsum við um brosið þitt.
Elsku Þóra, Katla og Yrsa
okkar, missir ykkar er svo mikill,
megi kærleikurinn umvefja ykk-
ur á sorgarstundu og minningin
lifa um hann Njalla okkar.
Saknaðarkveðja,
Mamma og pabbi.
Elsku gullið mitt, mikið er sárt
að þurfa að kveðja þig. Þessi tvö
ár sem þú barðist við þennan vá-
gest sem krabbameinið er kennd-
irðu okkur öllum svo mikið.
Þú barst höfuðið ávallt hátt, þú
kvartaðir aldrei. Lífið hélt áfram
og lífið var núna. Samband okkar
var alla tíð einlægt.
Stundum skiptumst við á
skilaboðum, í einum þeirra sagðir
þú að þetta væri allt vinna og
ekkert gerðist sjálfkrafa. Meðan
þú værir svo lánsamur að vakna á
morgnana og taka þátt í gleðinni,
værir þú alsæll. Þú varst svo ein-
stakur.
Þegar ég lít til baka hugsa ég
um gleðina þegar þú fæddist, um
fjörugan glókoll í Hólminum sem
hreif alla með sér, stolt foreldra
sinna.
Píanóið hjá ömmu og afa sem
heillaði snemma, þú varst ekki
hár í lofti þegar þú varst farinn
að spila lög á píanóið ömmu þinni
til mikillar gleði.
Músíkin varð snemma stór
partur í lífi þínu og þú varst ekki
gamall þegar fyrsta hljómsveitin
var stofnuð. Bíladellukarl eins og
afi, tækjakall sem gast bókstaf-
lega lagað allt sem bilaði, traust-
ur og trúr,
Yndislegur eiginmaður og fað-
ir, þú áttir svo gott hjarta enda
var vinahópurinn þinn stór og þú
gafst besta faðmlagið.
Mikið hefur verið lagt á þína
litlu fjölskyldu, Þóru og stelpurn-
ar þínar, pabba þinn og mömmu.
Þú varst kletturinn þeirra. Missir
þeirra er mikill og bið ég að góð-
ur Guð vaki yfir þeim og styrki
þau í sorginni. Minning þín mun
ávallt vera ljós í lífi okkar.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
(Hugrún.)
Þín,
Jóhanna (Jóa).
Elsku Njalli.
Það er sárara en orð geta lýst
að þurfa að kveðja þig, elsku
frændi minn. Alveg frá því að ég
man eftir mér hef ég litið upp til
þín. Stóri, flotti, fyndni og dug-
legi frændi minn sem leyfðir litlu
frænku að fylgjast með því sem
þú varst að bralla hverju sinni.
Hvort sem það var lagaval fyrir
geisladiskana ykkar eða segja
mér frá ævintýrum ykkar vin-
anna í Hólminum. Þú varst virki-
lega fyndinn og heillaðir alla með
þínu einstaka brosi, húmor og
góðmennsku. Þegar þið Þóra
eignuðust fyrsta barnið ykkar,
hana Kötlu þá var ég svo heppin
að fá að passa hana öðru hvoru
fyrstu árin. Þessi tími var ynd-
islegur, gleðin og ástin á heim-
ilinu ykkar var og hefur alla tíð
verið svo smitandi og svo ofboðs-
lega gott að vera með ykkur fjöl-
skyldunni. Þegar við Robbi gift-
um okkur þá vissum við strax að
við vildum biðja þig um að vera
veislustjóri í brúðkaupinu okkar.
Ég hringdi skjálfrödduð og
spurði þig og að sjálfsögðu sagðir
þú: „Já, ekkert mál, við reddum
þessu Krissa mín!“ Elsku Njalli,
þú gerðir daginn okkar fullkom-
inn, við höfum sjaldan hlegið jafn
mikið. Frá því að þú greindist
með krabbameinið barðist þú
eins og hetja, sterkari mann hef
ég aldrei hitt. Ég er stolt af þér
og allri fjölskyldunni þinni, þið
eruð búinn að ganga í gegnum
ótrúlega erfiðleika en hafið hald-
ið áfram og tekið þátt í partíinu.
Elsku Þóra, Katla, Yrsa, Auða og
Doddi ég samhryggist ykkur
innilega og minning um einstak-
an dreng lifir í hjörtum okkar
allra. Þín verður sárt saknað,
elsku Njalli minn, takk fyrir allt.
Þín frænka,
Kristín (Krissa).
„Hey, ég er til“ var gjarnan
svar Njalla við spurningunum, al-
gjörlega óháð því hvort um væri
að ræða framkvæmd og/eða frá-
sögn á hvaða aldursskeiði hann
var. Við sem fylgdum honum frá
barnæsku minnumst þessa fjör-
kálfs frá leikskóla. Heiðarlegur,
léttlyndur, jákvæður með mjög
fjörugt ímyndunarafl sem við
fengum svo oft að njóta. Með ár-
unum varð Njalli settlegri út á
við en það var mjög stutt í fjör-
kálfinn. Frásagnatilburðir hans
voru með eindæmum skemmti-
legir og lagði hann allt undir með
leikrænni tjáningu beint frá
hjartanu. Njalli hafði bæði stórt
hjarta og hlýjan faðm sem hann
leyfði útvöldum óspart að njóta.
Það var dásamlegt að heyra
sögurnar af fyrstu skrefum hans
og Þóru. Drengurinn var hrein-
lega á bleiku skýi og þegar döm-
urnar þeirra tvær fæddust þá var
lífið fullkomnað að eigin sögn.
Njalli var staðráðinn í því að lifa
lífinu og njóta alls þess besta sem
hann og gerði allan tímann með-
an hann var í partíinu.
Gulli og perlum að safna sér
sumir endalaust reyna.
Vita ekki að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
Gull á ég ekki að gefa þér
og gimsteina ekki neina.
En viltu muna að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson.)
Kvenfélagið Njáll heldur
áfram að hittast, hlæja og skrafa.
Það er okkar aðalsmerki og því
höldum við áfram á meðan við er-
um enn í partíinu. Boðskapur
þessa litla lags verður áfram
hafður að leiðarljósi í félaginu
okkar.
Elsku Þóra, Katla, Yrsa, Auð-
ur, Þórður og Elín, ykkur send-
um við okkar innilegustu samúð-
arkveðjur. Minning okkar um
fallegan og góðan mann lifir í
okkar hjörtum um ókomna tíð.
Alda og Gísli Páll.
Það er erfitt að meðtaka það
að æskuvinur minn sé fallinn frá.
Njalli var einstaklega góður og
traustur vinur.
Við vorum ferðafélagar í gegn-
um lífið og byrjuðum lífið saman í
Stykkishólmi, hlið við hlið. Vink-
uðum hvor til annars góða nótt á
kvöldin út um gluggann í faðmi
foreldra okkar og stunduðum alls
kyns prakkarastrik sem þóttu
misvel heppnuð.
Njalli var hrókur alls fagnaðar
í skóla og uppátækjasamur, það
var alltaf gaman hjá okkur vin-
unum. Það var gott að alast upp
úti á landi og fá tækifæri til að
spreyta sig á ýmsu. Við byrjuð-
um snemma saman í tónlistinni í
Lúðrasveit Stykkishólms og
fengum að ferðast með henni víða
um land og til útlanda. Snemma
komu í ljós tónlistarhæfileikar
Njalla því hann var einstaklega
músíkalskur. Við vörðum miklum
tíma í að setja saman hljómsveit-
ir og gera alls kyns tilraunir á
þessum árum. Hljómsveitarárin í
Busunum og síðar Vinum vors og
blóma voru einstök og forréttindi
að hafa upplifað þau með Njalla.
Við sömdum mikið af tónlist og
höfðum svo góðan skilning hvor á
öðrum að stundum þurfti ekkert
að ræða hlutina. Þeir sem hafa
verið í hljómsveit á ferðum um
landið vita að megnið af tímanum
fer í annað en að spila og því er
mikilvægt að hafa heilsteypta
einstaklinga með þér sem næra
sálina. Ef menn voru eitthvað
leiðir eftir langa samveru var
stutt í einhvern karakter hjá
Njalla sem breytti löngum rútu-
ferðum í einstaka skemmtun. Því
sem honum gat dottið í hug og
framkvæmd er eingöngu hægt að
lýsa sem snilligáfu.
Njalli var á stundum með mjög
ákveðnar skoðanir á hlutunum og
fylgdi þeim oft fast eftir. Hann
átti það til að sýna óbilandi holl-
ustu vörum eða fyrirtækjum og
varði miklum tíma í að sannfæra
vini sína um ágæti þeirra. Þeir
sem réðu hann í vinnu gátu ávallt
treyst á fullkomna hollustu og
framtakssemi. Njalli hafði líka
sama viðhorf til vina sinna, varði
þá og lofsöng hvar sem hann
kom. Það er því ekki að undra að
sjá hversu marga hann hefur
snert í gegnum lífið og hve marg-
ir bera virðingu fyrir minningu
hans.
Það var mikil lífsreynsla að
fylgjast með æðruleysi Njalla í
baráttu sinni við veikindin. Alltaf
var hann að hvetja alla í kringum
þig og spyrja um þeirra hag, en
gerði lítið úr sínum raunum. Ég
er afar þakklátur fyrir að hafa átt
hann sem vin og allar þær ynd-
islegu stundir sem við áttum
saman. Það verður erfitt að sætta
sig við að geta ekki hringt í
Njalla og spjallað.
Þrátt fyrir að ég hafi búið í út-
löndum síðastliðin 15 ár var sam-
band okkar alltaf gott. Fjölskyld-
ur okkar hafa gert svo margt
skemmtilegt saman, sem hefur
gefið eiginkonum okkar og dætr-
um margar góðar minningar sem
munu fylgja okkur inn í framtíð-
ina. Njalli lagði alltaf áherslu á að
búa til góðar minningar.
Við fjölskyldan sendum Þóru,
Kötlu, Yrsu og ástvinum öllum
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Njalli var einstakur, viðhorf
hans, framkoma, háttsemi og
hæfileikar voru vitnisburður um
það. Við öll, sem þekktum Njalla,
höfum misst mikið. Blessuð sé
minning Njalla.
Þorsteinn Gunnar Ólafsson.
Það er hverju fyrirtæki lífs-
nauðsynlegt að starfsfólkið sé
ekki allt steypt í sama mót. Það
var Símanum til mikilla heilla að
fá listamanninn Njál Þórðarson
til liðs við sig. Það má upplýsa
hér að ekki eru allir fundir í Sím-
anum skemmtilegir, en önnur
lögmál giltu ef Njáll var einn
fundarmanna. Hann mætti aldrei
til að tjá sig á þurru fagmáli,
heldur lýsti hann afstöðu sinni
með einstaklega litríkum mynd-
líkingum til að vekja okkur sam-
starfsfólk sitt til umhugsunar.
Það góða er að við létum oftar en
ekki sannfærast af uppástungum
hans. Fjölmargar vel heppnaðar
breytingar sem Síminn hefur
gert á afþreyingarþjónustu sinni
á undanförnum árum eru runnar
undan rifjum Njáls.
Fröllur eru orð sem ég hafði
aldrei heyrt fyrr en Njáll út-
skýrði hugmynd sína að auka-
þjónustu í sjónvarpi. Fröllur eru
franskar kartöflur á hamborg-
arastað, sem er auðskiljanlegt
um leið og maður veit það. Við
gripum hugmynd hans á einni
sekúndu og keyptum fröllurnar á
staðnum. Njáll talaði alltaf fyrir
málstað viðskiptavinarins og
vandaði um fyrir okkur á sinn
góðlátlega hátt, þegar honum
fannst við flækja líf kúnnans að
óþörfu.
Njáll var tónlistarmaður,
skemmtikraftur og fagmaður.
Aldrei dauf stund. Hann gat
meira að segja útskýrt hörmuleg-
an sjúkdóm sinn og örlagadóm á
jákvæðan og uppbyggilegan hátt.
Þegar við áttum að gráta lét hann
okkur hlæja. Bannað að vera lítill
í sér, sagði hann. Fyrir hönd Sím-
ans viljum við votta fjölskyldu
hans hluttekningu. Hans eigin
kveðjuorð lýsa þessum æðru-
lausa manni best: „Verið góð
hvert við annað og hafið gaman í
partíinu, það veit enginn hvenær
honum verður hent út.“
Orri Hauksson.
Nú er góður vinur okkar og
samstarfsfélagi haldinn á vit
nýrra ævintýra. Njalli átti engan
sinn líka og það voru forréttindi
að fá að þekkja hann þau ár sem
hann starfaði hér hjá Símanum.
Hann var með einstaklega fallega
nærveru og hafði sérstakt lag á
að láta fólki líða vel í kringum sig.
Það sem einkenndi hann mest
var að hann gat alltaf látið fólk
fara að hlæja með hárbeittum
húmor, rándýrum fimm-
aurabröndurum, eftirhermum og
ótrúlegum myndlíkingum sem
engum hefði getað dottið í hug
nema honum. Þannig tók hann
oft upp á því að koma með alls-
konar dýrahljóð á fundum sem
voru orðnir of stofnanalegir eða
skella í frábæra myndlíkingu sem
var svo fjarstæðukennd og bjána-
leg að það fékk jafnvel hörðustu
týpurnar til að frussa kaffi yfir
sig af hlátri. Viðhorfið hans var
einhvern veginn að hafa alltaf
gaman af því sem hann var að
gera.
Gott dæmi er þegar hann sótti
sér prumpu-smáforrit í símann
sinn, tengdi hann við kröftugan
hátalara sem hann faldi undir
borði í einu fundarherberginu.
Allan daginn sat hann svo stutt
frá herberginu og hló manna
hæst að vandræðalegum svip
fólks þegar hann lét prump-
uhljóðin óma í hátalaranum.
Njalli var frábær tónlistar-
maður og fengum við vinnufélag-
arnir að kynnast því. Á árshátíð-
um Símans settist Njalli við
flygilinn sem varð um leið vinsæl-
asti staðurinn í partíinu þar sem
Njalli spilaði hvert lagið á fætur
öðru og allir sungu með.
En Njalli var ekki bara ein-
staklega skemmtilegur vinnu-
félagi heldur var hann framúr-
skarandi samstarfsmaður sem
brann af hjarta og sál fyrir starf-
inu sínu og var endalaus upp-
spretta hugmynda um hvernig
við og Síminn gætum gert hlutina
enn betur.
Njalli var mikil fyrirmynd í því
hvernig á að lifa lífinu og hvernig
á að kveðja þetta líf. Þrátt fyrir
erfið veikindin horfði hann alltaf
jákvæðum augum á lífið og sá
spaugilegu hliðarnar á hverju
sem var. Honum tókst einhvern
veginn að hrífa okkur öll með sér
og þannig láta mann halda að
hann væri í fínasta lagi. Þetta
sýnir best hversu ótrúlega sterk-
ur karakter hann var. Þegar
hann vissi í hvað stefndi var hann
einbeittur í því að njóta þess sem
eftir væri með fjölskyldu og vin-
um og hnýta alla lausa enda
þannig að hann mundi skilja vel
við.
Það er til marks um hversu
frábær einstaklingur hann var að
stuttu eftir að hann kvaddi þá
settumst við saman og rifjuðum
upp sögur af Njalla. Þrátt fyrir
sáran söknuðinn skellihlógum við
þegar við rifjuðum upp ýmsa
vinnustaðahrekki og aðrar frá-
bærar minningar um einstakan
mann. Hann er því enn að fá fólk
til að hlæja þrátt fyrir að hafa
kvatt þennan heim.
Hans verður sárt saknað hjá
okkur vinnufélögum hans hjá
Símanum. Við sem eftir sitjum
munum halda áfram að ylja okk-
ur við minningarnar um einstak-
an vin og vinnufélaga og hver veit
nema við setjum prumpuvélina
aftur af stað og munum þá eflaust
frussuhlæja og kannski gráta
smá líka.
Elsku Þóra, Katla og Yrsa,
hugur okkar er hjá ykkur á þess-
um erfiðu tímum.
Símatilveran verður ekki eins
án þín.
fyrir hönd vina og vinnufélaga
í Vörustýringu,
Ása Rún Björnsdóttir.
Við köllum okkur „syztur“
hans Njalla og í skemmtilega og
skrítna þriggja manna fé-
lagsskap okkar var hann ein syzt-
irin. Z er höfð til aðgreiningar,
reyndar á ekkert okkar systur og
okkur fannst liggja beinast við að
hafa þetta svona. Félagsskapur
okkar varð til hjá Símanum og
eftir að við tvær syztur hurfum til
annarra starfa styrktust böndin
og við ræktuðum nýjan vinskap
með Njalla utan vinnunnar. Þessi
vinskapur gekk út á innihaldsríkt
bull og passlega gáfulega vitleysu
þar sem engin umræða var tabú.
Við máttum tala um allt og ekk-
ert og það sem sagt var, var al-
farið á milli syztra. Við fengum
áhugaverða innsýn í heim karl-
mannsins og Njalli lét sér fátt um
finnast þegar við létum allt
flakka um hinn spennandi
reynsluheim kvenna en á sama
tíma sýndi hann málefninu ein-
lægan áhuga og djúpan skilning
og jafnvel samkennd ef svo bar
undir.
Njalli var meistari samlíking-
anna og notaði þær á óvenjulegan
og skondinn hátt til að varpa ljósi
á ýmislegt. Hann talaði um lífið
sem partíið sem okkur væri boðið
í og því eins gott að taka fullan
þátt áður en okkur væri hent út.
Hann kunni að njóta lífsins.
Stundir með Njalla voru alltaf
skemmtilegar og við fórum frá
þeim syztrafundum endurnærðar
og uppfullar af kærleik, jákvæðni
og vellíðan gagnvart tilverunni.
Við munum seint átta okkur á
þeim raunveruleika sem nú blasir
miskunnarlaus við, að elsku
Njalli hafi kvatt þessa jarðvist.
Eftir stendur að við erum ríkar af
þeim einstöku minningum sem
við eigum í félagsskap hans og
munum varðveita alla tíð.
Hann talaði á sinn skemmti-
lega hátt um frábæru eiginkonu
sína, Þóru sem við þökkum fyrir
að hafa einnig bundist vinabönd-
um. Þá voru yndislegar dætur
hans ávallt ofarlega á dagskrá yf-
ir umræðuefni hjá syztrum enda
var Njalli góður og hlýr pabbi og
eiginmaður. Það var gaman að fá
innsýn í heimilislíf þeirra og enn-
fremur að fá að skyggnast inn í
fallega og heiðarlega nálgun hans
á uppeldi. Missir fjölskyldu hans
er meiri en orð fá lýst og hugur
okkar er hjá Þóru, Kötlu og Yrsu.
Við sendum þeim mæðgum og
fjölskyldunni allri okkar dýpstu
samúðarkveðjur. Við vitum að
þau bera gæfu til að varðveita fal-
legar minningar og búa yfir styrk
til að takast á við missinn og
sorgina. Við tökum nú Þóru opn-
um örmum inn í félagsskapinn
með von um að hún þiggi að taka
sess Njalla með okkur syztrum.
Elísa og Margrét.
Eurovision-gleði vorið 2016.
Fyrsta partíið okkar í nýja fal-
lega húsinu þeirra Njalla og Þóru
sem þau voru búin að leggja svo
mikla vinnu í að gera upp. Einar
og Maja voru þarna líka og börn-
in okkar allra. Tilefnið var ærið
og algjörlega í anda þeirra Njalla
og Þóru – að skapa skemmtilegar
minningar. Það tókst sannarlega
og við vorum öll ákveðin í að end-
urtaka þetta að ári. Njalli eins og
oft áður hrókur alls fagnaðar og
Njáll Þórðarson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017