Fréttablaðið - 29.10.2018, Blaðsíða 10

Frá degi til dags
Halldór
Útgáfufélag: torg ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
ritStjórar: Kjartan Hreinn Njálssson kjartanh@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is, markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is fréttablaðið.iS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttablaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5800, ritstjorn@frettabladid.is helgarblað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is
menning: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is ljóSmyndir: Anton Brink anton@frettabladid.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrunb@frettabladid.is

Það er ósk-
andi að verka-
lýðsleiðtogar
landsins átti
sig á því að
þjóðin er ekki
á hnjánum
grátbiðjandi
um sósíal-
isma.

Það geta allir
brugðist við
nema hinn
almenni
launþegi.
Þessir einu sönnu gæða hitablásarar.
Bjóðum úrval alvöru hitablásara bæði fyrir
gas og diesel/steinolíu.
Eigum líka hitastilla fyrir MASTER hitablásara.
Viðurkennd viðgerða- og varahlutaþjónusta.
HITABLÁSARAR
ÞÓR FH
Akureyri:
Baldursnesi 8
603 Akureyri
Sími 568-1555
Opnunartími:
Opið alla virka daga
frá kl 8:00 - 18:00
Lokað um helgar
Reykjavík:
Krókháls 16
110 Reykjavík
Sími 568-1500
Vefsíða og
netverslun:
www.thor.is
Svo sannarlega er það hlutverk verkalýðs-hreyfingar að beita sér fyrir því að leiðrétta kjör þeirra sem lægstu launin hafa. Mikilvægt er að slíkar kröfur séu raunhæfar svo þær komi að raunverulegu gagni. Þær mega ekki snúast í höndum þeirra sem setja þær fram
og leiða til þess að staða fólks sem á að hjálpa verði í
engu betri en hún var, jafnvel verri. Þetta verða nýir
leiðtogar verkalýðshreyfingarinnar að hafa í huga. Þeir
verða að hafa jarðsamband, en lifa ekki í draumórum
um byltingu öreiganna og skjálfandi borgarastétt.
Nú er niðursveifla í þjóðfélaginu, fyrirtæki standa
ekki jafn vel og áður og eru að draga saman seglin.
Þau mega ekki við stórauknum launakostnaði. Aukin
hætta er á að verðbólgan fari á skrið, nokkuð sem
almenningur má vart hugsa til. Staðan er ofurvið-
kvæm, eins og flestum er ljóst. Samt ekki verkalýðs-
hreyfingunni. Því miður ber á því að hún hafi mun
meiri áhuga á að fara með frasa úr Kommúnistaávarp-
inu en sýna ábyrgð í kröfugerðum sínum. Þannig er
úr hennar ranni hvað eftir annað talað af fyrirlitningu
um borgarastétt og atvinnurekendur. Þetta er talsmáti
gamals tíma sem runnið hefur sitt skeið. Ekki verður
annað séð en að verkalýðsforingjarnir séu að eyða
mikilli orku í tilraun til að vekja upp vofu kommún-
ismans, sem fólkið í landinu hefur engan áhuga á að
leggja lag sitt við.
Það er óskandi að verkalýðsleiðtogar landsins átti
sig á því að þjóðin er ekki á hnjánum grátbiðjandi
um sósíalisma. Þeir eiga að hætta að stunda gamal-
dags baráttuaðferðir sem felast í því að skilgreina
atvinnurekendur sem óvini fólksins. Þeir eru það ekki.
Tilraunir til að koma á stéttastríði munu ekki takast.
Almenningur er skynsamari en svo að hann láti etja
sér út í slíkt.
Með því er ekki sagt að allt sé í himnalagi í íslensku
þjóðfélagi. Það er ólíðandi að stór hópur fólks geti
ekki keypt sér húsnæði og þurfi að sætta sig við að
borga okurleigu í hverjum mánuði. Sömuleiðis er fólki
ætlað að sætta sig við að vextir í landinu eru alltof háir.
Óþolandi er svo að horfa upp á fólk, sem er á himinhá-
um launum, taka sér ofurbónusa án þess að blikna. Þar
fer lítið fyrir samfélagsábyrgð en græðgin og skortur á
sómakennd fer ekki framhjá neinum.
Hið sameiginlega markmið allra, þar á meðal
atvinnurekenda og verkalýðshreyfingar, hlýtur að
vera að verðbólgudraugurinn fari ekki á stjá með
tilheyrandi hörmungum fyrir almenning í landinu.
Sömuleiðis að atvinnuleysi fari ekki vaxandi. Í þessum
málum hefur verkalýðshreyfingin ekki efni á að sýna
kæruleysi, en því miður virðist hún einmitt vera að
koma sér í þær stellingar. Hún setur fram óraunhæfar
kröfur og ætlar í ofsafengið stéttastríð. Tilgangurinn
virðist vera að valda sem mestum usla í þjóðfélaginu.
Vitanlega er þjóðin ekki spurð hvað hún vill. Hinir
byltingarsinnuðu verkalýðsleiðtogar eru svo sann-
færðir um málstaðinn að þeim er nákvæmlega sama
um vilja hennar. Satt best að segja verður ekki séð að
hin nýja verkalýðsforysta sé að vinna þjóðinni mikið
gagn.
Stéttastríð
Það er glapræði að taka lán í annarri mynt en þeirri sem þú hefur tekjur í.“ Þessi orð heyrðust oft í kjölfar efnahagshrunsins þegar margir sáu
lán sín tvöfaldast við hrun krónunnar. En er einhver
munur á því í dag að taka lán í erlendri mynt og verð-
tryggðu íslensku krónunni?
Þegar krónan lækkar gagnvart helstu viðskipta-
myntum þá hækkar innkaupsverð á neysluvörum
þar sem nánast allt er innflutt. Allir sem koma að
innflutningi og sölu á innfluttri neysluvöru á Íslandi
hafa tól til að bregðast við slíkum sveiflum, þeir ein-
faldlega hækka verð sem um nemur og í leiðinni tekur
verðtryggingin við sér og hækkar verðtryggð lán og
leiguverð.
Það geta allir brugðist við nema hinn almenni
launþegi. Hann getur ekki brugðist við sveiflum og
„hækkað verð“ með litlum fyrirvara. Launin eru ekki
verðtryggð.
Og hvað gerist þá? Kjarasamningar fara upp í loft
með tilheyrandi átökum á milli hagsmunaaðilanna,
launþega og atvinnurekenda.
Þetta er eins og vera með laun í öðrum gjaldmiðli.
Íslensk heimili eru spákaupmenn á gjaldeyrismark-
aði og veðja stöðugt á að krónan styrkist. Spákaup-
menn taka á sig mikla áhættu í von um mikinn gróða
en líklegra er að þeir tapi. En í tilfelli íslensku heimil-
anna þá eru þau tilneydd í þessi viðskipti og þau tapa
alltaf því aldrei hefur krónan styrkst til lengri tíma.
Það má auðveldlega sjá á gengisþróun krónunnar frá
upphafi.
Ef tekin væri upp erlend mynt, svo sem evra, þá
myndu þessar sveiflur vera færðar frá hinum almenna
launþega. Verð á neysluvörum yrði stöðugra og laun
héldust í hendur við neysluverð og verðtryggingin
hyrfi. Og átök á vinnumarkaði yrðu mun minni.
Af hverju eiga heimili, sem almennt eru áhættu-
fælin, að taka á sig allar gjaldeyrissveiflur íslensku
krónunnar?
Laun í öðrum gjaldmiðli?
Sigurður Pálmi
Sigurbjörnsson
verslunarmaður
andersen-vikan
Sigríði Á. Andersen dómsmála­
ráðherra er svo lagið að æsa fólk
upp að eiginlega er um náðar­
gáfu að ræða. Svo vasklega ýfir
hún skrautfjaðrir andstæðinga
sinna að hún hlýtur beinlínis
að þrífast á neikvæðri athygli.
Vikulokin á Rás 1 tóku þann­
ig af öll tvímæli um að Sigríður
átti vikuna skuldlaust. Gestir
þáttarins eyddu nákvæmlega 45
mínútum af um það bil 60 í að
fárast yfir Sigríði og meiningum
hennar um kynbundinn launa­
mun, deilur um skipan dómara
við Landsrétt og breytingar
á lögum um birtingu dóma.
Fáheyrður árangur í yfirtöku á
pólitískri umræðu.
egill Springer
Egill Helgason er einn allra flink­
asti spjallþáttastjórnandinn í
íslensku sjónvarpi og enginn
kann þá kúnst betur að velja
viðmælendur. Eiginlega ber það
vott um útsmogna snilligáfu að
láta þá Gunnar Smára Egilsson
og Stefán Einar Stefánsson sitja
hlið við hlið eins og Egill gerði í
Silfrinu gær. Auðvitað hlaut að
sjóða upp úr og snerra sósíalist­
ans og hægri siðfræðingsins var
besta skemmtiefni helgarinnar.
Frábært sjónvarp. Eini ljóðurinn
á ráði hins reynda Egils var að
róa kempurnar þegar kolin voru
orðin vel grá. Þar hefði hann
heldur átt að fara að dæmi Jerry
Springer og sulla meiri grill­
vökva. thorarinn@frettabladid.is
2 9 . o k t ó b e r 2 0 1 8 M Á N U D A G U r10 s k o ð U N ∙ F r É t t A b L A ð i ð
SKOÐUN
2
9
-1
0
-2
0
1
8

0
4
:4
5
F
B
0
4
8
s
_
P
0
4
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
0
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
1
3
5
-9
6
C
C
2
1
3
5
-9
5
9
0
2
1
3
5
-9
4
5
4
2
1
3
5
-9
3
1
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
A

F
B
0
4
8
s
_
2
8
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K