Breiðfirðingur - 01.04.2001, Qupperneq 160

158
BREIÐFIRÐINGUR
Hundurinn Kópur.
steinnibbu en nóg var af þeim þama, en ég fann ekkert svo að
ég legg af stað aftur. Þá er tekið fastar í úlpuna og nú er takið
fast. Ég þreifa eftir úlpunni þar til að hendi mín lendir á
trýninu á Kóp. Ég fer í áttina sem Kópur vill draga mig. Þegar
ég er kominn þrjú til fjögur skref, sleppir hann takinu. Þá
dettur mér í hug, að kannski sé ég komin út á Dranginn. Ég
leggst á hnén og færi mig hægt í sömu átt og Kópur dró mig
frá og þreifa fyrir mér og rek hendina í hásætið mitt, eins og
ég kallaði klapparstein, sem ég hlóð upp bak og arma úr
grjóti, þá vissi ég hvar ég var. Hefði ég farið einn til tvo metra
lengra segði ég ekki frá þessu núna. Ég skreið til baka og tók í
rófuna á Kóp og sagði honum að fara heim. Hann var ekki
vanur að vilja láta taka í skottið á sér en sætti sig við það í
þetta sinn. Þegar við komum niður í miðja hlíð er glaða sól-
skin. Kópur fór og sótti féð sem var á dreif niður á Bökkum,
og það passaði að ég var komin að fjárhúsunum til að opna
dymar og telja inn í húsin, og allt féð var komið í hús. Nú