Stjarnan - 01.04.1927, Síða 4

5^
STJARNAN
á himnum; og þá munu allar kynkvíslir
jarÖarinnar kveina, og þær munu sjá
manns-soninn komandi á skýjum himins
með mætti og mikilli dýrð.” Matt. 24:30.
“En er manns-sonurinn kemur í dýrð
sinni og allir englarnir með honum, þá
mun hann setjast í hásæti dýrhar sinn-
ar.” Matt. 25:31.
Næst skulum vér athuga fáeina ritn-
ingarstaði, þar sem Jesús er nefndur
Sonur Guðs.
Guðs sonur.
Markús ibyrjar guðspjall sitt á þessa
leið: “Upphaf fagnaðarboðskaparins um
Jesúm Krist, Guðs Son.” Mark. 1 :i.
Vitnisburður engilsins, sem kunngjörði
Maríu mey að hún myndi verSa móðir
Frelsarans, er á þessa leið: “Heilagur
andi mun koma yfir þig og kraftur hins
Kæsta mun yfirskyggja þig, fyrir því
mun og það, sem fæðist, veröa kallaS
heilagt, Sonur Guð$.” Lúk. 1:35.
Allir 'kunna hið unaðsfagra vers: “Því
að svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf
son sinn eingethm, til þess að hver, sem
á hann trúir, glatist ekki, heldur hafi
eilíft líf.” Jóh. 3:16.
Skulum vér þar næst sjá hvað Páll
postuli segir um þetta atriði:
“Páll, þjónn Jesú Krists, kallaöur til
postula, kjörinn til að boða fagnaðarer-
indi Guðs, sem hann áður gaf fyrirheit
um fyrir munn spámanna sinna í helgum
ritningum, um soninn hans, sem að hold-
inu er fæddur af kyni Davíðs, en að anda
heilagleikans' er kröftuglega auglýstur að
vera Sonur Guðs fyrir upprisu frá dauð-
um, —• um Jesúm Krist, Brottin vorn.”
Póm. 1 :i-4.
Kriptur er einnig Guð.
“f upphafi var orðið, og orðið var hjá
Guði, og orðlð var Guð.” Jóh. 1:1.
Til þess að ganga úr skugga um að Jó-
hannes á við Krist í ofannefndri ritning-
argrein, tilfærum vér í þessu sambandi
14. versið í þessum sama kapítula, þar
sem vér lesum:
“Og orðið varð hold — og hann bjó
með oss, fullur náðar og sannleika, og vér
sáum dýrð hans, dýr<5 sem eingetins
Sonar frá Föður.” Jóh. 1 :i4.
Svo vér sjáum af þessu að oröið, sem
í upphafi var Guð, varð hold og bjó
með oss; því að enginn annar hefir kom-
ið frá föðurnum, til að dvelja með oss.
En nú getur einhver efasemdarmaSur
sagt sem svo: Þetta er einungis vitnis-
burður Jóhannesar og hvað vissi hann
meir um þetta atriði en þú og eg. Vér
verðum þessvegna að sjá hvað Eaðirinn
sjálfur segir um Son sinn; því að hann
ætti að vita hvað sonur hans er. Vitnis-
burður hans um Soninn hljóðar þannig:
“!Hásæti þitt, ó Guð, er um aldir alda,
og sproti réttvísinnar er sproti ríkis þíns.”
Heb. 1:8.
Þegar faðirinn lýsir því yfir að Sonur-
inn sé Guð, þá ætti hver maður að taka
ofan og segja amen. Hve hræðilegt er
það ekki að setja sig upp á móti hinum
almáttuga Guði og neita þvi, sem hann
staðhæfir.
Kristur varð maður.
En nú er Kristur einnig nefndur mað-
ur. Og skulum vér líta á tvær ritningar-
greinar, þar sem biblían nefnir hann
mann. Þegar Páll postuli stendur á
Areópagusar hæðinni i AþenUborg og
reynir að sannfæra hina grísku heim-
spekinga um að Jesús sé Erelsari heims-
ins og dómari allra manna, kemst hann
þannig að orði:
“Með þvi hann [Guð] hefir ákveöið
dag, á hverjum hann mun láta mann,
sem hann hefir fyrirhugað, dæma heims-
bygðina með réttvisi, og hefir hann veitt
öllum fullvissu um þaö, me<5 því að hann
reisti hann frá dauðum.” Postulas. 17:31.
‘Og enn framar lesum vér:—
“Þvi að einn er Guð, einn er meðal-
gangarinn milli Guðs og manna, maður-
inn Kristur Jesús.” 1. Tím. 2:5.