Litli Bergþór - 01.12.2016, Blaðsíða 34
34 Litli-Bergþór
og Anna Rósa, fædd 1966, viðskiptafræðingur
og grasalæknir, sjálfstætt starfandi. Ég er svo
yngstur, fæddur 1968, lærði kvikmyndafræði í Los
Angeles 1991-´93 og síðar alþjóða viðskiptafræði
í Kaupmannahöfn 1997 – 2000.
Síðan ég lauk námi má segja að ég hafi unnið sem
frumkvöðull. Ég og nokkrir vinir mínir stofnuðum
að loknu námi árið 1994, eiginlega fyrir tilviljun,
fyrirtækið „Rauða dregilinn“, sem sérhæfði
sig í stafrænni eftirvinnslu á kvikmyndum, í
byrjun þeirrar tækni. Við vorum aðallega í því
að klippa sjónvarps- og bíóauglýsingar en líka
kvikmyndir. Þetta fyrirtæki þróaðist síðan áfram
með sameiningu og heitir nú Saga Film. En ég er
ekki lengur hluthafi þar. Þegar ég var búinn að
flakka um heiminn og loksins kominn heim árið
2003, hitti ég svo hana Þórunni Maríu, kærustu
mína, sem var á leið til Lundúna og fór með henni
þangað, foreldrum mínum til armæðu. En þau
héldu að nú væru þau loksins búin að heimta mig
heim. Í London vorum við í 5 ár og stofnuðum
þar fyrirtæki um farsímalausnir, einskonar sam-
skiptahugbúnað eða app, sem hét Matchtooth
(sbr. bluetooth).
Við komum svo heim 2008, tveim vikum
fyrir hrun, og þá fór ég fljótlega að skoða
ferðamannabransann. Það byrjaði eiginlega með
því að ég sló inn í Google „how to make a website“,
bjó síðan til einar 10 vefsíður og það var ein sem
virkaði. „Northern Lights Iceland“. - Orð sem
flestir slá inn ef þá langar til að skoða norðurljós
á Íslandi. - Ég fór semsagt að selja norðurljósin
eins og Einar Ben stakk uppá fyrir 100 árum.
Vinnan fólst í því að taka á móti ferðamönnum og
skipuleggja ferðir upp á Hellisheiði eða þangað
sem vænlegt var að sjá norðurljós. Svo var það
eitt kvöldið að einn forríkur hjartalæknir frá
Los Angeles hringdi í mig ofan af Hellisheiði,
helfrosinn, og spurði hvort ekki væri til eitthvað
hótel með glerþaki, þar sem hægt væri að liggja
í notalegu rúmi og skoða norðurljósin. Þetta var
semsagt fyrir rúmlega einu ári síðan í september
2015. Það varð til þess að ég fór að skoða málið
og datt niður á þessar plastkúlur, sem hægt var að
sofa í. Þá var að finna stað fyrir þær, helst í skógi.
Við gerðum vindmælingar á nokkrum stöðum, en
svo varð Hrosshagi fyrir valinu. Ástæðan var ekki
síst sú að þar þekkti ég vel til eftir að hafa verið þar
í sveit sem krakki, þar var verkvitið til staðar með
Gunnar og Jón Ágúst á staðnum og svo var Sigga
Jóna svo hress og jákvæð, sem var alveg frábært.
Fyrsti gesturinn gisti svo í plastkúlu í janúar 2016.
Þannig kom þetta til með plastkúlubúskapinn
í Hrosshaga. Auðvitað er ýmiskonar stúss í
kringum þetta, við þurfum
að ljúka við að byggja upp
aðstöðuhúsið fyrir gestina
og svo er maður svolítið í
því að finna upp hjólið til
að fá þetta allt til að virka.
Árið 2014 hafði ég byrjað
með norðurljósaferðir sem
ég kalla „Floating tours“,
þar sem ég fékk aðstöðu í
„Gömlu lauginni - Secret
Lagoon“ á Flúðum, á
kvöldin eftir lokun hjá
honum Birni Kjartans.
Þar er fólki boðið upp á
flothettur og svo getur það
flotið um í heitri lauginni og horft upp í himininn
í öllum sínum myndum, á stjörnur og norðurljós.
Tónlist Sigurrósar hljómar úr djúpinu úr hátölurum
á botni laugarinnar, og svo er ég með nuddarann
Peter, ungan mann frá Ungverjalandi, sem sér um
að nudda þá sem það vilja, til að ná sem mestri
slökun hjá gestunum. Á daginn í miðri viku er
hann svo að skipta um á rúmum í kúluhúsunum
í Hrosshaga, til að létta undir með Siggu Jónu.
Auk Peters vinnur annar Ungverji, Attila, hjá
mér. Hann er lögfræðingur og búsettur hér og sér
um akstur og aðra umsýslu í ferðunum. Þeir tveir
ásamt Siggu Jónu eru starfsfólkið okkar.
Séð inn í stóra kúlu.
Eldhúskrókur í aðstöðuhúsinu.
Borðstofukrókur
í aðstöðuhúsi.