Morgunblaðið - 10.09.2018, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2018
✝ Kristín Páls-dóttir fæddist
á Hjarðabóli í Eyr-
arsveit 24. júlí
1932. Hún lést á
hjúkrunarheimili
Hrafnistu við
Boðaþing í Kópa-
vogi 22. ágúst
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Páll Þor-
leifsson, f. 16.6.
1877, d. 7.7. 1964, og Jakobína
Jónsdóttir, f. 25.12. 1894, d.
6.10. 1981. Uppeldissystir
Kristínar var Dagmar Árna-
dóttir, f. 30.12. 1924, d. 24.12.
2017.
Kristín giftist Einari
Skarphéðinssyni, f. 24.8. 1927,
d. 3.1. 1995, um páskana 1957
og eignuðust þau sex börn sem
öll eru á lífi. Þau eru: 1) Pálm-
ar, f. 3.1. 1952, maki Elín
Snorradóttir. Pálmar á fjögur
börn frá fyrra hjónabandi:
Sverrir Hermann, maki Sigríð-
ur Helga Sigurðardóttir og
eiga þau þrjú börn. Kristín Ýr,
maki Jónas Árnason og eiga
þau tvö börn. Rúnar, á hann
tvö börn. Dóra Lind, maki
þór Gauti, maki Þórey Thorl-
acius, og eiga þau þrjú börn.
Auður Rán, maki Snorri Guð-
mundsson og eiga þau eitt
barn. 6) Svava, f. 5.8. 1965,
maki Birgir Sigurðsson. Börn
þeirra eru Andrea og Sindri.
Kristín bjó með foreldrum
sínum og uppeldissystur, Dag-
mar Árnadóttur, á Hjarðarbóli
og þar hófu þau Einar hjúskap
sinn, þar til þau fluttust haust-
ið 1954 til Grundarfjarðar.
Foreldrar Kristínar fluttu með
þeim, en héldu þó áfram bú-
skap á Hjarðarbóli á sumrin
allt til ársins 1962.
Æskustöðvarnar Hjarðarból
áttu hug hennar allan og þar
dvaldi hún eins oft og kostur
var. Á sumrin var oft margt
um manninn á Hjarðarbóli og
mörg börn voru þar í sveit.
Kristín starfaði lengst af hjá
Hraðfrystihúsi Grundarfjarðar
á meðan heilsan leyfði og at-
vinnu var að fá. Þau Einar
bjuggu fyrst á Grundargötu 15
og síðan á Fagurhólstúni 4 frá
haustinu 1971 til 2002. Síðustu
árin bjó hún í Boðaþingi í
Kópavogi og á hjúkrunar-
heimili Hrafnistu.
Útför hennar fer fram frá
Grundarfjarðarkirkju í dag,
10. september 2018, klukkan
14.
Maríus Þór Har-
aldsson og eiga
þau tvö börn. Elín
á tvö börn frá
fyrra hjónabandi
og þrjú barna-
börn. 2) Sigríður
Einarsdóttir, f.
5.1. 1954, maki
Hallbjörn Þor-
björnsson. Börn
þeirra eru: Birkir
og Hlynur Hrafn.
3) Jakobína Hrund, f. 2.8.
1955, maki Guðlaugur Einars-
son. Börn þeirra eru Einar
Páll, maki Heiðrún Erika og
eiga þau tvö börn. Arnar,
maki Karitas Eiðsdóttir og
eiga þau eitt barn. Valur,
maki Helga Hilmarsdóttir og
eiga þau eitt barn. 4) Sædís, f.
12.10. 1956, maki Magnús Jón-
asson. Börn þeirra eru: Heið-
ar, maki Brynja Mjöll Ólafs-
dóttir og eiga þau þrjú börn.
Elva Ösp, maki Marinó Mort-
enssen og eiga þau eitt barn.
Orri Freyr, maki Lovísa Stef-
ánsdóttir og eiga þau eitt
barn. 5) Svandís, f. 12.10.
1956, maki Kristján J. Krist-
jánsson. Börn þeirra eru: Haf-
Mamma ólst upp á Hjarðarbóli
við Kolgrafarfjörð og unni hún
þeim fagra stað alla tíð.
Hún var einbirni en átti fóst-
ursystur, Dagmar Árnadóttur,
sem lést um síðustu jól. Í upp-
vexti hennar var barnmargt á
heimilinu og alltaf mörg börn í
sveit hjá foreldrum hennar. Mörg
þessara barna hafa haldið tryggð
við hana og Hjarðarból alla tíð.
Mamma og pabbi bjuggu allan
sinn hjúskap í Grundarfirði og
undu hag sínum vel. Höfðu þau
gaman af ferðalögum og öll sum-
ur var farið í útilegur víða um
land. Einnig var mörgum frí-
stundum varið á æskuheimilinu
Hjarðarbóli. Seinna byggðu þau
sumarhús sem við systkinin og
fjölskyldur fáum að njóta nú í
dag.
Hún var húsmóðir fram í fing-
urgóma, elskaði að fá gesti og
passaði að allir fengju nóg að
borða. Síðustu daga hennar þar
sem hún var orðin fárveik var það
henni alltaf mjög í mun að allir
sem heimsóttu hana fengju kaffi
og með því. Hún var mikill bakari
og elskaði kökur og kaffimeðlæti.
Fyrir nokkrum árum fékk ég
hana til að kenna mér að búa til
bleikt krem á hvíta lagköku sem
er uppáhaldskakan okkar systk-
inanna, þá skemmtum við okkur
nú vel. Hún í essinu sínu og ég
stríddi henni á því að það mætti
bara hræra í eina átt því annars
myndi kremið mistakast, allt
varð að gera eftir kúnstarinnar
reglum.
Til marks um gestrisni
mömmu þá steig hún upp af
sænginni tveim tímum eftir að
hún fæddi mig því það voru
komnar tvær fjölskyldur að
sunnan og þurftu náttúrlega að fá
hádegismat og gisti önnur fjöl-
skyldan, það þótti henni ekkert
tiltökumál.
Öllum lausum stundum varði
hún í lestur og hannyrðir og var
þá vandað til verka, oft var ég
ekki sátt þegar ég sem barn og
unglingur var látin rekja upp hin
ýmsu handavinnuverk sem ég tók
mér fyrir hendur en í dag er ég
henni ávallt þakklát fyrir að hafa
kennt mér vönduð vinnubrögð og
sé aldrei eftir að rekja upp ef ég
er ekki ánægð.
Hún var mikil fjölskyldukona.
Ávallt að huga að gjöfum fyrir
alla fjölskyldumeðlimi og hafði
unun af að prjóna á langömmu-
börnin sín. Mörg þeirra höfðu
sokka og vettlinga frá langömmu
í fyrsta sæti á jólagjafalistanum
sínum.
Síðustu þrjú árin bjó hún í
Kópavoginum. Fyrst í Boðaþingi
22 þar sem hún kynntist yndis-
legum vinkonum og síðan ári
seinna fór hún yfir götuna á
Hrafnistu í Boðaþingi. Vil ég
þakka því yndislega starfsfólki
sem þar vinnur frábæra umönn-
un mömmu og heimilisfólki á
Kríulundi góðan vinskap við
hana.
Efst er mér í huga mikið þakk-
læti fyrir allar góðu minningarn-
ar og fyrir bestu mömmu sem
hægt er að hugsa sér og ömmu
barnanna minna sem hún elskaði
út af lífinu og var það gagn-
kvæmt.
Elsku mamma, far þú í friði
með þökk fyrir allt.
Þín,
Svava.
Elsku fallega amma mín. Hvað
ég á eftir að sakna þín mikið. Mér
þótti svo vænt um þig, ég vona að
þú hafir vitað það.
Amma vildi alltaf ástvinum
sínum það besta, hún var nægju-
söm, samviskusöm og góð kona.
Ég tel mig mjög lánsama að hafa
kynnst ömmu vel og verið henni
náin. Hún elskaði handavinnuna
sína sem hún sinnti af alúð þegar
hún hafði heilsu, hún var algjör
listakona á sínu sviði með alla
prjónuðu vettlingana sína sem
hún laumaði alltaf í pakkann sem
barnabörn og barnabarnabörn
nutu góðs af. En ekki hefði hún
nú kallað sig listakonu þar sem
hún var svo hógvær. Mikið á ég
eftir að sakna þín, elsku amma,
en ég veit að þú vakir yfir okkur
öllum. En eitt veit ég fyrir víst að
afi tekur vel á móti þér.
Kveðja,
Kristín Ýr og fjölskylda.
Þú varst okkur amma svo undur góð
og eftirlétst okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Elsku amma, takk fyrir allar
góðu stundirnar, minning þín lif-
ir í hjörtum okkar.
Þín barnabörn,
Andrea og Sindri.
Elsku amma okkar, Kristín
Pálsdóttir, er nú komin á hinsta
hvíldarstað.
Við erum þakklát fyrir þær
góðu minningar sem við eigum
um ömmu Stínu. Á okkar yngri
árum var fastur liður að fara inn
í Grundarfjörð á sunnudögum í
heimsókn til Stínu ömmu og Ein-
ars afa. Þar beið okkar alltaf
annaðhvort heitur matur eða
kökuhlaðborð með stafla af ný-
bökuðum pönnukökum. Um jólin
var það svo bleika lagkakan sem
var á borðum en hún var alveg
sérstök í fjölskyldunni og í miklu
uppáhaldi hjá flestum. Amma
var þannig að hún þurfti alltaf að
eiga nóg af kökum í frystikist-
unni ef gesti bar að garði og var
hún alveg ómöguleg ef hún náði
ekki að koma matarbita í gesti
sína. Það sama var hjá henni
þegar hún var flutt á Hrafnistu
við Boðaþing en þá heyrðist æv-
inlega í henni „viljið þið nú ekki
fá ykkur smá nammibita, ég hef
ekkert getað boðið ykkur“.
Amma og afi voru bæði frá
Hjarðarbóli í Eyrarsveit og er sá
staður okkur mjög kær. Þaðan
eigum við stóran minningabanka
enda höfum við ýmislegt brallað
þar saman í gegnum árin. Þar
voru teknar upp kartöflur og
rabarbari, bakaðar hveitikökur,
spilað, gengið á Kúlu, farnar
fjöruferðir niður í Odda, leikið í
læknum og tínd aðalbláber í
kílóavís.
Handbragð ömmu var ein-
stakt og var hún mjög lagin í
höndunum. Dýrmætustu gjaf-
irnar frá henni til okkar og
barna okkar hafa í gegnum tíð-
ina verið prjónaðir vettlingar og
sokkar. En á síðustu árum hafði
heilsu hennar hrakað það mikið
að mátturinn í höndunum var
orðinn mjög lítill en amma hafði
verið með parkinsonsjúkdóm í
mörg ár.
Við kveðjum þig nú með sökn-
uði en þakklæti fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur. Í hjarta okk-
ar vitum við að tekið verður vel á
móti þér er þið afi sameinist á ný
eftir langan aðskilnað.
Minning þín lifir með okkur
og börnunum okkar um ókomin
ár.
Hvíl í friði, elsku amma okkar.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Þín barnabörn,
Elva Ösp, Heiðar og
Orri Freyr.
Áður fyrr, þegar komið var yf-
ir Kerlingarskarðið á leið vestur,
blasti við manni Helgafellssveitin
og Bjarnarhafnarfjallið og langt í
fjarska úti í Kolgrafarfirði mátti
greina Hjarðarból. Kristín var
frá Hjarðarbóli þar sem foreldrar
hennar höfðu búið ásamt afa og
ömmu Reynis og hún alist upp á.
Síðan var ekið út í Grundar-
fjörð þar sem Stína bjó ásamt
sínum elskulega eiginmanni Ein-
ari Skarphéðinssyni. Þar var allt-
af tekið á móti okkur af ástúð og
hugulsemi og veitingar á borð
bornar og okkur afhent lykla-
völdin að gamla bænum á Hjarð-
arbóli.
Hann tók líka alltaf hlýlega við
manni og gamla kola- og móelda-
vélin beið okkar þögul. Hún var
frá því bræðurnir Páll og Krist-
ján Þorleifssynir byggðu bæinn
óþurrkasumarið mikla 1913. Ein-
ar hafði af hugviti sínu sett í hana
olíufíringu og lagt miðstöð í bæ-
inn svo fljótlega eftir að kveikt
var upp fór hún að mala og ofn-
arnir í herbergjunum að hitna.
Bærinn tók þá á sig blæ liðins
tíma og andi gengins frændfólks
ríkti þar.
Kristín var einkar ljúf og ynd-
isleg manneskja og listræn eins
og handavinna hennar bar vott
um. Allt heimilishald hennar
verður okkur ætíð minnisstætt
og létti hláturinn hennar og allar
kræsingarnar sem okkur var
undantekningarlaust boðið upp á
hvernig svo sem á stóð hjá henni.
Alla tíð hefur Hjarðarból stað-
ið okkur til boða og ógleyman-
legar endurminningar eru því
tengdar.
Elsku Stína, hjartans þakkir
fyrir allt.
Líney og Reynir.
Kristín Pálsdóttir
✝ Sigurður Sig-marsson var
fæddur í Aðalstræti
23, í Innbænum á
Akureyri, 23.10.
1929. Hann and-
aðist á Dvalarheim-
ilinu Hlíð, Akur-
eyri, 2. september
2018.
Foreldrar hans
voru Sigmar
Hóseasson og
Hólmfríður Kristjánsdóttir sem
dó ung frá sjö börnum.
Bróðir Sigurðar, Helgi Mar-
inó, býr í Vestmannaeyjum.
Önnur systkini hans, Kristín
Helga, Sigríður, Ingvar Hóseas,
Judith Ingibjörg og Salla Ragna
eru látin. Hálfsystkini hans sam-
feðra eru Sigurður Ingi, Magn-
ea Stigrún og Guðlaug og er
Sigurður Ingi látinn.
Akureyrar og tveimur árum síð-
ar hóf hann störf í útibúi Kaup-
félags Eyfirðinga í Strandgötu
en kjörbúðin var gjarnan nefnd
Alaska. Vilhelm Ágústsson var
þar útibússtjóri en árið 1964 tók
Sigurður við búðinni. Gegndi
hann því starfi næstu tvo ára-
tugina og þekktist af flestum
Akureyringum sem og nærsveit-
ungum sem Siggi í Alaska. Alls
vann hann rúma þrjá áratugi
hjá KEA, í gömlu matvörudeild-
inni og síðast í útbúinu í Sunnu-
hlíð.
Árið 1963 kynnist Sigurður
Birnu Ingibjörgu Egilsdóttur.
Hún var fædd 13.10. 1934 í
Hjaltastaðakoti í Blönduhlíð.
Hún andaðist 6.11. 2006. Hann
og Birna gengu í hjónaband
24.10. 1964. Fóstursonur þeirra
er Helgi Jónsson og á hann dótt-
urina Nótt Magdalenu.
Sigurður og Birna bjuggu á
ýmsum stöðum á Akureyri. Síð-
ustu árin dvaldi hann á Dval-
arheimilinu Hlíð.
Útför Sigurðar fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 10. sept-
ember 2018, klukkan 13.30.
Faðir Sigurðar
hélt heimili með
börnum sínum í tvö
ár eftir fráfall
Hólmfríðar og voru
systur hans ráðs-
konur hjá honum.
Eftir það var börn-
unum komið fyrir
hjá fósturfor-
eldrum og var Sig-
urður tekinn í fóst-
ur árið 1936 að
Hamri á Þelamörk af systk-
inunum Hallfríði og Þorleifi
Rósinkrans en Sigmar og þau
voru systrabörn. Sigurður var
hjá fósturforeldrum sínum til 27
ára aldurs en þá fór hann til
Akraness að vinna í frystihúsinu
Heimaskaga og var þar í þrjá
vetur en heima á Hamri á sumr-
in.
Árið 1960 fluttist Sigurður til
Sigga frænda höfum við syst-
ur þekkt alla okkar ævi. Árum
saman vissum við ekki hver
skyldleikinn var, hann var bara
frændi okkar. Þegar hann var
sex ára dó móðir hans frá sjö
börnum. Föðursystkini okkar á
Hamri á Þelamörk, þau Hall-
fríður og Þorleifur, tóku hann
og Ingvar bróður hans að sér og
var Siggi hjá þeim fram undir
tvítugt. Hann var þeim mjög
kær og reyndist þeim afar vel.
Við höfðum mjög gaman af að
fara í sveitina. Í endurminning-
unni var þar alltaf sólskin og
blíða. Siggi átti stóran þátt í því
hve skemmtilegt var á Hamri.
Hann var alltaf glaður og leyfði
okkur að snúast í kringum sig,
þolinmóður við miklu yngri
frænkur sínar. Við munum
græskulausa stríðni hans,
hversu auðveldlega hann plataði
okkur á saklausan hátt og alltaf
var honum fyrirgefið. Við minn-
umst þess þegar við vorum í
kappi við hann að drekka sem
mest og hraðast spenvolga
mjólk, snerum sveifinni án af-
láts á handsnúna plötuspilaran-
um, hlustuðum á skemmtileg
lög og drógum svo fram tímarit,
t.d. Basil fursta, undan rúminu
hans.
Eftir að hann fór frá Hamri
var hann fyrst í fiskvinnslu á
vetrum en aðstoðaði systkinin á
sumrin. Hann starfaði í verk-
miðjum SÍS á Akureyri og
útibúum Kaupfélags Eyfirðinga
og margir minnast hans sem
verslunarstjóra í Alaska á Ak-
ureyri. Hann kvæntist henni
Birnu sem hann kynntist í verk-
smiðjunum. Þau voru samhent,
áttu hlýlegt heimili og tóku á
móti gestum af rausn. Fóstur-
sonur þeirra er Helgi og son-
ardóttirin Nótt.
Við erum Sigga og Birnu
þakklátar fyrir hve vel þau
reyndust Fríðu frænku en hún
fluttist til þeirra eftir andlát
bróður síns. Þar undi hún hag
sínum vel enda var þeim um-
hugað um að henni liði sem best.
Siggi og Birna nutu þess að
fara í sólarlandaferðir með eldri
borgurum og tóku þátt í fé-
lagsstarfi þeirra. Þau áttu stór-
an þátt í að halda uppi gleðinni
með gamanmálum og leikþátt-
um enda hafði Siggi á yngri ár-
um tekið þátt í starfsemi leik-
félags sveitarinnar. Hann sótti
sér til ánægju leiksýningar á
Melum og í Freyvangi. Eftir að
Birna féll frá hélt Siggi áfram
að ferðast með eldri borgurum
bæði innanlands og utan. Einnig
hafði hann mikla ánægju af að
spila og lét sig ekki vanta á
spilakvöld. Hann var fé-
lagslyndur og naut þess að vera
innan um fólk. Stundum settist
hann inn á Bláu könnuna og
fékk sér kaffisopa og átti það
jafnvel til að líta inn á Götubar-
inn. Þar sat hann aldrei einn því
að fólk laðaðist að honum.
Síðustu árin var hann á Dval-
ar- og hjúkrunarheimilinu Hlíð.
Þar leið honum vel, naut ein-
staks atlætis, tók þátt í viðburð-
um sem þar voru í boði og var
vinsæll meðal íbúa og starfs-
fólks.
Akureyrarsystirin minnist
með þakklæti stundanna í
morgunkaffinu en í mörg ár
hittust þau á sunnudögum til
skiptis hvort hjá öðru. Einnig
fór hún með honum á „kráar-
kvöld“ í Hlíð. Hann var góður
dansari og því eftirsótt að dansa
við hann.
Siggi var góður maður, glað-
lyndur og vinamargur.
Helga og Nótt sendum við
samúðarkveðjur.
Við söknum Sigga frænda en
hugsum til hans með gleði.
Guðrún Svava og Nanna
Kristín Bjarnadætur
Sigurður
Sigmarsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku pabbi!
Þakkir fyrir yndislegt
uppeldi og alla þá ást sem
þú sýndir mér. Hún verður
aldrei nóg þökkuð.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson)
Þinn sonur
Helgi.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningargreinar