Morgunblaðið - 18.10.2018, Síða 55

MINNINGAR 55
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. OKTÓBER 2018
Elsku mamma
mín, mikið svaka-
lega sakna ég þín
mikið.
Það eina sem ég hugga mig við
er að þú sért núna í faðmi pabba,
sem var ástin í lífi þínu, eftir að
hafa saknað hans í 30 ár.
Maður er aldrei tilbúinn að
kveðja fólkið sem maður elskar
mest. Mér er samt efst í huga
þakklæti fyrir að hafa þó fengið
að hafa þig hjá mér svona lengi og
stolt af því að vera dóttir ofurkon-
unnar sem þú varst alla tíð.
Það sem þú ert búin að afreka í
gegnum tíðina er á við ævi nokk-
urra en ekki einnar konu. Ég held
að fáir hafi verið eins hæfileika-
ríkir og þú mamma mín.
Allir sem hafa kynnst þér í
gegnum tíðina eru gáttaðir á því
hvað þú varst dugleg, alltaf eitt-
hvað að brasa, hvort sem það var
garðurinn sem þú fékkst verð-
laun fyrir, jólakortasamkeppnin
sem þú vannst tvisvar, allir kjól-
arnir sem þú ert búin að sauma og
hanna, prjónaskapur, sauma-
skapur, smíðar og ekki síst allar
myndirnar sem þú ert búin að
Elínbjörg
Kristjánsdóttir
✝ ElínbjörgKristjánsdóttir
fæddist 28. júlí
1933. Hún lést 1.
október 2018.
Elínbjörg var
jarðsungin 9. októ-
ber 2018.
mála undanfarin ár.
Allt sem frá þér
hefur farið elsku
mamma var full-
komnað í höndunum
á þér. Enda varstu
kölluð Sjálfsbjörg af
vinum þínum hérna í
hverfinu, það lýsir
þér afskaplega vel.
Þvílíkir dýrgripir
sem þú skilur eftir
þig á Boðahlein sem
við jústar, eins og börnin þín kalla
sig, höfum fundið ásamt afkom-
endum okkar: Dagbækur frá
árinu 1949, þá varstu bara 16 ára
unglingsstúlka sem saumaði,
hannaði, teiknaði, prjónaði, var í
sveit og vann erfiðisvinnu upp á
hvern einasta dag. Þrátt fyrir erf-
iða æsku léstu engan bilbug á þér
finna og lifðir lífinu til fullnustu.
Fannst ástina í lífinu, hann
Unnstein pabba minn, áttir með
honum 10 börn, nokkur barna-
börn þá og nokkuð mörg góð ár.
Því miður misstirðu hann allt of
snemma en hann lést fyrir 30 ár-
um eins og komið hefur fram. Af-
komendum ykkar hjóna fer ört
fjölgandi og við erum að nálgast
fimmta tuginn.
Mikið varstu fyrir tónlist; frá
rokki yfir í klassík og allt þar á
milli, fjölbreyttari tónlistar-
smekkur er vandfundinn. Náði
sem betur fer að fara með þér á
nokkra tónleika og það var bara
æðislegt.
Dætur mínar þrjár eru svo
heppnar að hafa fengið að kynn-
ast þér vel og ein þeirra ber nafn-
ið þitt með reisn og er bara nokk-
uð lík þér miðað við myndir sem
við vorum að finna af þér ungri.
Þau eru óteljandi jólin sem við
höfum fengið að hafa þig hjá okk-
ur og nokkur áramótin líka. Það
sem dætrum okkar Gumma
fannst alltaf gott að fá sokka,
vettlinga eða eitthvað annað sem
amma hafði búið til handa þeim,
það voru bestu gjafirnar.
Elsku mamma mín, það er svo
margt sem ég átti eftir að segja
við þig og þakka þér fyrir. Einnig
átti ég eftir að fara með þér í fleiri
ferðir, en var sem betur fer svo
heppin að ferðast þónokkuð með
þér í gegnum tíðina. Lúxemborg
með þér, pabba, Davíð og Kára.
Danmörku heimsóttum við sam-
an tvisvar og fórum nokkrar ferð-
ir hérna innanlands líka.
Svo voru yndislegar ferðirnar
sem við Gummi fórum til þín í
Hveragerði með stelpurnar og
gistum hjá þér, eins og við værum
í útilegu, og fórum svo niður í bæ
á blómadaga o.fl. Ég viðurkenni
alveg að ég hefði mátt vera mun
duglegri að heimsækja þig í bæði
Hveragerði og Boðahlein, en
maður heldur að tíminn sé nægur
og ætlar að koma á morgun og
svo næsta dag. Svo bara allt í einu
er það orðið of seint.
Ég elska þig, mamma mín,
takk fyrir allt og allt.
Þín dóttir,
Guðrún Ágústa
Unnsteinsdóttir (Gústa).
Elsku mamma. Mig langar að-
eins að minnast þín með nokkrum
minningabrotum sem eru mér
hugstæð. Ein mín fyrsta minning
er þegar þú skrifaðir heimilis-
fangið okkar á stöngina á þríhjól-
inu sem ég fékk í afmælisgjöf
þriggja ára, enda ekki vanþörf á,
strax farinn að skoða heiminn.
Seinna lærði ég að leysa hnúta
þar sem reynt var að takmarka
ferðafrelsið. Var þá sett á mann
barnabeisli (sem þóttu bara eðli-
leg) og ég bundinn við eitthvað
sem var fast fyrir. Varð fljótlega
snillingur í að leysa hnútana þína,
sem nýttist mér löngu seinna til
sjós. Einnig er mér mjög minn-
isstætt þegar þú sendir okkur
Rúnu systur með brúsa að kaupa
mjólk í búðinni á Barónsstíg.
Svipaðar minningar eru um hin
systkinin, sérstaklega þegar þau
voru að bætast við ár frá ári og
við enduðum í að vera 10.
Ein helsta minningin um þig
er að þú varst alltaf að; að sauma
föt á okkur ásamt því að sauma
ballföt á hinar og þessar konur
enda varstu saumakona af guðs
náð ásamt öllu hinu sem þú varst
snillingur í.
Þegar maður er vaxinn úr
grasi og lítur yfir farinn veg er
áberandi hve mikið jafnaðargeð
þú hafðir gagnvart okkur systk-
inum, tala nú ekki um gelgjuna
hjá okkur.
Í seinni tíð, þegar þú hafðir
meiri tíma fyrir þig, fóru að
koma fram þínir leyndu hæfi-
leikar á svo mörgum sviðum að
erfitt er að gera grein fyrir öll-
um hér en þó stendur upp úr
teikni- og málarahæfileikinn
enda varstu verðlaunuð fyrir
slíkt. Seinna meir, þegar barna-
börnin fóru að koma, áttu þau
töluvert í þínu tímarúmi enda
reyndirðu eftir megni að fylgjast
með þeim.
Síðasta samvera okkar var í
skírn Elddísar Helgeyjar, níunda
barnabarnsins, fyrir örfáum dög-
um. Einnig er síðasta samtal okk-
ar í síma minnisstætt þar sem ég
sagði þér frá tíunda barna-
barninu, fallegum dreng sem son-
ur minn Brynjar var að eignast
með kærustu sinni Louise í Dan-
mörku.
Síðustu fréttir af þér hafði ég
svo frá Davíð bróður, en hann
náði því að sýna þér mynd af litla
drengnum. Veit ég að þér þótti
vænt um að hafa séð hann áður en
þú fórst frá okkur á leið á þitt
stefnumót þar sem ég er viss um
að beðið var eftir þér með eftir-
væntingu.
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig minnast þín, elsku
mamma mín, og stendur þá upp
úr öllu þessu hversu mikil kjarn-
orkukona þú varst.
Megi Guð og allar góðar vættir
geyma þig/ykkur og varðveita.
Þinn sonur,
Pétur.
Kæru ættingjar og vinir: Inni-
legar samúðarkveðjur til ykkar
allra á þessum erfiðu tímum. Því
miður komumst við Louise og litli
Brynjarsson ekki í jarðarförina
hennar ömmu. Hugur minn er hjá
ykkur öllum á þessum erfiðu tím-
um.
Ég man þegar maður var að-
eins styttri og fékk að fara með
mömmu og pabba frá Hornafirði
keyrandi á Pajerónum gamla suð-
ur til Reykjavíkur. Þá hlakkaði
maður alltaf til að komast í fangið
hjá Ellu ömmu og Bjössa því
þegar í Hafnarfjörðinn var komið
vissi maður alltaf að það yrði
gaman. Þegar ég hugsa aftur í
tímann var þetta eins og að koma
í eitthvert galdraland. Amma
hafði ekki mikið fyrir því að búa
til ævintýri í Hafnarfirðinum og
þar þótti mér gott að vera.
Ég man að gonjóið hennar
ömmu var ekki vinsælt hjá sum-
um en mig minnir endilega að
mér hafi fundist það geggjað.
Þegar leið á tímann og maður
varð aðeins eldri og við amma
hittumst þótti mér alltaf gott að
tala við ömmu um daginn og veg-
inn og hafði hún ótrúlega sýn á líf-
ið og ótrúlegt hugmyndaflug.
Hún hafði alltaf eitthvað spenn-
andi að tala um og þegar maður
átti erfitt stappaði Ella amma
alltaf í mann stálinu þegar illa
gekk. Hún var snillingur að sjá
lausnirnar á sinn skemmtilega
hátt.
Hún hafði yndislega góða nær-
veru sem er sárt saknað. Hún
sagði eitt sinn við mig þegar ég
var gutti og varð súr yfir því að
þurfa að fara heim á Hornafjörð
eftir góða stund í ævintýralandi í
Hafnarfirðinum: „Ef þú ert leiður
og einmana horfðu þá upp til
tunglsins, þá ertu ekki einn og
einmana því ég er að horfa líka til
tunglsins.“ Þannig að þegar mað-
ur verður pínu blár og vel viðrar
þá er gott að taka sér smá pásu og
horfa til tunglsins í örskamma
stund og hugsa um allar góðu
minningarnar um hana Ellu
ömmu.
Hún var yndisleg amma og
góður vinur.
Hvíldu í friði elsku amma mín.
Þinn vinur að eilífu,
Brynjar Þór Pétursson.
✝ Lilja Friðberts-dóttir fæddist
á Suðureyri við
Súgandafjörð 21.
október 1940. Hún
lést á Selfossi 26.
september 2018.
Lilja var níunda
í röð ellefu barna
Friðberts Guð-
mundssonar, f.
1900, d. 1973, og
Jónu Magnús-
dóttur, f. 1906, d. 1991. Eftirlif-
andi systkini Lilju eru Hulda,
Reynhildur og Elvar.
Lilja var gift Gunnari Guð-
mundssyni, f. 8. ágúst 1934, d.
1. janúar 1996. Börn þeirra: 1)
Aðalheiður Jóna, f. 26.9. 1958,
gift Jóni Pálssyni, f. 2.12. 1959,
f. 11.3. 1973. Hans börn og Sig-
ríðar Einarsdóttur eru Lilja
Ísey, Einar Ísak og Axel Ívan.
Barnabarnabörn Lilju eru orð-
in sjö.
Seinni maður Lilju var Óli
Haukur Sveinsson, f. 16.5.
1931, d. 24.6. 2006.
Lilja flutti ung í Árnessýslu
þar sem hún kynntist Gunnari
sem hún giftist 1960 og settust
þau að á Selfossi. Hún vann
ýmis störf, s.s. á leikskóla, á
saumastofu og á sjúkrahúsinu á
Selfossi, auk þess að sinna
stóru heimili.
Eftir að hún giftist Óla
bjuggu þau á Írafossi þar sem
störfuðu bæði fyrir Lands-
virkjun, en settust að lokum að
á Selfossi þar sem hún bjó síð-
an.
Að ósk hinnar látnu fór út-
förin fram í kyrrþey frá Sel-
fosskirkju 5. október 2018.
og eiga þau synina
Pál og Þór. 2)
Kristín Bára, f.
31.10. 1959. Synir
hennar: Gunnar,
Guðjón, f. 2.12.
1990, d. 4.12. 1990,
og Óskar Guðjóns-
synir. 3) Svanhvít
Björk, f. 25.2.
1963. Með Ás-
mundi Jónssyni á
hún soninn Elvar.
Maður Svanhvítar er Sigurður
Hjartar Magnússon, f. 24.2.
1964, og á hann dæturnar Kol-
brúnu Örnu og Önnu Hlín. 4)
Guðrún Lilja, f. 14.6. 1966, gift
Erni Arasyni, f. 24.1. 1965, og
eiga þau Stefaníu Lilju og
Daða. 5) Friðbert Guðmundur,
Tengdamóðir mín, Lilja
Friðbertsdóttir, er látin tæp-
lega 78 ára gömul. Það var fyr-
ir 30 árum sem ég kom fyrst
inn á heimili hennar sem kær-
asti yngstu dóttur hennar Guð-
rúnar Lilju, sem átti eftir að
verða eiginkona mín. Lilja tók
mér af mikilli hlýju og voru
okkar samskipti góð alla tíð.
Lilja var falleg kona og fín-
leg, ljóshærð með himinblá
augu. Finna má þessi útlits-
einkenni meðal margra afkom-
enda hennar. Hún var góð
handavinnukona en naut sín
sérstaklega vel í garðinum sín-
um við að gera fínt og fallegt. Á
meðan Óla naut við fóru þau í
ófáar sólarlandaferðir þar sem
þau nutu lífsins í hita og sól.
Pallurinn við húsið þeirra í
skjólgóðum garðinum á Háengi
var sælureitur á góðum dögum.
Það var alltaf gott að koma
heim til Lilju og var eldhúsborð
hennar nokkurs konar mið-
punktur í tilveru stórfjölskyld-
unnar, hvort sem það var á
Engjavegi, Írafossi eða á Há-
engi. Þar voru málin rædd og
mikið hlegið. Ömmufaðmurinn
var hlýr og stóð alltaf opinn
barnabörnum og barnabarna-
börnun sem fór ört fjölgandi.
Það er mikil breyting hjá
þessum stóra hópi þegar Lilju
nýtur ekki lengur við og eld-
húsborðið ekki lengur fastur
punktur í tilverunni. Hennar er
sárt saknað en öll getum við
hlýjað okkur við góðar minn-
ingar.
Örn Arason.
Súgandafjörður var lítið og
hlýlegt samfélag þegar við Lilja
vorum að alast þar upp á
fimmta áratugnum. Þrátt fyrir
tveggja ára aldursmun vorum
við miklar vinkonur og lékum
okkur saman löngum stundum.
Seinna bættust fleiri vinkonur í
hópinn. Stór breyting varð á
samveru okkar þegar Lilja varð
sjö ára og byrjaði í skóla. Ég
sat þá á skólatröppunum dag
eftir dag og beið eftir að Lilja
væri búin með skóladaginn. Það
endaði með því að skólastjórinn
bauð mér að koma líka í skól-
ann, sem varð. Ég var svona
aukanemandi en alsæl að fá að
vera með Lilju í skólanum.
Mér er minnisstætt hvað hún
Lilja var með mikið og þykkt
hár á þessum tíma og dáðist að
„feitu fléttunum“ hennar enda-
laust.
Ekki voru margir krakkar í
hverjum árgangi.
Lilja var eina stúlkan í sín-
um hópi og svo var einnig árið
eftir að Ninna var eina stelpan
í sínum árgangi. Í mínum ár-
gangi voru aftur á móti fimm
stelpur. Fjaran og hlíðin voru
að sjálfsögðu leikvöllur okkar
krakkanna og vorum við á
flakki milli fjalls og fjöru flesta
daga.
Alls konar hópleikir voru
vinsælir s.s. hverfa og ýmsir
boltaleikir. Yfirleitt léku þá all-
ir aldurshópar saman og mikið
fjör. Svo áttum við einn alflott-
asta leikvöll á landinu sem bauð
upp á allskonar afþreyingu og
var mikið notaður.
Eftir fermingu fór bilið milli
okkar aðeins að breikka og svo,
eins og gengur, tvístraðist hóp-
urinn smám saman þegar al-
vara lífsins tók við. Lilja kynnt-
ist Gunnari og flutti á Selfoss
og bjó þar síðan. Vináttan var
áfram til staðar þó samveru-
stundirnar yrðu færri en æski-
legt hefði verið.
Fyrir nokkrum árum tókum
við okkur saman sjö vinkonur
að vestan, úr þremur árgöng-
um, og fórum til Noregs til að
hitta þá áttundu sem þar er bú-
sett. Ekki þarf að orðlengja það
að við smullum saman og gát-
um endalaust rifjað upp gamlar
minningar að heiman. Þetta var
einstaklega góð ferð sem seint
gleymist. Eftir þessa ferð höf-
um við hist nokkrum sinnum
hér heima, sérstaklega þegar
sú „norska“ hefur verið á land-
inu.
Sönn vinátta er dýrmæt. Við
megum aldrei vanmeta hana.
Ég kveð hana Lilju, vinkonu
mína, með kærri þökk fyrir
samverustundirnar okkar sem
voru strjálar en allar góðar.
Ég er þakklát fyrir notalega
stund sem við áttum saman á
heimili hennar í júlí síðastliðn-
um. Þar fann ég svo vel að
strengurinn á milli okkar hafði
aldrei slitnað og vináttan var
enn sönn og góð.
Vilhelmína Salbergsdóttir
(Villa).
Lilja Friðbertsdóttir
Þótt döpur sé nú sálin,
þó mörg hér renni tárin,
mikla hlýju enn ég finn
þú verður alltaf afi minn.
(Höf. ók.)
Jóhannes
Guðmannsson
✝ Jóhannes Guð-mannsson fædd-
ist 28. janúar 1934.
Hann lést 23. sept-
ember 2018.
Útförin fór fram
frá 1. október 2018.
Hvíldu í friði,
elsku afi minn.
Takk fyrir allar
minningarnar okk-
ar saman.
Ég veit að þú ert
á betri stað í Sum-
arlandinu bjarta.
Minning þín lifir
að eilífu.
Sveinn
Kubbur
Guðmannsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJARNI SIGHVATSSON
frá Ási,
Vestmannaeyjum,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurlands,
Vestmannaeyjum, 9. október.
Útförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn 20. október
klukkan 13.
Sigurlaug Bjarnadóttir Páll Sveinsson
Guðmunda Á. Bjarnadóttir Viðar Elíasson
Sighvatur Bjarnason Ragnhildur S. Gottskálksdóttir
Ingibjörg R. Bjarnadóttir Halldór Arnarson
Hinrik Örn Bjarnason Anna Jónína Sævarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI SÍMONARSON HÁKONARSON
bóndi,
Haga, Barðaströnd,
lést sunnudaginn 14. október á
Heilbrigðisstofnun Vestfjarða, Patreksfirði.
Útförin fer fram frá Hagakirkju laugardaginn 27. október
klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Kristín Ingunn Haraldsdóttir
Björg Bjarnadóttir Eiríkur Jónsson
Margrét Bjarnadóttir Kristján Finnsson
Jóhanna Bjarnadóttir Árni Þórðarson
Hákon Bjarnason Birna Jónasdóttir
Kristín Bjarnadóttir
Haraldur Bjarnason María Úlfarsdóttir
Gunnar Bjarnason Regína Haraldsdóttir
afa- og langafabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
GEIR KRISTJÁNSSON,
lést föstudaginn 12. október á Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Útförin fer fram frá Lindakirkju, Kópavogi,
mánudaginn 22. október klukkan 13.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks Hrafnistu, Hafnarfirði, fyrir
innilegt viðmót og hlýju.
Sólrún Geirsdóttir Sigurður H. Helgason
Róbert G. Geirsson Sigríður Ólafsdóttir
og fjölskyldur