Morgunblaðið - 12.11.2018, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 12. NÓVEMBER 2018
✝ GuðmundurSigursteinsson
fæddist 16. júní
1943. Hann lést á
Landspítala við
Hringbraut 24.
október 2018.
Foreldrar Guð-
mundar voru Sig-
ursteinn Óskar Jó-
hannsson og
Þuríður Kat-
arínusardóttir.
Hann ólst upp að stærstum
hluta í Hvalfjarðarsveit, elstur
í sínum systkinahóp, sem sam-
anstóð af Óskari, Jóni, Sigríði,
Jóhönnu, Katrínu, Ósk, Heiðu
og Hafdísi, þar sem foreldrar
hans voru með bú á bænum
Galtavík. Guðmundur og Ólöf
Guðrún Elíasdóttir giftu sig
árið 1965, þau eignuðust fjög-
ur börn: 1) Þuríður, f. 1962,
og eru hennar börn Birgitta
Eymundsdóttir í
sambúð með Þóri
Egilssyni og
þeirra börn eru
Óðinn, Þórdís,
Ástþór og Þórir
Loki; Jón Þór Ey-
mundsson, í sam-
búð með Írisi og
eiga þau Telmu,
Söru og Hafþór,
en fyrir átti Jón
Þór þau Róbert
Snæ og Söndru Ýri; Auður
Díana Ósk Eymundsdóttir, en
hún á synina Breka og Mána;
Eydís Ósk Eymundsdóttir, en
dóttir hennar er Ásdís. 2)
Finnur Indriði, f. 1966, kvænt-
ur Aðalgerði Guðlaugsdóttur
og eru þeirra börn Reynir
Ingi, sem á dæturnar Amelíu
og Viktoríu; Sigrún, sambýlis-
maður hennar er Hrannar
Mýrdal en Sigrún átti fyrir
Guðlaug og Ásdísi. 3) Sigrún
Jenný, f. 1967, gift Björgólfi
H. Ingasyni og eru þeirra
börn Jakobína Rós og Sigfinn-
ur Ingi. 4) Sigursteinn, f.
1969, kvæntur Þorbjörgu
Björgvinsdóttur og eru þeirra
börn Steinunn, í sambúð með
Sigurjóni Andréssyni og eiga
þau börnin Andrés og Jónínu,
en Steinunn átti fyrir dótt-
urina Ólöfu, og Guðmundur
Árni.
Guðmundur vann við al-
menn bústörf á búi foreldra
sinna, en starfaði einnig sem
sjómaður í mörg ár. Kom síð-
an í land og stofnaði sitt eigið
fyrirtæki sem sjálfstæður
verktaki og atvinnubílstjóri
ásamt því að grípa í önnur
tæki. Eftir að rekstri eigin
fyrirtækis var hætt starfaði
hann hjá ýmsum verktakafyr-
irtækjum en undanfarin 25 ár
sem starfsmaður Suðurverks
þar sem hann lauk sínum
starfsferli fyrr í sumar, orðinn
75 ára.
Útför Guðmundar fer fram
frá Seljakirkju í dag, 12. nóv-
ember 2018, klukkan 13.
Ég hitti tengdapabba fyrst
síðsumars 1988 þegar við
Jenný vorum að draga okkur
saman. Kveðja var heldur fá-
leg, enda Guðmundur ekki
maður margra orða. Ég skildi
kveðjuna að sumu leyti því ég
var að leggja drög að því að
stela litlu stelpunni hans og
flytja til Eyja. Var þó auðsótt
mál að fá gistingu í Reykjavík
hjá þeim Lóu þennan vetur
vegna náms sem ég var í.
Tengdapabbi var ekkert sér-
staklega málgefinn til að byrja
með, en hægt og rólega kynnt-
umst við hvor öðrum.
Með tíð og tíma var mér fyr-
irgefið. Þau Lóa komu reglu-
lega í heimsókn til Eyja og
undu sér vel þar. Guðmundur
var mikil barnagæla og hafði
gaman af því að umgangast og
kynnast barnabörnunum í Eyj-
um. Hann hafði sérstaklega
gaman af því að fá sér kaffi-
sopa niðri í Skýli og hlusta á
umræðurnar, enda sjálfur fyrr-
um sjómaður og skildi vel hug
og tungutak þeirra sem þar
tjáðu sig.
Þegar við færðum okkur um
set og fluttum árið 2005 á Sel-
foss varð auðveldara að fara
helgarrúnt austur fyrir fjall.
Fylgjast með hvernig okkur
Eyjafólki gengi að koma okkur
fyrir og aðlagast lífinu á Norð-
urey. Öllum framkvæmdum
okkar sýndi hann mikinn
áhuga og aðstoðaði eins og
hann hafði tök á. Samband
feðginanna, sem hefur alltaf
verið náið, styrktist og varð
innilegra með árunum. Ég fékk
að fylgja með og við Guðmund-
ur ræktuðum með okkur góða
vináttu.
Tengdapabbi var ætíð
heilsuhraustur, fékk umgangs-
pestir eins og aðrir en var
fljótur að rífa það af sér. Hann
hafði ætíð þurft að vinna fyrir
sínu, var í hjarta sínu bóndi en
hafði komið víða við á sinni
starfsævi, sjómaður, jarðverk-
taki og atvinnubílstjóri svo fátt
eitt sé talið. Hann var enn
starfandi sem atvinnubílstjóri í
byrjun sumars, 75 ára gamall,
en byrjaður að tala um að
hægja á sér og njóta lífsins.
Í sumar komu slæmar frétt-
ir, eftir endurtekin veikindi í
öndunarfærum þá kom grein-
ing um krabbamein í lunga,
ólæknandi. Í boði var meðferð
sem vonandi mundi halda ein-
kennum niðri og lengja þann
tíma sem eftir var. Guðmundur
ákvað að taka meðferðina og
stefnt var á að fara í ferðalag
sem var búið að skipuleggja í
nóvember. Allir lögðust á ár-
arnar með að gera þessa ferð
eins eftirminnilega og hægt
var, kunnum við þeim miklar
þakkir fyrir, en því miður þá
náðist það ekki.
Veikindin og meðferðin tóku
sinn toll. Tengdapabbi hægði á
sér, fór sínar gönguferðir og
bíltúra, en orka þvarr þó viljinn
væri til staðar.
Hann þáði þá aðstoð sem í
boði var og hann taldi sig
þurfa, bæði frá starfsfólki
Landspítalans og einnig frá
stuðningsmiðstöð Ljóssins. Það
hjálpaði og studdi á erfiðum
tímum. Kærar þakkir til þess
stóra hóps sem gerir sjúkling-
um og aðstandendum tilveruna
eins bærilega og hægt er á erf-
iðum tímum.
Hvernig er hægt að skýra
væntumþykju og virðingu
gagnvart manneskju í stuttri
minningargrein? Það er varla
hægt, og þó.
Í bílskúrnum okkar, sem
tengdó hafði afnot af, hangir
vinnugalli. Vinnufélagarnir
ákváðu merkinguna. Það er
ekki hægt að fá betri eftirmæli
frá samferðamönnum sínum, en
á honum stendur „Gummi
góði“.
Björgólfur H. Ingason.
Guðmundur
Sigursteinsson
✝ Jóhannes Óm-ar Sigurðsson
fæddist í Reykjavík
1. október 1956.
Hann lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans 31.
október 2018.
Foreldrar hans
voru Pálína
Jóhannesdóttir,
húsmóðir frá Ham-
arshjáleigu, Gaul-
verjabæjarhreppi, f. 2. apríl
1925, d. 13. maí 2013, og Sig-
urður Magnús Jónsson, hús-
gagnasmiður frá Hnífsdal, f.
23. september 1923, d. 13.
ágúst 1988. Systkini Jóhann-
esar: 1) Jón Haukur, f. 12. nóv-
ember 1949. 2) Benedikt
Tryggvi, f. 27. janúar 1951. 3)
Elín Stella, f. 29. apríl 1952. 4)
Erla Sigurlín, f. 3. maí 1955, d.
8. janúar 1957. 5) Sölvi Ellert,
Júlíusson, f. 11. mars 1926, d.
9. júlí 1998, og Herdís Ström
Axelsdóttir, f. 7. júní 1927, d.
17. febrúar 1995.
Börn Jóhannesar og Soffíu:
1) Herdís Telma Jóhann-
esdóttir, f. 7. september 1972.
Barn hennar: Helena Ósk Sig-
urjónsdóttir, f. 26. febrúar
1999. 2) Ester Jóhannesdóttir,
f. 27. febrúar 1979, m. Nikulás
Ægisson, f. 11. september 1970.
Börn: Jóhannes Axel Jónsson, f.
26. nóvember 2005. 2) Soffía
Alma Nikulásdóttir, f. 1. febr-
úar 2014. 3) Ægir Nikulásson,
f. 17. nóvember 2015. 3) Ylfa
Björg Jóhannesdóttir, f. 26.
ágúst 1984, m. Fannar Þór
Guðmundsson, f. 18. október
1982. Börn 1) Dagbjört Nína
Fannarsdóttir, f. 20. júní 2015.
2) Auður Örk Fannarsdóttir, f.
27. febrúar 2017. 4) Erla Soffía
Jóhannesdóttir, f. 13. ágúst
1986, m. Magnús Gísli Ingi-
bergsson, f. 13. janúar 1985.
Jóhannes lauk prófi frá Út-
flutnings- og markaðsskóla Ís-
lands 1989 og prófi í rekstr-
arfræðum frá Tækniskóla
Íslands 1993. Jóhannes lauk
MSc í viðskiptafræði frá Há-
skóla Íslands árið 2005 og
kennslufræðidiplóma á fram-
haldsskólastigi árið 2009.
Jóhannes starfaði sem vél-
stjóri hjá Nesskip til margra
ára. Hann stofnaði fyrirtækið
Brimrás ásamt Jóni Hauki
bróður sínum. Eftir menntun í
viðskiptafræði starfaði hann
sem forstöðumaður þjón-
ustusviðs SVR frá 1995-2006.
Jóhannes kenndi við Fjöltækni-
skólann og var þar sviðsstjóri
vélstjórnar- og tæknisviðs. Eftir
það starfaði hann sem deild-
arstjóri í ábyrgðardeild hjá
Heklu til 2009. Þar næst lá leið-
in í verslunarrekstur. Jóhannes
og Herdís dóttir hans stofnuðu
heildsöluna Esjufell árið 2009
og opnuðu árið 2013 Fakó
verzlun þar sem hann starfaði
þar til veikindin bönkuðu upp á
fyrir tæpum tveimur árum.
Jóhannes var í Oddfellow-
reglunni og stundaði ýmis fé-
lagsstörf.
Útför Jóhannesar fer fram
frá Dómkirkjunni í dag, 12.
nóvember 2018, og hefst at-
höfnin kl. 15.
f. 21. mars 1958. 6)
Ása Líney Sigurð-
ardóttir, f. 1. júní
1959, d. 20. júlí
2011. 7) Helgi Guð-
mundur, f. 6. ágúst
1960. 8) Einar Már,
f. 14. janúar 1965.
9) Guðrún Fanney,
f. 30. maí 1966.
Jóhannes ólst
upp í Víðihvammi
3 í Kópavogi og
gekk í Kópavogsskóla til 12 ára
aldurs og bjó þar til 15 ára ald-
urs er fjölskyldan fluttist á
Bragagötu 30 í Reykjavík.
Hann lauk prófi frá Vélskóla
Íslands 1978 og hlaut ótak-
mörkuð yfirvélstjóraréttindi
1982.
Þann 15. nóvember 1980
kvæntist Jóhannes Soffíu Krist-
jánsdóttur, f. 7. nóvember 1953.
Foreldrar hennar voru Kristján
Elsku besti pabbi minn, sökn-
uðurinn er mikill. Það er erfitt að
átta sig á því að þú hafir kvatt
okkur. Núna líður mér eins og þú
sért á skútunni og við heima og
þú komir fljótlega aftur með góð-
ar ferðasögur í farteskinu. Það er
þó ekki raunin. Þú hefur kvatt
þennan veruleika og eftir lifa
góðar og dýrmætar minningar
með þér.
Þú kenndir mér að byggja
kofa, hjóla, veiða og síðar sigla.
Þú kenndir mér að sýna þolin-
mæði. Þú tókst á við öll vandamál
af stóískri ró og það gerðir þú
líka undir lokin. Þú hafðir húm-
orinn alltaf að leiðarljósi og það
var alltaf svo gott að spjalla við
þig um heima og geima. Þú gafst
þér alltaf tíma í spjall.
Það var gaman að ferðast með
þér. Ég man þegar við ferðuð-
umst saman um Ekvador og hvað
það var gaman hjá okkur. Þú
harkaðir af þér hæðaveikina og
varst heldur betur til í að þvælast
með mér um Andes-fjöllin og
Amazon-frumskóginn.
Ég man þegar við fórum sam-
an í fyrstu siglinguna og þú
kenndir mér að sigla. Við lögðum
af stað í úfnu hafi frá Flórída og
lentum í smá vandamálum, seglið
rifnaði, dælan hætti að virka og
við stoppuðum og þú lagaðir
vandamálið í rólegheitunum og
svo héldum við áfram til Baha-
mas. Þar beið okkar lygn skær-
blár sjór og hvítar eyðistrendur.
Mikið var gaman að sigla milli
eyjanna og skoða mannlífið.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið þennan tíma með þér. Ég
er þakklát fyrir að hafa alist upp
á ástríku og glaðværu heimili. Ég
er þakklát fyrir að þú hafir verið
pabbi minn. Ég er þakklát fyrir
að Fannar, Dagbjört Nína og
Auður hafi fengið að kynnast þér
svona vel. Þú þreyttist aldrei á
því að leika við afastelpurnar þín-
ar og koma þeim til að hlæja.
Þær unnu þér mjög.
Ylfa Björg Jóhannesdóttir.
Ég man satt best að segja ekki
hvenær ég hitti þig fyrst, elsku
tengdapabbi. Ég man hinsvegar
þegar við hittumst í síðasta sinn.
Þó svo að nú, að þér látnum, viti
ég að þetta var í síðasta skipti
sem við hittumst ímyndaði ég
mér á þeirri stundu ekki annað
en að þú ættir eftir að sigrast á
veikindum þínum. Það er lýsandi
fyrir þann einstaka hæfileika
sem þú hafðir til þess að vera ró-
legur í erfiðum aðstæðum að
jafnvel þegar það var orðið ljóst á
síðustu vikum að lífslíkur þínar
væru ekki miklar hafi ég ekki
getað trúað því að þú ættir aðeins
fáeina daga eftir ólifaða. Hvort
sem þú háðir baráttu við þann
erfiða sjúkdóm sem þú hefur bar-
ist við síðustu tvö árin, varst sigl-
ingatækjalaus á skútu á Atlants-
hafi á leið frá Bandaríkjum til
Bahamaeyja eða hjálpaðir tíu
þumla tengdasyni við hilluupp-
setningar nálgaðist þú verkefnið
af þeirri yfirvegun og bjartsýni
sem einkenndu persónuleika
þinn. Þessir eiginleikar höfðu
ríka tilhneigingu til þess að hafa
áhrif á aðra í kringum þig. Dætur
mínar hafa misst afa sinn alltof
snemma en minningar þeirra um
þolinmóðan og barngóðan afa
sem alltaf gaf sér tíma fyrir þær
munu lifa.
Fannar Þór Guðmundsson.
Afi var mikill húmoristi, hlát-
urinn hans var einstakur. Ævin-
týramaður og grallari. Ef ein-
hver fjölskyldumeðlimur var með
áhyggjur þá var afi þolinmóður
og fann alltaf lausn við öllum
vandamálum.
Við höfum aldrei séð hann
pirraðan, hann var bara alltaf í
góðu skapi.
Hann kenndi okkur að standa
með okkur sjálfum og hlusta ekki
á neikvæðni annarra. Með hans
hjálp lærðum við að hjóla án
hjálpardekkja, spila golf og
veiða. Hann var alltaf tilbúinn að
gera eitthvað með okkur. Hann
fór með okkur að skoða hella.
Þegar við vildum fá gæludýr og
foreldrar okkar leyfðu það ekki
ákvað afi að kenna okkur að
byggja búr úti í garði og þá
mættum við fá kanínu, fyrsta
gæludýrið. Hann fór alltaf með
okkur á jólaböll.
Afi Jói var flottur afi, við öll
sex barnabörnin erum svo þakk-
lát fyrir tímann sem við fengum
með honum.
The other night dear, as I lay sleeping
I dreamed I held you in my arms
But when I awoke, dear, I was mistaken
So I hung my head and I cried.
You are my sunshine, my only
sunshine
You make me happy when skies are
gray
You’ll never know dear, how much
I love you
Please don’t take my sunshine away.
(Höf. Johnny Cash)
Helena Ósk Sigurjónsdóttir
og Jóhannes Axel Jónsson.
Jóhannes Ómar
Sigurðsson
 Fleiri minningargreinar
um Jóhannes Ómar Sigurðs-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Hjartkær sambýlismaður minn, bróðir og
frændi,
BJARNI BERGSSON
skipasmiður, Álfheimum 66,
andaðist á Landakoti 7. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 15. nóvember
kl. 13.00.
Hanna Sigurðardóttir
Guðbergur Bergsson Vilhjálmur Bergsson
Hinrik Bergsson og aðrir aðstandendur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA SIGRÍÐUR
SIGURÐARDÓTTIR,
Dalbæ, Dalvík,
lést á heimili sínu föstudaginn 2. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 15.
nóvember kl. 13.00.
Svavar Ólafsson Ulla Britt Söderlund
Sverrir Ólafsson Marianne Blomberg
Þóra Ólafsdóttir Hjartar Björgvin Yngvason
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
BRYNDÍS GUÐRÚN
KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 1. nóvember.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju mánudaginn
19. nóvember klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hennar er
bent á minningarsjóð líknardeildar og heimahlynningu LSH.
Árni Vilhjálmsson
Kristjana S. Árnadóttir Kristján G. Guðmundsson
Svan G. Guðlaugsson Inese Babre
Guðlaug B. Árnadóttir Jón P. Bernódusson
Vilhjálmur Árnason Sigfríður G. Sigurjónsdóttir
Kristján S. Árnason Anna Kristín Grettisdóttir
Halldór R. Hjálmtýsson Nelia B. Baldelovar
Pétur G.Þ. Árnason Ingibjörg K. Þórarinsdóttir
Ágúst Hjálmtýsson Yfan Tang
Ástrós Hjálmtýsdóttir Kristján Bjarnason
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
EVA AÐALSTEINSDÓTTIR,
Mýrarvegi 111,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð að morgni 9.
nóvember.
Aðalsteinn Sigurgeirsson Anna Gréta Halldórsdóttir
Páll Sigurgeirsson Aðalbjörg María Ólafsdóttir
Hanna Indiana
Sigurgeirsdóttir
Ragnar Daníelsson
Svanhildur Sigurgeirsdóttir
Halla Sólveig
Sigurgeirsdóttir
Valur Knútsson
Sigurgeir Heiðar
Sigurgeirsson
Ásgerður Hrönn Hafstein