Fréttablaðið - 27.03.2019, Blaðsíða 24
Fólk er kynningarblað sem býður auglýsendum
að kynna vörur og þjónustu í formi viðtala og
umfjallana. Í blaðinu er einnig hefðbundið rit-
stjórnarefni. Blaðið fylgir Fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Sólveig Gísladóttir, solveig@frettabladid.is s. 550 5762 | Elín Albertsdóttir, elin@
frettabladid.is, s. 550 5761 | Brynhildur Björnsdóttir, brynhildur@frettabladid.is, s. 550 5765 | Starri Freyr
Jónsson, starri@frettabladid.is, s. 550 5763 | Þórdís Lilja Gunnarsdóttir, thordisg@frettabladid.is s. 550 5768
Útgefandi:
Torg ehf
Ábyrgðarmaður:
Kristín Þorsteinsdóttir
Sölumenn: Arnar Magnússon, arnarm@frettabladid.is, s. 550 5652, Atli
Bergmann, atli@frettabladid.is, s. 550 5657, Jón Ívar Vilhelmsson, jonivar@
frettabladid.is, s. 550 5654, Jóhann Waage, johannwaage@frettabladid.is,
s. 550 5656, Ruth Bergsdóttir, ruth@frettabladid.is, s. 550 5653,
Á Hawaii í barnfóstrustörfum.
Í Höfðaborg í
Suður-Afríku.
Í Courmayeur, Mont Blanc.
Á ferðalagi um Ísrael.
Alexandra í
Aþenu í Grikk-
landi.
Strandlíf á
Möltu. inn. Í fyrstu var reyndar önnur
stúlka valin en sú gafst upp eftir
ferðalög til þriggja landa. Þá höfðu
þau samband við Alexöndru sem
ákvað að láta draum sinn um
að kynnast heiminum rætast.
„Hjónunum bárust alls 24.400
umsóknir árið 2017 og þau lokuðu
snemma fyrir vegna þess fjölda. Ég
var því of sein að sækja um starfið
upphaflega og var alveg miður
mín. Ég bjó til vandað myndband
og sendi sem virkaði,“ segir hún.
Ferðalögum hjónanna er lokið
og þau eru aftur f lutt til Banda-
ríkjanna þangað sem Alexandra
hefur heimsótt þau enda skapaðist
góð vinátta. „Ferðalag mitt um
heiminn með þeim hófst í Búda-
pest í Ungverjalandi.“
Þegar Alexandra er spurð
hvaða land hafi komið henni
mest á óvart, svarar hún: „Lík-
legast Kína. Ég elska Kína en
átti þó ekki von á því. Ég hafði
ákveðna fordóma gagnvart
landinu og ferðamönnunum sem
komu þaðan. Núna skil ég menn-
inguna og landið svo miklu betur.
Tungumálið er líka svo athyglis-
vert, hvernig það hefur þróað og
mótað land og þjóð. Annars eru
nokkrir staðir sem mig langar
að heimsækja aftur og get nefnt
Salómonseyjar, Vanúatú, Kína,
Suður-Afríku, Víetnam, Hawaii,
Ástralíu og Frakkland, svo eitt-
hvað sé nefnt.
Hefur kynnst mörgum
Ég kynntist ótrúlega mörgu
ókunnugu fólki sem endaði stund-
um með því að við borðuðum
saman. Mér var boðið á tónlistar-
hátíð, í grillpartí, strandpartí og
fjölskyldumatarboð til að nefna
nokkur dæmi. Að kynnast nýju
fólki og fá að taka þátt í lífi þess
er eitt það skemmtilegasta sem ég
geri á ferðalögum. Ég trúi því að
ókunnugt fólk sé vinir manns sem
maður á bara eftir að hitta. Eins
og þeir segja á ensku: „Strangers
are just friends you haven’t met
yet.“ Ég lærði líka ótrúlega margt.
Svona ferðalög kenna manni
margt, ekki bara um aðra menn-
ingarheima heldur líka um mann
sjálfan og öll mannleg samskipti.
Ferðalögin hafa þroskað mig og
lífsreynslan hefur gert mig að
betri manneskju.“
Mengun er ekkert grín
Alexandra segir að umhverfismál
hafi aldrei skipt sig jafnmiklu máli
og nú.
„Ég var engan veginn að átta mig
á því hversu mikilvæg umhverfis-
málin eru í raun og veru. Það
var ekki fyrr en ég sá öll dauðu
kóralrifin, allt ruslið, þurrkana,
stormana og mengunina að ég fór
að átta mig á því hversu virki-
lega slæmt ástandið er orðið alls
staðar í heiminum,“ segir hún. „Á
paradísareyjum eins og Hawaii sá
ég hvítar beinagrindur af því sem
áður höfðu verið litrík kóralrif full
af lífi. Í Suður-Afríku máttum við
ekki sturta niður í klósettunum
vegna vatnsskorts. Í Kína fórum
við á afskekktan stað, langt fyrir
utan stórborgina, til þess að sjá
Kínamúrinn, mengunin þar var
svo mikil að það sást ekki til sólar.
Vikuna eftir að við fórum frá
Fídjí kom fellibylur sem eyðilagði
stórt landsvæði og nokkrir létu
lífið. Mengun af mannavöldum er
ekkert grín. Við verðum að axla
ábyrgð og gera eitthvað í þessu
strax, allar þjóðir, öll saman sem
eitt. Það er svo mikið í húfi.“
Alexandra segir að ferðalögin
hafi víkkað sjóndeildarhring sinn
og skilning á mismunandi menn-
ingarheimum. Ég hef lært sögu
þjóða sem mér finnst núna að við
hefðum átt að fræðast meira um
Framhald af forsíðu ➛
í skóla, til dæmis þjóðarmorðin
í Armeníu sem voru aðdragandi
alls þess sem átti sér stað í seinni
heimsstyrjöldinni. Ég mæli ein-
dregið með því að ungt fólk ferðist
um heiminn og kynnist inn-
fæddum af eigin raun.“
Í móðurhlutverki
Á ferðalaginu með amerísku fjöl-
skyldunni var Alexandra ekki
bara barnfóstra heldur einnig
kennari og jafnvel aukamóðir.
„Börnin hoppuðu stundum upp í
rúm til mín á morgnana og ég fékk
að upplifa það að vera mamma án
þess að vera mamma. Ætli ég sé
ekki ágætlega búin undir móður-
hlutverkið þegar að því kemur. Ég
hef líka lært að nýta tíma minn
núna fyrir sjálfan mig,“ segir hún
og bætir við að hún hafi ekki
fengið heimþrá. „Að sjálfsögðu
voru dagar sem ég vildi að ég hefði
getað verið með fjölskyldunni
minni eins og í afmæli litla bróður
míns, en í heildina var ég alltaf sátt
og ánægð þar sem ég var hverju
sinni. Stundum óska ég þess samt
að þau gætu verið með mér til
þess að sjá og upplifa hlutina með
mér,“ segir Alexandra en foreldrar
hennar eru Unnur Elfa Þorsteins-
dóttir og Kristján Kristjánsson.
„Þau hafa að sjálfsögðu áhyggjur
af mér en eru ánægð fyrir mína
hönd. Þau hafa alltaf stutt við
bakið á mér og hvatt mig áfram
í öllu því sem ég tek mér fyrir
hendur. Þau gátu alltaf fylgst með
mér á meðan ég ferðaðist með
fjölskyldunni því Five Take Flight,
eins og þau kölluðu sig, hlóð alltaf
niður myndbandi á sunnudögum
frá því sem á daga okkar hafði
drifið. Það varð vikulegur við-
burður hjá foreldrum mínum og
litla bróður að horfa myndböndin.
Hrædd í Portúgal
Þegar Alexandra er spurð hvort
hún hafi einhvern tíma orðið
hrædd á ferðalaginu, svarar hún:
„Já, ég var einu sinni að ferðast ein
í leigubíl á leiðinni heim af safni
í Lissabon og leigubílstjórinn fór
að tala um hversu hrifinn hann
væri af rauðhærðum konum.
Hann var mjög ágengur og sagðist
hreinlega vilja ræna mér og taka
mig heim til sín. Mér fannst þetta
virkilega óþægilegt og leið ekki vel
undir þessum kringumstæðum.
Ég ákvað að vera mjög ákveðin og
talaði skýrt við hann um að fólk
biði mín heima. Ef ferðamenn
eru í óþægilegum aðstæðum
getur verið gott ráð að hringja
(eða þykjast hringja ef síminn er
batteríslaus) í einhvern og segja
þeim hvar maður sé staddur, með
hverjum og hvert að fara,“ útskýrir
Alexandra reynslunni ríkari.
Góður matur
Það var ekki hægt að sleppa Alex-
öndru án þess að spyrja hana um
matinn á þeim framandi stöðum
sem hún hefur heimsótt. „Úff,
þetta er erfið spurning. Mér fannst
víetnamskur matur rosalega góður
og sömuleiðis eþíópískur. Alvöru
indverskur matur er líka alveg frá-
bær. Svo allt öðruvísi en maturinn
sem boðið er upp á hjá indversku
veitingastöðunum í Evrópu og
annars staðar. Ég hef fengið margar
spurningar frá fólki varðandi
mataræði mitt og hvernig það sé að
ferðast á svona afskekkta staði sem
vegan. Það var lítið mál, það er alls
staðar hægt að finna eitthvað, eða
fá veitingastaðina til þess að útbúa
grænmetisrétti fyrir mann. Helsti
vandinn er alltaf tungumálaerfið-
leikar en í þeim tilfellum er Google
Translate besti vinur minn. Það
er reyndar einn veitingastaður í
miklu uppáhaldi hjá mér en hann
heitir Mantra Raw og er í Mílanó.
Svo voru búddistahlaðborðin í
Kína virkilega skemmtileg,“ segir
Alexandra sem býst við að koma
heim í sumar.
„Ég stefni á að koma heim í vor
eða sumar. Ég hlakka mikið til að
koma heim í íslenska náttúru og
hitta fjölskyldu og vini. Ég á mér
langtímamarkmið, eitt þeirra
er að gera eitthvað stórbrotið til
þess að gera heiminn betri. Einn
daginn myndi mig langa til að
stofna mín eigin góðgerðarsam-
tök eða einhverja stofnun, helst
tengda umhverfismálum. Það væri
draumurinn,“ segir hún.
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 2 7 . M A R S 2 0 1 9 M I ÐV I KU DAG U R
2
7
-0
3
-2
0
1
9
0
4
:5
1
F
B
0
6
4
s
_
P
0
4
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
4
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
2
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
2
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
2
A
7
-5
6
6
0
2
2
A
7
-5
5
2
4
2
2
A
7
-5
3
E
8
2
2
A
7
-5
2
A
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
8
B
F
B
0
6
4
s
_
2
6
_
3
_
2
0
1
9
C
M
Y
K