Eiðakveðja - 01.09.1928, Blaðsíða 8

-4-
En í athafnaleysi er ei fylling tímans
fólgin.
Menn hafa rekið sig á Það, að máttur óskanna
gat brugðist. Var Það látið heita svo,' að óska
Þýrfti á vissum stundum - óskastundum. - En af
Því að óskastundin gat líka brugðist,hugsuðu menn
sjer, að til væru hlutir, uokkurskonar áhöla, sem
gæfu óskunum lífsanda og litu góða. En Þeir voru
ekki í hvers manns hendi,
Slíkir hlutir eru t. d. regnboginn og óskasteinn
inn, ■
"Komist Þú undir regnbogaendann, getur Þú óskað
Þjer hvers, sem Þú viltj' "Hafir Þú óskasteininn í
lófá Þinum, getur Þú einnig óskað Þjer hvers, sem
Þú vilt',1 sagði gamla fólkið.
Margir vildu freista að finna óskasteininn, en
fáir fundu.
Mjög átakanleg saga hefir orðið til \jm Það. Ung-
ur maður leggur af stað út í lífið, til Þess að
leita óskasteinsins. Hann fer land úr landi og lei
ar árangurslaust.
Þegar kraftar hans eru að protum komnir og ell-
in hefir beygt bak hans, kemst hann að Þvi, að grip
urinn góði liggur i lófa háns. Hann leitaði langt
yfir skamt, Öskasteinninn var hjá honum sjálfum.
Þetta er dænisaga, sem boðar okkur beiskan sann
leika, og margur má klökk'or til sin taka.
En díanisagan flytur lika mikið fagnaðarerindi.
Hver er Þessi óskastéinn?
Pjelagsbróðir og f jelagssystir.'
pað er Þinn eigin vilji. Hahn er aflið,sem hjálþ
ar til Þess að láta óskir Þinar rætast. Hann er frajn
kvæmdarafl sálar Þinnar. Hann er herforinginn, sem
stýrir hugsanahernum, Þegar Þær hefja bardaga við
gátur og erfiðleika lifsins. Vera má,að saga ung-
lingsins hefði ekki orðið eins raunaleg, ef hann
hefði gefið vilja sinum meiri gaum,
Það er sagt að trúin flytji fjöll, Mannsviljinn
flytur beinlinis fjöll. Mennirnir flytja fjöll úr