Eiðakveðja - 01.09.1928, Qupperneq 26

-22-
Jeg hefi nú fjölyrt nokkuð um náttúrufegurðina,
végna Þess að hún er sú fegurðarlind, sem við get-
um ausið úr með hægustu móti.
Söngúr og aðrar listir eiga einnig mikla fegurð-
■sem göfgar og bætir Þá, sem kunna að meta hana.
Sjei'staklega hefir söngurinn undramátt til að
laða fram Það fegursta og besta, sem til er í
mannssálinni.
Góður lestur er einnig mikils virði i Þessu
efni. í f omscgum okkar og f ornkvæðum er drengskaj ,
trygð og hreysti lýst með aðdá'an, og sá, sem les
teer , hlýtur að verða fyrir siðbætandi áhrifum. I
skáldskap síðari tíma má einnig sjá fagrar hugsjór-
ir og myndir úr mannlífinu, ssm göfga og bæta og
hvetja til eftirbreytni. Ef við verjum tcmstundum
okkar til að .lesa slikar bækur, t. d. æfisögur
merkra marrna, Þá kynnumst við heimum, Þar sem
mennimir koma fram í skj’ram ljósi en í hvers-
dagslífinu, Þar sem sannar dygðir eru sýndar með
svo fögrum og ógleymanlegnm myndum, að Þær hljóta
að hrifa okkur, Löngunin til að eignast andlega
fegurð styrkist og'við fcrum að styðja hana með
ráðnum huga, með Því að foróast i hugsunum, orði
og verki alt, sem dregur úr siðferðisÞreki okkar,
o'g kappkosta að reynast vrú Því, sem við Þekkjm
sannast og rjettast.
Lestur góðra bóka hvet'ur okkur einnig til að
veita lifinu umhverfis okkur meiri athygli og reyra
að sjá'niður fyrir yfirborðið. Ef við gjöi’um Það
meö alvöru, auðnast okkvu' senniiega að sjá feg-
urstu sýnirnar, sem kostui’ or á í Þessu lífi.
Það eru ekki nema fáar mæður, ef til vill ekki
nema ein, sem fengið hafa tækifæri til að fórna
lifi sinu á ein'ni nóttu fyrir barnið sitt með Því
að vef ja Það klæðum sínum, en teer exru óteljandi,
sem mundu hafa gjört Það undir sömu kringumstæðum.
og víða getum við sjálfsagt fundið mæður,sem vefja
börnin sín öllu Þreki sínu, allri hugsun sinni og
öllum kærleika sinum. Það er fagurt. En Þótt við