Eiðakveðja - 01.09.1928, Qupperneq 33

-29-
hann ekki einfaer um slikt?
En sje áherslan lögö á föðureðli Gúðs og föður-
legan kaarleika, vikur Þessu öðruvisi við„ pá fer
oss betur að skiljast, að sambandi 'Guðs'og mannanr
sje likt farið og sambandi jarðnesks. föður og barns
ins hans. Allir vita, að jarðneskur 'fáðir i upp.
eldi sinu Þarfnast samverknaðar bárnsins sjálfs,
Jarðneski faðirinn getur aldrei uppalið "barnið
sitt með nauðung og valdi, hversu'vdldugur sem
hann er, Barnið verður sjálft að vilja Það sem fað-
irinn vill, vilja Þiggja gjafir hans, vilja hlýðn-
ast ráðum hans og leiðbeiningum - Þa fyrst nýtur
Það Þess góða, sem Þvi er i tje látið, og Þá fyrst
uppelur Það sig sjálft að vilja föðurins. í fcður
eðli Guðs felst, að Þessu sje lik't farið með af-
skifti hans og uppeldi á mönnunum. Guð beitir ekki
nauðung til Þess að koma fram viljá sinum,hann lað-
ar og leiðir barnið sitt til Þess að Það verði sam-
verkamaður hans. Guð hefir gefið manninum til val
frelsi, en af Þvi leiðir, að hann vill að mennirn-
ir gangi i lið með sjer. pað er djarft að segja,
að Guð Þarfnist Þess til Þess að kónia markmiði sinju
i framkvasnd, en Þó hefir einn að dulspekingum mið-
aldanna látið slikar skoðanir i ljósi. Hánn kemst
svo að orði: "Guð getur engu fremur án vor verið,
en vjer án hans" (Meistari Eckhart). Þetta eru
djörf orð og geta misskilist, en i Þeim felst sá
sannlei.kur, að Guð Þarfnist samverlcnaðar mánnsins,
ekki sjálfs sin vegna eða vegna Þess'áð hann brestl
mátt, heldur vegna markmiðs sins, vegna barnanna
sinna, sem ekki geta orðið sæl fyrir nauðung, held-
ur eingöngu með Þvi að ganga hinu góða i hönd af
frjálsum vilja.
Merkustu heimspekingar vorra tima hafa mikið
fengist við likar hugmyndir Þessum. feir tala um
framhald sköpunar heimsins og eru að leitast við
að gjöra sjer Þess grein, hvernig hún eigi sjer
stað. Einn af Þektustu heimspekingum Vesturheims,
Þjóðkunnur maður um öll lönd (W. James), hjelt Þvi
*