Eiðakveðja - 01.09.1928, Qupperneq 34

-30-
fram, að maðurinn vseri meðskapandi heimsins„ G-uð |
vseri ekki einn um að skapa, Þvi síður vseri maður- |
inn einn um Það, heldur vœri Guð sífelt að skapa i
og frjálsræðigæddar verur með honum. Ákvörðun manrjs-
ins væri Þvi sú, að betra heiminn, að Þvi ætti öll
viðleitni mannsins að stefna. Hver maður bæri Þar
ábinrgð á sinu hlutverki, Þvn' ef hann ekki gerði
skyldu sina og inti sitt hlutverk af hendi, yrði
Það með öliu ogjört, sem Lonum hefði verið ætlað
að gjöra,
Prægasti núlifandi heimspekingur Prakklands
(Bergson), talar einnig mikið um skapandi vilja,
sem sje bak við alla Þróm. Kann talar um mátt
mannlegs vilja til Þess að ráða yfir efninu og um !
áhrif skynsemi mannsins og djúpsýnar á Þróunina, |
á áframhaldandi sköpun. Og Það sem vilji mannsins !
skapi, sje -bæði sjálfur hann og heimurinn fyrir-
utan hann. Sála hvers marms sje altaf að slcapa
sjálfa sig og umheiin sinn. E’! ef spurt sje um,hva2-
ap. sálin fái kraft sinn, sitt skapandi afl, Þá ■
verði að leita til lifsorkurmar, lífsaflsins, sem
sje' til á undan öllu Því, sem er og vorður.
Það sem Þarna er klæti í heimspekilegan búning,
er líkt Því, sem Páll postuli heldur fram með orð-
unm um mennina sem samverkamenn Guðs. Lifshugsjór,-
in, sem bak við Þau orð felst, er sú, að hver ein-
asti maður eigi að álita Það skyldu sína að ganga
i lið með Guði cg hinu góða, að vera ávalt Guðs
megin i baráttu lífsins. En vilji guðs er hið góða,
fagra og fullkomna.
Getum vjer hugsað oss háleitari lifshugsjón en
Þessa, að vera kallaðir til Þess að efla hið góða,
fagra og fullkomna, hver í sínum vérkahring, og
verða með Því samverkamaður æðstu verminar. Ganga
í lið með skapandi vilja Guðs, eins og svo margir
hafa gjört á undan oss. Ganga í lið með föðurnum
himneska í Þvi að skapa sjálfan sig og umhverfi
sitt, laga vilja sinn i samræmi við vilja Guðs,
■eins og vjer Þekkjum hann fyrir opinberun hans
O