Eiðakveðja - 01.09.1928, Blaðsíða 56

-52-
I-------- '
gróðavegi,, heldur lögðu fram stórfje úr eigin
vasa, Kristófer mest. Aðsókn var mikil að skólan-
um, frjálsir barnaskólar riSu einnig upp. Kennara-
námsskeið og kennarafundir voru haldin á vorin,og
stundum voru Þar Þjóðsamkcmur undir beru lofti.
Vonheimar voru miðstöð Þess, sem best var i and-
ans lifi Korðmanna. En hörð mótspyrna reis gegn
skólanum. Hugsj ónamennirnir fómfúsu hafa löngum
Þótt hættulegir. Þeir voru misskildir og tortrygó--
ir. Stórveldi heimsku og fáfrssði lagðist á Þá,trú-
arÞröngsýni og vísindaoflseti. pað mætti segja' um
skólastofnun Þeirra hið sama, sem Stephan G.kvað:
Margur grær sem grenitrjen
gusti vetrar strokinn,
starir í botnlaus fúafen
fólks um andann lokin,
kjálkagul'ur yfir er
oddb orgarahrokinn.
Kristófer Þurfti að verja skóla sinn og lífs-
skoðun með oddi og eggju, og var enginn honum
jafnsnjall hvorki í ræðu nje riti. Jafnvel fræg-
asti ræðugarpur Norðmanna sagði, að altaf fteru um
sig einhver ónot, er Kristófer stæði upp til and-
mæla. Hann flutti fjölda af ræðum um alÞýðuskóla-
málið, og vöktu Þær mestu athygli. Hann talaði
kvöld eftir kvöld fyrir fullu húsi í höfuðborg-
inni og varð borgarmönnum starsýnt á hann,Þar sem
hann stóð i bóndaklæðum sinum með jarpa hárið sitt
mikla ósnoðklipt að sveitasið. Hann talaði hægt
og stilt, en svo mikill Þróttur var i máli hans
og rseða hans Þrungin viti og ti-lfinningamagni,að
hann leiddi áheyrendur sina na-uðuga viljuga Þang-
að, sem hann vildi vera- láta. Seinna gaf hann út
ræður sinar og nefndi "Polkelige Grundtanker]' Er
Það einhver besta bók i sinni röð, sem komið hef-
ir út á Norðurlöndum. Þeir sem hlýddu á erindi
Kristófers gátu aldrei gleymt Þeim. Einn tslend-