Eiðakveðja - 01.09.1928, Qupperneq 67

-63-
brod&unum. ]?6tt Þeir hafi eftir megni reynt að
losa sig viðjÞerman Jesú* Þá hafa. Þeir fun&ið
Það, að í rauninni væri Þeir ekki méð öllú skild-
ir \rið hann að skiftum, og Það 'oft Því síður, sem
lengra hefir liðið á æfiná. Margir flexri hafa anc-
varpað deyjandi enn keisarinn í valnum: Loksins
hef-ir Þú sigrað Galileingur.
Skömmu áður en jeg f6r núna hingað aus tur,lifði
jeg fagra kvöl&stund með manni, e'r "a'ður var vantrú
armaður. Hann var gjörbreyttur örðinn. Hánn trúði
á framhal&slif og an&legan heim. Hon'uiri fahst nú
efnið, peningarnir, veral&argæðin, ált Þetta, sem
mennirnir virðast ólmastir að bérj'ast um, einskis
virði, nema að svo miklu leyti sem Það kynni að fá
ljóma sinn að ofan. Hann hafði reynt vanmátt m'ann-
anna - en jafnframt Það, að Þegar okkur sjálfa
brestur Þrótt til að bera byrðarnar, 'Þá fáum við
undursamlegán máttarauka . - En hvaðah er hann?Jeg
svara Því fyrir mitt leyti öruggur: Úr Þeim heimi,
sem Kristur lifir i.
Og enn langar mig í Þessu samban&i til að segja
ykkur frá orðum, sem höfðu mikil áhrif a mig ung-
•an og nú taka aftur að hljóma fyrir eyrum mjer.
Sér Jón Bjarnason frá Winnipeg var áð prjedika,
alhvítur fyrir Irerum, postullegur í svip og máli.
SannfæringarÞrótturinn var allra mestur 1 síðustu
orðum ræðu hans, En Þau voru svo: '*Hin rjetta
sjálfsvörn kristins manns fyrir trú sinni. er Það
að bera fram hin blessunarriku áhrif, sem hann fær:
að reyna i 3inni daglegu umgengni við drottinn
vom Jesúm Kristf Og nu má enginn ykkar ætla, að
hjer sje um dulspekileg orð að ræða, hin "daglega
umgengni" stan&i aðeins örfáum útvöldum til boða,
Nei. Kristin&ómurinn er einfalt mál, og einnig fá-
tækum boðað fagnaðarerindi hans, mönnum eins og
Þjer og mjer. Kristur er i an&a hjá hverjum og
einum af okkur, sem vill einlægléga eiga hann að
leiðtoga og vini. B0enimir opna Þá hjartað_ fyrir
honum. Það er reynsla kristinna manna frá ön&verðu