Morgunblaðið - 15.03.2019, Qupperneq 68

1988 – Sólrún Sverrisdóttir
sjúkraþjálfari
Hvaða dag fermdist þú og hvar?
4. apríl 1988 í Bústaðakirkju.
Fermingardagurinn 1988
„Mér fannst dagurinn mjög sér-
stakur og man vel eftir athöfninni,
ferðinni í hárgreiðsluna, myndatök-
unni og veislunni. Þetta var í fyrsta
sinn sem svona dagur snerist bara
um mig og mér fannst það gaman. Ég
man að ég valdi mér ritningargrein
sem ljósmóðirin sem tók á móti mér
skrifaði inn í Nýja testamentið sem
hún gaf öllum börnum sem hún tók á
móti og mér fannst það sérstakt og
man ég þessa ritningargrein enn í
dag og finnst gildin hennar góð:
„Sælir eru hjartahreinir því þeir
munu Guð sjá“.“
Spurð um fermingardressið segir
hún að hún hafi verið fljót að ákveða
sig.
„Við mamma völdum dressið í
sameiningu, fórum bara í smá búða-
rúnt og vorum fljótar að finna dress
sem ég var ánægð með. Ég man ekki
nákvæmlega af hverju ég valdi þessi
föt, fór bara að skoða og máta og fann
þessa dragt. Ég pældi mun meira í
hárgreiðslunni heldur en fötunum.
Skreytingarnar voru í anda þess sem
hafði verið hjá systrum mínum, t.d.
áletraðar servíettur sem mér fannst
mjög flott.“
Hvað boðaði ferming í þínum
huga?
„Hún boðaði staðfestingu á því að
ég er kristinnar trúar og vildi stað-
festa það. Á þeim tíma fermdust
flestallir og ekki mikil umræða um að
gera það ekki. Ég mundi þó vel að
frændi minn hafði valið að fermast
ekki nokkrum árum áður en hann er
nú reyndar pestur í dag.“
1998 – Sigrún Jensdóttir
hjúkrunarfræðingur
Hvaða dag fermdist þú og hvar?
26. apríl í Selfosskirkju.
Fermingardagurinn 1998
„Veislan stendur upp úr en mér
fannst mjög gaman í minni eigin
veislu. Allar gjafirnar eru auðvitað
eftirminnilegar og svo hvað vínið í
kirkjunni var hræðilega sterkt og
vont. Ég valdi fötin sjálf, fór í búðir
með mömmu og ömmu. Veislan var
haldin heima og sá mamma að mestu
um skreytingarnar. Ég fann mér kjól
sem mér fannst fallegur, hann var
ekki eins og þeir vinsælustu þetta ár-
ið. Með honum fylgdi jakki í stíl sem
var bundinn að framan. Það fannst
mér ekki flott en amma Hrefna redd-
aði því og breytti jakkanum eftir mín-
um óskum.“
Hvað boðaði ferming í þínum
huga?
„Ferming fannst mér vera stað-
festing á trúnni en einnig stór og
skemmtilegur atburður sem ég
hlakkaði til að upplifa sjálf eins og
systur mínar og frænkur.“
2008 – Arnheiður Steinþórs-
dóttir, nemi í sagnfræði
Hvaða dag fermdist þú og
hvar?
Ég fermdist á hvíta-
sunnu, 11. maí 2008, í Ísa-
fjarðarkirkju.
Fermingardagurinn
2008
„Dagurinn var
allur mjög eftir-
minnilegur, mér
fannst athöfnin
sjálf svakalega
spennandi og svo
var auðvitað frá-
bært að vera
miðja athygl-
innar í einn
dag. Eitt af
því eftir-
minnilegasta
var þó líklega
myndatakan sem mér
fannst einhverra hluta
vegna sniðugt að fara í strax eftir
veisluna. Þar var ég dauðþreytt í
spennufalli, að drepast í tánum í
óþægilegu fermingarskónum og al-
veg í spreng (skil ekki af hverju ég
fór ekki bara á klósettið). En ég
hugsaði, „the show must go on“ og
ákvað að drífa mig í gegnum þetta.
Það voru mistök, því þessi vanlíðan
skín í gegn á nær öllum myndunum.
Ég var svo óánægð með þær að ég
bað mömmu um að fara með mig í
aðra myndatöku tæpu hálfu ári síðar.
Í dag þykir mér þær myndir þó lítið
skárri, en það er kannski bara eðli-
legt.“
Spurð um fötin segir hún að þemað
hafi verið dökkrautt.
„Ég valdi fötin í samráði við for-
eldra mína. Þemað var dökkrautt,
sem var og er minn uppáhaldslitur.
Eitt það snjallasta sem ég gerði á
unglingsárunum var að óska eftir því
að fá að fermast í þjóðbúningi. Ég var
svo heppin að fá sérsaumaðan upp-
hlut í fermingargjöf sem ég klæddist
á þessum merka degi, og nota enn í
dag. Hugsunin á bak við fatavalið var
ekki aðeins sú að mér þættu þjóðbún-
ingar glæsilegir, heldur vissi ég að
þeir myndu seint detta úr tísku og því
yrðu fermingarmyndirnar mínar
aldrei hallærislegar. Mér skjátlaðist,
sbr. fyrra svar.“
Hvað boðaði ferming í þínum
huga?
„Ég var mjög trúuð sem barn og
því hafði ég beðið fermingarinnar
með óþreyju í langan tíma. Fyrir mér
hafði fermingin mikla kristilega þýð-
ingu á sínum tíma, en þó tók barna-
trúin smám saman að fjara út í kjöl-
farið. Ástæðu þess tel ég vera þá að
fermingin hafi í raun mun fremur
táknað upphaf unglingsáranna fyrir
mér, þó að ég hafi ekki áttað mig á
því fyrr en löngu síðar. Ég var loksins
komin í fullorðinna manna tölu og eft-
ir það upphófst mikil innri barátta
þar sem ég reyndi að sætta mig við
það að vera ekki lengur barn og tak-
ast á við hvað það þýddi að vera næst-
um því fullorðin. Þegar ég lít til baka
sé ég þarna ákveðin tímamót sem í
raun voru mun frekar persónuleg
heldur en trúarleg. Í dag reyni ég þó
að halda í barnatrúna en með öðrum
hætti en áður. Ég lít á hana sem hluta
af mér sem mér þykir afar vænt um
og tel mikilvægt að hlúa að.“
Fermingar í
gegnum árin
Flestir eiga góðar minningar frá fermingardeginum sínum. Kannski sér í lagi þegar
ákveðnum þroska er náð og hægt er að líta til baka og hafa gaman af ákvörðunum sem
einkenndu daginn, hvort sem um ræðir fötin, skreytingarnar, hárið eða annað sem þótti
flott á þeim tíma. Þá er auðvitað einnig persónubundið hvað ferming merkir í huga ferm-
ingarbarnanna. Við leituðum til þriggja kvenna sem fermdust hver á sínum áratugnum
og fengum þær til að rifja upp hvað stóð upp úr á fermingardeginum þeirra.
Nína Guðrún Geirsdóttir| ninagudrun@gmail.com
2008 – Arnheið-
ur Steinþórs-
dóttir, nemi í
sagnfræði.
1988 – Sólrún
Sverrisdóttir
sjúkraþjálfari.
68 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 15. MARS 2019