Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.03.2019, Blaðsíða 16

16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10.3. 2019
E
n áfram skröltir hann þó, söng Ómar
forðum um skrjóðinn sem hafði sí-
fellt færri hjól undir sér.
Kári Stefánsson snillingsmenni
var í viðtali við Loga Bergmann á
dögunum til þess að sýna á sér hina
hliðina og gerði hann það notalega eins og vænta
mátti.
Notalegri en hann vill vera láta
Þeir, sem þekkja Kára helst af afspurn, ætla sumir
að notalega hliðin hans sé sparlega notuð. Og það er
líklegt að hún sé ekki á útsölu allt árið. Kári þekkir
sjálfan sig vel og telur því ekki knýjandi þörf á að
veifa elskulegheitum utan í alla í tíma og ótíma.
Margur telur fleðulæti hluta af hönnun persón-
unnar. Slíkir ættu þó að hringja aðvörunarbjöllum
samferðafólksins.
En það sem minnti bréfritara á skrjóð Ómars var
það að Kári hafði „heimtað“ að sitja í hefðbundnu
sæti spyrjandans. Hvers vegna, spurði sá. „Ég er
blindur á hægra auga og vil hafa auga með spyrj-
andanum og staðsettur með hliðsjón af því.“
Þá var spurt um ástæður augnskaðans og lýsti
Kári því af karlmennsku og kankvísi en án þess að
gera lítið úr.
Sjálfhverfur bréfritari setti þá skólafélaga og vini í
eina körfu. Sjálfur væri hann með eitt nýra, enga
gallblöðru og engan skjaldkirtil svo nokkuð sé nefnt,
eftir að læknar björguðu lífi hans forðum tíð og því
ætti skrjóðssöngurinn við þá báða: „En áfram
skrölta þeir þó.“ Missir Kára er mun tilfinnanlegri
en hins og tæpt að trúa Ómari fullkomlega að
skrjóður hans hafi skrölt með aðeins eitt hjól undir
bílnum.
En þeir sem sáu til skemmtiskáldsins á fjörugasta
skeiði þess, sem var mjög langt, efast ekki al-
gjörlega um að druslan hafi ekki skrölt á einu hjóli
með Ómar undir stýri. Hann flaug jú einn inn í eld-
gos á vél sem bundin var saman með spottum og tók
um leið fantaleg myndskeið af öllu saman. Líkur
stóðu gegn því að hann kæmi lifandi úr leiðangr-
inum, en þegar stórbrotin afurðin sást á skjánum
um kvöldið varð ljóst að Ómar hefði haft betur.
„Djöfsi vill hann ekki,“ stundu áhorfendur, „því þar
eru eymd og leiðindi ein á dagskrá.“ Og í para-
dísarsælu himnanna vissu allir að hæpið væri að fara
með flím innan um hvítskúraða engla, sem ekki vissu
hvaðan á sig stæði veðrið enda þar samfelldar sól-
skinsstillur.
Bretar eiga betra skilið
Pólitíska veðrið hjá nágrönnum okkar Bretum er
annarrar gerðar. Brexit stjórnar því. Nú síðast sagði
Theresa May á almennum fundi að yrði hennar út-
gönguáætlun ekki samþykkt í þinginu mundi eitt af
þrennu gerast: Að brexit yrði frestað um skamma
hríð, að því yrði frestað um mun lengri tíma eða að
það yrði ekkert brexit. Það furðulega er að sú áætl-
un sem hún telur enn að sé forsenda þess að allt fari
ekki illa var felld með svo miklum yfirburðum að
annað eins hefur ekki sést þegar tillaga frá forsætis-
ráðherra á í hlut. Frú May hafði í næstum tvö ár
svarað spurningum um útgöngu á sama veg: Brexit
þýðir brexit. Þetta svar rispaðrar plötu fór í fínustu
taugar flestra en þeir héldu heilsu með því að sann-
færa sig um að forsætisráðherrann teldi óþarft að
ætla neitt annað en að Bretar hyrfu á brott úr þessu
misheppnaða sambandi eins og þjóðaratkvæðið
stæði til.
En hinir nýju spádómar, og þó miklu fremur ógeð-
felldu hótanir, segja allt annað. Fyrir utan brexit-
endurtekninguna hafði frú May sagt oftar en nokkur
man að Bretar mundu fara úr ESB 29. mars og um
það þyrfti þó enginn að efast. Nú er sá dagur orðinn
að einum af þessum 365 dögum almanaksins sem
sést ekki fyrir hinum.
En með yfirnáttúrulegum kúnstum hefur henni
tekist að snúast þrjá hringi um sjálfa sig og ná loks í
þriðju umferð að bíta í skottið á sjálfri sér og ríg-
halda í bitið. May kveinar sér þó ekki því hún virðist
ekki enn þá alveg viss um að það sé örugglega henn-
ar eigið skott sem hún hafi náð að bíta í. Þegar ein-
hver sem hún treystir, og sá er vandfundinn, mun
loks segja henni hvernig komið sé mun veinið vafa-
laust heyrast um víða veröld.
Corbyn fæst við
brexit og gyðingahatur
Í öllu umrótinu virðist helsti stjórnarandstöðuflokk-
ur landsins ekki alveg vita hvar hann er staddur í
þessu stóra máli. Hann, eins og systurflokkurinn,
demókratar vestra, er upp fyrir höfuð í vandamálum
með gyðingahatarana innan flokks hjá sér, og virðist
ófær um að afgreiða það svo að lágmarks sómi sé að.
Það er ömurlegt að verða þessa var. Gyðingahatur
fer vaxandi í Evrópu. Jafnvel gætir þess í vaxandi
mæli innan stjórnmálaflokka í álfunni. Þar taka
menn opinskátt svari þjóða sem fyrirlíta lýðræð-
islega skipan fram yfir eina lýðræðisríkið á svæðinu.
Í því ríki verður forsætisráðherrann að sæta því að
sæta ákærum sjálfstæðs saksóknara örskömmu fyrir
kosningar. Slíkt væri óhugsandi í ríkjunum í kring.
Ekki bara óhugsandi enda myndi sá saksóknari
verða höggvinn með sverði á næsta torgi eftir lokað
réttarhald.
Bandarísk þingkona úr hópi demókrata þótti fara
ítrekað með hatursboðskap gegn gyðingum. Hún
spurði á móti: Er það gyðingahatur að gagnrýna Ísr-
ael. Það er auðvitað ekki þar með sagt. En þingkon-
an hafði gengið miklu lengra en það í sínu tali. Og
hitt má vera augljóst að sé gagnrýni á Ísrael aug-
ljóslega byggð á hatri á gyðingdómnum en ekki ein-
stökum efnislegum atriðum þá flokkast sú gagnrýni
undir gyðingahatur og hatursáróður.
Að flétta málefnum Ísraelsríkis inn í hatursvefinn
gefur því tali ekki lögmæti.
Sumir telja það réttlæta árásir á Ísrael og tilveru
þess að þjóðin hafi tekið sér land undir ríki sitt sem
hún hafi ekki átt tilkall til. Þetta síðasta er vafasamt
svo ekki sé meira sagt. Það gerðist nær strax eftir
lok heimsstyrjaldarinnar síðari þegar að hörmung-
arnar í útrýmingarbúðunum blöstu við öllum. Þá
sagði hinn frjálsi heimur einni röddu: „Aldrei aftur.“
Undirbúningur að stofnun Ísraelsríkis var með vit-
und og vilja þeirra þjóðríkja sem fóru með völdin í
heiminum þá og var enda staðfest af S.þ. skömmu
síðar.
Útrýming tók lítinn
tíma þá, engan nú
Það tók Hitler og nóta hans aðeins örfá ár að láta
myrða og „eyða“ 6 milljónum gyðinga. Íran með
kjarnorkusprengjur sínar og óbreytta stjórn og
stefnu ofstækismanna í einræðisríki þar sem þeir
fara með öll völd þurfa ekki nema einn dag til að út-
rýma 7 milljónum gyðinga nú.
Samningur Obama forseta um að gerð yrði sátt
Skröltir það?
’ Það er bölvað að horfa upp á hverja stórþjóð ESB af annarri breytast í þurfalinga. Það er svo mikill óþarfi og það ersíst af öllu fagnaðarefni fyrir neinn.
Ekki heldur okkur.
Reykjavíkurbréf08.03.19