Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.03.2019, Side 24

24 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10.3. 2019
Voltaren Gel er bæði verkjastilland
og bólgueyðandi
Vöðva eða liðverkir?
Voltaren 11,6 mg/g hlaup. Inniheldur díklófenaktvíetýlamín. Staðbundnir bólgukvillar. Lesið
Leitið til læknis eða lyfjafræðings sé þörf á frekari upplýsingum um áhættu og aukaverkanir. Sjá nánari upplýsingar um lyfið á www.serlyfjaskra.is.
i
va dlega upplýsingar á umbúðum .
15%
afslátturaf 100g og 150gVoltaren Gel
HEILSA
Því er lokið! Sex mánaða verkefni semhófst með pistlaskrifum hér í blaðið 9.september í fyrra. Það er alltaf góð til-
finning að ljúka átaki af þessu tagi og það hef-
ur sitthvað gengið á þennan tíma. Tímamótin
eru að einhverju leyti ljúfsár enda hef ég náð
mikilvægum markmiðum en önnur náðust
ekki.
Fagnað að klassískum sið
Af þeim sökum þótti mér við hæfi (hvað sem
heilsufræðingarnir segja) að skála í kampavíni
til að fagna á þessum tíma. Og þá þýddi heldur
ekki að gera það í einhverju „venjulegu“
kampavíni. Fyrir valinu varð flaska sem mig
hefur lengi dreymt um að dreypa á. Sir Win-
ston Churchill framleiðslan frá Pol Roger. En
af hverju hún? Í fyrsta lagi vegna þess að
framleiðandinn er góður og hefur lengi verið í
uppáhaldi en einnig vegna skírskotunarinnar
til Churchills. Þegar maður hefur sigrað og
tapað í senn – eins og í mínu tilviki – rifjast
eðlilega upp orðin sem karlinn lét eitt sinn
falla um neyslu sína á þessum höfuga drykk:
„Ég á það skilið þegar ég sigra og ég þarfnast
þess þegar ég tapa.“
Drakk ógrynnin öll af Pol
Það væri efni í heillangan pistil að segja frá
þessu víni en að þessu sinni læt ég þess aðeins
getið að Pol Roger var uppáhalds-kampavíns-
framleiðandi Churchills allt frá 1908 og hann
keypti ógrynnin öll af flöskum þaðan allt fram
á dánardægur. Hann varð mikill vinur Odett
Pol-Roger og þegar karlinn féll frá 1965 voru
sendingar fyrirtækisins sem rötuðu til Bret-
landseyja sveipaðar sorgarböndum. Frá 1985
hefur fyrirtækið á nokkurra ára fresti kynnt
árgangsvín sem bera nafn hins mikla Breta.
Þegar ég varð mér úti um flöskuna – sem
reyndist ekki létt verk, enda hefur þetta vín
ekki verið í boði í ÁTVR – fékk ég þær gleði-
fréttir að senn yrði breyting þar á. Maður
hefur því ástæðu til að hefja nýtt átak hið
fyrsta!
Enn þyngri en stefnt var að
Ég náði ekki aðalmarkmiðinu sem ég setti mér
í september síðastliðnum þegar ég ákvað að
„snúa skipinu við“ eins og það var orðað þá. Ég
ætlaði að losna við 10 kíló. Í upphafi ferlisins
vó ég 92,9 kg og því hefði ég viljað standa á
vigt með töluna 82,9 nú á þessum tímapunkti.
En vigtin lýgur ekki – birtir bara kaldan sann-
leikann og ég er 84,1 kg. Þarna munar 1,2 kg
eða 12% af því sem ætlaði að skera af mér.
En get ég þá leyft mér að fagna, fyrst aðal-
markmiðið náðist ekki? Og svarið er hátt og
snjallt já. Ekki vegna þess að það hefði ekki
verið æskilegt að léttast meira, heldur vegna
þess að með því að einblína á þetta einfalda og
auðskiljanlega markmið, náði ég öðrum minni
markmiðum sem bætt hafa heilsuna til mikilla
muna. Þar með vannst ýmislegt sem ég hafði
ekki lagt áherslu á en veit nú að er eftirsóknar-
vert og gott.
Ferðin sem aldrei var farin?
Þegar ég horfi á árangurinn, bæði þann sem
náðist og einnig þann sem stefnt var að, hugsa
ég óhjákvæmilega til hinnar frábæru sögu Sig-
urðar Nordal, Ferðin sem aldrei var farin. Ég
stefndi að markmiði eins og ungi maðurinn
sem Markús Árelíus blekkti. Og þótt ekki hafi
orðið af því sem lagt var upp með þá vannst
með undirbúningnum eitthvað sem er eftir-
sóknarvert og gott. Það á við um markmiða-
setningu sem miðar að því að bæta heilsuna.
Maður verður kannski aldrei allra besta útgáf-
an af því sem maður sér fyrir sér. En með há-
leitu markmiði er líklegra en ella að maður
þokist í rétta átt.
Og ég hef haldið góða tölfræði yfir það sem
ég hef verið að gera. Það hefur hjálpað til og
haldið mér þokkalega við efnið. Vissulega ætl-
aði ég að hreyfa mig meira en ég gerði en mér
hefur þó tekist að halda þannig dampi að í
hverri viku hef ég náð virkri álagsæfingu í 2 til
5 klst. Að meðaltali hafa þetta reynst ríflega 3
klst. og 12 mínútur í viku hverri.
Hvergi nærri hættur
Það var í raun af fullkominni eigingirni sem ég
ákvað að skrifa opinberlega um átakið. Ég vissi
að það yki líkurnar til muna á því að ég héldi
mig að verki. Og það hefur reynst rétt. Það er
kannski ekki vitlaust fyrir þá sem oft hafa
reynt, en jafn oft runnið á rassinn, að tjá sig op-
inberlega um yfirstandandi átak. Ef maður er
ekki að pukrast með það einn, og ef einhver er
áhugasamur um árangurinn, er erfiðara að
gefa eftir og falla frá því sem stefnt var að.
En þótt skrifum mínum um átakið sé lokið
finnst mér ég enn í svipuðum sporum og fyrr.
Ég hef enn margt að stefna að sem mig langar
til að áorka þegar kemur að heilsufarinu.
Hvort ég slái slöku við, þegar skrifunum slepp-
ir, skal ósagt látið. En pressan síðasta hálfa ár-
ið, og allt það sem ég hef lært á þessum tíma,
með aðstoð manna eins og Ívars Guðmunds-
sonar og ýmissa fleiri, mun líklega fleyta mér
áfram.
Og að lokum þetta. Takk fyrir að fylgjast
með þessu brölti öllu saman. Og ef þú ert að
velta fyrir þér hvort það sé þess virði að snúa
skipinu við, þá er svarið einfalt. Góð heilsa,
færri kíló og sterkari vöðvar – eru gulli betri.
Á það skilið
þegar ég sigra
Nú er átakinu góða lokið en ég er hvergi nærri hættur. Ég á enn
eftir að ná stóra markmiðinu en önnur minni eru í höfn og
nokkur sem ég sá ekki við sjóndeildarhring þegar ég hófst
handa fyrir sex mánuðum.
Mér fannst ég eiga skilið við lok
átaksins að opna flösku sem mig
hefur lengi dreymt um að njóta.
Og nú ætla ég í fleiri „átök“ svo ég
hafi ástæðu til að opna fleiri.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Pistill
Stefán Einar
Stefánsson
ses@mbl.is
ÞYNGD SKREFAFJÖLDI MATARÆÐI ÆFINGAR
92,9 kg
84,3 kg
84,1 kg
Upphaf:
Vika 25:
Vika 26:
21.529
29.529
14.259
13.525
3 klst.
4 klst.
HITAEININGAR
Prótein
26,7%
Kolvetni
35,1%
Fita
38,2%