Umbrot - 15.12.1978, Blaðsíða 9

Skýrsla tœknideildan
Framkvœmdir
við íþróttavöllinn
í síðasta blaði Umbrots óskar rit-
stjóri blaðsins eftir því að tækni-
deildin alti honum í té ailar upp-
lýsingar varðandi mistökin á
íþróttavellinum.
Þótt ekki sé í grein ritstjórans
nánar tiltekið, hvað við sé átt, þá lít
ég svo á, að hann óski eftir
upplýsingum um framkvæmdir við
íþróttavöllinn síðast liðið ár og
þann þátt, sem tæknideildin á í
þeim.
Áður en lengra er haldið, vil ég hér
gera stuttlega grein fyrir
stjórnskipulagi íþróttavallarins.
íþróttasvæðunum stjórnar fimm
manna vallarstjórn, sem kosin er af
bæjarstjórn og íþróttabandalagi
Akraness til fjögurra ára. Verkefni
íþróttavallarnefndar ein sog hún er
nefnd, eru m.a.: Að hafa umsjón
með íþróttasvæðum og tilheyrandi
húsakynnum, og líta eftir að þau
séu á hverjum tíma í sem beztu
ásigkomulagi. Að gera tillögu um
ráðningu gæzlumanns og starfs-
fólks eftir þörfum og setja þeim
starfsreglur. Að gera tillögur til
bæjarstjórnar um hvernig varið
skuli fjárveitingum þeim, sem
árlega eru á fjárhagsáætlun.
Eftir að tillögur íþróttavalla-
nefndar um framkvæmdir, hafa
verið samþykktar af bæjaryfir-
völdum, eru ýmist vinnuflokkar
bæjarins, eða aðrir aðilar fengnir
til að framkvæma þær.
Síðast' liðið sumar kom t.d. hingað
vinnuflokkur úr Reykjavík til að
tyrja hluta af æfingarsvæðinu
innan við malarvöllinn.
Sem forstöðumaður tæknideildar,
ber ég að sjalfsögðu ábyrgð á þeim
verkum, sem unnin eru á hennar
vegum og þeim mannafla er undir
hana heyra, þar með taldir vinnu-
flokkar bæjarins.
20. maí 1977 skoðaði Björn Kristó-
fersson, garðyrkjustjóri, á vegum
íþróttanefndar ríkisins, völlinn , og
segir í skýrslu hans að völlurinn sé
vel grænn og þurr, en viðgerð, sem
fór fram haustið 1976, fremur
óslétt. (Starfsmenn á vegum
bæjarins voru ekki fengnir til
þeirrar viðgerðar.).
Björn skoðaði völlinn aftur 12.
október 1977 og segir i skýrslu hans
þá:
„Völlurinn ber umtalsverð merki
eftir notkun sumarsins en þó ekki
alvarleg sár. Æskilegt tel ég, að
dreifa sandi á hann til að auka
slitþol og á hér hið sama við og
víðast annarsstaðar að notkun er
greinilega meiri en slitþolið leyfir.
Ber því nauðsyn til að auka eftir
mætti styrkleikann og einn liður í
því er að dreifa sandi á völlinn, því
það ásamt áburðargjöfinni eru
veigamikil skref í þá átt, þar sem i
okkar rakasömu veðráttu verður
sandlaus jarðvegur meyr og
viðkvæmur í þeim miklu vætutímí-
bilum, sem við gjarnan fáum hér á
Suðurlandi yfir sumartímann.
Notkun vallarins í sumar var all-
mikil, leiknir 20 knattspyrnuleikri
en auk þess 3-4 æfingar á viku frá
miðjum maí og fram í september.
Með tilliti til vætusams sumars er
þetta algjör hámarksnotkun og
væri æskilegt við slíkt tíðarfar að
úr væri dregið sem að sjálfsögðu er
ekki gott þar sem aðeins er um einn
grasvöll að ræða á staðnum.“
íþróttavallarnefnd samþykkti á
fundi sínum 4. október 1977, a6 láta
sandbera völlinn og var það í fullu
samræmi við ályktun Björns
Kristóferssonar, enda var völlurinn
blautur og illa farinn eftir síðasta
leik sumarsins, sem var leikurinn á
móti Brann 28. sept. 1977.
Öskað var eftir því við starfsmenn
bæjarins, að þeir önnuðust sand-
dreifinguna og var rætt um að nota
sand úr bökkunum á Langasandi
eins og áður hafði verið gert.
Var einnig rætt um að setja allt að
2 cm lag yfir völlinn til að jafna um
leið úr ósléttum.
Að hálfu stjórnar vallarins var lögð
á það rík áherzla, að verk þetta yrði
unnið fyrir áramót.
Ekki er unnt að komast með
vinnutæki út á grasflöt eins og á
iþróttavellinum, þar sem þykkt
vatnssósa mólag er undir, nema í
þurrkum á sumrin eða i miklum
frostum á vetrum, því var fyrsti
verulegi frostakaflinn notaður til
verksins og sandinum ekið inn á
völlinn. 1 slíku veðri frýs
sandurinn mjög fljótt saman og sú
varð einnig raunin og var því ekki
um annað að ræða en bíða með að
dreifa úr honum þar til um vorið.
Að síðar fengnum upplýsingum
serfræðinga í grasrækt, bá er talin
hætta á köfnun grass eftir 3
mánuði t.d. undir ís og er talið að
það sé ein af orsökunum fyrir kali í
túnum. Eftir á að hyggja hefði því
átt að setja sandinn á völlinn mun
seinna, eða í febrúar og hefði þurft
að hafa jarðýtu til að jafna úr
sandinum jafnóðum og honum var
ekið inn á völlinn.
Eins og fram kemur í bréfi
Björns Kristóferssonar dags. 14.
júni 1978, þá mun vorið 1978 hafa
verið öllum gróðri sérlega
óhagstætt og víða kal í grasi og svo
var einnig á íþróttavellinum.
Eftir að skemmdirnar á íþrótta-
vellinum komu í ljós, var mikið
þingað um málið og margir sér-
fræðingar komu hingað til að
athuga málið og sýndist sitt
hverjum og var ýmist rætt um kal,
köfnunar- eða saltskemmdir, og
voru spárnar um völlinn misjafnar,
töldu sumir að alls ekki yrði hægt
að leika á honum í sumar og að
hann yrði að drullusvaði eftir
fyrsta kappleik.
Veðrátta í sumar var nokkuð
hagstæð og smátt og smátt greri
völlurinn upp, hann var mun
stinnari og þurrari en þau tvö
sumur á undan, sem ég fylgdist
með honum og ég heyrði haft eftir
knattspyrnumönnum að þeim þætti
mjög gott að leika á vellinum her,
en helstu gallar hans væru þó
ósléttur í yfirborðinu.
Grasvöllurinn á Akranesi var fyrsti
knattspyrnuvöllurinn hér á landi,
sem var tyrfður og var það gert
1956, eða fyrir röskum tuttugu
árum. Síðan er margbúið að gera
við hann enda völlurinn mjög
gljúpur og oft blautur. Gras-
völlurinn var á sínum tíma byggður
eftir þeirra tíma kröfum um þykkt
moldarlag undir þökunum, nú
hefur þetta breytzt og moldarlagið
á nú að vera sem þynnst.
Seinnipart sumars var ákveðið að
skipta um gras á vellinum og slétta
hann.
Um verklýsingu sáu Björn
Kristófersson, garðyrkjustjóri og
Narfi Hjörleifsson, verkfræðingur.
Þorsteinn Einarsson, íþróttafull-
trúi, óskaði eftir því að
vinnuflokkur á vegum bæjarins
undir stjórn Guðmundar Jónssonar
sæi um verkið og hefur verið unnið
eftir nákvæmri fyrirsögn þeirra, og
hafa þeir lýst ánægju sinni með
verkið.
Nú er eftir að ganga frá sand-
fyllingu samskeyta á þökum og
verður það gert strax og veður
leyfir.
Völlurinn er nú þannig upp-
byggður að undir þökurnar var sett
EO cm þykkt lag af sandi, sem ekið
var úr fjörunni við Höfn í Mela-
sveit, alls um 220 bilhlöss. Einnig
voru boraðar um 100 holur, allt að 4
metra djúpar, og fylltar með
steinum, er vonast til að með þessu
náist að þurrka völlinn vel.
Er það von mín, að með þessu átaki
takist að gera völlinn verulega
góðan, en ekki ætla ég að þakka
mér það, heldur þeim er lögðu á
ráðin um framkvæmd verksins og
þeim starfsmönnum bæjarins er að
verkinu unnu og vil ég fullyrða, að
það var gert af mikilli samvisku-
semi.
Rétt er að geta þess að lokum, að
grasvöllur, sem notaður er jafn
mikið og grasvöllurinn hér á
Akranesi, þarf mun betri upp-
byggingu, hægt þarf að vera að
breiða yfir hann plastdúk á vorin,
tilsvarandi og í Kópavogi. Þetta má
einnig leysa með því að útbúa fleiri
grasvelli, þannig að hægt sé að
minnka notkunina á vellinum og
taka alveg af honum æfingar. En
umfram allt þarf þó að fá fastan
mann, til að sjá um og gæta íþrótta-
svæðisins allt árið, svo einhver
sérþekking og reynsla fáist í
meðferð hans.
Akranesi í nóvember 1978
Reynir Kristinsson.
Gróska í
blaðaútgáfu
Mikil gróska virðist vera í blaða-
útgáfu í Fjölbrautaskólanum.
Umbrot hefur fengið send tvö blöð
sem þar eru gefin út. Fyrra blaðið
heitir ,,ÁGLÁP“ og er gefið út af
nemendafélagi Fjölbrautaskólans.
í ritsjórn eru: Árni Þór
Vésteinsson, Ingvar
Víkingsson.Þorbjörg Skúladóttir
og Heiðrún Hannesdóttir. Ágláp er
24 fjölritaðar síður í A-4 broti.
Hitt blaðið ber nafnið„Blað hins
kúgaða minnihluta í skólanum“ og
er það gefið út af nemendum í 8. og
9. bekk Grunnskólans. 1 ritnefnd
eru: Ásdís Kristmundsdóttir,
Birgir Hermannsson, Eðvarð R.
Lárusson, Jón Guðmundsson,
Kristján Helgason, Lúðvík
Karlsson, Pétur Björnsson og
Steinunn E. Þórðardóttir.
Ábyrgðarmaður er Páll G. Pálsson.
Þetta blað er 27 fjölritaðar síður I
A-4 broti.
Bæði þessu blöð flytja marg- ■
víslegt efni og er óskandi að
nemendur skólans haldi þessari
útgafu áfram.
Kvöldvaka
bindindis
dagsins
Sunnudaginn 26. nóv. sl. var haldin
kvöldvaka í Akraneskirkju á
vegum kirkjunnar og st.
Akurblóms í tilefni bindindisdags-
ins. Avörp fluttu: Sr. Jón
Einarsson í Saurbæ’ Ríkharður
Jónsson, málaram., Guðbrandur
Kjartansson, læknir og Ari
Gíslason æðsti templar st.
Akurblóms. Einnig söng
kirkjukórinn undir stjórn Hauks
Guðlaugssonar. Kvöldvakan var vel
sótt og tókst hún í alla staði mjög
vel.
Kóramót
ó Selfossi
Laugardaginn 1. nóvember fór
karlakórinn Svanir til Selfoss, til
að taka þátt í söngmóti þar ásamt
karlakórum Keflavíkur og Selfoss.
Kórarnir sungu bæði sjalfstætt og
sameiginlega. Kynnir var
Guðmundur Daníelsson skáld.
Húsfyllir var í hinu nýja iþrótta-
húsi Selfoss, um 700 manns, og
voru undirtektir frábærar.
Að loknum söng var
sameiginlegt borðhald og síðan
dans.
Karlakórinn Svanir er að byrja
æfingar fyrir nýtt starfsár, og er
þeim sem áhuga hafa á að vera með
í kórnum bent á að tala við
Hallgrím Arnason formann.
Kórinn hefur þörf fyrir fleiri
áhugasama unga félaga, til þess að
geta sinnt hlutverki sínu.
Stjórnandi -karlakórsins er Jón
Karl Einarsson.
Þorgeir
og Ellert hf.
Ietum þá ekki þau pólitísku viðhorf
villa okkur sýn, þannig að ekki yrði
gerð tilraun til þess að reka þessa
útgerð, sem var ákaflega glæsileg í
sjalfu sér, en hún gekk nú því
miður hvergi vel á íslandi. Það
voru nú margir sem ráku þessa
útgerð af hreinni trú, en við
gerðum það nú ekki beinlínis hér,
við gerðum það vegna þess að við
áttum ekki annarra kosta völ.
— Gekk útgerðin strax illa?
— Nei. Þetta gekk nú sæmilega
fyrstu tvö-þrjú árin en svo fór að
draga úr fiskiríinu. Svo var þetta
afar erfitt. Olíu varð að sækja inn í
Hvalfjörð og ís til Reykjavíkur.
Allt þetta tafði, og kom það sér
mjög illa.
— Hvað varst þú lengi
framkvæmdastjóri bæjarútgerðar-
innar?
— Eg var í rúm tvö ár. Það var
skipt um kosningar. Þetta voru
pólitískar, ja, ég get nú ekki kallað
það veitingar, því maður fékk nú
ekki einn eyri fyrir þetta.
— Svo það hefur ekki verið það
sem setti hana á hausinn?
— Nei, það var ekki það sem
setti hana á hausinn, það er
áreiðanlegt.
— Jæj", Þorgeir. Nú fer að líða
að lokum þessa spjalls. Nú hefur
þú verið mikill athafnamaður alla
tíð. Hver er þinn boðskapur til
ungra manna í dag, sem eru að
leggja út á lífsbrautina?
— Eins og ég sagði þér um
daginn, að ef ég ætti að lifa lífinu
aftur, þá bara gerði ég það. Ég hef
ekkert út á það að setja. Hér áður-
fyrr byggðist allt á því að fara
smátt af stað og spara. Eyða sem
allra minnstu í stjórnunina, og ég
held að það megi segja þetta enn
þann dag í dag. Það kemst enginn
áfram með að eyða peningunum
áður en þeir eru raunverulega til,
og þótt krónan sé ef til vill lítils
virði, er hún þó alltaf til þess að
hægt sé að byrja með henni. Það er
alveg staðreynd, að það byrjar
enginn alveg af engu. Ég myndi
ráðleggja öllum að reyna frekar,
þótt peningarnir séu ef til vill lítils
virði, að fara betur með þá, en ekki
að eyða þeim í tóma vitleysu. I.
Akurnesingar
Beztu þakkir færum við
bæjarbúum fyrir veittan stuðning
á árinu.
Kvennadeild SVFÍ
Akranesi.
9