Skessuhorn - 01.03.2006, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 1. MARS 2006
agBssgnHfflawi
Ædaði alltaf að verða bóndi
Það má með sanni segja að Jak-
ob Sigurðsson hafi alla sína tíð
haft áhuga á hestum og hesta-
mennsku. Fyrstu kynni hans af
hestum voru í sveitinni hjá afa
hans og nafiia þar sem hann fékk
að skreppa í reiðtúra inn dalinn að
loknum vinnudegi. Og snemma
beygðist krókurinn. I dag hefur
Jakob eignast sína eigin jörð,
Steinsholt í Leirár- og Melasveit
þar sem hann hefur komið upp
glæsilegri aðstöðu til umhirðu og
tamningu hesta. Síðastliðin ár
hefur hann látið þónokkuð til sín
taka í heimi hestamennskunnar
og er í dag orðinn einn af ff emstu
tamningamönnum á Vesturlandi.
Með 34 hesta á jámum og ýmis
verkefni situr Jakob ekki auðum
höndum en gefur blaðamanni
Skessuhoms þó góðan tíma í
spjall um hesta og hestamennsku,
lífið og tílveruna.
Öll fjölskyldan
komin í sportið
Jakob er sonur þeirra hjóna Sig-
urðar Guðna Sigurðssonar og Mar-
grétar Jakobsdóttur ffá Samtúni í
Reykholtsdal. Jakob er fæddur 31.
júK 1975 og bjó flest ár bernsku
sinnar á Akranesi. „Eg var öll sumur
í sveitinni hjá Jakobi afa mínum í
Samtúni í Reykholtsdal. Það var nú
ekki gert mikið út á hesta hjá afa á
þeim tíma, þetta var bara svona
venjulegur sveitabær með nokkra
gamla hesta. En flestir á bænum
höfðu jú gaman af hestunum þó svo
að hugsunarhátturinn í kringum þá
hafi verið öðruvísi en hann er í dag,“
segir Jakob. Uppúr tólf ára aldri fékk
Jakob að hafa hesta hjá sér yfir vetur
á Akranesi. Hann fékk aðstöðu í
hesthúsi sem þá var staðsett við
gamla þjóðveginn, Þjóðbraut, þar
sem nú rísa íbúðir og iðnaðarhús-
næði. „Eg fékk að koma með tvo
hesta á Skagann úr sveitinni. Oli
bróðir var með mér annan veturinn
en fljótlega sá pabbi sér þann einn
kost vænstan að kaupa sér einn hest
og hesthús í Æðarodda. Ekki löngu
seinna voru báðir foreldrar mínir
komin á fúllt í hestamennskuna og
hafa mikið gaman af. Bæði voru þau
í kringum hesta sem krakkar svo það
var þeim auðvelt að ritja upp gamla
takta,“ segir Jakob í léttum tóni.
Líkaði vel á Hólum
Eftir að grtmnskóla lauk fór Jakob
í heimavistarskólann í Reykholti og
var þar í tvo vetur. Hann segir það
hafa verið líflegan tíma, „alltaf fjör á
þeim bænum.“ Veturinn 1994 til
1995 lagði hann svo land undir fót
og fór að Hólum í Hjaltadal þar sem
hann lauk námi af hrossaræktar-
braut. Hann segir þann tíma hafa
bæði verið gagnlegan og skemmti-
legan. „Eg var í afar góðtnn hópi
báða vetuma, ávalt mildl og góð
stemning. Eg er líka mjög sáttur við
kennsluna. Námið er byggt upp stig
ffá stigi þarrnig að maður lærði alltaf
eitthvað nýtt. Eyjólfur Isólfsson er
líka alveg ffábær reiðkennari. Hann
er með mikla reynslu og er líka mik-
ill kennari í sér, sem er alls ekki öll-
um gefið,“ segir Jakob um tímann á
Hólum.
Eftir Hóla vann Jakob við tamn-
ingar víða um land. Þá kláraði hann
verklega hluta tamninganámsins á
Ketilstöðum á Austurlandi og á
Hrepphólum. Þá vann hann við
tamningar á bænum Eyri í Hval-
fjarðarstrandarhreppi í rúm 2 ár, var
Rætt við Jakob Sigurðsson knapa og tamningamann
einn vetur undir Eyjafjöllum á bæn-
um Skálakoti þar sem hann leigði
aðstöðu, eitt stunar var hann á Skán-
ey og einn og hálfan vetur á Mið-
fossum. „Eftir skóla verður hver og
einn að standa á eigin fótum eins og
í hverri annarri vinnu og þá tekur
við það að vinna sig í áliti hjá fólki,
sanna sig með því að ná árangri með
þá hesta sem maður hefur verið að
þjálfa.“
Jakob og stóðbesturinn Akkurfrá Brautarholti.
Kröfur um aðbúnað
Jakob telur hestamennskuna ekki
eiga effir að vera eingöngu ríkra
manna sport í ffamtíðinni þó hann
sjái hlutina hafa þróast mikið í þá
áttina. „Kostnaðurirm í kringum
hestana er orðinn ansi mikill og
kröfumar tun aðbúnað hesta miklar.
Til dæmis þá er nú komin ný reglu-
gerð um að bannað sé að binda hross
við bás yfir veturinn, þeir eiga að
vera í stíum sem eiga að vera ákveð-
ið stórar. Það er náttúrulega bara
gott mál, það á að hugsa vel tun
skepnur,“ segir hann með ákveðni í
röddinni.
Aðsóknin mesta hrósið
„Ég hef fengið til mín mikið af
góðum hrossum sem ég er rosalega
ánægður með, það er jú mesta hrós-
ið að fá góða hesta og hafa nóg að
gera. Það er mikill tími sem felst í
þessari vinnu. Þetta er ekki bara
vera um góðu hrossin og alltaf sé til
einstaka tilfelli þar sem einhver
býðst til að hafa hross ffítt til að fá
það til síh. Persónulega segist hon-
um finnast það röng aðferð hjá
mönnum og gefa ranga mynd því
tamningamenn verða að lifa af ein-
hverju. „Ég hef eignast marga góða
kunninga og vini meðal þessa hóps
atvinnumanna þó svo að stundum
skjóti baktal og leiðindi upp kollin-
um. Þetta bara gengur svona þegar
margir góðir knapar eru að berjast
tnn sama hlutinn,“ útskýrir hann og
bætdr við: „En enginn knapi er eins
og þeir henta misjafnlega vel fyrir
hrossin. Sumir eru kannski sérffæð-
ingar í vissum gerðum hesta á með-
an aðrir ná jafiivel til allra.“ Að-
spurðtn- um hvaða hestgerð honum
gangi best að vinna með segist hann
ná sambandi við flestar hestgerðir, „í
keppni hef ég náð mjög góðum ár-
angri með klárhesta en það hefúr
einnig gengið vel með alhliða hross-
Ætiaði að verða bóndi
Jakob segir að vinna við tamning-
ar sé líkamlega og oft á tíðum and-
lega mjög erfið. „Pressan er oft mik-
il, þá sérstaklega þegar kemur að
mótum. Líkamlega séð þá er alltaf
möguleiki að kenna meira ef iíkam-
inn gefur sig, en mér finnst tamn-
ingamar mikið skemmtilegri svo ég
held þeim áfram eins lengi og ég
mögulega get.“
Aðspurður hvort hann hafi alltaf
ætlað að verða tamningamaður er
Jakob eklá lengi að svara. „Ég ætlaði
alltaf að verða bóndi, held ég hafi
alltaf sagt það þegar ég var lítdll. Ég
gæti varla komist nær því en með því
að gera það sem ég er að gera í dag.
Get alveg hugsað mér að verða
bóndi enn í dag en hestarnir em
orðnir það stór þáttur af lífi mínu að
ég sé mig ekki alveg sem kúabónda,“
segir Jakob og brosir.
þegar þeir era gengir, þ.e. ekki klár-
gengir. Skemmtilegustu klárhrossin
era alhliða hross sem eftir mikla
þjálfún er ekki hægt að sýna skeið á.
Þá eru góðir náttúratöltarar sem búa
ekki yfir neinu skeiði, en eru samt
með þetta eðal góða tölt, alltaf rosa-
lega skemmtilegir. Ég hef líka mjög
gaman að alhliða hrossum sem eru
með mikinn gang, mikið vökur og
mjögviljug.“
Landsmót framundan
Sumrin eru tími sýninga og
móta hjá tamninga- og hesta-
mönnum. Jakob segir markmið
sumarsins hjá sér vera að gera eitt-
hvað gott úr því sem harm er með
og bætir við: „Ég hef fulla trú á því
að það eigi eftir að ganga. Keppn-
in er orðin hörð, samkeppnin er
mikil bæði í gæðingakeppninni og
svo meðal kynbótahrossa. Það er
A Fjóriiungsmóti þar sem bann sýndi m.a. stóóhestmn Sólonfrá Skáney, en saman náSu
þeir fi'ábterum árangri á mótinu.
Vökur og viljug
Jakob segist ekki geta gert upp á
milli þeirra hesta sem í umsjá hans
eru núna og sagt hver þeirra sé í
uppáhaldi. Hann segir að það væri
ekki alveg marktækt mat svona á
miðjum vetri á meðan enn sé verið
að byggja hrossin upp og hann ekki
enn búinn að gera sér grein fyrir
fullri getu hvers og eins. „Þetta eru
allt mjög skemmtilegir hestar. En
hestar finnst mér skemmtilegastir
til hellingur af góðum hrossum.
Því þarf maður að standa sig vel og
undirbúa sig vel til að eiga ein-
hverja möguleika," útskýrir hann.
„Það er vissulega draumur að
vinna einhvern stóran titdl eins og
landsmót eða heimsmeistaramót
en þá þarf bara allt að ganga upp.
Markmiðið er að ná því einhvern
daginn," segir þessi ungi og efni-
legi knapi að lokum.
BG
Jakob í nýuppgeróu hesthúsi stnu í Steinsbolti.
vinnan heldur er þetta líka áhuga-
máhð og þar af leiðandi er allur
metnaðurinn lagður í þetta. Þú
kemst ekkert áfram nema hafa
metnað og það er ekld einu sinni
nóg, þú verður að fá góð hross í
hendurnar.11
Jakob segir töluverða samkeppni
Að ná tengingu
við hestinn
Þegar Jakob er spurður hvað hann
telji góðan knapa þurfa að bera til að
ná langt svarar hann; „það þarf að
læra að lesa hrossin en þó skiptir
mestu að hafa tilfinningu eða teng-
ingu við hestinn sem er alls ekki öll-
um gefið, það er bara þannig. Þó að
hægt sé að læra helling þá er alltaf
viss hluti hjá einstaklingnum sjálfúm
sem ræður því hvemig knapi hann
verður. Það er einmitt þessi geta til
að tengjast hestinum sem gerir þetta
einna mest að íþrótt. Þessi hæfileiki
er ekki eitthvað sem hægt er að
kaupa með peningum, leggja í það
smá vinnu og þá er maður orðinn
jafú góður og hinir, heldur eru það
þessir hæfileikar einstaklingsins sem
verða að vera til staðar í góðum
knapa.