Skessuhorn


Skessuhorn - 16.08.2006, Blaðsíða 16

Skessuhorn - 16.08.2006, Blaðsíða 16
16 MIÐVIKUDAGUR 16. ÁGÚST 2006 ^ousunu^. 'ðMUJin—,- Osýnileg löggœsla Ég æda í þetta sinn að skrifa pistíl um löggæslu og eftirliti hér við Borgarbrautina í Borgamesi en þar er oft stundaður glæfraakstur sem ekki er hægt að sætta sig við lengur. Þessi kvöldstund er þó ekkert eins- dæmi þar sem það má eiginlega segja að þetta sé daglegur viðburður hér í Borgamesi. Það er komið ffam yfir kvöldmat- artíma og fréttir búnar í sjónvarpinu og fastir þættir teknir við í dag- skránni. Ég sit í stofunni sem snýr glugga að aðalgötu bæjarinns og þar sem það hefur verið heitt í veðri, þá era gluggar opnir til að fá ferskt loft inn. Rúntaramir byrjaðir að keyra upp og niður götuna á bílum sínum sem era í misgóðu ástandi hvað varðar haltu-kjafti-kerfin undir þeim. Sum- ir með sérsmíðuð kerfi sem auka frekar á hávaða bflanna heldur en hitt og hljóðin í þeim ákaflega hvimleið. Éretir eins og í kettí sem hefur lifað á úldnum fisld í langan tíma, bara all nokkuð háværari ef eitthvað er þegar gefið er inn. Síðan era það hljóm- flutningstækin í þesstun bflum. Ekk- ert nema gott um það að segja að fólk geti hlustað á sína uppáhaldstónlist þegar það krúsar um bæinn sér til skemmtunar. En þegar tónlistin er orðin íbúum þeim er búa við þær götur sem rúntaramir leggja leið sína um orðin það hávær að það þarf þrefalt öryggisgler til að halda henni úti, þá er það orðið of mikið af því góða. Persónulega stendur mér al- gerlega á sama um tónlistarflutning í sjálffennireiðum enda nýti ég mér það sjálfur þegar það á við, en marga hef ég heyrt kvarta undan þessu og hef heyrt raddir þess efhis að ákveðn- ir aðilar gætu átt von á því að fá á sig kærur þegar komið er ffam yfir á- kveðin tímamörk enda flest af því fólki í vinnu og þarf að vakna snemma. I landi andfætlinga okkar, Ástralíu, er búið að setja upp búnað á götu- ljósum og gatnamótum sem mælir há- vaða í næsta nágrenni á- samt mynda- vélarbúnaði, ekki ósvipuðum hraða- myndavélum hér heima, sem tekur myndir af hávaðaseggjum og fá þeir síðan sendan sektarmiða ásamt rukk- un fýrir að vera með óþarfa hávaða á almannafæri. Hér í Borgamesi er hins vegar annað áhyggjuefhi sem sækir hvað mest á okkur sem búum við þessa að- algötu bæjarins, en það er hraðakstur í stórum stíl og þá sérstaklega á kvöldin. Þetta fimmtudagskvöld horfði ég svo dæmi sé tekið þrisvar sinnum á kappakstur bfla ffam hjá pósthúsinu og þar var í öll skiptin reynt að taka framúr öðrum bfl við gatnamót og á gangbraut. Þama eru þrjár gangbrautir með stuttu millibili og miðað við hraðann á bíltmum í þessi skipti, þá hafa þeir ekki verið tmdir 70 til 90 km hraða, en það er ekkert óalgengur hraði á virkum kvöldum hér fyrir ffaman hjá okkur. Þetta sér maður a.m.k. á hverju kvöldi og off á kvöldi. Lögregluna sér maður hins vega ekki nema á leið í útkall eða á leið heim úr útkalli. Virkt eftirht á kvöld- in á virkum dögum virðist ekki vera nógu mikið ef grannt er skoðað. Eitt mætti þó gjaman gera, en það er að setja hraðaþrengingar við gang- brautir hér á aðalgötunni og væri það strax til bóta og mundi draga úr þeim ofcaakstri sem er stundaður hér á kvöldin. Það væri þó betra ef lögregl- an færi að verða sýnilegri á kvöldin á virkum dögum og tæki á þessu vandamáli af talsverðri hörku áður en slys hlýst af. Eða? Þarf að verða slys sem veldvu- dauða eða örkuml áður en eitthvað verður gert? Hrafnkell Daníelsson Myndin er tekin af Flateyjarkirkju fyrr í þessum mánuði. Fyrir aftan má sjá elstu bókhlöðu landsins en hún var reist árið 1864 á mesta blómaskeiði menningarlífs í Flatey. Flateyjarkirkja fær andlitslyftingu Flatey hejur verið listamönnun og jrœðimönnum upplifun ogfjölbreytt yrkisefni og eru myndir Baltasar og Kristjönu Samper gott díami um það. Myndefnið sóttu þau hjón í mannlíf og atvinnuhætti eyjanna í Breiðafirði. Ráðist verður í það verkefni að gera við Élateyjarkirkju innan skamms en kirkjan stendur undir miklum skemmdum af völdum raka. Kirkjan, sem var byggð árið 1926, var teiknuð af Guðjóni Sam- úelssyni en hann teiknaði meðal annars Þjóðleikhúsið í Reykjavík. Kirkjan er steinsteypt, og fagur- lega skreytt loftmyndum og altari- stöflu eftir listamennina og hjónin Kristjönu og Baltasar Samper en þau fengu hófu það verk árið 1960. Þar sem tvöfaldir veggir kirkjunn- ar eru illa einangraðir skemmdist listaverkið mikið af völdum raka og fengu hjónin það hlutverk að skreyta kirkjuna öðru sinni árið 1990.NÚ þegar er farið að sjást lít- illega á listaverkunum og því tíma- bært að ráðast í þessar viðgerðir og þar með viðhalda ódauðleika verksins. Magnús Sigurðsson sem situr í sóknarnefnd sagði í samtalið við Skessuhorn, að viðhald kirkjunnar, sem fagnar 80 ára afmæli sínu á ár- inu, sé eilífðarverk og einungis séu liðin tíu ár síðan sprunguviðgerðir á kirkjunni voru gerðar. „Það stendur til að skipta um þak en einnig þarf að skoða múrhúðina á norðanverðri kirkjunni sem er mjög léleg. Þá þarf að einangra vel milli veggja til að hindra að raki geti myndast og eyðilagt bæði kirkjuna og það sem inn í henni er. Við höfum reyndar verið að kynda kirkjuna frá því í vetur til að halda rakastiginu niðri en það höfum við ekki gert áður,“ sagði Magnús. Að sögn Magnúsar er fjármagn til staðar til að standa undir kostn- aði af þessum viðgerðum en það sem hefur tafið framvindu mála er hversu erfitt hefur verið að fá iðn- aðarmenn út í Élatey. Hann er samt sem áður bjartsýnn á að haf- ist verði handa innan skamms. „- Baltasar er búinn að lofa okkar að koma og skoða málverkið þegar framkvæmdunum er lokið og þá kemur í ljós hvort listamaðurinn þurfi að taka upp pensilinn að nýju,“ sagði Magnús að lokum. KÓÓ Greinarstúfur þessi er annar í röð- inni af fjórum sem birtast munu í blaðinu á næstunni. Lauslega má segja að fjallað sé um umhverfis- og skipu- lagsmál sem oft hafa leitað á höfundinn á gönguferðum um bœinn og nágrenni hans, sum stór, enflest smá. Ofantil í bænum Á undanfömum 10-15 árum hef ég talsvert stundað göngu ffá Ár- gerðarholti við Langá, um Einkunn- ir og niður í Borgames eða öfúgt eða þá mislanga hluta leiðarinnar. Þetta eru líklega um 13 km, skemmtileg leið um holt og mýrarstmd. Hún batnaði mjög og fluttist frá umferð- inni á hringveginum þegar hestagata var gerð ffá hesthúsahverfmu niður að Kárastöðum og reyndar aðeins lengra. Ekki er sérlega erfitt að fara yfir hringveginn nærri vegamótum neðan Sólbakka. Ég vil þó koma með þá ábendingu til sveitarstjóm- armanna að fara þarf í smávægilegar aðgerðir á þessum slóðum til að gangandi séu þama sæmilega örugg- ir. Þjóðvegur eitt Því er ekki að neita að lega þjóð- vegar eitt í gegnum bæinn er og verður efni til deilna. Ég á enga snjalla lausn á lager, en sé hins vegar margar blikur á lofri og ljóst að úr klúðrinu verður vart bætt án ein- hverra fóma. Það var erfitt að sjá nú- verandi umferð fyrir þegar mistök urðu við skipulag íbúðabyggðar í Effi-Sandvík um 1970. Við þurfum nú að súpa seyðið af því. Sumum finnst lausnin liggja í augum uppi, ströndinni verði einfaldlega fylgt upp effdr framhjá Sandvíkinni og neðan við Bjargslandið. Mikill skaði er þó ef sandfjaran, klettar og skjól- sælar víkur á þessu svæði verða eyðilögð um alla ffamtíð. Eitt elsta berg landsins Borgames stendtu á fomu blá- grýti, einu því elsta á landinu. Hraunlögin era fjölbreytt og víða sést í rauðleit millilög. I forsal land- námssetursins (þökk fyrir það) blasir lagskiptingin við svo ekki fer ffam- hjá neinum. Þama ætti að setja upp skilti með skýringartexta þar sem fjallað er um bergrunninn og hinn merkilega aldur hans. Ég þekki jarð- ff æðinga sem myndu glaðir taka það að sér. Blágrýtið má heita einrátt í Nesinu, þó er að minnsta kosti ein undantekning. Ég veit ekki hvort margir hafa tekið effir líparít- gangi innan um blá- grýtið þar sem kletta- nefin teygja sig lengst til austurs við byggð- ina í Bjargslandinu, einmitt þar sem vegur upp með því yrði trú- lega lagður. Eklá er ég að halda því fram að líparítgangar séu sér- lega merkilegir, nóg er af þeim hérlendis, sermilega í hundraða- vís sunnan fjarðar. En þessi er óvæntur í því samhengi sem hann er. Víðar má sjá grænleitt grjót í Borgarnesi, mest í Bjargslandinu, en sumt af því er vafah'tið hitaum- myndað blágrýtí, ég hef ekki kunn- áttu til að greina það ffekar. Þennan stað mættí e.t.v. forðast ef vegurinn lægi utar, sem hann hæg- lega gæti gert, á lágflæði má sjá bakka á ál og markar hann eðlilega legu vegarins, allt upp fyrir þar sem öskuhaugar Borgnesinga voru fyrir 40 árum. Þessi bakki sést reyndar betur úr lofri eða úr hlíðum Hafriar- fyalls en úr bænum. En bæði strand- vegur sem og vegur utar, myndu kalla á ffekari uppfyllingar og bygg- ingar innan við. Byggðin mun þannig elta veginn hvar sem hann verður lagður, með tilheyrandi inn- keyrslum og nýjum slysagildrum, eins og við sjáum nú gerast við brú- arendann einmitt þessa dagana. þessu ljósi má vera að færsla sé þeg- ar allt kemur til alls tilgangslaus. Vegagerð langt utan við ströndina er líka dýr þó það sé skárri kostur en rústun strandsvæðisins. Sennilegra er einfaldast að láta veginn liggja nokkum veginn þar sem hann er. Núverandi vegstæði er hættulegt Því er ekki að neita að núverandi vegstæði er mjög hættulegt sem stendur og nauðsynlegt verður að fara í dýrar öryggisbætur. Nauðsyn- legt er að rífa byggingu Vegagerðar- innar til að rýma fyrir almennilegu hringtorgi, en örugglega er miklu ó- dýrara að gera það heldur en að leggjast í dýran strandveg, með hvaða sniði sem slíkur vegur yrði. Ég að Vegagerðin hóti því að flytja úr bæn- um verði hún að víkja ffá núverandi stað, e.t.v. er hér komið enn eitt dæmið um leynivald innra kostnaðarbókhaldsins sem nú grefrir undan hverri ríkisstofriuninni á fæt- ur annarri. Flytji Vegagerðin verður einnig minni þrýstingur á ffekari uppfyllingar meðfram nýjum strandvegi og mun tefja þær. Núverandi vegur er mjög hættu- legur á Hrafnaklettshæðinni, kannski verður að sprengja eitt holt- ið í viðbót. Það eru smámunir mið- að við eyðileggingu strandarinnar neðan Bjarglandsins. Einnig hefur heyrst að færa ætti veginn vestur og norður fyrir Hrafnaklettshæðina. Það er möguleiki, en þá verður að gæta þess að hh'fa verður öllum neðri hluta Borgarfitjanna fyrir raski. Granastaðasvæðið leynir líka á sér og rétt að huga vel að áður en það er rifið upp sem vegstæði að hluta eða í heild, notum það frekar sem tjald- stæði eða sem íbúðabyggð. Brákarhlaup? Þegar minnst er á Granastaði dettur manni ósjálfrátt í hug flótti Brákar undan Skalla-Grími. Væri ráð að minnast þessa atbmðar með árlegu Brákarhlaupi ffá Granastöð- um niður að Brákarsundi. Er þessari hugmynd varpað ffam til nánari út- færslu fyrir íþrótta- og ferðafföm- uði.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.