Skessuhorn - 18.10.2006, Síða 18

18
MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 2006
smsmmw
*

♦
*

Sturla - hvar er tengingin?

Styðjum Guðbjart
Hannesson í prófkjöri
Samfylkingarinnar
Kaeri Sturla!
Nú þegar árið 2006 er senn á
enda er ekki úr vegi að spyrja þig,
ráðherra fjarskipta á Islandi hvern-
ig hátti með fjarskiptaþjónustu við
landsmenn alla. Þú seldir fyrirtæk-
ið okkar, Símann, ekki alls fyrir
löngu án þess að hafa komið því í
kring að grunnþjónusta yrði tryggð
um allt land. Það er nú svo kæri
Sturla að landsmenn allir greiða
sinn hlut í samfélagssjóðinn og
ættu því að sitja við sama borð þeg-
ar kemur að grunnþjónustu eins og
háhraðatengingu og farsímasam-
bandi, en svo er alls ekki. Nemend-
ur grunnskóla á Snæfellsnesi, svo
dæmi sé tekið, mega horfa út um
gluggann í skólanum sínum, á ljós-
leiðarann sem liggur utan við girð-
inguna á skólalóðinni án þess að
njóta þeirra gæða sem línan veitir.
Þessir fimmtíu nemendur eiga, líkt
og aðrir nemendur landsins, að afla
sér heimilda fyrir verkefnin sín,
kennararnir eiga að vera vel upp-
færðir í nýjustu útgáfum námsefnis,
auk þess að vera vel að sér í hinum
ýmsu málum er snerta samfélög
nær og fjær. En því miður þá fá þau
ekki tenginguna inn fyrir húsið hjá
sér og þaðan af síður inn á heimili
sín í sveitinni. Það þykir nefnilega
ekki hagkvæmt. Einkaaðilarnir sem
keyptu Símann sjá sér enga hags-
muni í því að leysa vanda þessara
örfáu einstaklinga, og ekki sást þú
þér hag í því að leysa hann áður en
þú seldir þessa mjólkurkú okkar.
Beðið er eftir Fjarskiptasjóðnum
sem á að leysa þessi verkefni, en
hvenær kæri Sturla? Hvenær held-
ur þú að landsmenn allir fái að taka
þátt í nútímasamfélaginu líkt og þú
sjálfur í höfuðborginni okkar.
Island er ríkt land og hefur alla
burði til að vera í framstu röð er
varðar menntun. OECD, efnahags
og ffamfarastofnunin, segir að við
mat á samkeppnisstöðu þjóða sé
megináherslan lögð á menntun og
árangur á sviði rannsókna og ný-
sköpunar. Við stærum okkur af því
á góðum stundum hversu góð sam-
keppnisstaða okkar sé en það er
eins og það hafi gleymst í tíð nú-
verandi ríkisstjórnar að það dugir
ekki einungis að mennta þá sem
búa á suðvesturhorninu og útvöld-
um þéttbýlisstöðum. Komið hefur
á daginn að í tíð núverandi ríkis-
stjórnar hefur bilið milli íbúa höf-
uðborgar og landsbyggðar aukist.
Mikill munur virðist vera á lengd
menntunar hjá þessum hópum.
Rúm 40% íbúa landsbyggðarinnar
eru einungis með grunnskólapróf á
meðan þessi hópur er rétt um 20%
á höfuðborgarsvæðinu. Þessari
þróun verður ekki snúið við nema
með samstilltu átaki, við verðum að
auka möguleika íbúa alls landsins
til að sækja sér menntun í sinni
heimabyggð. Þetta verður því mið-
ur ekki gert nema með því að koma
á háhraðatengingu um allt land og
það án tafar.
Ef ekki verður brugðist við þessu
fljótt má vænta þess að innan fárra
ára verði hér stéttskipt þjóð, annars
vegar menntafólkið á mölinni og
hins vegar hið minna menntaða
sem dreifist á smærri staði út um
land, án grunnþjónustu, án tengsla
við umheiminn. Þetta er á þína
ábyrgð herra samgönguráðherra
og hefur verið lengi. Nú er lag, rík-
issjóður gildur sem aldrei fyrr að
sögn forsætisráðherra og skatt-
greiðendur á landsbyggðinni orðn-
ir þreyttir á arrnars flokks þjónustu
ffá ykkur við Austurvöll.
Helga Vala Helgadóttir
Laganemi ogfjölmiiílakona
Býóurfram krafta sína í 2.-3. sœti
á lista Samfýlkingar í NV kjördæmi.
Það er ekki á hverjum degi sem
við kjósendur höfum tækifæri til
þess að velja fólk á lista hinna ýmsu
stjórnmálaflokka. Samfylkingin í
Norðvestur kjördæmi hefur ákveð-
ið að hafa opið prófkjör til að velja
frambjóðendur í efstu sæti flokks-
ins fyrir alþingiskosningarnar í vor.
Guðbjartur Hannesson, skólastjóri
Grundaskóla á Akranesi gefur kost
á sér í 1 .-2. sæti á lista Samfylking-
arinnar. Það er mitt mat að við eig-
um vart betri valkost en Guðbjart
til að leiða listann og vera einn af
þingmönnum okkar næsta kjör-
tímabil. Guðbjartur á farsælan feril
í skólamálum, sveitastjórnarmál-
um, félagmálum fyrir íþróttahreyf-
inguna og skátahreyfinguna og svo
mætti lengi telja. Hann sat í 12 ár í
bæjarstjórn Akranes og gengdi á
þeim tíma auk þess bæði embætti
formanns bæjarráðs og forsetaemb-
ætti bæjarstjórnar. Hann hefur
mikla reynslu af nefndarstörfum á
hinum ýmsu sviðum. Má þar nefha
setu í bankaráði Landsbankans Is-
lands, seta og formennska í Svæðis-
ráði málefna fadaðra á Vesturlandi
og ýmis störf fyrir Samband ís-
lenskra sveitarfélaga. Hann hefur
sinnt ýmsum stjórnunarstörfum
m.a. í útvegs- og orkufyrirtækjum.
I raun væri allt of langt mál að
rekja öll þau fjölmörgu stjórmmar
og trúnaðarstörf sem Guðbjartur
hefur sinnt bæði fyrir hið opinbera
og frjáls félagasamtök. Við sem
þekkjum hann sem samstarfsmann
og félaga vitum að hér er öflugur
leiðtogi á ferð. Guðbjartur er
traustur og heiðarlegur maður.
Hann er kröftugur baráttumaður
og reynsla hans og þekking á án efa
eftir að nýtast vel á Alþingi. Við
eigum mikilla hagsmuna að gæta
enda eru fjölmörg mál sem þarf að
sinna fyrir okkar kjördæmi. Eg
skora á alla að veita Guðbjarti
Hannessyni góðan stuðning í próf-
kjöri Samfylkingarinnar laugardag-
inn 28. október. Við munum ekki
sjá eftir þeim stuðningi.
Sigurjón Jónsson

*
Ur sálarfylgsnum guM ég gjtf- og ge£j)að svímmt
Eftír Magnús Finns-
son í Stapaseli er þessi
haustlega stemning:
Hríðarandi herðir á
hélubandi að vitum.
Yfir landi líta má
Ijós í andarslitrum.
Einhverntíma í
kuldatíð orti Guðmundur Helgason í Stang-
arholtí sem átti þá í einhverjum smáútistöð-
um við nágranna sinn:
Nú er allt í uppnámi,
ekkert falt af hrósi,
það andar kalt frá Einari
ei þó saltið frjósi.
Ekki munu þær útistöður hafa verið djúp-
stæðar en hér koma tvær haustlegar vísur eft-
ir Guðmund og á ekki illa við að rifja þær upp
nú með kólnandi veðurspá:
Norðanrokið nœðir stíft,
nú verður brok að sinu.
Margt er fokið, allt er ýft
og enn ei lokið hrinu.
Fer á kostum kuldinn hár,
kveður með rosta norðan fár,
kvíða ég lostinn er í ár,
með auknu frosti hvítnar skjár.
A fimmtugsafmæli Einars bróður síns á
Læk sendi Guðmundur honum þessa vísu:
Einar knár í engu smár
œvi skárar teiginn.
Flott hefur klárað fimmtíu ár,
féllu ei tár á veginn.
Misjafhlega gengur mönnum að klára sig
gegnum peningahliðina á lífinu og útaf fyrir
sig íhugunarefhi hvort samhengi er með pen-
ingalegu gengi manna og öðrum þeim þátt-
um sem almennt eru taldir flokkast undir h'fs-
hamingju. Magnús Finnsson í Stapaseh sendi
einhvemtíman Bjarna Asgeirssyni þessa vísu,
væntanlega í sambandi við einhverja bón um
peningalega fyrirgreiðslu:
Víst mun þessi víxlamergð
vitna um greiðsluhalla.
Skil eru ekki á skuldum gerð
en skömm að láta falla.
Magnús mtm alla tíð hafa verið örfátækur
og einhvemtíma orti hann:
Ekki þýðir um að fást
eg þó til þess finni,
örbirgðin mér aldrei brást
á ævigöngu minni.
Þrifhaður Islendinga hefur vafalaust verið
svolítið breytilegur í gegnum aldirnar, bæði í
sambandi við mat og annað og má svosem
velta fyrir sér af hverju þjóðin er ekki útdauð
fyrir nokkram ættliðum síðan ef allt sem
menn létu ofan í sig á þeim tíma er eins
hættulegt og næringarfræðingar nútímans
vilja vera láta. Það má líka velta því fyrir sér
hvernig ónæmiskerfi líkamans á að ná þroska
ef það hefur aldrei neitt að gera. Hvað sem
því líður kom nú fyrir að mönnum þóttí nóg
um. Sigurður Halldórsson á Skarfhóli orti
efrir einhverja deilu við konu sína:
Oft ég niður í óhreint lít,
úr því stæla verður.
Ég kann ekki að éta skít,
ég er svona gerður.
Sumum þótti nóg um þrifnaðinn í slátur-
húsunum á fyrri áram þeirra, þegar menn
höfðu vanist slátrun á blóðvelli við ýmsar að-
stæður og sáu ekki í fljótu bragði nauðsyn alls
þess þrifhaðar sem þar var viðhafður. Erling-
ur Jóhannesson kvað Gorvellingarímur um
starfsmenn sláturhússins við Kljáfoss anno
1950 og þar í er efrirfarandi um Ama Theó-
dórsson á Brennistöðum:
Frægur maður Árni er,
engar dyggðir felur.
Berum augum sýkla sér,
safnar þeim og telur.
Skagfirðingur nokkur var við slátran á fé
sínu á blóðvelli á Sauðárkróki snemma á síð-
ustu öld og vora strákar að gantast við hann
og meðal annars að henda í hann eistum úr
lambhrútum og fleiri misþokkalegar glettur.
Karl brást illa við og fór til Sigurðar Sigurðs-
sonar frá Vigur sem þá var sýslumaður Skag-
firðinga og lagði fram kæra, æstur mjög og
klykktí út með því að segja: „Það er helvíti
hart að hafa ekki frið fyrir sínum eigin eist-
um!“ Sýslumaður svaraði með hægð: ,Já, það
hefur nú komið fyrir fleiri.“ Þar með var
þeim málarekstri lokið og málið ekki rætt
ffekar.
Þó þrifnaður sé nauðsynlegur við okkar
líkamlegu fæðu er hann í sjálfú sér ekki síður
nauðsynlegur í umgengni við andlegu fæðuna
og að sjálfsögðu ganga prestarnir þar á undan
með góðu fordæmi. Káinn ortí um óljósa
messuauglýsingu:
Ætlar að messa hann Hans minn hér,
hindrí skyssa engin.
Fyrir þessu ennþá er
ekki vissa fengin.
Ekki var Káinn blessaður auðugur af ver-
aldlegum verðmætum á sinni hérvistargöngu
enda lýsti hann svo sinni gjafmildi:
Þegar fátt ég fémætt hef
í fórum mínum,
úr sálarfylgsnum gull ég gref
og gef það svínum.
Viðhorf manna til stökunnar hefur alla tíð
og verður væntanlega áffarn töluvert breyti-
legt. Sumir leggja mest upp úr forminu með-
an aðrir meta húmorinn og léttleikann meira.
Tón Pétursson á Nautabúi lýsti svo sínu við-
horfi:
Vel til fundið ferskeytt lag
fró er lundar minnar.
Því ógrundað bind í brag
bergmál stundarinnar
Séra Sigurður Norland lýsti hinsvegar
heimsókn sinni tíl góðra granna með þessum
hætti:
£g hef kvæði kveðið hér,
kastað mæði og trega,
og í næði unað mér
óumræðilega.
Böðvar Guðlaugsson var á fundi þar sem
rætt var um tannheilsu og tannhirðu aldraðra
en eitthvað virðist áhuginn hafa verið tak-
markaður því töluverður hluti orkunnar fór í
að teikna myndir á þá pappíra sem útdeilt var
meðal fundarmanna og að lokum var þar
skrifuð þessi vísa:
Við að draga upp dverg og tröll
dunda ég mér í næði
og kollóttan mig kæri um öll
kjaftrœstingafræði.
I síðasta þætti birti ég vísuna „Vond er gigt
í vinstri öxl“ og nú hafa mér borist þær upp-
lýsingar að a.m.k. botninn með því ffáviki að
í síðustu línu er haft orðið „betri“ í staðinn
fyrir „verri“ hafi verið eignaður Helga Hálf-
danarsyni. Einnig barst mér annað afbrigði af
vísunni um fjóshauginn og það með að höf-
undur mundi vera fjósamaður séra Skúla
Gíslasonar á Breiðabólstað:
Nú er farinn vinur minn
og ég græt hann mikið,
Mér mun bætast brátt um sinn
sá skaðinn og missirinn.
Látum svo þessum þætti lokið með því að
snúa okkur aftur að Magnúsi gamla Finns-
syni:
Þorstann seður þessi skál,
þrjóta veður kífsins.
Vínið gleður gamla sál,
gleymast hreður lífsins.
Með þökkjyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Refsstöðum 320 Reykholt
S 435 1367 og 849 2715
dd@simnet.is