Morgunblaðið - 02.05.2019, Síða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. MAÍ 2019
líka á greiðu og ef það var sög á
svæðinu þá spilaði amma á hana.
Það var ógleymanlegt að horfa á
hana sveigja og beygja sögina til
að ná hljómunum úr henni.
Amma var nýtin, hún saumaði
bangsa handa okkur barnabörn-
unum sem voru fylltir með ónýt-
um nælonsokkabuxum. Amma
var líka sniðug og hugmyndarík,
hún festi húslykilinn í brjósta-
haldarann með nælonsokk sem
hún var búin að klippa í teygju.
Amma festi líka lausaféð sitt með
nælu í brjóstahaldarann. Amma
Fríða var ekkert að skafa utan af
hlutunum, sagði hlutina eins og
hún sá þá.
Það var gott að koma í Loga-
landið til ömmu og afa. Þaðan á ég
ótal minningar, minningar þar
sem ég var í sólbaði með ömmu og
mömmu á brjóstahöldurunum.
Minningar um eldhúsborðið sem
svignaði undan veitingunum og
enginn komst upp með að fara án
þess að fá sér. Amma gerði vel við
gesti og það var alltaf fullt hús af
fólki hjá henni, nágrannar, ætt-
ingjar og vinir. Dýrin í nágrenn-
inu sóttu líka í ömmu því hún var
dugleg að gefa þeim mat. Ég
minnist með þakklæti stundanna
þegar mamma, amma og Hafdís
voru að setja „toni“-permanent
hvor í aðra. Minningar um þær
systur, mömmu og Hafdísi, að
setja rúllur í ömmu. Minningar
þegar ég sat með þeim að sauma
keppi í sláturtíð. Amma og afi
voru í húsbílafélaginu. Þau voru
dugleg að ferðast um landið. Úti-
legurnar í Hrafnadal með fjöl-
skyldunni og annars staðar eru
mér hugleiknar. Félag pípulagn-
ingamanna var með fjölskylduú-
tilegur einu sinni á ári. Þar lét
amma ekki sitt eftir liggja og kom
ríðandi í gervi Grýlu á kústi öðr-
um til skemmtunar.
Hún eyddi síðustu árunum sín-
um í Sunnuhlíð. Þegar við komum
í heimsókn þá sungum við oft með
henni og amma kunni öll lög utan
að. Hún var ávallt kát og glöð.
Þegar ég spurði hana að ein-
hverju þá sagði amma iðulega,
það man ég ekki, og hló við. Í
Sunnuhlíð eru guðsþjónustur
reglulega, það var dásamlegt að
fara með ömmu sem kunni allar
bænir og vers.
Hvíl í friði, elsku amma, ég
minnist þín með þakklæti og kær-
leika. Hafðu það gott í sumar-
landinu, afi tekur á móti þér þar
og þið dansið saman inn í sólsetr-
ið.
Elsku mamma, Einar, Hafdís,
Hörður og Trausti, ég votta ykk-
ur dýpstu samúð mína.
Bergey Hafþórsdóttir.
Elsku kæra amma mín, alltaf
varst þú létt í lund, tókst strætó
og varst rosalega sjálfstæð kona,
alveg rosalega sjálfstæð, ólst upp
fimm börn eins og ekkert væri,
krafturinn var svo mikill.
Krafturinn mikli sem kemur að
ofan. Börnunum þínum yndislegu
sem þú elskaðir svo mikið og
hugsaðir svo vel um veittirðu gott
uppeldi og sást vel fyrir þeim með
ljúffengum mat, dýrindismat, allt
svo gott sem þú kokkaðir. Elsku
amma mín, maður var alltaf eins
og prinsessa þegar maður kom til
þín, þú stjanaðir þannig við mann.
Þú varst mér og ert dýrmæt
perla, ég sá hvað þú gast gert
mikið úr lífinu og nýttir tímann
vel með ættingjum, ástvinum,
börnum og barnabörnum. Það
var þér stórt áfall að missa afa og
margt breyttist en alltaf varst þú
jafn sterk, sama hvað gekk á.
Berglind Einarsdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Hólmfríði Bergeyju
Gestsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝ Helga Haf-steinsdóttir
fæddist á Akureyri
5. júlí 1967. Hún lést
14. apríl 2019.
Foreldrar Helgu
eru Ingibjörg Krist-
insdóttir, f. 19. júní
1944, og Hafsteinn
Þorbergsson hár-
snyrtimeistari, f. 18.
nóvember 1934, d.
6. mars 2017.
Systkini Helgu eru Hulda, f.
1961, maki Júlíus Jónsson, börn
þeirra eru a) Hildur Jana, b) Inga
Dís og c) Hafsteinn. Kjartan Ein-
ar, f. 1974, d. 2002. Þórunn, f.
1976, maki Guðni Þór Jósepsson,
börn þeirra eru a) Kjartan Logi
og b) Katrín Helga.
Fyrrverandi maki Helgu er
Þorbjörn Guðrúnarson, f. 1967.
Dætur þeirra eru a) Guðrún, f.
1986, maki Hólmar Sigmunds-
son. Dóttir þeirra er
Ylfa. b) Hafdís, f.
1991, maki Ingi Jó-
hann Friðjónsson.
Sonur þeirra er
Frosti Snær. c) Birta
Júlía, f. 2000.
Helga lærði hár-
snyrtiiðn í Iðnskól-
anum í Reykjavík og
var nemi á Miðbæj-
arhársnyrtistofunni.
Árið 1998 flutti hún
aftur til Akureyrar og byrjaði að
vinna á hársnyrtistofunni Med-
ullu og gerðist þar síðar meðeig-
andi. Hún lauk meistaranámi í iðn
sinni árið 2000. Árið 2010 lauk
hún kennsluréttindum frá Há-
skólanum á Akureyri. Einnig var
Helga fulltrúi í sveinsprófsnefnd
síðustu ár og allt þar til hún lést.
Útför Helgu fer fram frá Akur-
eyrarkirkju í dag, 2. maí 2019, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Í dag reikar hugur minn fullur
af minningum um vin minn og
sálufélaga til svo margra ára. Per-
sónu sem glæddi líf svo margra
með jákvæðni og bjartsýni að
vopni. Við kynntumst í Klúbbnum
í Reykjavík þar sem ég var að
skemmta mér með vini mínum. Ég
stóð hugsi við stiga á milli hæða
þegar glaðleg, falleg hrokkinhærð
stúlka gaf sig á tal við mig. Það
þurfti ekki langan tíma til að heilla
mig enda Helga einstaklega gef-
andi í alla staði. Við tók viðburða-
mikill tími í okkar lífi og eigum við
saman yndislegar þrjár dætur og
tvö barnabörn og fleiri á leiðinni.
En hvert fór tíminn? Tíminn sem
við teljum að við höfum svo nóg af.
Og þinn tími rann sitt skeið hér í
jarðríki um daginn. Ég er svo
þakklátur fyrir það sem ég hef
fengið í mínu lífi í gegnum tíðina.
Og ég er svo þakklátur fyrir þig
Helga, lífið okkar og börnin okkar.
En lífið er stórt verkefni sem við
verðum að virða, meta og þakka
fyrir. Oft hef ég hugsað um hversu
dýrmætt það er að hafa heilsu því
án hennar getur verkefni lífsins
verið afar erfitt. Elsku Helga, ég
þakka þér fyrir þitt mikla æðru-
leysi sem þú sýndir í þínum erfiðu
veikindum, ég þakka fyrir samtal
okkar vegna barna okkar eftir
þinn dag. Já efst er mér í huga svo
mikið þakklæti fyrir allt með þér
Helga. Elsku dætur, það ríkir sorg
í hjörtum okkar enda Helga tekin
frá okkur allt of snemma.
Áttum saman einstök ár,
yndislegar lífsins stundir.
Hugur dofinn, hjarta sár,
Helga ferðast sínar grundir.
Þakka samfylgd þín er leiðin,
þú munt varða okkar slóð.
Tár í huga torfær heiðin,
trú á þig sem kveikir glóð.
Yfir vakir okkar börnum,
einstök minning ávallt skín.
Ein af okkar himins stjörnum,
elsku besta Helga mín.
(Þorbjörn Guðrúnarson 2019)
Guð á himnum geymi þig. Þinn
Tobbi.
Þorbjörn Guðrúnarson.
Elsku mamma. Það er erfitt að
lýsa þessum mikla missi með orð-
um og hve sárt við munum sakna
þín. Þú varst einstök í alla staði og
við erum svo lánsamar að hafa átt
einmitt þig fyrir mömmu. Það er
ekki sjálfgefið að eiga mömmu
sína fyrir bestu vinkonu og minn-
ing þín mun lifa með okkur og
styrkja á erfiðum stundum.
Þú varst gædd svo mörgum fal-
legum eiginleikum sem við getum
tekið okkur til fyrirmyndar. Þú
mættir fólki með fordómaleysi og
kærleik, þú varst jákvæð og gafst
mikið af þér, og tókst á við veikindi
þín með æðruleysi og miklum
styrk.
Í sorginni er þakklæti okkur
ofarlega í huga. Við erum þakk-
látar fyrir að hafa átt þig að, fyrir
þá ást og hlýju sem þú gafst okk-
ur, og fyrir húmorinn og hlátur-
inn.
En fyrst og fremst viljum við
þakka þér fyrir að gefa okkur hver
aðra og það dýrmæta samband
sem við eigum.
Þínar dætur,
Guðrún Ósk Þorbjörnsdóttir,
Hafdís Þorbjörnsdóttir og
Birta Júlía Þorbjörnsdóttir.
Elsku Helga mín. Takk fyrir
allt sem við áttum saman og fyrir
að vera einmitt eins og þú varst.
Svo sterk, hjartahlý og algjör
hetja. Það er mikil sorg í hjörtum
okkar sem elskuðum þig. Þú varst
glæsileg kona og listræn og vaktir
athygli hvar sem þú komst. Ég vil
kveðja þig með þessu fallega ljóði
sem túlkar svo vel tilfinningar
mínar.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja.
Um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð,
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár,
og erfitt er við hana að una.
Við verðum að skilja,
og alltaf við verðum að muna,
að Guð hann er góður,
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú,
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért,
og horfin ert burt þessum heimi.
Ég minningu þína,
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína, ég bið síðan
Guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Jónsdóttir)
Minning þín er ljós í lífi mínu.
Mamma.
Elsku Helga systir. Það er
komið að kveðjustund í þessu lífi
en ég veit að það verður tekið vel á
móti þér. Hver dagur er svo dýr-
mætur og minningarnar eru
margar sem við áttum saman og
ýmislegt sem kemur upp í hug-
ann. Það má segja að þú hafir fylgt
mér eins og skugginn frá því að
við vorum litlar. Ég var ekki alltaf
ánægð með að hafa þig í eftirdragi
þá en þú varst mjög hamingjusöm
að fá að fylgja mér eftir. Eitt sinn
týndi ég þér og ég man að ég fór
með faðirvorið mörgum sinnum
og lofaði Guði að ég skyldi gæta
þín betur ef þú fyndist aftur. Það
má segja að ég hafi fengið tæki-
færi til þess enda vorum við mjög
mikið saman bæði í vinnu og utan
hennar. Þegar ég fór að læra hár-
iðnina fékkst þú þann heiður að
vera módel fyrir mig þótt þér
fyndist greiðslurnar ekkert flott-
ar. Þegar ég flutti utan í nokkur ár
komst þú eitt sumarið og varst hjá
mér. Þegar ég opnaði hársnyrti-
stofuna Medullu fórstu að vinna
hjá mér, enda höfðum við báðar
lært fjölskylduiðnina, og seinna
gerðist þú meðeigandi í fyrir-
tækinu. Við unnum saman í tutt-
ugu ár og það voru forréttindi að
fá að vinna með þér alla daga hlið
við hlið. Við brölluðum margt sam-
an bæði tengt fjölskyldu og vinnu.
Sem fagmaður varstu tveir kar-
akterar; Belga og Ljúfa. Þeir
kúnnar sem komu til Belgu fengu
alls konar litasprengjur og öðru-
vísi klippingar en þeir sem komu
til Ljúfu fengu hefðbundnari
klippingar og náttúrulegri litanir.
Við göntuðumst oft með það að
kúnni sem hélt að hann hefði pant-
að hjá Ljúfu hefði óvart lent hjá
Belgu. Þú varst með eindæmum
kærulaus og það hefur mögulega
hjálpað þér í gegnum veikindin
sem þú tókst á við af æðruleysi.
Þegar okkur hin langaði til að
gráta áttir þú það til að fá okkur til
að hlæja. Þú varst óhrædd við að
gefa af þér og tala opinskátt um
baráttu þína við krabbameinið og
sýndir þannig mikinn andlegan
styrk. Á milli okkar eru órjúfanleg
systrabönd og þú verður alltaf
hluti af mér. Elsku Helga mín, ég
mun geyma þig í hjarta mínu.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Guð geymi þig.
Þín stóra systir,
Hulda.
Helga
Hafsteinsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Græðið gleðina í þá döpru
færið þeim lötu fljótfærnina
lundin hæfir þeim sem
þegar eru fornir í skapi
en snertið ekki beinin
Ég þarf þeirra með
þegar ég kem hlaupandi
til móts við almættið
með brassband á hælunum
hjartalagið í dúndrandi djass-
útsetningu
Með þessu ljóði Gerðar
Kristnýjar, Erfðaskrá, vil
ég kveðja Helgu vinkonu
mína og sendi fjölskyldunni
mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning
hennar.
Sigrún Björk Jakobsdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Helgu Hafsteinsdóttur
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
systrum eins og hún átti til að
kalla okkur. Ólafi Teiti og fjöl-
skyldu vottum við okkar dýpstu
samúð.
Þínar vinkonur,
Sigrún Rós Elmers
og Steinunn Ólöf
Benediktsdóttir.
Í dag kveðjum við elsku hjart-
ans vinkonu okkar hana Engil-
björtu, Fruuu, Böttu, Engilinn
eða Frúna eins og við kölluðum
hana stundum. Stórt skarð hefur
verið höggvið í hópinn okkar
sem hefur fylgst að síðan í
grunnskóla. Þessi vinátta er
okkur mjög dýrmæt og við höf-
um lagt áherslu á að hittast
reglulega. Mánaðarlega hitt-
umst við í saumaklúbb og alltaf
er passað upp á að allar komist,
engin má missa af. Saumóinn
okkar köllum við Guðrún and the
Pink Ladies. Í gegnum tíðina
höfum við brallað mjög margt
saman eins og óvissu-, utan-
lands- og sumarbústaðarferðir
og þegar tækifæri gefst erum
við með aukahittinga.
Margt kemur upp í hugann
þegar við hugsum til baka.
Gleðin og hláturinn hefur alltaf
fylgt okkur en við getum hlegið
að ótrúlegustu og fáránlegustu
hlutum og erum með okkar eigin
húmor.
Engilbjört var prýdd mörgum
góðum kostum. Hún var ákveðin
og fylgin sér, húmoristi, hlátur-
mild, traust og stóð alltaf með
sínu fólki. Hún var mikil fé-
lagsvera og var alltaf til í hitting
og stuð. Hún stóð fast á sínum
skoðunum og var óhrædd við að
segja hug sinn.
Oft þvældist það fyrir hópn-
um okkar að taka ákvarðanir og
tölvupóstarnir sem gengu á milli
voru oft orðnir fjölmargir og
ruglingslegir. Þá tók Frúin
gjarnan af skarið og sendi okkur
langan og skilmerkilegan tölvu-
póst og eftir það var enginn vafi
á því hvaða ákvörðun skyldi tek-
in. Hún átti iðulega síðasta orðið
og það átti líka við þegar við
hittumst, hún fór yfirleitt síðust
heim og fór síðust að sofa í sum-
arbústaðarferðum. Stundum, í
þeim ferðum, þegar partíið stóð
sem hæst og einhver ætlaði að
lauma sér í rúmið þá var sá hinn
sami sóttur af Frúnni og rekinn
aftur á dansgólfið.
Eins skörp og vel gefin og
Frúin var gátu orðin stundum
komið öfugt út úr henni. Við gát-
um strítt henni mikið á því og
eins og við segjum stundum í
gríni, þá gleymist ekkert í þess-
um hópi. Til dæmis sagði hún
einu sinni: „Sjá þessar beljur
með rassinn út í vindinn.“ En
þetta voru reyndar kindur sem
voru úti á túni og við gátum
hlegið endalaust að þessu. Ann-
að var dæmið um það þegar við
vorum að kaupa í matinn fyrir
sumóferð. Við báðum um mynd-
arlegt læri og afgreiðslumaður-
inn ætlaði að spyrja hvort hann
ætti að saga hækilinn af en hik-
aði og hún greip fram í og sagði:
„Já, löppina!“ Okkur fannst það
líka sjúklega fyndið.
Stutt er á milli hláturs og
gráts. Nokkrum dögum áður en
Engilbjört veiktist áttum við
yndislega helgi saman í sum-
arbústað þar sem dans og söng-
ur voru við völd eins og alltaf.
Við erum mjög þakklátar fyrir
að hafa átt þessa stund og grun-
aði ekki að þetta yrði síðasta
helgin okkar allra saman.
Elsku Engilbjört okkar. Við
þökkum þér samfylgdina, vinátt-
una, gleðina og hláturinn. Skarð
þitt verður aldrei fyllt og þú
munt lifa í hjörtum okkar alla
tíð.
Elsku Óli, Guðni og Kári. Við
vottum ykkur innilega samúð
okkar, missir ykkar er mikill en
minningin um fallega, góða og
yndislega konu lifir áfram.
Með söknuði, þínar vinkonur
Ásta, Bára, Brynhildur, Guð-
rún, Hildur, Inga og Jórunn.
 Fleiri minningargreinar
um Engilbjörtu Auðuns-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
MATTHILDUR KRISTENSDÓTTIR,
lést laugardaginn 27. apríl.
Útför fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 8. maí klukkan 13.
Viðar Sæberg
Hjálmar Sæbergsson Heiða Rúnarsdóttir
Arnar Sæbergsson Yrsa Eleonora Gylfadóttir
Sólveig R. Sæbergsdóttir Hrólfur A. Sumarliðason
Kristín R. Sæbergsdóttir Arnold Björnsson
Súsanna R. Sæbergsdóttir Sævar Jósep Gunnarsson
Hilmar Kristensson
Erlingur Kristensson
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar kæri,
GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON
frá Efri-Hrepp,
til heimilis að Leynisbraut 38,
Akranesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi 20. apríl. Útförin fer fram frá
Reykholtskirkju laugardaginn 4. maí klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hans er bent á gjafa- og minningarsjóð
Heilbrigðisstofnunar Vesturlands, reikningsnúmer 552-26-411,
kt. 470108-0370.
Gyða Bergþórsdóttir
Guðrún J. Guðmundsdóttir Jóhannes Guðjónsson
Bergþór Guðmundsson Bryndís R. Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær dóttir okkar, systir, mágkona
og frænka,
KRISTÍN ÓSKARSDÓTTIR,
Þverholti 19,
Tröllateig 45, Mosfellsbæ,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
miðvikudaginn 24. apríl eftir stutt veikindi.
Útförin fer fram frá Lágafellskirkju mánudaginn 6. maí
klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Þroskahjálp.
Fyrir hönd aðstandenda,
Óskar Gíslason, Vilborg Heiða Waage
Guðmundur A. Óskarsson Sigurborg Matthíasdóttir
Anna A. Waage Óskarsdóttir Hreinn Heiðar Oddsson
og frændsystkini