Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.06.2019, Blaðsíða 4

HEIMURINN
4 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30.6. 2019
Hoppaði upp
úr lauginni
Þegar leikurinn gegn Perú varað renna sitt skeið á endabatt Willian viðeigandi enda-
hnút. Stakk sér inn frá vinstri – rétt
fyrir utan vítateiginn – og hægrifót-
arskot hans söng í bláhorni Perú-
marksins. Mark kvöldsins. Þetta
voru tilþrif sem áhangendur
Chelsea eru orðnir vanir enda þótt
leikvangurinn væri ekki sá sami. Í
stað Stamford Bridge erum við að
tala um Arena Corinthians í São
Paulo.
Það hefði allt getað farið á annan
veg. Upphaflega var Willian ekki
valinn í landsliðshóp Brasilíu fyrir
Ameríkukeppnina og hafði gert allt
önnur plön fyrir sumarið eftir að
hafa unnið Evrópudeildina með
Chelsea í lok maí. En þegar Neymar
þurfti að draga sig út úr hópnum
vegna ökklameiðsla komst Tite
landsliðsþjálfari að þeirri niðurstöðu
að Willian væri rétti maðurinn til að
leysa hann af hólmi. Skömmu síðar
hringdi síminn og Willian gleymir
því líklega seint.
„Ég var í Ísrael með fjölskyldu
minni að njóta sumarfrísins,“ sagði
hann í samtali við blaðamann strax
eftir Perúleikinn. „Nánar tiltekið þá
var ég í sundlauginni með börn-
unum mínum þegar Edu [yfirmaður
knattspyrnumála hjá brasilíska
landsliðinu] hringdi. Ég svaraði og
hann kom sér beint að efninu: „Ég
vil fá þig til Brasilíu.“ Ég þurfti ekki
að hugsa mig tvisvar um. Sagði bara
við frúna: Við þurfum að fljúga til
Brasilíu vegna þess að landsliðið
hringdi og þarf á mér að halda.“
Willian var um borð í næsta flugi
og skilaði sér hratt í æfingabúðir
Brasilíu, þar sem honum var út-
hlutað númerinu hans Neymars. 10.
Endurstaðfesti skírnina
Hljómar einfalt en þetta var samt
ekki eins og að binda enda á hvert
annað sumarfrí. Willian var í Ísrael
af mjög sérstakri ástæðu. Örfáum
dögum fyrir símtalið var hann við
bakka árinnar Jórdan til að endur-
staðfesta skírn sína. Sem guð-
hræddur kristinn maður lagði hann
leið sína á hinar helgu slóðir ásamt
eiginkonu sinni og tveimur dætrum
til að ganga í gegnum þessa helgi-
athöfn.
Skömmu síðar var hann um borð í
flugvél á leið heim til Brasilíu til að
takast á hendur verkefni fyrir þjóð
sína; að hjálpa landsliðinu að vinna
Ameríkukeppnina í fyrsta skipti frá
árinu 2007. Um liðna helgi kórónaði
hann þessa eftirminnilegu endur-
komu sína í liðið með frábæru marki
og hlakkar nú til næstu leikja.
Eftir markið féllust þeir Tite í
faðma og Willian er þjálfaranum af-
ar þakklátur fyrir að hafa að end-
inguvalið sig til þátttöku á mótinu.
„Hann er frábær manneskja og frá-
bær þjálfari. Hann er okkur öllum
sem faðir og ástúðin er mikil. Ég
faðmaði hann að mér vegna þess að
markið var geggjað og tilfinning-
arnar streymdu fram eins og læk-
ur.“
Allt hverfist um Ameríkukeppn-
ina þegar fundum okkar ber saman
en vangaveltur hafa verið um fram-
tíð Willians þegar kemur að fé-
lagsliði. Orðrómur er á kreiki þess
efnis að kínverska félagið Shanghai
Shenhua hafi boðið honum mjög
ábatasaman samning – sem hann á
að hafa hafnað. Leikstjórnandinn
brasilíski á eitt ár eftir af samningi
sínum við Chelsea og þeir Vestlund-
únungar munu án efa gera allt sem í
þeirra valdi stendur til að halda hon-
um, ekki síst með hliðsjón af því að
kaupbann vofir yfir félaginu. Spurn-
ingin er hvort þeir muni bjóða hon-
um tveggja ára samning – eins og
þeir gerðu við David Luiz – þrátt
fyrir þá stefnu að bjóða leikmönnum
sem komnir eru yfir þrítugt aðeins
eins árs framlengingu í senn.
Ræðir um Chelsea síðar
Eftir Perúleikinn vildi Willian bíða
með að tjá sig um framtíðaráform
sín. „Ég vil ekkert tjá mig um þau
mál á þessu stigi. Núna vil ég bara
tala um landsliðið og Ameríku-
keppnina. Við getum rætt um
Chelsea og þau mál síðar.“
Ef marka má fleyginn gegn Perú,
hefur Willian alla burði til að vera
áfram lykilmaður hjá Chelsea um
ókomin ár; ekki sést eftir að Eden
Hazard er farinn. Fyrir húsbændur
á Brúnni gæti frelsun verið í því
fólgin að semja við Willian til lengri
tíma.
Við þetta má bæta að Willian var
aftur á skotskónum þegar Brasilía
lagði Paragvæ aðfaranótt föstudags
og tryggði sér sæti í undanúrslitum.
Willian fagnar glæsi-
marki sínu gegn Perú.
AFP
Hann var í Ísrael að endurstaðfesta skírn sína
þegar kallið kom: Brasilíska landsliðið þurfti á
honum að halda. Willian segir Sunnudagsblaði
Morgunblaðsins þessa skemmtilegu sögu.
Arthur Renard info@arthurrenard.nl
Heimur batnandi fer. Nánast alls staðarí veröldinni eru lífsgæði miklu meirien þau sem forfeður og formæður
okkar nutu. Þessi staða blasir við og er áber-
andi á Íslandi.
En við stöndum líka frammi fyrir gífur-
legum áskorunum. Reglulega er rætt um
breytta aldurssamsetningu þjóðarinnar.
Kannski ekki rosalega grípandi orðanotkun.
En ef spár ganga eftir má gera ráð fyrir því að
upp úr 2030 verði færri en þrír einstaklingar á
vinnufærum aldri á hvern einstakling á lífeyr-
isaldri. Fyrir aðeins um átta árum voru þeir
fimm. Að óbreyttu er staðan því sú að færri og
færri einstaklingar standa straum af opinberri
þjónustu. Hvað er þá til ráða? Ekki viljum við
hækka skatta og ekki viljum við skerða þjón-
ustuna. Þriðji möguleikinn er aukin nýsköpun.
En ef hún á að duga til þurfum við líka að vera
tilbúin að láta kné fylgja kviði.
Þá munu tækniframfarir á næstu árum gjör-
bylta atvinnuháttum okkar með meira afger-
andi hætti en við höfum áður séð. Þetta kallar
á að við leggjum enn meiri áherslu á að rækta
sköpunargleði, frumkvæði, gagnrýna hugsun,
athafnafrelsi og sjálfstæði.
Fjórða iðnbyltingin mun vekja áleitnar
spurningar um það hvort leiðarljós okkar í
dag, hin klassíska frjálslyndisstefna, hafi
ennþá svörin og geti tryggt okkur áframhald-
andi bætt lífskjör, kynslóð fram af kynslóð. Við
þurfum að vera vakandi gagnvart þeim spurn-
ingum.
Aðlaga þarf menntakerfið og þróun þess að
þessum veruleika og leggja áherslu á að efla
dómgreind og hina skapandi og mannlegu
þætti. Hitt meginverkefnið er efling nýsköp-
unar. Nýsköpunarstefna fyrir Ísland er þess
vegna eitt mikilvægasta verkefni þessarar rík-
isstjórnar. Þar hefur góð vinna verið unnin og
ég hlakka til að kynna hana í haust og hrinda
tillögum hennar í framkvæmd.
Aukin nýsköpun er ekki val, heldur nauðsyn.
Hún er stór hluti af svarinu við stærstu
spurningunum sem við stöndum frammi fyrir.
Hún er forsenda áframhaldandi verðmæta-
sköpunar og velsældar.
Þetta snýst um nýsköpun í opinberri þjón-
ustu, nýsköpun í heilbrigðisþjónustu, nýsköp-
un í menntun.
Þetta snýst ekki um val á milli nýsköpunar
og einhvers annars.
Þetta snýst ekki um nýsköpun eða ferða-
þjónustu, heldur nýsköpun í ferðaþjónustu.
Þetta snýst ekki um nýsköpun eða sjávar-
útveg, heldur nýsköpun í sjávarútvegi.
Þetta snýst ekki um nýsköpun eða virkjanir,
heldur nýsköpun í orkuvinnslu og orkufrekum
iðnaði.
Og að sjálfsögðu nýsköpun af hálfu frum-
kvöðla sem búa til ný fyrirtæki, ný störf, ný
verðmæti.
Yfirnáttúrulegir hæfileikar
Hugvitssamir einstaklingar sem hafa fengið
tækifæri til þess að finna hugmyndum sínum
og starfsþreki frjósaman farveg hafa stuðlað
að auknum veraldlegum og menningarlegum
lífsgæðum. Við viðhöldum öflugu samfélagi
með því að hafa umhverfið þannig að við há-
mörkum nýtingu hæfileika okkar allra. Það er
lykillinn að árangri okkar fámennu þjóðar.
Góður árangur okkar á mörgum sviðum er
athyglisverður en hann byggist ekki á yfir-
náttúrulegum hæfileikum. Hann byggist á því
að okkur hefur auðnast að búa til samfélag þar
sem langflestir hafa raunverulegt tækifæri til
að þroska hæfileika sína og nýta þá til fulls.
Tækifæri hins venjulega Íslendings eru ekki
eins og lottómiði, þar sem vinningslíkurnar eru
einn á móti milljón, heldur raunveruleg tæki-
færi. Íslenski draumurinn er ekki einn á móti
milljón heldur innan seilingar fyrir langflesta.
Fá lönd geta gert sterkara tilkall til þess að
geta með réttu kallast „land tækifæranna“ og
það er eitt af okkar dýrmætustu sérkennum
sem við verðum að standa vörð um.
Þess vegna er það, að þegar Íslandi tekst að
standa jafnfætis eða jafnvel framar margfalt
fjölmennari þjóðum á einhverjum sviðum, þá
kemur ekki upp í hugann einhvers konar hug-
mynd um yfirnáttúrulega hæfileika okkar
sjálfra, heldur stolt yfir samfélagi þar sem allir
skipta máli og svo til allir eiga raunhæfa mögu-
leika á að þroska hæfileika sína til fulls. Á
sama tíma vakna spurningar um þá hæfileika
sem kunna að fara til spillis meðal fjölmennari
þjóða, sem hugsanlega ná ekki að hlúa eins vel
að tækifærum hvers og eins.
Lágt afskriftarhlutfall í mannauði
Fámennið hefur áreiðanlega hjálpað okkur Ís-
lendingum í tvennum skilningi við að nýta sem
best hæfileika hvers og eins; annars vegar með
því að gera það nauðsynlegt, og hins vegar með
því að gera það mögulegt. Því telja má líklegt
að það sé bæði mikilvægara og auðveldara fyr-
ir lítil samfélög en stór að leyfa hverjum og
einum að blómstra.
Á bókhaldsmáli getum við sagt að á Íslandi
höfum við „lágt afskriftarhlutfall í mannauði“.
Varla er hægt að ímynda sér nokkurn auð sem
verra er að afskrifa en mannauðinn. Þetta er
eitt af okkar dýrmætustu sérkennum, sem við
verðum að varðveita.
Erindi við framtíðina
Sjálfstæðisflokkurinn trúir á samfélag tæki-
færa. Það er Sjálfstæðisflokkurinn sem fyrst
og fremst hefur staðið vörð um hin borg-
aralegu gildi, réttarríkið, samvinnu fullvalda
ríkja og frelsi einstaklingsins. Við Sjálfstæð-
ismenn eigum erindi við framtíðina, af því að
við skiljum hvers hún krefst af okkur. Hún
krefst þess að einstaklingsfrelsi og athafna-
frelsi blómstri sem aldrei fyrr.
’Við Sjálfstæðismenn eig-um erindi við framtíð-ina, af því að við skiljumhvers hún krefst af okkur.Úr ólíkumáttumÞórdís Kolbrún R.
Gylfadóttir
thordiskolbrun@anr.is
Aukin nýsköpun; ekki val heldur nauðsyn