Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.07.2019, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.7. 2019
LÍFSSTÍLL
Opið: 8-18 virka daga 10-14 á laugardögum Síðumúla 22 | Sími 517 0404 | serefni.is
Veldu betri málningu
PALLAOLÍA
* Litur á palli EJLINGE
• Allround olían er efnisrík
gæðaolía sem endist lengur
• Margir fallegir litir*
Vinirnir Kristján Helgi Carrascoog Kristinn Birkisson stóðustekki mátið þegar þeir lásu um
500 kílómetra göngu, frá fjöru í Lóni
fyrir austan til fjöru í Borgarfirði, í
tímaritinu Úti sem enginn hefði áður
gengið í einni beit svo vitað væri. Um
leiðina lásu þeir síðasta sumar og um
síðustu jól tóku þeir ákvörðun um að
júlímánuður, meira og minna allur,
yrði notaður til að ganga leiðina. Hún
væri krefjandi, lægi meðal annars yfir
ár og jökla, þótt einnig væru farnar
þekktar gönguleiðir. Kristján segir
hugsunina á bak við leiðina að hafa
hana krefjandi og ekki fyrir hvern
sem er að ganga.
Til að komast leiðina á enda þarf
reynslu á sviði fjallamennsku og því
kom sér vel að Kristján og Kristinn
hafa varið stórum hluta síðustu ára í
útivist; göngur, jeppamennsku, skíða-
mennsku og hjólreiðar svo eitthvað sé
nefnt. Þeir hafa einnig tekið þátt í
björgunarsveitarstarfi og lært mikið
af því. „Við erum bara alltaf að gera
eitthvað,“ segir Kristján um þá félaga.
Mikill undirbúningur
Leiðin hafði aðeins verið sett gróf-
lega fram svo undir þeim sjálfum var
komið að kortleggja hana í þaula;
hvar best væri að fara yfir vatns-
miklar ár sem og jökla. „Við þurftum
að setja upp ferðina dag fyrir dag og
gera í raun fullkomna ferðaáætlun,“
segir Kristján. Á sumum leiðum var
ekki nóg að hafa eina áætlun heldur
varaáætlun líka, jafnvel tvær, ef eitt-
hvað færi úrskeiðis. „Við eyddum
miklum tíma í að liggja yfir kortum
og gervihnattamyndum,“ segir Krist-
ján.
„Við fórum til að mynda yfir Brú-
arjökul. Við þurftum því að kynna
okkur hann vel; hvar við kæmumst
upp á hann, hvar við kæmumst niður
af honum,“ segir hann. Þeir þurftu
einnig að skipuleggja matarsend-
ingar því eðli málsins samkvæmt
bera þeir ekki matarbirgðir fyrir
heilan mánuð. Í því samhengi reiddu
þeir sig á hjálp vina og vandamanna
sem hitta þá á leið sinni og ganga
jafnvel með þeim hluta leiðarinnar.
„Það var heljarinnar vinna að skipu-
leggja þetta allt,“ segir Kristján en
þeir félagar þurftu að fá sendan
jöklabúnað sem þeir notuðu til að
komast yfir Brúarjökul.
Enginn pirringur á milli
manna
Þegar blaðamaður náði í Kristján
voru þeir vinirnir staddir í Kerling-
arfjöllum, búnir að ganga rúmlega
380 kílómetra á síðustu 19 dögum.
Þar hvíldu þeir lúin bein og tóku sér
verðskuldaðan hvíldardag. Erfiðasti
hluti ferðarinnar var að baki. Hann
sagði þá báða í góðu ásigkomulagi,
fyndu ekki fyrir neinum teljandi
meiðslum. „Við höfum verið sárfættir
og stífir hér og þar en ekkert til að
kvarta yfir. Við höfum það alveg
hrikalega gott,“ sagði Kristján.
Kristján segir þeim ekki nokkurn
tímann hafa dottið í hug að snúa við
eða gefast upp. „Þetta er bara svo
ótrúlega gaman. Það er svona
ríkjandi tilfinning í þessu öllu sam-
an.“
Þegar tveir menn eyða eins mikl-
um tíma saman og þeir Kristján og
Kristinn á leiðinni, svo ekki sé talað
um í erfiðum aðstæðum, er hætta á
að upp úr sjóði. Slíkt er ekki upp á
teningnum hjá þeim félögum. „Það er
ekki til á milli okkar að vera með ein-
hvern pirring. Við erum bara þannig
gerðir báðir að við erum með mikið
jafnaðargeð og almennt frekar bjart-
sýnir gæjar,“ segir Kristján og bætir
við að þeir Kristinn hafi verið bestu
vinir í tæplega 10 ár.
Kreppa vaðin
Ein helsta áskorun ferðarinnar var
að komast yfir ána Kreppu. Þurftu
Kristján og Kristinn að vaða hana en
áin er straumhörð og náði þeim á
köflum upp á miðjan maga. „Þetta
var mikið verkefni sem við vorum
búnir að undirbúa vel og vissum að
yrði erfitt,“ segir Kristján. Áin renn-
ur úr Brúarjökli, sem drengirnir
höfðu gengið yfir að hluta til tveimur
dögum áður. Ef ekki hefði gengið að
vaða Kreppu hefðu þeir þurft að fara
aftur upp á Brúarjökul, upp fyrir
upptök árinnar, og lengja ferðina um
tvo daga.
Ekki var Kreppa eina jökuláin sem
drengirnir óðu en sú mest krefjandi,
að sögn Kristjáns. „Það er mjög mik-
ilvægt að vera vel nærður því þetta
tekur mikla orku frá þér, mjög
fljótt,“ segir Kristján. „Það er svo
brjáluð kynding í gangi í líkamanum
til að berjast við kuldann. Okkur
finnst því mjög gott að klæða okkur
vel að ofan.“
Drengirnir hófu leið sína yfir
Kreppu þar sem hún skiptist í fjórar
kvíslar. Þegar komið var ofan í þá
þriðju þurftu þeir að snúa við, fara
sömu leið til baka og reyna aftur á
öðrum stað. Fyrst urðu þeir þó að
hlýja sér með heitri máltíð. Höfðu
þeir þá verið að í rúmlega fimmtíu
mínútur, þó að vísu ekki ofan í ánni
allan tímann.
Þegar loks tókst að komast yfir
voru um þrír klukkutímar liðnir frá
því þeir fóru af stað. Þá komu menn
sér í þurr föt, héldu göngunni áfram
og gengu rúmlega 20 kílómetra til
viðbótar áður en þeir lögðust til
svefns og sváfu í 12 tíma.
Upp á sig sjálfa komnir
Hvað er það sem fær menn til að
Eru frjálsir í náttúrunni
Bestu vinirnir Kristján
Helgi Carrasco og
Kristinn Birkisson, 26
og 25 ára gamlir, hafa
eytt júlímánuði á fjöll-
um. Þeir munu ljúka
500 kílómetra göngu
sinni yfir hálendi Ís-
lands, þar á meðal jökla
og jökulár, hvað úr
hverju og segir Kristján
frelsið drifkraftinn.
Böðvar Páll Ásgeirsson
bodvarpall@mbl.is
Ljósmyndir/Kristján Helgi Carrasco
Öræfaleiðin þvert yfi r miðju Íslands
Lónsöræfi
Kort: úti/vertuuti.is
Öræfaleiðin er yfi r
500 km löng
Borgarfjörður
Kristján Helgi segir frelsið
það sem heillar þá félaga
mest við göngur og aðra
útiveru. Að vera upp á sig
sjálfa komnir sé spennandi.