Morgunblaðið - 08.08.2019, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. ÁGÚST 2019
Sigurði bróðursyni mínum. Hann
kom í heiminn á Fæðingarheimili
Reykjavíkur einn fagran vordag.
Foreldrarnir voru ungir og í þann
veginn að ljúka sínu námi. Hann
kom eins og sólargeisli inn í líf for-
eldra minna. Fyrstu árin bjó hann
á Hvammstanga þar sem foreldr-
ar hans voru kennarar. Síðan sett-
ist fjölskyldan að á Akureyri og
þar hóf hann sína skólagöngu.
Snemma kom í ljós að hann var
fjölhæfur námsmaður. Hann lauk
námi við Menntaskólann á Akur-
eyri og síðan lá leiðin í Háskóla Ís-
lands. Hann brautskráðist frá
læknadeild Háskóla Íslands árið
1997. Síðar lauk hann sérfræði-
námi í barnalækningum við Há-
skólann í Bergen.
Í tímans rás hefur lengst á milli
endurfunda en þráðurinn hefur
aldrei slitnað. Hann var einstak-
lega vandaður maður. Guð blessi
minningu Sigurðar og styrki alla
ástvini hans.
Þórir Hjálmarsson.
Einhvern veginn er eins og ég
hafi alltaf þekkt Sigga, eins og
hann hafi alltaf verið til staðar, en
vinátta okkar á sér upphaf í Gagn-
fræðaskólanum á Akureyri rétt
fyrir miðjan níunda áratuginn.
Siggi var rólyndur og ljúfur og
það fór yfirleitt ekki mikið fyrir
honum, hann hafði góða kímni-
gáfu og það var alltaf stutt í bros-
ið. Hann var íhugull, forvitinn og
opinn fyrir alls konar hug-
myndum. Samræður okkar sner-
ust því oft um tilgang lífsins, al-
heiminn og allt hitt sem skiptir
máli.
Vinaböndin styrktust enn frek-
ar í Leikklúbbnum Sögu, þar sem
við tókum þátt í samnorræna leik-
listarverkefninu Fenris árið 1985.
Við höfðum báðir ungæðislegan
áhuga á að láta reyna á mörk til-
gangs og merkingar, og á fárán-
leikanum þar fyrir handan. Á
einni kvöldvöku Sögu tróðum við
upp með atriði þar sem við döns-
uðum vals í kringum kassa við
undirleik franskrar raftónlistar af
segulbandi. Eftir fáeina hringi
skildi leiðir, ég dansaði áfram einn
í kringum kassann, en Siggi steig
upp á kassann og las stutta en
átakanlega hörmungarfrétt frá
nítjándu öld. Við létum áhorfend-
um eftir að finna dýpri merkingu
þessa gjörnings.
Siggi var hjartahlýr og vildi öll-
um vel. Honum var annt um að
bæta heiminn og ekki síður sjálfan
sig. Hann prófaði grænkeralífsstíl
og bauð mér eitt sinn í mar-
gréttaða máltíð án dýraafurða,
sem var hetjuleg tilraun til að elda
holla og fjölbreytta vegan-máltíð
þegar slíkt var nánast óþekkt.
Eftir að menntaskólanámi lauk
fækkaði fundum okkar. Við hitt-
umst af og til og héldum tengslum
lengi vel, einkum með tölvupósti
eftir að ég fór utan í framhalds-
nám. Siggi hafði fengið mikinn
áhuga á vísindaheimspeki, sér-
staklega kenningum Karls Pop-
per um vísindalega aðferð, og
skiptumst við á löngum skeytum
um þau efni. Einhvern tíma upp
úr aldamótum misstum við þó
sambandið hvor við annan. Fyrir
fáeinum árum hittumst við á ný og
endurnýjuðum kynnin, mér til
mikillar ánægju. Siggi sagði mér
frá starfi sínu við Heilsugæsluna
Hlíðum í Reykjavík, sérfræðinám-
inu sem hann var að bæta við sig
og baráttu sinni fyrir vímuefna-
forvörnum og valdeflingu for-
eldra. Þar hafði hann unnið mikið
og mikilvægt verk á skömmum
tíma. Það fór ekki á milli mála að
þetta var honum mikið hjartans
mál. Hann minnti mig líka á sam-
ræður okkar um Popper og vís-
indaheimspeki og við tókum upp
þann þráð eins og ekkert hefði í
skorist.
Í lok júní síðastliðinn hittumst
við Siggi nokkuð óvænt og hann
var skemmtilegur og einlægur
eins og hann átti að sér. Ég hitti
þá í fyrsta skipti dætur hans, þær
Maríu og Lilju, og auðvitað reynd-
ust þær vera fallegar og indælar
eins og faðirinn. Ekki óraði mig
fyrir því þá að þetta yrði síðasti
fundur okkar Sigga.
Siggi var góður vinur og góður
drengur, einlægur, hjartahlýr og
vel gerður. Hann er nú látinn
langt um aldur fram, en hann mun
vera áfram til staðar í mínu lífi, og
lífi þeirra sem þekktu hann, í anda
og í góðum orðstír sem deyr aldr-
ei. Hugur minn er hjá fjölskyld-
unni, ég votta henni mína dýpstu
samúð.
Garðar Á. Árnason.
 Fleiri minningargreinar
um Sigurð Magnason bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ GuðbergurÞorvaldsson
fæddist í Reykjavík
3. júní 1956. Hann
lést í Reykjavík 27.
júlí 2019.
Foreldrar Guð-
bergs voru hjónin
Þorvaldur Jóhann-
esson, f. 22. janúar
1912 í Sælingsdals-
tungu í Hvamms-
sveit, Dalasýslu, d.
24. apríl 1976 í Reykjavík, og El-
ísabet Benediktsdóttir, f. 31. jan-
úar 1927 á Hömrum í Haukadal,
Dalasýslu, d. 19. apríl 2002 í
Reykjavík.
Hálfsystkini Guðbergs, sam-
feðra, eru: Jóhann Guðmundur
Þorvaldsson, f. 19. júlí 1940 í
Reykjavík, d. 23. mars 1999 á Víf-
ilsstöðum, Erla Þorvaldsdóttir, f.
4. september 1942 í Reykjavík og
Ingibjörg Þorvaldsdóttir, f. 17.
nóvember 1951 í Reykjavík. Hálf-
bróðir Guðbergs, sammæðra, er
Benedikt Jónsson, f. 1. júlí 1951 í
Reykjavík.
Eftirlifandi eiginkona Guð-
bergs er Nanna Arthúrsdóttir
hjúkrunarfræðingur, f. 28. apríl
1949 í Reykjavík. Börn Nönnu
eru: Arnþór Hreggviður Gunn-
arsson, f. 17. júlí 1965 í Reykjavík,
d. 26. október 2011 í Danmörku,
Kristján Ófeigur Gunnarsson, f.
15. júlí 1967 í
Reykjavík, Magni
Gunnarsson, f. 26.
febrúar 1969 í
Reykjavík, Magnea
Stefanía Gunnars-
dóttir, f. 2. ágúst
1970 í Reykjavík, og
Sigríður Nanna
Gunnarsdóttir, f. 10.
júní 1981 í Reykja-
vík.
Guðbergur ólst
upp á heimili foreldra sinna í
Reykjavík. Hann bjó með móður
sinni eftir andlát föður síns árið
1976 og síðar fluttu þau til Sví-
þjóðar, fyrst til ársdvalar árið
1980 og síðar til lengri tíma árið
1990. Hann lauk fil. kand.-prófi í
þróunarfræði og alþjóða-
samskiptum frá Gautaborgarhá-
skóla. Á þeim tíma kynntist hann
Nönnu, eftirlifandi konu sinni, og
hófu þau búskap saman árið
1992. Eftir Svíþjóðarárin bjuggu
þau hjón um skeið í Reykjavík og
á Bíldudal þar sem Guðbergur
starfaði sem atvinnufulltrúi og
Nanna sem hjúkrunarfræðingur.
Laust eftir síðustu aldamót flutt-
ust þau hjónin til Danmerkur og
bjuggu lengst af í Árósum og
Horsens, en síðast í Østbirk.
Útför Guðbergs fer fram frá
Laugarneskirkju í dag, 8. ágúst
2019, og hefst klukkan 13.
Líf mannlegt endar skjótt, orti
séra Hallgrímur og sannlega átti
það við um Guðberg bróður minn
sem lést skyndilega í heimsókn til
ættjarðarinnar frá Danmörku þar
sem hann átti sitt heimili.
Guðbergur, eða Gutti, eins og
hann var ætíð kallaður af ættingj-
um og vinum, fæddist í Reykjavík
3. júní 1956. Hann varð snemma
snaggaralegur og skýr drengur
og óx upp hjá foreldrum sínum
sem bjuggu á ýmsum stöðum í
Reykjavík. Við vorum hálfbræður
og ólumst ekki upp saman til að
byrja með og því hafði ég lítið af
honum að segja fyrstu árin.
Þegar ég fluttist á heimili móð-
ur minnar var það á Framnesvegi
21 í Reykjavík. Það var gaman að
eiga heima í Vesturbænum. Þar
voru tækifæri til leikja og ævin-
týra alls staðar. Þarna undum við
bræður okkur vel. Gutti hóf nám
sitt í Austurbæjarbarnaskólan-
um, en stundaði einnig nám í Hér-
aðsskólanum á Laugarvatni,
Gagnfræðaskólanum á Akranesi
og Menntaskólanum við Hamra-
hlíð. Hann lauk svo fil. kand.-prófi
í þróunarfræði og alþjóðasam-
skiptum frá Gautaborgarháskóla.
Það var honum og móður okkar
mikið áfall þegar Þorvaldur,
eiginmaður hennar og faðir Gutta,
lést skyndilega á heimili þeirra 24.
apríl 1976. Þau studdu hvort ann-
að og héldu saman heimili allt þar
til móðir okkar fór í íbúð hjá Ör-
yrkjabandalaginu mörgum árum
síðar. Gutti reyndist henni alla tíð
mikil stoð og stytta.
Þau mæðgin hleyptu heim-
draganum árið 1980, fluttu til Sví-
þjóðar og dvöldu þar í Stokkhólmi
í rúmt ár. Tæpum áratug síðar
endurtóku þau leikinn, en að
þessu sinni fóru þau til Gauta-
borgar og bjuggu þar í sex ár.
Fljótlega eftir komuna til Gauta-
borgar kynntist Gutti íslenskum
hjúkrunarfræðinema, Nönnu
Arthúrsdóttur, og tókst með þeim
gott samband sem síðar leiddi til
hjónabands og samvista allt upp
frá því. Nanna átti fimm börn frá
fyrra hjónabandi og var yngsta
dóttir hennar, Sigríður Nanna
Gunnarsdóttir, með henni í
Gautaborg. Gutti reyndist henni
ætíð vel, sem og öðrum afkom-
endum Nönnu. Þá reyndist
Nanna móður okkar afar vel alla
tíð og hlúði að henni af kunnáttu
og natni.
Öll fluttu þau heim til Íslands
árið 1996. Síðar fluttu Gutti og
Nanna til Bíldudals þar sem hann
starfaði um skeið sem atvinnu-
fulltrúi og Nanna sem hjúkrunar-
fræðingur. Skömmu eftir alda-
mótin fluttu þau aftur til
Reykjavíkur og síðan til Dan-
merkur, þar sem þau áttu lengst
af heima í Árósum og Horsens, en
síðast í Østbirk, skammt utan við
Horsens.
Gutti var skýr og skemmtileg-
ur, vinmargur og vinafastur.
Hann átti traustan vinahóp. Hann
var ættrækinn í besta lagi og
gerði sér far um að fylgjast með
ættmennum sínum, þrátt fyrir
áralanga búsetu erlendis. Hann
fylgdist vel með þjóðmálum, bæði
í Danmörku og ekki síður heima á
Íslandi. Hann var einarður í skoð-
unum og hélt vel á rökum í um-
ræðum. Hjarta hans sló ætið
vinstra megin, fram til hinstu
stundar.
Að leiðarlokum þakka ég elsku-
legum bróður mínum fyrir sam-
fylgdina og vináttuna. Samvistir
okkar hafa að sönnu verið slitr-
óttar, eins og fram kemur hér að
ofan, en þrátt fyrir fjarlægð náð-
um við að rækta með okkur sterkt
bróðurþel.
Benedikt Jónsson.
Guðbergur
Þorvaldsson
að í neðra væru mun glæsilegri
golfvellir, bara engar golfkylfur
og kúlur. Við kistulagningu datt
okkur í hug að lauma kylfu og kúl-
um með til öryggis, en við vorum
nokkuð viss að þess væri ekki
þörf, annars verður pabbi bara að
fyrirgefa okkur.
Ronni pabbi var giftur Sif móð-
ur okkar Bjarna í 20 ár, gekk hann
Bjarna sammæðra bróður mínum
ungum í föðurstað og ól okkur upp
jafnt sem sína eigin, enda pabbi og
Bjarni alla tíð mjög nánir. Pabbi
eignaðist átta börn að Bjarna
meðtöldum, sjö úr þremur hjóna-
böndum og eina dóttur áður en
hann giftist fyrsta sinni. Afabörn-
in eru ótalmörg, langafabörnin
nokkur og eitt langalangafabarn,
þannig að hann er ríkur af afkom-
endum. Börnum okkar Guðbjarg-
ar þótti mikið vænt um afa sinn og
var sú væntumþykja gagnkvæm.
Við pabbi áttum margar góðar
stundir saman og hugsaði hann
vel um mig í æsku, ekki síst þegar
Sif mamma þurfti að dvelja lang-
tímum saman erlendis þegar
Hjördís amma gekk undir erfiðar
hjartaaðgerðir. Eftir lifir minning
fyllt hlýju og söknuði. Far vel,
elsku pabbi minn, og takk fyrir
allt.
Ólafur í Hvarfi Ragnarsson.
Nú ertu farinn, elsku afi, þú
skilur eftir ótal góðar minningar
sem hlýja okkur. Fyrstu minning-
arnar um þig eru þegar þú tókst á
móti okkur á skrifstofu þinni vel til
hafður eins og þú varst alltaf, en
þar tókum við sérstaklega eftir
verðlaunagripum úr golfinu sem
gáfu skrifstofunni sterkan svip.
Það var ætíð gott að koma í
heimsókn á heimili ykkar Önnu
þar sem kærleiksríkar móttökur
biðu okkar. Þú varst alltaf til í að
tala við okkur um morgunæfing-
arnar þínar og hvernig þær hefðu
góð áhrif á þig. Golfið var líka
ávallt ofarlega í huga og rökræður
um enska fótboltann líflegar.
Sterkustu minningarnar í gegnum
árin eru þó jólaboðin þar sem þú
sameinaðir fjölskylduna á heimili
þínu. Dýrmætt er að þú hafir átt
mörg áramót með okkur í seinni
tíð, þar sem var spilað og talað
saman. Minnið hjá þér var gott
þrátt fyrir aldur og þú sýndir snilli
þína í spurningaspilum og varst
farinn að svara fyrir hin liðin ef
þér fannst þau sein til svars, við
misgóðar undirtektir hjá þínu liði.
Alltaf þótti þér gaman í gleðskap
þar sem sungið var og dansað og
skemmtileg minning er að fyrir
aðeins nokkrum árum varstu með
okkur unga fólkinu langt fram á
nótt í útskriftarpartíi. Ánægjulegt
er líka hvað þú sýndir barna-
barnabörnunum mikinn áhuga þó
að heilsunni væri farið að hraka,
dreifstu þig á fætur til að vera með
þeim. Þú hafðir á orði að þar færu
fríðustu börn sem þú hafir augum
litið og höfðum við gaman af þegar
þú bættir við að þau væru lík lang-
afa sínum.
Megi minningin um heiðarleg-
an og elskulegan mann lifa.
Afi vertu sæll, vertu sæll afi minn
en aðeins í þetta sinn.
Þú munt standa yfir okkur vörð
öllum þeim sem þú unnir hér á jörð.
(Þursi)
Guðlaugur, Sif og Sóldís.
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Jón G. Bjarnason,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR BJÖRNSDÓTTIR
frá Bólstaðarhlíð,
dvalarheimilinu Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést að morgni þriðjudagsins 30. júlí.
Útförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn 10. ágúst
klukkan 14.
Elías Björn Angantýsson og fjölskylda
Edda Angantýsdóttir og fjölskylda
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
GUÐLAUGAR ERLU PÉTURSDÓTTUR
Laugu
Grundarfirði.
Minning hennar lifir í okkur og í náttúru
landsins.
Ólafur Guðmundsson
Brynhildur Ólafsdóttir Róbert Marshall
Þórhildur Ólafsdóttir Sveinn H. Guðmarsson
Þorgerður, Lára, Ólafur, Sigurþór og Eyvindur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför
GUÐRÚNAR BENEDIKTSDÓTTUR
frá Hólmavík.
Ólafur Reykdal
Guðrún Björk Reykdal Sigurður Sigurðsson
Sigrún Edda Reykdal
Þórarinn, Auðunn, Alexander og Sara Xiao
Ástkær mamma okkar, tengdamamma,
amma, langamma,
RAGNHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Ragna,
hjúkrunarheimilinu Hömrum,
Mosfellsbæ,
lést á heimili sínu föstudaginn 2. ágúst.
Útförin fer fram í Fossvogskirkju mánudaginn 12. ágúst
klukkan 15.
Fyrir hönd þeirra sem elskuðu hana,
Karl F. Karlsson Sigríður Jóhannsdóttir
Lilja Britta Karlsdóttir
Kristine Erla Olson
Eva Karlsdóttir Ellert A. Ingimundarson
Agnes Kristjónsdóttir
Ragnheiður Kristjónsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÁMUNDASON
bifreiðastjóri
lést á Vífilsstöðum sunnudaginn 4. ágúst.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 19. ágúst klukkan 13.
Ólafía Margrét Ólafsdóttir
Ólafur Guðmundsson Kristín Sigfúsdóttir
Edda Sigríður Sigurbjarnad.
Kristín Guðmundsdóttir Sigurður Björn Guðmundsson
Ámundi Guðmundsson Inga Birna Björnsdóttir
Bergþóra Njála Guðmundsd. Örn Baldursson
Hjalti Guðmundsson Helga Áslaug Þorleifsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn