Úti - 15.12.1942, Blaðsíða 22

landi, og þarf skíðamaðurinn að geta
útbúið sér neyðargleraugu í viðlögum.
í því skyni má sníða til tvær plötur
úr pappa, þunnum við eða leðurpjötlu
og rista lárétta rifu fyrir miðju auga,
en aðra niður úr eins og sýnt er á með-
fylgjandi mynd. Indíánar notuðu fyrr-
um börk, en skrælingjar beinplötur í
þessu skyni. Nú þarf vitanlega að
halda ,,gleraugunum“ saman yfir nef-
ið og binda þau aftur fyrir höfuð, og
má nota til þ&ss seglgarn, grannt sr.æri
eða e. t. v. skóreim eða þveng, hafi
skíðamaðurinn haft svo litla forsjá
heima hjá sér að stinga ekki snæris-
spotta í bakpokann.
Snjóblindan orsakast af heiftariegri
ljós'bólgu í slímíhúðinni framan á aug-
unum og líka í hornhimnunni. Sé
hún komin í algleyming, verða menn
að halda sig í skuggsýnu eða þá að
Allir vaskir drengir
verzla í
Haraldarbúð.
20
nota mjög dökk gleraugu til þess að
varna birtu að komast í augun. Reyna
má kalda bakstra eða kamillete-
bakstra á augun, og betur reynist að
halla höfði aftur á bak en lúta áfram.
Sem betur fer læknast snjóblindan
annárs af sjálfu sér á nokkrum dögum.
Augnlæknum tekst fljótt að lækna
hana með sérstökum smyrslum.
Des. 1942.
Gunnlaugur Claessen
(Að mestu tekið úr ,,Ski Safety and
First Aid)“, Am. R. Cr.).
Ritstjóri Jón Oddgeir Jónsson.
Alþýðuprentsmíiðjan 'h. f.
ÚTI