Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1930, Blaðsíða 5

Afríka
lætur undan.
Dað er komið að ársfundinum í Solusi i
Rhodesia, þar sem elsta kristniboðsstöð
vor í Afríku er. Vegurinn pangað heim er al-
pakinn farartækjum, stórum og smáum. Ðar
eru vagnar sem uxar og asnar ganga fyrir,
par eru vöruflutninga-bifreiðar, og reiðhjól og
f>ar sjest gangandi fólk svo hundruðum skiftir,
sem er á leið til að vera við ársfundinn. Úr
glugganum á herberginu mínu sje jeg stórar
lestir manna og kvenna, sem bera mat og
og eldivið til þeirra daga, sem f>au ætla að
vera í tjaldbúðunum hjer. Jeg heyri petta fólk
vera að syngja sálma sína á Sindebele-málinu.
Dessir sálmar hljóma eins og bæn þessara
manna, er ganga tveir og tveir saman pegar
f>eir fara yfir landareign kristniboðsstöðvarinnar
áleiðis til tjalda sinna. Fremstir ganga karl-
mennirnir, og konur og börn á eftir, og síðast
er löng halarófa af uxa- og asna-vögnum.
Efni pess sem jeg heyri fólkið vera að syngja
er þetta:
„Ver hljóð sála mín, ver hljóð,
Quð mun segja okkur stundina,
þegar við eigum að taka okkur upp hjeðan,
notum aðeins tímann til að undirbúa okkur.“
Degar jeg er að skrifa þetta í Rhodesia, sje
jeg í anda fólk í þúsundatali í Afríku og á
sjerhverjum stað hvarvetna á jörðunni, rjetta
út hendur sinar eftir honum, sem er „vegur-
inn, sannleikurinn og lífið“. Heiðingja-heim-
urinn getur ekki gjört sig ánægðan með krist-
indóm, sem er aðeins nafnið tómt. Dessir
menn þrá eitthvað betra, eitthvað, sem getur
losað þá við hina sífeldu hræðslu við illa anda.
Deir þrá eitthvað, sem getur veitt sálum þeirra
hvíld. Deir vilja eins og Qrikkir forðum (Jóh.
12, 21) sjá Jesúrri, sem sagði: „Óttist eigi“
„Komið til mín, og jeg mun veita yður hvíld.“
Dað sem Afríka bíður nú eftir er — að Jesús
sje birtur henni. Vjer skiljum það einnig svo,
að orðið „kristniboð" þýði það að miðla öðrum
Kristniboði vor frá Afríku, W. H. Anderson, sem hefir dvalið 34
ár í Afríku, sjest hjer í brautryðjanda-klæðnaði sínum á ferðalagi
til þess að leita að stað fyrir kristniboðsstöð í Angólalandinu.
af því besta, sem oss hefir hlotnast — og
þetta besta er — Jesús.
Fyrir nokkurum árum sendi biskup einn,
sem víða er kunnur, þessi orð heim: „Afríka
bíður“. Vjer gleðjumst hjartanlega, þegar vjer
nú sjáum að Afríka lætur undan. Skýrslurnar’,
sem lagðar voru fram á fundinum í Rhodesia
sýna framfarir kristniboðshreyfingar, sem er
öflugri en nokkur dæmi eru til í Afríku á
liðnum öldum. Hjer fara á eftir nokkurar frá-
sagnir:
„Fimtán hundruð manns sækja hvíldardags-
skólann í Rawaneri.“ „750 eru tilbúnir að
láta skírast, og þrettán þúsundir sækja guðs-
þjónustu á nálægu kristniboðssvæði.“ Nú cru
bænir heyrðar, sem hafa verið sendar upp í
hæðirnar á löngu liðnum tímum, jafnframt
þeim, sem beðnar eru nú. Heilagur andi greiðir
bls. 3