Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1930, Blaðsíða 19

himins, trúum vjer og berum engan eía par á.
Vjer trúum þeim vegna pess að svo langt
seni komið er, hefir pað, sem Biblían hefir
sagt fyrir, aldrei brugðist. Alt, sem sagt er
fyrir í Heilagri ritningu og nú er tilheyrandi
fortíðinni, hefir uppfylst. Og pegar vjer lítum
á petta frá sjónarmiði skynseminnar, sjáum
vjer, að vjer höfum fulla heimild til, að reiða
oss á að pað, sem enn er ekki komið fram,
muni koma fram á peim tíma, sem Quð hefir
ákveðið. Dað er engin rjettmæt ástæða til pess
að efast um petta.
Hann kemur skjótt.
Vjer trúum ekki einungis pví að Jesús muni
einhverntíma koma aftur, heldur trúum vjer
og pví, að koma hans sje nálæg. Sú hlið
pessa máls hefir svo mikla pýðingu fyrir hverja
einustu manneskju á jörðunni, að lesarinn
getur krafist pess, að henni sje nánar lýst.
Á liðnum tímum hafa margir haldið pví fram,
að endir veraldar væri nálægur, og sumir hafa
jafnvel farið svo langt að tala um ákveðinn
tíma er pessi mikli viðburður mundi eiga sjer
stað. Allar tilraunir manna til að segja fyrir
ákveðinn tíma er Frelsarinn birtist í skýjum
himins, hafa auðvitað mistekist. Hvað eftir
annað tók Jesús pað skýrt fram, að pann dag
og tíma vissi enginn, nema Faðirinn einn, er
hefði ákveðið hann. „Ekki er pað yðar að vita
tíma og tíðir, er Faðirinn setti af sjálfs síns
valdi“ (Post. 1, 6. 7). Já, meira að segja:
„Manns-sonúrinn kemur á peirri stund, sem
pjer eigi ætlið“ (Matt. 24, 44). Og vegna
pessa áminnir hann mennina svo rækilega og
segir: „Verið við búnir!“ „Vakið pví, par eð
pjer vitið eigi daginn nje stundina" (Matt. 25,
13). Dessa áminningu endurtekur hann hvað
eítir annað er hann talar um endurkonru sína.
Hjer með er pó alls ekki sagt, að vjer get-
um ekkert vitað um petta mál. Hvorki Jesús
nje spámennirnir hafa birt daginn og stund-
ina, en aftur á móti hafa peir nrjög skýrt og
ótvírætt frætt oss um pað, að vjer ekki aðeins
getum, heldur eigum að vita, pegar tíminn er
nálægur. Frelsarinn vill að vjer skulum vita
og skilja pegar „lausn vor er í nánd“, hann
talar um tákn, af hverjum vjer getum vitað,
að „Guðs ríki er í nánd“, og að „hann er í
nánd, fyrir dyrum" (Lúk .21, 28; Mark. 13, 29).
Pað er pví fyllilega rjettmætt að borin sje
upp spurning á pessa leið: Er hægt að koma
með sannanir fyrir pví að endurkoma Krists
sje í nánd nú, sannanir sem sannleikselskandi
og sannleiksleitandi maður getur tekið gildar?
Hvar er svarið að finna?
Vjer skulum lítillega athuga hvaða svar spá-
dómar Biblíunnar og hinir sögulegu viðburðir
gefa við pessaripýðingarmikluspurningu. Rúmið
leyfir ekki að hjer sje farið nema stuttlega
yfir sögu, og verður pví aðeins bent á aðal-
atriði pess, sem hjer er um að ræða.
Fyrsta pátt sannananna mætti nefna hinar
spámannlegu, sögulegu og landafræðilegu sann-
anir. Pær finnast greinilegast í spádómum
Daníels, er ná yfir tímabilið frá árinu 600 f.
Kr. og til enda veraldar og stofnsetningar
Quðs ríkis. Með fáum orðum sagt, eru spá-
dómarnir pessir:
Frá dögum Daníels og til stofnsetningar
Guðs ríkis skyldu fjögur mikil heimsríki koma
fram hvert á eftir öðru, og skyldi hvert pessara
ríkja hafa pað hlutverk að vinna, er af Guði
hafði verið ákveðið. (Sjá Dan. 2. 7. og 8. kap).
í pessum sömu kapítulum sjáum vjer:
a) að fyrsta heimsríkið var Babýlon (Dan.
2, 37. 38);
b) að annað ríkið í röðinni var ríki Meda
og Persa (Dan. 5, 25—28; 8, 20);
c) að priðja ríkið var Grikkland (Dan. 8, 21);
d) að pessu ríki, gríska ríkinu, mundi verða
skift í fjögur ríki, sem og kom fram eftir dauða
Alexanders mikla (Dan. 8, 8. 22);
e) að fjórða og voldugasta heimsríkið, Róma-
ríkið, sem lagði undir sig hin ríkin, skyldi
liðast í sundur, skiftast í tíu minni ríki, sem
aldrei mundu sameinast aftur, pessi skifting
átti sjer stað á íjórðu og fimtu öld (Dan. 7,
22. 23; 2, 41 43);
f) að eftir að Rómaríkinu væri skift, skyldi
koma annað vald eða ríki, ólíkt hinum fyrri
tíu ríkjum (eða konungum). Hjer er átt við
páfavaldið, og er eðli pess og gjörðum ná-
bls. n