Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1930, Blaðsíða 21

uppfylling pess, sem Biblían segir fyrir um
ástandið á „síðustu dögum“. Skærum geislum
stafar af mentun og margvíslegum framförum,
en á sama tíma hjúpast jörðin andlegu myrkri;
Hin svo kölluðu vísindi taka vopnin úr hönd-
um peirrar einföldu guðstrúar sem öldum saman
hefir verið salt pjóðanna og hið trausta akkeri
og styrkur sálnanna, og rekur hana á flótta;
mannleg speki gjörir Guðs visku að engu, og
í stað orða hins eilífa, koma manna orð og
manna lærdómar; Biblíunni er skipað á hinn
óæðri bekk jafnvel innan sjálfrar kirkjunnar,
og par með er grundvöllur trúarinnar rifinn
niður. Trúin á persónulegan Frelsara verður
minni og minni og er víða horfin, og í stað
hennar kemur eins konar siðferðisskoðun, sem
gjörir mennina að sínum eigin frelsara; menn
vilja forðast að nefna orðið „synd“ og gjöra
ekkert úr einlægri syndajátningu, með pví að
siðferðisgrundvellinum, hinum tíu boðorðum
Guðs er hafnað sem úreltum; kenningum Ritn-
ingarinnar um voldugan skapara, sem gjört
hefir himinn og jörð, er bolað burt af nýtisku
ágiskunum um frampróun — ágiskunum, sem
eru af peim rótum runnar að pær eiga ekkert
skilt við veruleikann.. Einnig alt petta staðfestir
vitnisburðinn um að koma Frelsarans er nálæg.
Nefna ber enn eina sönnun í sambandi við
petta, bæði vegna pess að hún er jafn ómót-
mælanleg og alt annað, og einkum pó vegna
pess að fyrir oss, sem nú lifum, er petta í
vissum skilningi ápreifanlegasta sönnunin, sem
auðið er að fá. Flestir hafa víst lesið pessi
alkunnu orð Frelsarans er hann svaraði læri-
sveinum sínum upp á áður greinda spurningu:
„Og pessi fagnaðarboðskapur um ríkið mun
prjedikaður verða um alla heimsbygðina, til
vitnisburðar öllum pjóðum; og pá mun end-
irinn koma,“ Matt. 24, 14. Samhljóða pessu
segir Ritningin pað fyrir, að í beinu sambandi
við dómsdag og endurkomu Krists, muni hljóma
sjerstakur, heimsvíðtækur boðskapur, sem gjörir
aðvart um að tími dómsins sje kominn: „Fyrir
öllum peim, sem á jörðunni búa, og sjer-
hverri pjóð og kynkvísl og tungu og lýð“
mun petta hljóma sem öflug áskorun er varðar
alla byggjendur jarðarinnar: „Óttist Guð, og
gefið honum dýrð, pví að komin er stund
dóms hans, og tilbiðjið pann, sem gjört hefir
himininn og jörðina og hafið og uppsprettur
vatnanna“ o. s. frv. Op. 14, 6.
Degar sá tími kemur, að fagnaðarerindið
boðast um heim allan, og pegar hinn áminsti,
sjerstaki boðskapur hljómar um öll lönd, pá
getum vjer, samkvæmt orðum Jesú og spá-
dómum Biblíunnar vitað, að tími dómsins er
kominn, og að koma Frelsarans er í nánd.
Sú kynslóð, sem heyrir penna sjerstaka boð-
skap, mun verða sjónarvottur að framkvæmd-
um hins „hulda leyndardóms Guðs“ og komu
Krists í skýjum himinsins.
Og pað er alvarleg sannreynd, að núlifandi
kynslóð er vitni að boðun slíks aðventboðskapar,
er með undraverðum hraða og krafti ryður
sjer braut til ystu endimarka jarðarinnar. Af
hinum ýmsu frásögnum í pessu blaði, mun
lesarinn geta sannfærst um petta.
Dýrlegur viðburður og dýrleg von.
Já, hann kemur, hann, sem er „Drottinn
drotna og konungur konunga" (Op. 17, 14).
Og pessi mikli viðburður skeður ekki án pess
að byggjendur jarðarinnar verði hans varir.
Dómari lifenda og dauðra kemur ekki einsamall;
hann kemur í „dýrð sinni og allir englar með
honum“. Öll dýrð himinsins fylgir honum við
opinberun hans; pví að Ritningin segir, að
hann muni koma „í dýrð sinni og Föðurins
og heilagra engla“. Matt. 25, 31; Lúk. 9, 26.
E>á mun hann „senda út engla sína með
hljómsterkum lúðri“ Matt. 24, 31. Dessi lúður
kallar hina dauðu fram úr gröfunum (l.Dess.
4, 15. 16); pví að sjálfur hefir hann sagt:
„Sú kemur stund, er allir peir, sem í gröfunum
eru, munu heyra raust hans, og peir munu
ganga út“ annað hvort til „upprisu lífsins“
eða „upprisu dómsins11. Jóh. 5, 28. 29.
Engin manneskja á jörðunni getur korhist
hjá pví að vera sjónarvottur að pessum stór-
kostlega viðburði, degi gleði og lofsöngva fyrir
hina trúuðu, en degi hrygðar og örvæntingar
fyrir hina iðrunarlausu. Enginn mun geta lokað
augum sínum fyrir hinni himnesku dýrð; „pví
að eins og eldingin gengur út frá austri og
sjest alt til vesturs, pannig mun verða koma
manns-sonarins.“ „Dá munu allar kynkvíslir
bls. 19