Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1937, Qupperneq 18

Afríkönsk fegrunar-,,meðul“.
Séra Gudmundsen, sem
hefir verið kristniboði
í Eritreu og Etíópíu í
14 ár, skýrir í eftirfar-
andi grein frá
Krafti fagnaðarerindisins
til sáluhjálpar.
Maður nokkur var einu sinni spurð-
ur, hvernig hann gæti vitað, að hann
væri hólpinn. An þess að hugsa sig
um eitt augnablik, svaraði hann: „Eg
var sjálfur viðstaddur þegar þetta
skeði“. Hann vissiþað af eigin reynslu.
Það er þessi sama reynsluþekking
um kraft fagnaðarerindisins, sem Páll
lýsir í Róm. 1, 16, er hann segir:
„Því að ég fyrirverð mig ekki fyrir
fagnaðarerindið, því að það er kraftur
Guðs, til hjálpræðis hverjum þeitn,
sem trúir, Gyðingum fyrst og síðan
Grikkjum“.
Hann vissi hvernig þessi kraftur
megnaði að brjóta hið rómverska
innsigli, með öllu því, sem það huldi,
og velta hinum stóra steini til hliðar
og reka öll völd dauðans og heljar
af höndum sér. Það var þessi kraftur,
„kraftur upprisu hans“, sem hefir
gagntekið allt líf Páls, og leitt hann
sigri hrósandi út úr öllum raunum.
Upp frá þeim degi, þá er ljósið
leiftraði um hann á leiðinni til Dam-
askus, fann hann þennan kraft um-
kringja sig, og,eins og hann segir síðar
í bréfum sínum, varð hann knýjandi
ómótstæðilegur rnáttur í lífi hans.
Páll var maður með óbeygt bak
og stálslegna lyndiseikunn. Hann var
sannarlega aðdáunarverður maður.
Gyðingur, sem hafði rómverslcan
borgararétt, alinn upp í hinni grísku
borg Tarsus, sem var miðstöð verzl-
unar og menningar, Hebrei af Hebre-
um, Farisei eftir lögmálinu, meðlim-
ur hins háa ráðs, drambsamur mað-
ur með ósveigjanlegan vilja, og svo
vandlætingasamur um trú l'eðra sinna,
að hann var fastráðinn í því að út-
rýma algerlega fylgendum Jesú frá
Nazaret.
Með ógnir og morð í huga æddi
16