Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1937, Qupperneq 19

hann af stað til Damaskus. Vandlæt-
ing hans fyrir lögmálið og trú feðr-
anna fékk á ný byr undir báða vængi
þegar Stefán var grýttur. Hvorki
hættur eyðimerkurinnar né steikjandi
sólarhitinn megnuðu að hræða hann.
Hann varð að binda enda á allt þetta,
sem hann hélt að væri fölsuð guðs-
dýrkun.
En er hann á ferðinni var kominn
í nánd við Damaskus leiftraði skyndi-
lega um hann ljós af himni. Post. 9,
3. Fariseinn fellur til jarðar. Hann
verður blindur af ljóma hins himn-
eska ljóss, og skær og ástúðleg rödd
hljómar í eyrum hans: „Sál, Sál, hví
ofsækir þú mig?“ Hinn hrausti og
hugrakki maður titrar; það er eins
og allt myrkur og kvalir Vítis komi
yfir hann. I örvæntingu sinni spyr
hann: „Hver ert þú, herra?“ Og rödd-
in svaraði: „Eg er Jesús“. Það mundi
hafa verið eðlilegt og rétt, hefði hann
sagt: „Eg er Messías, sonur Davíðs,
konutigur Israel“. En nei. Hann seg-
ir: „Eg er Jesús“. Það nafn hataði
Sál meir en nokkurt annað, því það
var nafn þess manns, hvers lærisveina
hann var að ofsækja. Kristur setti
sig algerlega í stað fólks síns, til að
sýna Sál, að það var sjálfur Drott-
inn himinsins sem hann ofsótti.
Hreykinn af því trausti, sem prest-
arnir og hið mikla ráð sýndu honum,
lagði hann af stað frá Jerúsalem.
Þegar hann kernur til Damaskus, er
hann blindur og aðrir verða að leiða
hann. Svo fylgdu á eftir þrír dagar
í sálarangist, gráti og föstu, þangað
til Ananías kom, lagði hendur yfir
hann og mælti þessi blessunar orð-'
„Sál, bróðir, Drottinn hefir sent mig,
Jesús, sá er birtist þér á veginum,
sem þú komst til þess að þú fengir
aftur sjón þína og að þú fylltist
Heilögum Anda“. 17. v.
Sál frá Tarsus var orðinn nýr mað-
ur: Páll. Nú gat hann vitnað um
kraft fagnaðarerindisins til að frelsa
synduga menn, og meðal þeirra áleit
hann sjálfan sig vera fremstan. Hann
hafði sjálfur reynt hina fyrirgefandi
náð Guðs. Hann „var viðstaddur
þegar það skeði.“
En hann vitnaði eigi aðeins um
kraft fagnaðarerindisins í sínu eigin
lífi. Hann hafði einnig séð hvað þessi
sami kraftur hafði gert fyrir aðra,
hvernig þúsundutn týndra og örmagn-
17