Skessuhorn - 23.11.2011, Page 104

104 MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER
Þann 6. apr íl 1986 kl. 12:30 lagði
flug vél in TF­ORM í loft ið frá Ísa­
firði og ætl un in að halda til Reykja­
vík ur. Um borð í vél inni voru flug­
mað ur inn og sex far þeg ar, þar
á með al tæp lega eins árs gam alt
barn. Þeg ar flug mað ur inn svar aði
ekki eft ir að flug vél in hafði horf­
ið af rat sjá voru kall að ir út leit ar­
flokk ar. Þyrla land helg is gæsl unn­
ar og þyrla frá varn ar lið inu héldu
á vett vang en hurfu frá vegna veð­
urs. Björg un ar sveit ir víða af land­
inu tóku þátt í leit inni en það voru
menn úr flug björg un ar sveit inni,
á samt Frið riki Jóns syni lækni úr
Stykk is hólmi, sem fundu flak vél ar­
inn ar um mið nætti. Þar úr skurð aði
lækn ir inn að þrír far þeg anna væru á
lífi, einn þeirra var þó mjög illa far­
inn og lést skömmu síð ar.
Í nýrri og spenn andi Út kalls­
bók eft ir Ótt ar Sveins son, Of viðr ið
í Ljósu fjöll um, er fjall að um flug­
slys ið í Ljósu fjöll um, björg un ar­
störf í of viðri, rúm lega tíu klukku­
stunda bið þeirra sem komust af
og sér stakt hug boð unn ustu flug­
manns ins. Skessu horn birt ir hér
val inn kafla úr bók inni:
Klukk an 14.40
Billj arð stof an í Stykk is hólmi
Björg un ar sveit köll uð út
Klukk an 14.20 hringdi Flug­
mála stjórn í Reykja vík í Lög regl­
una í Stykk is hólmi og til kynnti
að flug vél væri týnd ­ lík lega ein­
hvers stað ar í Ljósu fjöll um. Ósk að
var eft ir að all ar björg un ar sveit ir á
Snæ fells nesi yrðu kall að ar út. Það
var strax gert. Gunn ar Atla son, 27
ára banka mað ur, var í stjórn Björg­
un ar sveit ar inn ar Ber serkja í Stykk­
is hólmi. Hann var van ur skáta starfi
og hafði ver ið í Hjálp ar sveit skáta
í Reykja vík. Gunn ar var stadd ur á
billj arð stofu við hlið ina á kirkj unni:
„Skyndi lega gekk lög reglu mað ur
inn í sal inn. Hann leit snöggt yfir
hóp inn og var greini lega að at huga
hverj ir væru þarna. Það var greini­
legt að eitt hvað mik ið lá við. Þeg ar
hann sá mig vink aði hann í mig og
horfði í aug un á mér. Þetta hlaut að
vera merki um að koma strax! Ég
gekk rak leitt til lög reglu manns ins
og við fór um út. Hann var greini­
lega að flýta sér. Við geng um hratt
nið ur tröpp ur í átt að lög reglu­
bíln um og þá sagði hann: „Það
fórst flug vél uppi í Ljósu fjöll um!“
„Það get ur ekki ver ið,“ sagði ég.
Við sett umst upp í lög reglu bíl inn.
Hann ók strax af stað, setti síren­
urn ar og blikk ljós in á og ók bein­
ustu leið nið ur í björg un ar sveit ar­
hús. Þá skildi ég að þetta var al vara.
Ég fór strax að hringja í menn í
björg un ar sveit inni okk ar. Gest ur
Hólm kom fyrst ur nið ur í hús með
föð ur sín um. Ég bað Gest að aka út
í Álfta fjörð til að skoða að stæð ur,
en best er að ganga upp í Ljósu fjöll
það an, Breiða fjarð ar meg in. „ Taktu
með þér tal stöð,“ sagði ég. Þeg ar
Gest ur kom svo út í Álfta fjörð, en
þang að var um fimmt án mín útna
akst ur, kall aði hann: „Hér er brjál­
að veð ur!“ Ég stóð inni í björg un ar­
sveit ar húsi og horfði út um glugg­
ann í átt ina að Álfta firði, leit upp í
Ljósu fjöll og sagði: „Það get ur ekki
ver ið? Það hreyf ir varla vind hér í
Hólm in um!“
Um svip að leyti
Ljósu fjöll, flak TF­ORM
Ó bæri leg ar raun ir
Flug vél in frá Erni hafði nauð­
lent í 640 metra hæð yfir sjáv ar­
máli í norð an verð um Ljósu fjöll­
um, í svoköll uð um Sól dýja dal. Hún
hafði lent í gríð ar legu nið ur streymi
og ís ingu eft ir að lág marks flug hæð­
in, fimm þús und fet, var heim il uð.
Gíf ur legt hvass viðri var í fjall inu,
það blés í gegn um flak ið, hita stig­
ið var um frost mark, fjór um stig­
um lægra en í kæli skáp. Það hvein
ó hugn an lega í flak inu. Þetta var
nöt ur leg ur stað ur fyr ir illa slas að
fólk. Enn vissi eng inn með vissu
hvar flug vél in var. Aft ast í flak inu,
vinstra meg in, sat Pálm ar Gunn­
ars son illa slas að ur: „Ég rot að ist við
nauð lend ing una og rakn aði við eft­
ir tíu til fimmt án mín út ur eða svo,
var hálf rugl að ur eft ir þetta rosa lega
högg en átt aði mig svo á hvar við
vor um. Litla stúlk an mín var dáin
í örm um mér ­ kon an mín lá mik­
ið slös uð í sæt inu hægra meg in við
mig. Ég bað til Guðs. Ég mundi
eft ir að hafa séð í hvað stefndi áður
en vél in skall til jarð ar, það hafði
rof að til og fjall ið birst. Vél in kom
út úr skýj un um og stefndi beint á
fjall ið. Þá gerði ég mér grein fyr ir
því hvað væri að ger ast. Ég reyndi
að hag ræða Auði en átti mjög erfitt
með það þar sem ég hélt á litlu
stúlkunni og hægri hlið mín var
mjög brot in og sárs auk inn mik ill.
En ég sleppti ekki tak inu á barn­
inu. Ég reyndi að tala við kon una
mína en fékk lít il við brögð, bara
uml. Ég sá að hún var afar illa slös­
uð, var milli heims og helju. Ég var
klemmd ur fast ur und ir sæt inu fyr­
ir fram an mig og sá fólk ið frammi
í vél inni. Það var hrein skelf ing að
vakna upp við þetta. Einn far þeg inn
hafði far ið út úr vél inni með sæt inu
og lá fyr ir utan í snjón um. Allt var
á rúi og stúi þarna. Ég taldi víst að
ég væri sá eini með með vit und en
hafði ekki hug mynd um hvar flug­
vél in væri. Þetta var bara fjall garð­
ur. Helst datt mér í hug að við vær­
um uppi í Esj unni. Mér hafði fund­
ist við vera að koma yfir Faxa fló­
ann. Mið að við hve lengi flug ið
hafði stað ið gat það pass að. Þetta
var hræði legt ... barn ið mitt dáið í
fang inu á mér, ég taldi alla aðra í
kring um mig látna, og kon an mín
var nær dauða en lífi. Ég fór á fram
með bæn irn ar mín ar.“
Um klukk an 15.00
Hjalla sel í Breið holti
Heim ili Krist jáns og Drífu
Drífa, kona Krist jáns, hafði ver­
ið að versla og bjóst alls ekki við
að mað ur henn ar hefði far ið í flug:
„Þeg ar við kom um heim til mín í
Hjalla sel var Hrönn Helga dótt­
ir, bróð ur dótt ir mín, þar með dæt­
ur mín ar. Hún sagði mér strax
að Guð mund ur, fað ir Krist jáns,
hefði hringt tvisvar frá Bol ung ar­
vík. Tvisvar? hugs aði ég og fannst
það ó venju legt. Ég byrj aði að taka
upp úr inn kaupa pok un um en á kvað
svo að hringja í tengda föð ur minn.
Guð mund ur sagði mér þá að Krist­
ján hefði far ið með flugi suð ur.
Rödd hans var yf ir veg uð en þetta
kom mér mjög á ó vart. Ég vissi ekki
bet ur en að flugi hefði ver ið af lýst.
„Nú, en hann er alla vega ekki kom­
inn hing að,“ sagði ég. „Hann hef­
ur ekki haft neitt sam band.“ „Nei,
Drífa mín,“ sagði Guð mund ur.
„Það varð ó happ. Þeir eru að reyna
að ná sam bandi við vél ina. Þeir telja
sig vita hvar hún er. Vél in hef ur að
öll um lík ind um brot lent. Neyð ar­
sendir inn hef ur far ið í gang. Við
verð um bara að bíða.“
Ungu hús móð ur inni í Breið holt­
inu var mjög brugð ið. Hún hélt
þó ró sinni eins og henni var eðl­
is lægt. En hjart að sló ört. Drífa og
Guð mund ur kvödd ust. Hún sneri
sér að Hrönn frænku sinni: „Mér
sýn ist að Krist ján hafi lent í flug­
slysi ­ ég skil þetta ekki öðru vísi,“
sagði ég. „Nei, nei, Guð minn góð­
ur. Svo leið is ger ist ekki í okk ar fjöl­
skyldu,“ sagði þá frænka mín. Við
Guð mund ur höfð um á kveð ið að
við skyld um tala sam an aft ur. Hann
var í stöð ugu sam bandi við Hörð
hjá flug fé lag inu Erni. Hann myndi
láta mig vita um leið og hann vissi
eitt hvað. Von andi færi þetta að
skýr ast. Ég hélt á fram að taka upp
úr pok un um. Ég var ný kom in frá
Dan mörku og hafði keypt bjór
þar handa Krist jáni. Kipp an stóð á
borð inu. Í til finn inga flóð inu sagði
ég við frænku mína: „Krist ján skal
geta drukk ið þenn an bjór,“ og setti
einn bjór inn í ís skáp með matn um
sem ég hafði ver ið að kaupa.“
Ísa fjarð ar flug völl ur
Skrif stofa Flug fé lags ins Ern is
Um svip að leyti og Drífa var lát in
vita hringdi Flug mála stjórn í Lög­
regl una í Stykk is hólmi og óskaði
eft ir að björg un ar sveit ir biðu á tekta
með an beð ið væri eft ir nán ari stað­
setn ingu neyð ar send is TF­ORM.
Klukk an 15.03 hringdi Sig urð ur
Sig fús son, flug um sjón ar mað ur í
Stykk is hólmi, í lög regl una og kvað
flug vél ina hafa far ið í Ljósu fjöll við
Rauða kúlu. Vit að var að þetta væri
TF­ORM sem var á leið frá Ísa firði
til Reykja vík ur. Í fyrstu var talið
að sex manns væru um borð. Torfi
Ein ars son, sem hafði selt öll um far­
þeg un um í TF­ORM miða í þessa
ör laga ríku ferð og kvatt þá, þekkti
flesta sem voru um borð mjög vel:
„Þeg ar við viss um að Flug mála­
stjórn ar vél in hafði stað sett neyð ar­
send inn í vél inni okk ar í Ljósu fjöll­
um skap að ist rosa leg spenna. Það
var ljóst að mjög al var legt ó happ
hefði átt sér stað. Ég þekkti alla sem
voru með vél inni. Ég hafði áður
ver ið lög reglu mað ur og síð ar varð­
stjóri á Ísa firði. Sem slík ur þekkti
ég nán ast alla í þessu litla sam fé­
lagi. Pálm ar starf aði sem lög reglu­
þjónn á Ísa firði. Ég hafði átt sam­
skipti við hann sem flug vall ar starfs­
mað ur. Auði, kon una hans, þekkti
ég á gæt lega, góð stúlka úr Ísa fjarð­
ar bæ. Krist ján var ná frændi minn,
við móð ir hans erum systk ina börn.
Ég þekkti þenn an frænda minn
mjög vel ­ glæsi leg ur ung ur mað­
ur. Krist ján Sig urðs son, bónda á
Ár múla í Naut eyr ar hreppi við Ísa­
fjarð ar djúp, þekkti ég líka mæta vel.
„Flug vél ar er sakn að ­ hún hvarf af rat sjá“
Út kall ­ Of viðri í Ljósu fjöll um er kom in út.
Frá slys stað. Flug björg un ar sveit in á vett vangi.