Skessuhorn - 23.11.2011, Síða 105

105MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER
Ég bjó í Hnífs dal og þar var hann
upp al inn. Ég var mál kunn ug ur Sig­
urði Auð uns syni, en hann var eft­
ir lits mað ur og kom oft til okk ar á
Ísa fjörð. Hann hafði oft flog ið með
okk ur og leigt af okk ur bíla í starfi
sínu. Smári flug mað ur var vinnu fé­
lagi minn. Mjög á byggi leg ur mað­
ur og at hug ull, ró leg ur í sinni.
Mað ur sem flan aði aldrei að neinu.
Alls þessa fólks og litla barns ins var
nú sakn að ­ mér fannst eins og ég
hefði svik ið það. Hvers vegna var
ég að koma í vinn una þenn an laug­
ar dag? Ef ég hefði ekki kom ið og
ekki selt nein um miða, ekki kall­
að flug mann inn út, þá væru þessi
ó sköp ekki að ger ast ...“
Um svip að leyti
Reykja nes skóli
við Ísa fjarð ar djúp
Ó ljós ar frétt ir ber ast
Vík ing ur Krist jáns son var fjórt­
án ára nem andi í Reykja nes skóla
við Ísa fjarð ar djúp, son ur Krist jáns
Sig urðs son ar bónda sem set ið hafði
við hlið Smára flug manns í TF­
ORM. Krist ján hafði ver ið kaup­
mað ur á Ísa firði, rek ið fyr ir tæki í
fé lagi með bræðr um sín um, en þeir
ráku einnig hænsna bú sem nú var
á Ár múla. Krist ján rækt aði einnig
angórakan ín ur og var með dá lít inn
sauð fjár bú skap. Þenn an laug ar dag
hafði Vík ing ur ver ið við tóm stund­
ir og leik í Reykja nes skóla á samt
bræðr um sín um og öðr um nem­
end um: „Við vor um þrír bræð urn ir
í Reykja nes skóla. Heið ar var sautján
ára, í mennta deild, ég í gagn fræða­
deild en Hlyn ur, sem var tólf ára,
var í barna skóla. Júl ía, tíu ára syst ir
okk ar, var heima hjá mömmu á Ár­
múla en við átt um einnig systk in in
Sig urð, 24 ára, og Sig ur borgu, 23
ára. Ég var inni í her bergi á heima­
vist inni með fé lög um mín um þeg ar
ó vænt ar frétt ir bár ust. Hringt hafði
ver ið í Heið ar og hon um sagt að
pabbi okk ar hefði ver ið á leið suð ur
og vél in sem hann var í hefði horf ið
af rat sjá. Hvað það þýddi ná kvæm­
lega viss um við strák arn ir ekki,
frétt irn ar voru eitt hvað svo ó ljós­
ar, en við gerð um okk ur þó grein
fyr ir því að eitt hvað al var legt væri
á seyði. Það var sagt að ekki væri
vit að hvar flug vél in væri. Ég von­
aði því að pabbi myndi finn ast heill
á húfi. Hann fékkst við ým is legt
og var mik ill fram kvæmda mað ur,
átti sér einnig draum um lax eldi.
Við bræð urn ir viss um að hann ætl­
aði í út rétt ing ar suð ur vegna fram­
kvæmda og ým issa mála, en viss um
ekki að hann hefði far ið í einmitt
þetta flug sem nú var tal að um.“
Á sama tíma
Efra­ Hvoli, Mos fells sveit
Prest ur flyt ur vá leg tíð indi
Þeg ar Ing unn Víg munds dótt ir
og Auð unn Páll, son ur henn ar og
Sig urð ar Auð uns son ar, eru í þann
veg inn að fara út á flug völl til að
taka á móti fjöl skyldu föð urn um er
bíl ekið í hlað á Efra­ Hvoli. Þar er
kom inn sókn ar prest ur inn að Mos­
felli, séra Birg ir Ás geirs son. Hann
er mjög al var leg ur í bragði. Bróð­
ir Ing unn ar, Pálm ar Víg munds­
son, sem býr hand an við göt una, er
á ferð skammt frá húsi syst ur sinn­
ar. Prest ur inn stað næm ist og tal­
ar við Pálm ar og konu hans, Ragn­
heiði Jón as dótt ur. Hann þekk­
ir þau. Eitt hvað al var legt virð ist
hafa gerst, það er eins og prest ur­
inn sé að færa slæm ar frétt ir. Hann
geng ur svo að í búð ar húsi Ing unn ar
og Sig urð ar og knýr þar dyra. Ing­
unn fer fram og opn ar. Birg ir heils­
ar henni og seg ir henni að flug vél­
ar inn ar sem Sig urð ur fór með til
Reykja vík ur sé sakn að. Hann seg­
ir henni að þetta sé lít il flug vél frá
flug fé lag inu Erni á Ísa firði og það
sé ver ið að leita að henni. Hjarta
Ing unn ar tek ur kipp, en ekki bein­
lín is vegna þess að hún telji að eitt­
hvað hafi kom ið fyr ir Sig urð held­
ur af því að hún er þess full viss að
mað ur henn ar sé alls ekki í þess ari
vél. Sig urð ur hafði sagt henni að
hann væri að koma með stóru vél­
inni, Fokker vél Flug leiða. Og það
ekki fyrr en síð deg is: „Ég trúði því
ekki að Sig urð ur hefði far ið í ein­
hverri lít illi vél í loft ið. Í mín um
huga pass aði það að fara fljót lega að
sækja Sig urð því að stóra vél in fór
að verða vænt an leg mið að við það
sem við höfð um tal að um í há deg­
inu. Ég var al veg viss um að mað ur­
inn minn gæti ekki ver ið með þeirri
vél sem prest ur inn tal aði um. Sig­
urð ur myndi koma með á ætl un ar­
vél Flug leiða. Hann átti flug miða
með henni. Ég trúði þessu því alls
ekki. Sig urð ur hefði lát ið mig vita
ef eitt hvað hefði breyst því að við
vor um vön því að flugi frá Ísa firði
seink aði eða það félli nið ur þeg­
ar ekki var hægt að lenda eða fara
í loft ið.“
Heim ir Örn Gunn ars son var
yngst ur systk ina Pálm ars. Brátt
fékk hann fregn ina um hvarf flug­
vél ar inn ar: „Ég var að smíða s kápa í
bíl skúr heima hjá tengda föð ur mín­
um. Kon an mín hringdi þá í móð ur
sína og bað hana að skjót ast til mín
nið ur í skúr og segja mér að koma í
sím ann. Ég fór inn og þá til kynnti
hún mér að Auð ur og Pálm ar hefðu
lagt af stað í lít illi flug vél frá Ísa firði
en vél in væri horf in. Ég átt aði mig
ekki á hvað þetta þýddi, taldi að
vél in hefði kannski horf ið af rat sjá
og svo myndi hún ör ugg lega koma
fram. Ég bað hana að hringja aft ur
þeg ar meira frétt ist og svo kvödd­
umst við. Eft ir smá stund fékk ég
bak þanka. Þetta gat ekki ver ið al­
veg svona ein falt. Ég leit upp og
nú gerði ég mér ljóst að þetta hlyti
að vera eitt hvað al var legt. Ég bjó
í Graf ar vogi og ók á leið is þang að.
Þeg ar ég ók Vest ur lands veg inn sá
ég stór an björg un ar sveit ar bíl aka
á leið is vest ur. Nú þyrmdi yfir mig.
Þetta er þá svona, hugs aði ég. Eitt­
hvað mjög al var legt hef ur gerst.“
Klukk an um 15.40
Stykk is hólm ur
Lækn ir kall að ur út
Hann es Haf stein, fram kvæmda­
stjóri Slysa varna fé lags Ís lands,
hringdi vest ur á Snæ fells nes og til­
kynnti lög reglu að talið væri að
slys stað ur inn væri 64 53,43 gráð ur
norð ur og 22 35,11 gráð ur vest ur,
í Sól dýja dal upp af Álfta firði. Nú
hafði lög regla sam band við Brynj­
ar Hildi brands son í Bjarn ar höfn og
Þór ar in Jóns son, starfs mann RARI
K, og bað þá að leggja til vélsleða.
Frið rik Jóns son var 39 ára heilsu­
gæslu lækn ir í Stykk is hólmi og
starf aði einnig á Sjúkra hús inu þar:
„Ég átti trillu bát sem lak. Hann
var í skemmu rétt utan við bæ inn
og sá sem smíð aði hann var að gera
við hann. Ég hafði ver ið að vinna
uppi á spít ala en var ný kom inn til
hans í skemm una. Þá kom píp í út­
kallstæk ið mitt. Dag ana á und an
hafði eitt hvað heyrst um að það ætti
að vera æf ing hjá björg un ar sveit un­
um á Snæ fells nesi. Ég á kvað því
að aka strax heim, hringdi það an í
Pálma Frí manns son lækni og fé­
laga minn og spurði hvort það væri
æf ing. Hann vissi ekki til þess. Nú
hringdi ég í lög regl una. Þar svar­
aði mér lög reglu þjónn sem sagði
að það hefði orð ið flug slys í Ljósu­
fjöll um, lög regl an væri að leggja af
stað úr bæn um. Lög reglu mað ur inn
sagði að búið væri að miða gróf­
lega út stað setn ing una. Vél in sem
fórst hefði að lík ind um far ið nið­
ur við Gull kistu, sem er kletta borg
rétt fyr ir ofan Ör lygs staða foss. Mér
fannst veðr ið ekki slæmt í Hólm in­
um en ég flýtti mér að klæða mig
vel og ók svo með hraði upp á spít­
ala og sótti þar litla neyð ar tösku úr
plasti sem inni hélt það helsta sem
taka þurfti með í slys, að eins það
ein faldasta.“
Klukk an 16.10
Björg un ar sveit ir koma
í Álfta fjörð
Lög reglu menn úr Stykk is hólmi,
Grund ar firði og Ó lafs vík voru
komn ir í Álfta fjörð eða á leið þang­
að. Gunn ar Atla son í Björg un ar­
sveit inni Ber serkj um var að búa sig
af stað til leit ar: „Í bíln um á leið­
inni inn í Álfta fjörð rýndi ég í kort.
Okk ur hafði ver ið sagt að vél in
hefði hugs an lega brot lent við Gull­
kistu í Ljósu fjöll um. Það gæti hins
veg ar ver ið tveggja til tveggja og
hálfs kíló metra leit arrad í us. Svæð­
ið var því mjög stórt. Ég vildi að við
ækj um sem lengst í aust ur, eins hátt
upp og unnt væri, og reynd um svo
að ganga und an vindi upp í fjöll­
in. Þeg ar við kom um að Kárs stöð­
um fór ég heim á bæ inn og spurði
til veg ar. Jú, það var veg slóði inn
úr eins og ég taldi vera. Þeg ar ég
kom út var bíll inn sett ur í bakk gír
en þá brotn aði eitt hvað í gír kass­
an um. Hann komst ekki lengra. Ég
hringdi í lög regl una sem kom in var
inn í Álfta fjörð og sagði að ég væri
með full an bíl af björg un ar sveit­
ar mönn um við Kárs staði. Lögg an
kom og tróð hópn um inn í bíl hjá
sér. Þeg ar við kom um að þeim stað
í firð in um þar sem ætl un in var að
leggja á fjall ið var björg un ar sveit­
in frá Grund ar firði einnig kom in.
Ég skoð aði út bún að inn á mín um
mönn um og valdi nokkra úr hópn­
um til að koma með mér. Sum ir
voru ekki nógu vel bún ir við þess­
ar slæmu að stæð ur og það voru
þeim von brigði að fá ekki að leggja
í hann. Við vor um fimm sem lögð­
um af stað. Strax um tíu metra frá
veg in um vor um við farn ir að vaða
aur og leðju upp í ökkla. Hvert spor
var ógn ar þungt. Fimm tíu metra frá
veg in um voru þeir sem ekki voru
með legg hlíf ar orðn ir gegn blaut­
ir í fæt urna. Nokkr ir voru í stíg vél­
um en ég var í göngu skóm og sjó­
galla frá 66° Norð ur, smekk bux­
um og lopa peysu inn an und ir. Það
var ausandi slag veð ur. Alla leið ina
upp með hamra belt inu að foss in um
átti fær ið eft ir að vera svona slæmt.
Það var níð þungt að draga upp fót­
inn í hverju skrefi. Þetta var verra
en að ganga í lausa mjöll þar sem
menn sökkva upp að hné. Fæturn­
ir urðu alltaf þyngri og þyngri og
menn þreytt ust mjög. Uppi á brún­
inni áttu að stæð ur hins veg ar eft ir
að breyt ast. Versna.“
25 árum eft ir slys ið. Þeir fóru á snjó bíl Hjálp ar sveit ar skáta í Hafn ar firði upp í Ljósu fjöll, lentu í mik illi snjó flóða hættu og
fluttu hina slös uðu að þyrlu Land helg is gæsl unn ar. Bjarni Guð munds son frá Svelgsá og Hall dór Leifs son úr Hafn ar firði.
Frið rik Jóns son lækn ir í Stykk is hólmi á þeim slóð um sem hann fór tvisvar sama dag inn upp í Ljósu fjöll. Hann var í hópn um sem kom fyrst ur að flug slys inu og hann með­
höndl aði þá slös uðu.