Skessuhorn - 16.09.2015, Qupperneq 28

MIÐVIKUDAGUR 16. SEPTEMBER 201528
„Stígandinn í rekstrinum hefur ver-
ið rosa jákvæður. Við höfum auglýst
mjög lítið, vildum sjá hvernig þetta
myndi rúlla af stað og það hefur
verið ánægjulegt að sjá aukninguna
á milli ára,“ sagði Pálmi Jóhanns-
son en undanfarin þrjú ár hefur
hann rekið gistiheimilið Dalakot í
Búðardal ásamt Önnu Sigríði Grét-
arsdóttur. „Það er til dæmis miklu
betri nýting á gistirýmum í sumar
en árin þar áður.“
Síðan Pálmi og Anna Sigga hófu
rekstur gistihússins hafa þau tek-
ið húsnæðið í gegn. „Við byrjuð-
um strax 2013 að taka gömlu álm-
una í gegn, skiptum út flestu frá
rafmagni og niður í sængurver. Í
fyrravor réðumst við í að breyta
íbúðinni, sem var hér á bakvið, í tvö
herbergi og settum upp nýtt and-
dyri sem er tvöfalt stærra en það
gamla. Svo unnum við að því í all-
an vetur að laga salinn og í vor og
sumar var unnið við lóðina. Mok-
að frá öllu húsinu, drenað, sökkull-
inn klæddur og lóðin hellulögð og
gróðursett hér í kring,“ segir Pálmi
og bætir því við að þau hafi ákveðið
að fara hægt í sakirnar, byggja upp
og bæta smám saman og reyna að
láta reksturinn standa undir fram-
kvæmdum. „Það má alveg segja að
maður hafi farið fram úr sér með
því að drekkja sér í vinnu, en það
gleymist fljótt þegar vel gengur.
Nú er svo komið að Dalakot get-
ur tekið við 25 manns í gistingu, 19
á gistiheimilinu sjálfu en auk þess
eru hægt að leigja eitt hús í Búð-
ardal í gegnum gistiheimilið. „Auk
þess hefur færst í aukana að taka á
móti hópum í mat og drykk,“ seg-
ir Pálmi.
Svæðið á mikið inni
Aðspurður hvernig honum hafi
dottið í hug að opna gistihús í Búð-
ardal segir hann: „ Við sáum tæki-
færi, vorum óhrædd við mikla vinnu
og langa daga. Einnig fannst okkur
spennandi að framkvæma og vera
í rekstri á svæði sem á mikið inni,
enda eru tækifæri allt í kringum
okkur og hægt að gera svo margt
spennandi hérna ef fólk hefur kjark
til að framkvæma. Það sem við
erum búin að gera hér hefur tekið
styttri tíma en við áætluðum í upp-
hafi,“ segir Pálmi. „Það sýnir bara
að það var þörf fyrir svona framtak
hér á svæðinu.“ Hjá Dalakoti starfa
nú um fimm manns á ársgrundvelli,
þrír yfir veturinn en milli sex og tíu
yfir háannatímann frá maí og út
septembermánuð.
Markmiðið í framtíðinni er að
sögn Pálma að ná betri nýtingu yfir
vetrartímann. „Við erum nánast
sprungin yfir sumarið og eins hef-
ur matartraffíkin verið mjög góð og
það er rosalega ánægjulegt að vita
til þess að fólk sé tilbúið að bíða eft-
ir því að fá borð þegar það er fullt,“
segir hann.
„Ég hef hug á að reyna að gera
meira út á hópa í vetur, vinnustaði
og aðra sem vilja koma, njóta mat-
ar og hafa það huggulegt, því við
höfum opið allt árið. Við höfum
líka tekið að okkur að sjá um þorra-
blót og jólahlaðborð. „Auk þess er
ég mjög ánægður með hvað heima-
menn hafa tekið okkur vel og verið
duglegir að koma,“ segir Pálmi Jó-
hannsson að lokum. kgk
Helga Garðarsdóttir var í nóvem-
ber á síðasta ári ráðin í stöðu hjúkr-
unarforstjóra hjúkrunar- og dvalar-
heimilisins Barmahlíðar á Reykhól-
um. Við ráðninguna gaf hún það út
að hún hyggðist sinna starfinu í
eitt ár til að byrja með og endur-
meta stöðuna að því ári liðnu. „Ég
sagðist myndu vera í ár, mér finnst
það alveg lágmark til að komast al-
mennilega inn í starfið. Það er eig-
inlega ótrúlegt að það sé að verða
liðið, mér finnst ég nýbyrjuð,“ seg-
ir Helga „og hef ákveðið að vera
áfram, eitt ár í viðbót. Ég er ekki
tilbúin að plana lengra fram í tím-
ann eins og er,“ bætir hún við.
Helga útskrifaðist sem sjúkraliði
frá Fjölbrautaskólanum við Ármúla
árið 1993 og starfaði eftir það í eitt
ár á barnadeild Landspítalands.
Að því loknu ákvað hún að söðla
um og lauk námi í viðskiptafræði
við Háskólann á Bifröst. „Það var
fínt að vera á Bifröst, góður tími.
Skömmu síðar fórum ég og mað-
urinn minn að eignast börn. Hann
fékk vinnu í Englandi og við flutt-
um út. Ég var húsmóðir í London í
fimm ár, það var mjög góður tími,“
segir hún.
Maður Helgu er Már Guð-
mundsson og eiga þau saman fjög-
ur börn. Tvö barnanna eru enn á
grunnskólaaldri og flutti átta ára
dóttir þeirra með Helgu í sveitina
og er byrjuð í þriðja bekk í Reyk-
hólaskóla. „Hún vildi koma með
mér og var spennt að flytja í sveit-
ina en yngri strákurinn vildi vera
áfram í bænum hjá pabba sínum og
bróður sem er í menntaskóla. Við
erum því með heimili á tveimur
stöðum. Það gengur ágætlega þó
auðvitað sakni maður þess oft að
vera ekki hjá þeim,“ segir Helga.
„En eldri stelpan okkar er komin
yfir tvítugt, orðin fullorðin og flutt
að heiman,“ bætir hún við og bros-
ir.
Fann sig í hjúkrunar-
fræðinni
Eins og áður kom fram lauk Helga
námi í viðskiptafræði að loknu
sjúkraliðanáminu. Þar með er
námssaga hennar þó ekki öll. „Mig
hafði alltaf langað að læra hjúkr-
unarfræði, hafði unnið við um-
önnun frá því ég var unglingur og
líkaði það vel. Ég hafði hug á því
að skipta þegar ég var í sjúkralið-
anáminu en það æxlaðist einhvern
veginn öðruvísi. Eftir að ég klár-
aði viðskiptafræðina og byrjaði að
starfa á því sviði fann ég fljótt að
það var ekki alveg fyrir mig. Síðan
fór ég að eignast börn, flutti út og
kom mér aldrei í hjúkrunarfræði-
námið,“ segir hún.
„Svo rakst ég á auglýsingu um
hjúkrunarfræðinám við Háskólann
á Akureyri og hugsaði með mér:
„Það er annað hvort nú eða aldrei.“
Vinkona mín sem var í sömu spor-
um hafði greinilega séð þessa aug-
lýsingu líka því hún hringdi í mig
og sagðist ekki ætla að skrá sig
nema ég gerði það líka. Við skellt-
um okkur báðar og ég fann strax að
þarna átti ég heima.“
Ánægð í leik og starfi
Að loknu hjúkrunarfræðináminu
hóf Helga störf á Landspítalanum
en einn dag sá hún auglýst starf
hjúkrunarforstjóra á Barmahlíð,
ákvað að prófa að sækja um og fékk
starfið. „Viðskiptafræðin hefur
örugglega komið sér vel þegar ég
sótti um. Mér datt hins vega aldrei
í hug að ég þyrfti að flytja þegar ég
sótti um. Ég hafði í raun ekki hugs-
að svo langt,“ segir hún og brosir.
„Það er erfitt að vera í burtu frá
tíu ára stráknum en honum líður
vel í Reykjavík hjá pabba sínum.
En ég kann rosalega vel við mig
hérna, mér líkar smæðin og líður
vel. Dóttir mín er líka hæstánægð
og mikil sveitamanneskja. Einnig
er gaman að hafa getað endurnýj-
að kynnin við Ástu Sjöfn, æskuvin-
konu mína sem flutti hingað á sín-
um tíma, náði sér í mann og eign-
aðist með honum börn.“
Auk þess að láta vel af staðnum
segist Helga einnig vera ánægð
með starfið og samstarfsfólk sitt á
Barmahlíð. „Þetta er reyndar meiri
vinna en ég hélt,“ segir hún og
hlær. „Ég myndi gjarnan vilja geta
varið meiri tíma í hjúkrunarhlut-
ann. Það fer mikill tími í pappírs-
vinnu og fjármálahlutann,“ bætir
hún við og veltir því fyrir sér að ef
til vill væri betra ef um tvö aðskil-
in störf væri að ræða en þau störf
yrðu ekki endilega full stöðugildi
tveggja starfsmanna. Annað liti
að hjúkrunarhlutanum og hitt að
rekstrarhliðinni. „Samt sem áður
er gott að hafa yfirsýn yfir fjárhags-
hliðina líka. Þetta er svolítið yfir-
gripsmikið en skemmtilegt engu að
síður,“ segir hún.
Á Barmahlíð eru hjúkrunar-
rými fyrir 13 manns, tvö dvalar-
rými og eitt rými fyrir hvíldarinn-
lagnir til skemmri tíma. „Við tök-
um við mörgum í hvíldarinnlagn-
ir héðan og þaðan af Vesturlandi,
úr Reykjavík og auðvitað úr sveit-
inni,“ segir Helga. Starfsmenn eru
14 talsins þegar allt er talið, þar
af fjórir sjúkraliðar auk félagsliða,
þroskaþjálfa og iðjuþjálfa. „Miðað
við ekki stærri vinnustað er þetta
mjög flottur hópur menntunarlega
séð. Starfsandinn er góður og nota-
legt að vinna hér. Heimilið geng-
ur ekki einungis af gömlum vana,
það verður að bjóða upp á góða að-
stöðu fyrir vistmenn og starfsfólk
og hér leggja sig allir fram um að
gera heimilið að betri stað,“ seg-
ir Helga og bætir því við að nú sé
unnið að heimasíðu fyrir Barma-
hlíð sem verður aðgengileg gegn-
um vefinn reykholar.is. Þar verð-
ur hægt að sjá hvað heimilið hef-
ur upp á að bjóða og fylgjast með
starfi Barmahlíðar. kgk
Helga Garðarsdóttir, hjúkrunarforstjóri Barmahlíðar á Reykhólum.
Kann vel við sig og líður vel á Reykhólum
Mokað var frá húsinu í sumar, drenað, sökkullinn kæddur og lóðin að lokum
hellulögð.
Gistiheimilið Dalakot hefur vaxið ár frá ári
Pálmi Jóhannsson.

Í vetur var unnið að því að laga matsalinn.