Skessuhorn - 31.01.2018, Blaðsíða 4
MIÐVIKUDAGUR 31. jANúAR 20184
Sigurður Axel Axelsson er eigandi
fyrirtækisins Vogir og lagnir ehf.
á Akranesi. Hann stofnaði fyrir-
tækið árið 2011 á grunni fyrirtæk-
is sem faðir hans hafði rekið í fjöl-
mörg ár. „Í upphafi var þetta ein-
göngu vogaþjónusta og viðgerðir
á vogum en pabbi var með voga-
þjónustu frá því ég var lítill polli.
Þegar ég tók við fyrirtækinu stækk-
aði ég það töluvert en það bygg-
ir þó á sama grunni. Fyrir tveimur
árum opnuðum við rafmagnsþjón-
ustu og skiptist því fyrirtækið nú í
tvær deildir, rafmagnsverkstæði og
vogadeild,“ segir Sigurður. „Við
erum að þjónusta flestar gámaþjón-
ustur, hafnir, skipafélög og stóriðj-
ur á landinu með vogir. Við flytj-
um inn og erum umboðsaðilar fyr-
ir vörur frá vogaframleiðandanum
Cardinal Detecto í Bandaríkjun-
um auk þess sem við vinnum með
öðrum fyrirtækjum sem eru mjög
stór í þessum bransa á heimsvísu.
Rafmagnsdeildin hjá okkur sinnir
öllum gerðum í rafmagni, allt frá
litlum viðgerðum upp í skiparaf-
magn. Við erum til að mynda ný-
lega búin að skrifa undir samning
við Golfklúbbinn Leyni um raf-
lagnir í nýja hús klúbbsins auk þess
sem við erum að leggja rafmagn í
átta íbúða blokk hér á Akranesi,“
segir Sigurður.
Fluttu í stærra
húsnæði
Sigurður lærði rafvirkjun hjá Raf-
þjónustu Sigurdórs á Akranesi og
starfaði í fimm ár sem vaktarafvirki
hjá Norðuráli. „Ég hef unnið víða en
mest verið í rafmagninu og vann líka
hjá pabba í vogaþjónustunni,“ segir
Sigurður. Aðspurður hvað felist í því
að sinna vogaþjónustu segir Sigurð-
ur það vera allt sem mögulega gæti
tengst vogunum. „Þetta er allt frá því
að sérsníða vogir niður í að stilla þær.
Við förum tvisvar á ári á allar hafnir
og bílavogir á landinu og stillum þær
af og sinnum almennu viðhald,“ seg-
ir Sigurður.
Hjá fyrirtækinu eru nú tíu starfs-
menn og þar af átta sem vinna í raf-
magnsdeildinni og tveir sem sjá um
vogirnar. „Það er töluvert meira um-
fang í rafmagninu en vogirnar eru
okkar sérstaða og fer sú starfsemi
vaxandi. Við fluttum í nýtt húsnæði
á síðasta ári, við Smiðjuvelli 17, og
stækkuðum þá aðstöðuna töluvert.
Nú erum við komnir með nógu stóra
aðstöðu til að sinna ýmsum sér-
lausnum, eins og að smíða vogir
á vörubíla. Það er mikil uppbygg-
ing í gangi hjá okkur og nóg að
gera framundan,“ segir Sigurður að
endingu.
arg
Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá-
auglýsinga er til 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 2.835 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 2.457. Rafræn áskrift kostar 2.226 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.058 kr.
Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 750 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Kristján Gauti Karlsson kgauti@skessuhorn.is
Anna Rósa Guðmundsdóttir arg@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Hrafnhildur Harðardóttir auglysingar@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Tinna Ósk Grímarsdóttir tinna@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Við höfum val um hvernig
samfélag við byggjum
Við þekkjum það öll að samfélög fólks geta verið misjafnlega samstíga og
þroskuð. Samfélag í þessu tilfelli getur verið þorp, hreppur, land, stjórn-
málaflokkur, ungmennafélag, hópur á samfélagsmiðli og svo framvegis.
Þeir sem eru mest félagsfælnir forðast hins vegar slík samfélög hverju nafni
sem þau nefnast og draga sig í skel. Dettur mér í hug einfarinn Gísli á
Uppsölum vestur, sem lifði einn, fjarri skarkala heimsins í áratugi, allt þar
til Ómar Ragnarsson sótti hann heim og gerði hann þjóðþekktan á einni
kvöldstund. Gísli og aðrir hafa nefnilega það val að draga sig til hlés og lifa
í friði frá samfélögum annarra. Það má.
Í ónefndu samfélagi sem ég þekki til standa allir saman þegar á reynir.
Stríða nágrannanum kannski hæfilega mikið svona dags daglega, svona til
að halda honum á tánum, en ef eitthvað bjátar á eru allir boðnir og búnir
að leggja fram hjálparhönd. Svo veit ég um annað samfélag, svipað stórt,
þar sem fólk hefur það sem lífsins elexír að tala illa um náungann og leggja
honum alls ekki lið þótt móti blási og jafnvel auka á vesæld viðkomandi ef
hægt er að koma því við. Þar ríkir togstreita og öfund sem sífellt verður
náungakærleikanum yfirsterkari. Slíkt ástand er náttúrlega mannskemm-
andi og ber vott um þroskaleysi. Framfarir verða þar tæpast, þó ekki nema
fyrir þær sakir að fólk er alltof upptekið af ljótum hugsunum á kostnað
hinna uppbyggilegu. Sem betur fer held ég að slík samfélög heyri til undan-
tekninga og sjálfkrafa trosna þau auðvitað upp með tímanum.
Það hefur löngum verið sagt að samfélög fólks verða aldrei sterkari en
veikasti hlekkurinn. Gott og þroskað samfélag kemur nefnilega í veg fyrir
að veikir hlekkir verði til og lagar þá. Fólk bætir hvert annað, leiðbeinir og
neitar að una því að ekki sé í það minnsta reynt að lækna meinið hvert sem
það er. Þannig samfélög verða lífsseig og hvetjandi og þangað sækist fólk
eftir að komast. Svo við lítum til nútímans má grípa til samlíkingar á borð
við samfélagsmiðla. Til lengdar nennum við ekki að eiga vin á Facebook
sem sífellt kemur okkur í slæmt skap, tekur ekki rökum og tvíeflist í ólund
sinni þegar reynt er að leggja gott til. Að lokum er slíkum einstaklingi ein-
faldlega hent út af vinalistanum.
En hvað er ég eiginlega að fara með þessu? jú, ég finn ástæðu til að rifja
upp jákvæð dæmi um það hverju samfélög geta áorkað ef staðið er saman.
Fólk finnur samhljóm í framfaramálum sem ýta þarf úr vör og ákveður að
láta til sín taka sem samstilltur hópur. Þannig get ég af handahófi nefnt þrjú
dæmi um jákvæða hjarðhegðun samfélaga og lesa má um í blaðinu í dag.
Bændum á Mýrum fannst einsýnt að þeir yrðu ellidauðir áður en ríkið að
óbreyttu kæmi þriggja fasa spennu heim á bæina til að þeir gætu mjólkar
kýrnar með nútíma tækni. Þeir kölluðu því byggðarráð til sín á fund og
fengu sveitarstjórnarmenn í lið með sér og ætla að „hjálpa“ ríkinu og Ra-
rik að koma þessum strengjum í jörðu fljótt og örugglega. Annað dæmi er
kröftugur fundur sem bæjarstjórn Akraness boðaði til í síðustu viku vegna
aðgerðaleysis ríkisins í lagfæringum á sundurslitnum og stórhættulegum
Vesturlandsvegi. Þar stóðu menn saman að hófstilltum mótmælum fyrir
hönd síns samfélags. Ráðherra mætti, maldaði eilítið í móinn, en hefur í
kjölfar þessa fundar gefið í skyn að á þessar raddir verði hlustað. Góð og
heilbrigð samfélög geta nefnilega lyft grettistaki ef þau láta til sín taka á já-
kvæðan og skynsamlegan máta. Að lokum er samfélagslegt verkefni vestur
í Grundarfirði sem mér finnst takandi eftir. Foreldrum nýfæddra barna er
gefin gjöf. Samfélagið lætur þannig vita að unga fólkið og börn þess eru
velkomin í samfélag þeirra. Það ber vott um þroska samfélagsins að huga
að slíku.
Magnús Magnússon
Leiðari
Sinnir vogaþjónustu um allt land
og sinnir rafþjónustu
Sigurður Axel Axelsson eigandi fyrirtækisins Vogir og lagnir ehf.
Þorra var blótað í Klifi í Ólafsvík síð-
astliðinn laugardag. Að blótinu stóðu
eins og áður Kvenfélag Ólafsvíkur,
Lionsklúbburinn Rán, Lionsklúbbur
Ólafsvíkur, Átthagafélag Fróðhrepp-
inga og Leikfélag Ólafsvíkur.
Mikill undirbúningur liggur að
baki svona þorrablóti og skilaði
hann sér greinilega. Elva Magnús-
dóttir flutti minni kvenna og Baldvin
Leifur Ívarsson minni karla. Eftir að
blótsgestir höfðu gætt sér á gómsæt-
um þorramat frá Galito, tekið þátt í
fjöldasöng og hlustað á minni karla
og kvenna var komið að hápunkti
kvöldsins. Vöktu skemmtiatriðin
mikla lukku en Ólafsvík breyttist í
Tjöruvík í stutta stund. Gaman var
að sjá hversu skemmtilega útfærð at-
riðin voru og greinilega vel úthugs-
uð enda farið yfir það helsta sem bar
við á síðasta ári. Að þeim loknum
var svo dansað inn í nóttina undir
stjórn hljómsveitarinnar Næsland.
Góð hefð er fyrir þorrablótinu og
alltaf vel mætt. Voru þorrablótsgest-
irnir rúmlega 250 að þessu sinni og
eru örugglega farnir að bíða spenntir
eftir næsta blóti.
þa
Góð stemning á þorrablóti í Ólafsvík
Kristjana Emilía Guðmundsdótt-
ir á Akranesi gerði eitt sinn þorra-
ljóð þar sem yrkisefnið er árstíð-
in og lífsbarátta útigangsins. Vera
kann að einhverjir eigendur hrossa
mættu kynna sér efnið, en hér er um
snarpa ádeilu að ræða. Ljóðið birt-
ist upphaflega í ljóðabók höfundar;
Ljóðárur, sem út kom 1998, en höf-
undur sendi Skessuhorni nú til birt-
ingar, sem fyrr í byrjun Þorra.
Þorraljóð – Fýkur vort land
Fýkur vort land
Þýtur úti þorravindur svalur
þrotinn hagi, svell um allar grundir
fenntar hlíðar, fannahvítur dalur
frosin áin sefur klaka undir.
Berja klakann Íslands útigangar
eftir snöpum svangir hjarnið naga
híma svo í hnappi nætur langar
hrossin okkar köld með tóma maga.
Ísland fræga þjóðarstoltið þrýtur
þegar stóðið krafsar freðinn
svörðinn
yfirvaldið undan vanda lítur
eftir standa nakin móabörðin.
Fagra, kæra Ísland fýkur burt
finnst á heiðum varla nokkur jurt.