Heimsmynd - 01.05.1993, Síða 30

Heimsmynd - 01.05.1993, Síða 30
þessi ítali ætti til einkanota álíka mikinn flugflota og Flugleiðir og að heimilishaldið hjá honum væri víst eftir því stórbrotið. Af öllum glöggum peningmönnum sem hann þekkti sagði frændi minn að þessi þætti glúmastur. Og veistu hvað hann sagði að sér væri orðið ljóst?“ „Nei, það veit ég ekki,“ segi ég og horfi á sætu stelpumar í hominu taka bakföll af hlátri sem undirtekur í veitingasalnum. Þær eru að drekka Moet et Chandon og naga hráar gulrætur með. Svona er hægt að halda í línumar. Og hlátur ku líka vera megrandi. „Hann sagði að nú á tímum væri mjög örðugt að græða umtalsverðar fjárhæðir í nokkru vestrænu landi nema eiga aðgang að ríkiskassanum,“ segir Nóri. „Og ég er skíthræddur um að íslensku athafnamenn- irnir svokölluðu leggist í auknum mæli á ríkið eftir því sem skórinn kreppir að - því að ekki er t.d. sköpunargáfunni fyrir að fara í kolkrabbanum. Það er dæmigerð þver- sögn að á þessum sama tíma er helsta kjör- orðið einkavæðing. Það get ég sagt þér að ekkert hef ég á móti því að ríkið hætti að vasast í atvinnurekstri. En hins vegar vil ég ekki láta stuttbuxnaliðið gefa fyrirtæki eins og þjóðbankana þeim einstaklingum á íslandi sem síst þurfa á gjöfum að halda enda er viðbúið að ríkið verði samt látið létta undir með þeim áfram hvenær sem á móti blæs.“ „Það sem mér blöskrar mest er hvað þessir gaurar sem hæst tala um einkafram- takið eru oft blygðunarlausir að ganga í vasa almennings,“ segir Nóri. „Tilætlunar- semin eykst líka kannski við það að launakjör stjórnenda eru farin að verða einhver hin bestu sem um getur í víðri veröld ef tekið er mið af stærð eða öllu heldur smæð fyrirtækjanna. Og það er einna líkast því að hæstu launin séu greidd þeim sem mestu tapa. Að minnsta kosti virðist forstjóri SÍS hafa búið við einna skásta afkomu íslenskra stjómenda undan- farin ár, rúmlega milljón á mánuði í laun, á meðan 7 milljarða eiginfé hefur brunnið upp og starfsmannatalan hrapar úr 1.500 niður í 5 sem standa þó verklausir nú. Eftir að Landsbankinn tók skrifborðið og stólinn undan forstjóranum upp í skuldir heldur hann áfram að fá jafngildi launa að minnsta kosti 10 háskólakennara send heim til sín í umslagi um hver mánaðamót. Næstbestu launa- og eftirlaunakjörin eru svo hjá bankastjórunum sem hafa lánað til fyrirtækjanna sem ekki geta borgað lánin aftur og svo hjá bankastjórunum sem hafa slegið erlendu lánin sem afkomendur okkar eiga að reyna að borga mann fram af manni. Þetta er hinn íslenski raunveruleiki, lagsmaður Gróa.“ „Frændi minn minntist líka á blaðaviðtal við bankastjóra hjá amerískum banka sem er af þekktri, íslenskri ætt,“ heldur Nóri áfram. „Sá sagði að íslendingar hefðu áreiðanlega ekki getað vaðið svona í er- lendum lánum gegnum tíðina nema vegna þess að Jóhannesar Nordals naut við. Frændi, sem er notalega launkíminn maður, enda af firnafínu þingeysku gáfnaljósakyni, lyfti vinstri augabrúninni prakkaralega þegar hann sagði að ef til vill væri mesta böl einstaklinga, fyrirtækja og jafnvel heilla þjóða að hafa ótakmarkað lánstraust. Dæmi af handahófi væru Almenna bókafélagið, SÍS, Færeyjar, Þjóðviljinn, Prentsmiðja Guðjóns Ó. og bankinn hafi haft stórfé af viðskiptabönk- unum með aðferðum sem heiti sakleysis- legum nöfnum eins og „bindiskylda“ eða „varðveisla á gjaldeyrisvarasjóðum Iands- ins“. Þar kemur til að mynda fram að gengisfelling krónunnar um 6% í nóvem- ber sl. hafi skapað Seðlabankanum 800 milljón króna hagnað sem ella hefði komið í hlut bankanna og bætt reikningsstöðu þeirra. Svo kostulega vildi til að sama daginn og grein Gunnars birtist var skýrt frá því að Jóhannes Nordal hefði ákveðið að lækka vexti sem bankarnir borga af fyrirgreiðslu í Seðlabankanum til þess að viðskiptabankamir geti lækkað útlánsvexti sína.“ „Seðlabankamönnum hefur áreiðanlega þótt það hvimleið tilviljun að greinin eftir „Það sem mér blöskrar mest er hvað þessir gaurar sem hæst tala um einkaframtakið eru oft blygðunarlausir að ganga í vasa almennings." síðast en ekki síst íslenska þjóðarbúið. Frændi sagði íbygginn að kannski væri betra að koma ekki svona skolli vel fyrir og hafa þá örlítið minna lánstraust.“ Tvær elskulegar konur koma nú með aðalréttinn handa okkur skólafélögunum. Eg fær blandaða sjávarrétti í skyri, en það reynist vera sitt lítið af hverju, hörpuskel- fiskur, humar, rækjur, lax, ýsa og smokk- fiskur, allt bakað undir þaki af karrí-blönd- uðu skyri. Nóri hefur pantað hangikjöt „eins og hjá Jónu frænku", þ.e. með kartöflum í uppstúfi, grænum baunum og rauðbeðum, eftir að konumar góðu höfðu fullvissað hann um að ekki yrði talið eftir að gefa honum ábót eins og hann gæti í sig látið. Önd með döðlusósu freistaði lög- lærða nærfatakaupmannsins um hríð áður en hann sló sér á hangikjötið. Skyrfiskurinn er himneskt lostæti og karlinn er líka ánægður með sitt, segir að mamma sín hefði varla gert betur. Og það veit ég að er mikið komplíment. „Það er merkilegt að á fimmtudaginn, fjórum dögum eftir stríðsviðtal Agnesar Bragadóttur við Sverri Hermannsson þar sem hann viðrar ólund sína yfir því með hvaða hætti strákarnir í ríkisstjórninni slettu aurunum í Landsbankann, birtist í Mogganum hnýsileg grein eftir Gunnar Tómasson hagfræðing um seðlabanka- frumvarpið sem liggur fyrir Alþingi þar sem hann sýnir m.a. fram á það að Seðla- 30 Gunnar skyldi birtast þennan dag,“ segir Nóri sem er búinn með hangikjötssneið- arnar þrjár og veifar eftir fyrstu ábótinni. „Hann Gunnar, þessi gamli bridsfélagi okkar, er nú ekki vel séður á þeim stað. Hann hélt, kannski af því að hann hafði meistarapróf með ágætiseinkunn frá Harvard í sínu fagi og var árum saman búinn að stunda verðbólgulækningar hjá alls konar ríkisstjómum á vegum Alþjóða- gjaldeyrissjóðsins, að honum leyfðist að hafa skoðun á stjóm íslenskra efnahags- og peningamála sem stangaðist á við skoðanir Jóhannesar Nordals. Sá átti nú eftir að reka sig á að svo var ekki. Þetta voru ófyrirgef- anleg mistök. Ekki nóg með að hann væri með þessu búinn að útiloka sig frá öllum embættum á Islandi til lífstíðar heldur er sagt að fyrirspurnir hafi borist vestur til Washington þar sem látnar hafi verið í ljós efasemdir um dómgreind eða jafnvel geð- heilsu þessa ódannaða hagfræðings og Gunnar hafi mátt þakka sínum sæla fyrir að fá áfram að stússa við gjörgæslu efnahags- mála hjá skuldsettum skrælingjaþjóðum víðs vegar um hnöttinn.“ Nú eru háfættu tískudrottningarnar í hominu búnar úr kampavínsflöskunni, rísa á fætur og ganga öruggum skrefum fram hjá okkur Nóra án þess að virða okkur viðlits fremur en við værum gömul og óuppgerð kreppuhúsgögn. Þær halda sína leið út í hríðina sem (framhald á bls. 98) HEIMS MYND
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Heimsmynd

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.