Litli Bergþór - júl. 2018, Blaðsíða 18

18 Litli-Bergþór
líktust ykkur mjög mikið“. Þegar hún var rétt
búinn að klára að segja frá, þá brotnaði Gormur
saman og mátti sjá tárvot augu. Hann játaði brot
sitt og iðraðist þess greinilega. Danni varð fúll
út Gorm vegna þess að hann var búinn að halda
andlitinu í gegnum alla yfirheyrsluna. Foreldrarnir
mættu á staðinn áhyggjufullir og spurðu Katrínu
og lögregluna hvað væri að. Þær útskýrðu það og
spurðu síðan foreldrana hvort þau vissu af þessu.
Þau neituðu öll. Nú var komið að Gormi og Danna
að útskýra sitt mál. Með kökk í hálsinum byrjaði
Danni „Við vorum bara að ná í heimanámið mitt“.
Lögreglukonan, kennarinn og foreldranir voru
allir undrandi á svip og skildu ekki neitt í neinu.
Gormur hélt áfram og sagði svo alla söguna.
Á mánudaginn fyrir tveim dögum var
náttúrufræði í síðasta tíma hjá Gormi. Þegar
tíminn var að enda sagði Katrín að það væri
heimanám í náttúrufræði sem átti að skilast næsta
dag. Gormur var að ganga frá en var ekki búin
að setja bókina með heimanáminu í töskuna.
Danni kom röltandi yfir og spurði hvort Gormur
vildi fara með sér í bakaríið. Gormur var sjúkur í
bakkelsi og stóðst ekki freistinguna og skellti sér
með. Hann var að hugsa hvað hann ætlaði að fá
sér í bakaríinu þegar hann gleymdi heimanáminu
á borðinu sínu í skólanum. Þeir Danni og Gormur
röltu í átt að bakaríinu sem var í dágóðri fjarlægð.
Gormur fékk sér snúð og Svala á meðan Danni
fékk sér brauð með osti og kókómjólk. Þeir
hámuðu þetta í sig með góðri list. Síðan fóru
þeir í sitthvora áttina, Gormur fór heim á meðan
Danni fór á fótboltaæfingu. Þegar Gormur var
komin heim ætlaði hann í sturtu og síðan að læra
heimamámið. Sturtan var búin og þá var bara eftir
að læra. Þegar hann var búinn að róta í töskunni
í dáldinn tíma áttaði hann sig á því að hann hafði
gleymt heimanáminu í skólanum.
Hann varð miður sín því hann hugsaði bara um
námið og ekkert annað. Hann hafði aldrei gleymt
heimanámi og skilaði því alltaf á réttum tíma.
Hann var uppáhalds nemandi allra kennara og
fékk A í öllum prófum og lokaeinkunnum. Hann
gat því ekki eftir níu ára skólagöngu ekki skilað
heimanámi. Þannig að í hans huga var bara einn
valkostur í stöðunni og það var að brjótast inní
skólann og ná í heimanámið. En hann þarf hjálp
við þetta verk. Danni var sá eini sem honum datt í
hug um að spyrja um hjálp. Þegar Danni var búin á
æfingu fór Gormur á hjóli til hans og sagði honum
frá þessu plani sínu. Danni var efins í fyrstu en
samþykkti það á endanum að fara með honum.
Þeir fóru á hjólum í átt að skólanum en skildu þau
eftir þegar nær dróg skólalóðinni.
Og eftir það sáu þið rest sagði Gormur ennþá með
kökk í hálsinum. Allir sem voru viðstaddir þessa
yfirheyrlsu byrjuðu að grenja úr hlátri. Gormur og
Danni skildu ekki neitt í neinu og spurðu afhverju
að hlægja að þessu. ,,Þetta er ekki fyndið“ sagði
Gormur. Þá sagði Katrín: „Afhverju komu þið
ekki til okkar þegar þið sáuð að við vorum ennþá
í skólanum, við hefðum getað reddað þessu. Þá
fóru Danni og Gormur að hlægja því þeir gerðu
sér grein fyrir því hvað þetta var allt kjánalegt.
Katrín sagði að þar sem þetta var ekki alvarlegra
en þetta, yrði þetta ekki stóra refsingin en hins
vegar þyrftu þeir að læra af þessu. Í refsingarskyni
þyrftu þeir að mæta í skólann alla mánudaga fram
að áramótum og þrífa klósettin. Danni og Gormur
fóru alsælir heim.
Daginn eftir mættum við Danni í skólann og
héldum að engin hefði frétt af þessu en það var
ekki svo gott því þetta hafði breiðst út einsog
eldur í sinu. Þegar leið á skóladaginn fórum við
að heyra að við værum bara pínu svalir, að þora að
brjótast inní skólann þó svo að það hefði komist
upp um okkur.
Við gerum þetta aldrei aftur sagði Gormur við
Danna á leið heim. Því við vorum sammála um
að það borgaði sig ekki því það er hundleiðinlegt
að þrífa klósettin í skólanum. Gormur hefur aldrei
gleymt heimavinnunni í skólanum eftir þetta.
upplýsingar og
borðapantanir í síma
486 1110 eða 896 6450
Opið alla
daga
frá kl. 11
:30 til 21
:00
Skólabraut 4, 801 Reykholt