Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.2019, Qupperneq 4

4 6. septemberFRÉTTIR
Hingað og ekki lengra, Pence!
M
ike Pence, varafor­
seti Bandaríkjanna, er
viðurstyggilegt eintak af
mannveru að vera. Sam­
tökin 78 gerðu nú í vikunni það
sem fáir hefðu þorað, og slepptu
allri sýndarmennsku og tilgerð
í ljósi heimsóknarinnar og tóku
ófagnandi á móti Pence. Þetta var
gert með því að stilla upp regn­
bogafánanum fyrir utan Höfða,
þar sem erindi Pence var að ræða
við íslenska ráðamenn um norð­
urslóðir og viðskipti, og með
þessum litla en einfalda gjörn­
ingi komust þarna miklar hreðjar
til skila.
Þessi maður er táknmynd alls
þess sem er að koma í veg fyrir
jákvæðari þróun þessa heims,
táknmynd staðnaðrar og há­
bandarískrar íhaldssemi. Pence
er tveimur skrefum nálægt því
að vera svokallaður flatjarðar­
predikari. Stefna hans í um­
hverfismálum, kvenréttindum,
flóttamannamálum og ekki síður
hinsegin málum er óhugguleg út
af fyrir sig og sem betur fer deila
Íslendingar almennt ekki sama
hellisbúahugarfari.
Annars vegar, ef til stendur að
auka vígvæðingu hérna á okkar
heimavelli er Svarthöfða nóg boð­
ið, enda fékk hann sig fullsaddan á
einræðisherrum og skrípalegum
stríðsleikjum fyrir rúmum þremur
áratugum. Og Svarthöfði gerði eitt­
hvað í málinu þá. Að sinni verður
það hins vegar ekki svo einfalt.
Þótt það hljómi eins og skoð­
anamat er það hrein staðreynd að
segja að heimurinn hefur núna
undanfarið þrjú ár staðið frammi
fyrir vanhæfustu og spilltustu for­
setastjórn Bandaríkjanna frá upp­
hafi.
Öll liggjum við í skítnum út af
Donald Trump, en það jákvæða
við þann rakka er að hann gelt­
ir stöðugt án þess að bíta. Geltið
getur valdið heilaskaða, vissulega,
og alvarlegu tapi á nokkrum heila­
sellum í kjölfarið – en aulabárður
úti á túni er allan daginn skárri
en skipulagður aulabárður. Og ef
fantasían þróast þannig að Trump
verði loksins sagt að víkja úr há­
sæti sínu, yrðum við alls ekki bet­
ur stödd ef Mike tæki við keflinu. Í
raun og veru er það lakari kostur­
inn.
Ísland er lítið land með mikla
möguleika, en ef við ætlum að
halda áfram að líta svona stórt á
okkur, verðum við hreinlega að
setja fótinn fastar niður þegar um
ræðir að veita apaköttum athygli
okkar.
Hingað og ekki lengra, apakett­
ir! Sama hvaða meintu menntun
eða titla þið berið yfir nýju
keisaraklæðunum. n
Svarthöfði
Það er
staðreynd að…
Ameríkanar borða að meðaltali 18 ekrur
af pítsu hvern einasta dag.
Handboltahetjan Ólafur Stefánsson
kann að spila á þverflautu.
Tónlistarmaðurinn Jack White
safnar skærum.
Snigill getur sofið í 3 ár.
Heilbrigt hjarta dælir um 2.000
lítrum af blóði á dag.
Hver er
hún
n Hún er fædd árið
1956 og ólst upp í
Arnarholti á Kjalarnesi.
n Hún var í tónlistar-
skóla þar sem hún lærði
á píanó.
n Hún sótti um í tónmennta-
kennaradeild Tónlistarskólans í
Rekjavík og þar hóf hún nám aðeins
17 ára gömul.
n Hún bjó í London í átta ár.
n Hún gaf út sólóplöturnar
Rombigy og Baby.
SVAR: RAGNHILDUR GÍSLADÓTTIR
B
andaríski blaðamaðurinn
Dan Casey segir son sinn
hafa lent í óhugnanlegu at­
viki á Íslandi í júní síðastliðn­
um, þegar hann komst í kynni við
annan ferðamann sem reyndist síð­
an ekki allur þar sem hann var séð­
ur.
Dan greinir frá atvikinu í pistli
sem birtist í dagblaðinu Roanoke
Times. Titill greinarinnar er: „Fjall­
gönguferð til Ísland tók óhugnan­
lega stefnu.“ Í júní síðastliðnum fór
21 árs gamall sonur hans, Zach að
nafni, í tveggja vikna fjallgönguferð
til Íslands. Dan segist hafa fundist
óþægilegt að vita af syni sínum ein­
um á ferðalagi.
„Áður en hann fór þá grátbað
ég hann um að vingast við aðra
bakpokaferðalanga í Reykjavík og
finna sér einhvern félaga til að fara
með í fjallgöngur, í staðinn fyrir að
fara einn.“
Dan segir Zach hafa gist á far­
fuglaheimili í Reykjavík fyrstu dag­
ana. Þann 5. júní síðastliðinn sendi
hann móður sinni smáskilaboð þar
sem hann sagðist hafa hitt annan
Bandaríkjamann á farfuglaheimil­
inu, mann á fertugsaldri sem væri
fyrrverandi hermaður og starfaði nú
sem atvinnuljósmyndari. Dan seg­
ir manninn ganga undir nafninu
Norman, en það sé ekki hans rétta
nafn. Dan segir að honum hafi ekki
litist á blikuna og því beðið son sinn
um að senda sér frekari upplýs­
ingar um manninn. Í kjölfarið sendi
Zach honum hlekk á ljósmyndasíðu
Normans og Dan segist í kjölfarið
hafa flett nafni Normans upp í op­
inberum gögnum og komist að því
að hann hefði hlotið refsidóma fyrir
smá brot.
Dan segist hafa sent syni sínum
skilaboð og beðið hann um að „fara
varlega“. „Fólk sem þú hittir á ferða­
lögum er ekki alltaf eins og það virð­
ist.“ Hann segir son sinn hafa sent
skilaboð til baka þar sem hann tók
fram að Norman hefði tjáð honum
að hann hefði „aðeins hafa kom­
ist í kast við lögin“ í fylkinu þar sem
hann bjó. „Ég er mjög öruggur ná­
lægt honum,“ ritaði sonur hans
einnig.
„Fárveikur á geði“
Zach og Norman fóru saman í
tveggja daga fjallgöngu og föstu­
daginn 7. júní komu þeir í Bása í
Goðalandi. Dan segir að aðfara­
nótt laugardags hafi hann vaknað
við að síminn hringdi og var dóttir
hans á hinum megin á línunni,
„móðursjúk og hrædd.“ Zach hafði
haft samband við hana eftir að hafa
margsinnis reynt að senda skilaboð
á foreldra sína þar sem hann sagði
að Norman væri „ekki sá sem hann
sagðist vera“.
„Hann er fárveikur á geði, og illa
haldin af áfallastreituröskun. Hann
er búinn að vera með óhugnan­
legar skapsveiflur og hefur hótað að
meiða aðra gesti á svæðinu. Hann er
sjúklega tortrygginn gagnvart öðru
fólki, hann ásakaði mig um að gera
grín að honum og lítillækka hann,
og sagði að hann hefði þurft að þola
það alla ævi. Hann skammaði mig
fyrir að vera með frjálslyndar skoð­
anir og sagðist sjálfur vera fasisti,“
ritaði sonur Dans í skilaboðunum
og bætti við að Norman hefði haldið
á hníf þegar hann lét þessi orð falla.
„Síðan reyndi hann að fá mig til
að koma með sér í göngutúr, á með­
an hann hélt á hnífnum en ég hafn­
aði þeirri bón. Ég er inni í tjaldi núna
og ég held að hann sitji fyrir utan og
fylgist með mér, en ég er ekki viss. Ég
er hræddur um að hann ráðist á mig
ef ég fer í burtu, og ég er ekki viss um
að hann muni láta það stoppa sig
að það sé fleira fólk hérna á svæð­
inu. Hann er miklu sterkari en ég
og hann er þjálfaður bardagamað­
ur. Getið þið hringt í lögregluna og
sagt þeim að ég sé á útivistarsvæð­
inu í Básum?“
Erfitt að ná í lögregluna
Dan segist hafa farið á netið og
flett upp símanúmeri lögreglunn­
ar á höfuðborgarsvæðinu en ekki
náð sambandi því símaþjónusta
hans býður ekki upp á utanlands­
símtöl. Hafði hann þá samband
við Neyðarlínuna í heimabæ sín­
um í Virginíu. Honum var gefið upp
númerið hjá íslenska sendiráðinu í
Washington en það var lokað. Hann
hringdi aftur í Neyðarlínuna ekkert
var hægt að gera fyrir hann. Hann
greip þá til þess ráðs að hringja í vin
sinn, Joe Campell, sem hann vissi
að væri með símaþjónustu sem
byði upp á utanlandssímtöl. „Ég
bað Joe um að hringja í lögregluna á
Íslandi, láta hana hafa símanúmer­
ið mitt, segja henni hvað hefði gerst
og biðja hana um að hringja í mig,“
segir Dan. Hann segir kærustu Joe
hafa séð um að tala við lögregluna,
og hún hefði sagt lögreglunni að
Norman væri með byssu.
Nokkrar mínútur liðu áður en
hann fékk símtal frá lögreglumanni
á Íslandi sem tjáði honum að lög­
reglan væri á leiðinni að Básum.
Lögreglumaðurinn spurði Dan um
áðurnefnda byssu og leiðrétt Dan
þá frásögn. Lögreglan handtók
Norman sem var sleppt að lokinni
yfirheyrslu og segir Dan að engin
ákæra hafi verið gefin út.
„Ég þarf varla að taka það fram
að við sváfum lítið þessa nótt.“
Óvæntur endir
Dan segir dóttur sína seinna meir
hafa komist yfir dómskjöl frá heima­
fylki Normans þar sem fram kemur
að móðir hans og systir hefðu áður
sótt um nálgunarbann á hend­
ur honum. Á umsókn móður hans
kemur fram að Norman sé veikur á
geði og hafi ítrekað neitað að gang­
ast undir læknismeðferð.
Sagan fær þó ánægjulegan
endi: Dan segir að sonur hans hafi
snúið aftur til Reykjavíkur og kom­
ist þar í kynni við bandaríska stúlku
sem dvaldi á sama farfuglaheim­
ili og hann. Þau eru núna orðin
kærustupar og Zach er aftur byrj­
aður í háskólanámi. „Hamingjurík­
ur endir,“ ritar Dave en hann segir
„Norman“ ennþá vera á Íslandi. n
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is
ÓHUGNAÐUR
Í FJALLGÖNGU
Á ÍSLANDI