Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.2019, Blaðsíða 36

Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.2019, Blaðsíða 36
36 6. september Bandaríkjamaðurinn Alfred Packer (1842–1907) naut þess vafasama heiðurs að vera annar tveggja Bandaríkjamanna sem dæmdir voru fyrir mannát. Í nóvember árið 1873 lagði hópur manna, 21 í allt, af stað frá Provo í Utah. Förinni var heitið til gullleitarsvæðisins Breckenridge í Colorado. Ekki var á vísan að róa hvað veður áhrærði og í febrúar, 1874, ákvað meirihluti leiðangursmanna að láta staðar numið um sinn, í Montrose í Colorado. Sex manns hunsuðu ráðleggingar sér reyndari manna og héldu för sinni áfram og hugðust fara til Gunnison. Þeirra á meðal var Alfred Packer. SAKAMÁL O ft er haft á orði að vegir Guðs séu órannsakanlegir og engin ástæða til að bera brigður á þá fullyrðingu, sé maður þannig þenkjandi. Slíkt hið sama má segja um vegi réttlætis- gyðjunnar og eru þess mýmörg dæmi. Saga þessi hefst að kvöldi fimmtudags, 28. september árið 2000, á heimili Camm-fjöl- skyldunnar í Georgetown í Indi- ana-fylki í Bandaríkjunum. Í bílskúr fjölskyldunnar fundust lík eiginkonu Davids Camm, Kim, og tveggja barna, Brads, sjö ára, og Jill, fimm ára. Þau höfðu öll verið skotin til bana. David Camm, sem var fyrrver- andi fyrrverandi fylkislögreglu- maður, fann líkin þegar hann, að eigin sögn, kom heim eftir að hafa leikið körfubolta við kirkju í grennd við heimilið. Reyndi endurlífgun Samkvæmt dómskjölum hafði David verið í körfubolta frá klukk- an sjö um kvöldið til klukkan 20 mínútur yfir níu. „Síðan ók hann heim og fann Kim, sem hann ályktaði samstundis að væri dáin, liggjandi við hlið Bronco-bifreið- ar hennar. Síðan sagðist hann hafa litið inn í bílinn og séð Jill og Brad. David Camm hélt að Brad væri hugsanlega á lífi og tók hann úr bílnum, lagði hann á gólf bíl- skúrsins og reyndi endurlífgun.“ Sagðist David hafa hringt í lög- regluna og síðan hlaupið heim til afa síns, sem bjó hinum megin götunnar, og sagt honum tíðindin. Skothvellir í kvöldkyrðinni Sunnudaginn 1. október var David handtekinn og kærður fyrir þrjú morð. Talið var að dauða Kim og barnanna hefði borið að skömmu eftir 21.15. Vitni sagði að á milli 21.15 og 21.30 hefði það heyrt þrjá hvelli, sem hugsanlega hefðu ver- ið skothvellir. Þann 3. október sagði annað vitni að það hefði heyrt þrjá skot- hvelli nálægt heimili Camm-fjöl- skyldunnar skömmu eftir þann tíma sem David fullyrti að hann hefði hætt að leika körfuknattleik með vinum sínum. Deilt um blóðbletti Fyrstu réttarhöld í máli Davids Camm hófust um miðjan janúar árið 2002 í Floyd-sýslu. Það var mat réttarmeinafræðings að Kim og börnin hefðu verið myrt um átta leytið um kvöldið. Ákæruvaldið fullyrti að blóð- blettir á skyrtu Davids umrætt kvöld hefðu komið til er hann skaut fjölskyldu sína. Verjandi vís- aði því á bug og sagði það tilkomið vegna þess að David hefði athugað lífsmörk barna sinna. Ellefu vitni báru að David hefði verið í körfubolta frá klukkan 19.00 til 21.00. Vitlaus símhringingaskrá Skrá yfir símhringingar sýndi að David hafði hringt heiman frá sér klukkan 19.19 sem benti til þess að frásögn vitna væri ekki áreið- anleg. Starfsmaður símafyrirtæk- isins sagði aftur á móti að símtalið hefði átt sér stað klukkan 18.19, en vegna tölvubilunar virtist sem það hefði átt sér stað klukkutíma síðar. Engu að síður varð það niður- staða kviðdóms að David væri sek- ur og hann fékk 195 ára fangelsis- dóm 11. apríl árið 2002. Óviðeigandi vitnisburður kvenna Áfrýjunardómstóll ógilti þann dóm í ágúst 2004. Talið var að vitn- isburður tólf kvenna hefði haft áhrif á niðurstöðu kviðdóms á David Camm. Sögðust konurnar annaðhvort hafa átt í sambandi við hann eða að hann hefði leitað eftir nánari kynnum við þær. Í nóvember, sama ár, lagði sak- sóknari, Keith Henderson, fram ákæru á hendur David Camm að nýju. Málið tekur nýja stefnu Í febrúar árið 2005 féll grunur á Charles nokkurn Boney. Það hafði verið vitað síðan 2003 að lífsýni úr óþekktum karlmanni hafði fundist á peysu sem fannst á vettvangi. Árið 2005 var lífsýninu rennt í gegnum gagnagrunn og í ljós kom að það tilheyrði Charles. Charles þessi var vafasamur pappír og að sögn fyrrverandi eiginkonu hans hafði hann barið hana, hótað að drepa hana og not- að rafbyssu á hana. En hún trúði samt á sakleysi hans í þessu máli. „Ég veit að hann á í vandræðum með skapið,“ sagði hún. Fingraför á bílnum Charles viðurkenndi að hafa átt peysuna, en hann hefði losað sig við allan fangelsisfatnað sinn þegar hann losnaði úr fangelsi, þremur mánuðum áður en morðin voru framin. Hann hefði farið með fötin til Hjálpræðishersins. Peysan hafði í sjálfu sér ekki haft mikla þýðingu ein og sér, en einnig fundust fingraför Charles á bíl Davids. Charles sagðist hafa komið á heimili Camm-hjónanna til að selja skammbyssu um svipað leyti og morðin voru framin. Þann 5. mars, 2005, var Charles GRIMMDARVERK Í GEORGETOWN n Kim, Jill og Brad voru skotin til bana n Eiginmaður Kim var sakfelldur í tvígang fyrir morðin n Sagðist alltaf vera saklaus „Ég veit að hann á í vandræðum með skapið,“ sagði hún um Boney. Camm-fjölskyldan David, Kim og börnin tvö. Charles Boney Á vettvangi fannst peysa sem hann hafði átt. Bílskúrinn Kim og börnin fundust skotin til bana í Bronco-bifreið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.