Fréttablaðið - 22.07.2017, Page 52

Við höfum aldrei hald-ið tónleika saman, bara tvær. Erum greinilega ekki með bisnissvitið í botni. En Gyðu bauðst að
spila á Gljúfrasteini og hún spurði
hvort ég vildi ekki vera með henni.
Þá var kannski kominn tími til að
stilla saman strengi – á hljóðfærum.
Það þurfti tilefni til,“ segir Kristín
Anna Valtýsdóttir sem ætlar að
spila og syngja á tónleikum í húsi
skáldsins á morgun klukkan 16 með
tvíburasystur sinni Gyðu.
„Dagskráin okkar fer út um víðan
völl því við verðum bæði með
okkar eigin tónsmíðar og annarra
og spilum á selló, píanó og gítar og
syngjum,“ upplýsir Gyða. Kristín
Anna bætir um betur: „Við ætlum
að spila klassísk verk sem okkur eru
hugleikin, útsetningu Gyðu á þýsk-
um ljóðasöng og nokkur þjóðlög,
frá Írlandi og Katalóníu. Eitt gamalt
íslenskt dægurlag sem ég pikkaði
upp af plötu hjá ömmu minni flýtur
með. Það er lag sem fáir þekkja en er
eftir Hörð Torfa við ljóð eftir Stein
Steinarr og heitir Sláðu hægt mitt
hjarta. Ég tók það einhvern tíma
upp á kasettu fyrir löngu og gaf út á
fágætri sjötommu.“
Þriðja systirin, Ásthildur, kemur
líka fram á Gljúfrasteini að sögn
Gyðu. Skyldi hún vera farin að
keppa við þær? „Nei, nei, Hún er
miklu betri en við í öllu, enda eldri.
Þess vegna verðum við tvíburarnir
að leggja okkar krafta saman. Hún
syngur smá með okkur. Annars er
hún að klára lögfræði.“
Þær systur vöktu upphaflega
athygli um síðustu aldamót sem
hluti poppsveitarinnar Múm en
Gyða sagði skilið við þá sveit árið
2002 og Kristín Anna 2006. Báðar
héldu þær samt áfram í tónlistar-
sköpun, hvor á sínum forsendum.
Kristín fór að koma ein fram með
tónlist sína eftir að hún fluttist til
New York 2006 og kallaði sig þá
Kríu Brekkan, gaf út nokkrar dular-
fullar upptökur á 7" og geisladiski.
Kveðst líka á tímabili hafa leiðst
algjörlega út í gjörningalistform.
„Leiðir skildi dálítið mikið þegar
Gyða hætti í Múm og fór í sellónám-
ið sitt. Ég flutti til Berlínar, svo fór
hún til Rússlands og ég til Ameríku
og hún til Þýskalands meðan ég var
í Ameríku. Einhvern veginn tókst
okkur að vera hvor í sinni heims-
álfu í áratug,“ lýsir Kristín Anna.
„Og ekkert í miklu sambandi,“ segir
Gyða. „Við vorum svolítið lengi að
stökkva á þessa samskiptamiðla,
Skype og svoleiðis. Skrifuðum frekar
bara bréf í pósti.
Reyndar höfum við unnið tals-
vert með Ragnari Kjartans. Hann
leiddi okkur dálítið saman,“ heldur
Gyða áfram og nefnir meðal annars
verkin The Visitors og Forever Love.
„Já,“ segir Kristín Anna. „Ragnar
fékk okkur og tvíburabræðurna úr
rokksveitinni The National til að
semja tónlistina og fremja gjörning-
inn Forever Love. Lékum í upphafi
par sem gengur um sviðsmyndar-
landslag og syngjur. Það verk byggði
algjörlega á tvíbura-sviðstrikkum og
því vorum við eins klædd og klippt.
Það var innblásandi fyrir okkur
systur að kynnast þeim tvíbura-
bræðrum Aaron og Bryce og sjá
styrkinn sem það gaf þeim að vera
eins nánir og þeir eru.
Ragnar tók tvíburaímyndina sem
við Gyða vorum kannski ómeðvitað
að reyna að brjótast undan og fékk
okkur til að …“ „ … umfaðma hana og
sjá fegurðina og húmorinn,“ botnar
Gyða.
Á Gljúfrasteini segir Gyða þær
ætla að flytja eitt lag sem þau sömdu
öll fimm saman, þær, strákarnir og
Ragnar, við ljóð eftir Shelley og
heitir Music. „Við höfum flutt það
lag bæði í brúðkaupi og jarðarför,
það er tær klassík.“
Nú eru þær systur einmitt að
æfa fyrir Gljúfrasteinstónleikana,
staddar á æskuheimilinu í Elliðaár-
dalnum. Segjast hafa alist þar upp
við spilamennsku og söng en þó hafi
aldrei hvarflað að þeim í uppvext-
inum að tónlistin gæti orðið atvinna
þeirra. „En við fórum báðar í klass-
ískt nám þegar við vorum börn, ég á
píanó og Gyða á selló,“ segir Kristín
Anna. „Ég hætti á píanói fyrir tvítugt
og leit ekki við því í nokkur ár en
Gyða fór alla leið, tók alveg tvöfalda
mastersgráðu, eina fyrir mig líka.“
Tónlistarverkefnin hafa leitt
þessar systur út um allan heim og
þær vilja ekki lesa á prenti að þær
séu „komnar til að vera“ á Íslandi.
Gyða segist þó farin að vera meira
á Íslandi en úti. „En er með svona
þrjár tær í New York,“ segir hún.
„Ég er líka búin að fatta að ég bara
breyti til eftir því sem ég hef þörf
fyrir. Núna þarf ég að vera meira hér
heima en áður.“
Kristín Anna kveðst líka hafa
verið á flakki út um allar trissur í
áratug. „Ég hélt ég hefði enga sér-
staka tengingu við Ísland en svo
bara þurfti ég að koma heim og
þreifa eftir rótunum. Það vildi svo
til að það var á sama tíma og Gyða
fann fyrir álíka þörf. Kannski er það
partur af leitinni okkar að bindast
aftur sterkari böndum.“
Kominn tími til að stilla saman strengi
Tvíburasysturnar Gyða og Kristín Anna Valtýsdætur sem skutust upp á stjörnuhimininn um síðustu alda-
mót með Múm munu koma í fyrsta skipti fram tvær saman á stofutónleikum á Gljúfrasteini á morgun.
Gyða og Kristín Anna. Einhvern veginn tókst þeim að vera hvor í sinni heimsálfu í áratug og skrifa hvor annarri bara
bréf í pósti en nú eru þær að treysta böndin og þreifa eftir rótunum á Íslandi. MYND/LAUFEY ELÍASDÓTTIR
Systurnar við æfingu á sviðsverkinu Forever Love eftir Ragnar Kjartansson.
Nýjustu
viðfangsefni
systranna
Gyða gaf út plötuna Epicycle síð-
asta vetur, þar sem hún útsetti
og flutti ýmis verk úr tvö þúsund
ára sögu skrifaðrar tónlistar eftir
eigin höfði. Nú er hún að vinna í
plötu með eigin verkum.
Auk þess er hún að gera tón-
list fyrir kvikmyndina Mikhel
sem verður frumsýnd í haust.
Kristín Anna gaf fyrir tveimur
árum út spunaplötuna Howl.
Brátt mun koma út plata með
upptökum af píanósönglögum
sem hún hefur samið síðan
2005 og verið að vinna að af og
á í tvö ár.
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
ÉG HÉLT ÉG HEFÐI
ENGA SÉRSTAKA
TENGINGU VIÐ ÍSLAND EN SVO
BARA ÞURFTI ÉG AÐ KOMA HEIM
OG ÞREIFA EFTIR RÓTUNUM.
Kristín Anna
VIÐ VORUM SVOLÍTIÐ
LENGI AÐ STÖKKVA Á
ÞESSA SAMSKIPTAMIÐLA,
SKYPE OG SVOLEIÐIS. SKRIF-
UÐUM FREKAR BARA BRÉF Í
PÓSTI.
Gyða
2 2 . J Ú L Í 2 0 1 7 L A U G A R D A G U R32 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING