Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.09.2019, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.09.2019, Blaðsíða 16
16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22.9. 2019 K annanir um traust einstaklinga og stofnana eru ekki endilega sjálfar meðal traustustu kannana. Enn hefur ekki verið spurt í könnunum um traust manna á slíkum könn- unum. En það má af nokkru öryggi vantreysta ýmsum könnunum enda stundum gerðar af vanefnum og aðrar strax eftir að misvand- aðir fjölmiðlar hafa þyrlað upp moldviðri og veifað einlitum skoðunum um hríð. Sumar hraðkannanir eru unnar á eldhúsborði þess sem birtir þær og aðrar taka eingöngu til þess hóps sem er staðfastur skoðanabróðir spyrjandans. Spyrjendur Óþarfi er þó að mikla ímyndað tjón fyrir sér, en æski- legt er að nokkuð rækileg grein sé gerð fyrir því hvernig staðið er að verki og hverjir koma að því. Kannanir um fylgi flokka sem birtar eru laust fyrir kosningar eru auðvitað marktækastar. Þá hafa flestir kjósendur gert upp hug sinn og þar með taldir þeir sem segjast aldrei gera það fyrr en á kjördag. Enda raunin sú „að hinir óákveðnu“ skiptast nánast eins á milli lista og „hinir ákveðnu“. Við þetta bætist að þeir sem kanna leggja sig alveg sérstaklega fram á þess- um tímapunkti, enda vond auglýsing verði kannanir þeirra fjarri úrslitunum. Bréfritara er minnisstætt löngu liðið samtal við klókan fjölmiðlamann sem ýmsir höfðu í hávegum sem safnaði öllum könnunarblöðum til sín og reiknaði einn út niðurstöðuna og sagðist í léttúðarfullu and- rúmslofti „hafa mjög ríkulegt svigrúm til að laga kannanir í hendi sér“ þegar enn væri langt í kosn- ingar. Hann sagðist þó ekki gera það í annarlegum tilgangi, heldur einungis þegar hann þættist sjá að sitt fólk hefði verið óheppið með úrtak á þeim stutta tíma sem það fékk til verksins. Á hinn bóginn sagðist hann leggja mikið í þær kannanir sem framkvæmdar væru síðustu tvö, þrjú skiptin fyrir kosningar, því góða nálægð við úrslitin gæti hann síðan notað næstu ár á eftir til að blása á þá sem hefðu efasemdir um kannanir hans og grunuðu jafnvel um græsku. Enda hefðu hefðu kannanir hans ekki verið að baki þeim sem „vísindamenn fræðanna“ gerðu. Áhrifavaldar Kannanir sem birtar eru reglulega á milli kosninga verða ekki sannreyndar nema þá helst með vísun til annarra sem gerðar eru á svipuðum tíma. Þau sjónarmið hafa heyrst að reynt sé að hafa áhrif á þróun stjórnmála með birtingu kannanna, með upp- slætti þeirra, fyrirsögnum og myndskreytingum og viðtölum við „fræðimenn“ og hinar talandi stéttir. Sá málatilbúnaður hafi þó einkum áhrif þegar létta- vigtarfólk sé fyrirferðarmest í forystu flokka. Þótt kannanir sem birtast skömmu fyrir kosningar hafi sjaldnast áhrif á meginlínur úrslita eru þekkt dæmi um að álitlegur hópur kjósenda bregðist við þeim. Það eru þá einkum þeir sem hugnast ekki það mynstur sem kannanir virðast vera að teikna upp. Eins eru til mörg sannfærandi dæmi um að það hafi hjálpað frambjóðendum að sýnast vera nærri því að komast inn eða nærri því að falla í kosningum. Fram- bjóðendur og flokkar sem ná ekki flugi í mælingum fá á hinn bóginn minna en ætla mætti á kjördag því kjósendur vilja ekki „kasta atkvæði sínu á glæ“. Og svo er hitt augljóst að eftir því sem flokkur verður ótrúverðugri sjálfum sér og tryggustu kjós- endunum sínum gengur honum sífellt verr að ganga að þeim vísum. Það lögmál er einnig þekkt úr öðrum samböndum. Villtir leiðsögumenn eru vandræðagemlingar Til eru þeir lögfræðingar, og það jafnvel í hópi þeirra sem trúað er fyrir að kenna nýliðum fræðin, sem telja sig mega horfa framhjá grundvallaratriðum eins og því hvort samningar sem gerðir hafa verið fyrir landsins hönd séu bindandi fyrir það eða ekki. Þegar samþykkt er að landið skuli eiga þátttöku í samstarfi með hópi annarra ríkja með því fortaks- lausa skilyrði að niðurstöður hins yfirþjóðlega valds séu ekki bindandi fyrir það er það grundvallaratriði en ekki hortittur. Viðkomandi stofnun, t.d. Mann- réttindadómstóllinn, samþykkti þá þátttöku Íslands og þar með samþykkti hann skilyrðið. Í þessu felst að gengi úrlausn Hæstaréttar landsins til þessa dóm- stóls og hann setti sig gegn niðurstöðunni væri úr- lausn gagnvart kærandanum sérstakt mál og færi eftir leiðum sem eru kunnar. Löggjafarþingið myndi þá í framhaldi af úrskurðinum leggja mat á það hvort efni og vilji stæðu til þess að breyta gildandi reglum í landinu til að tryggja að dómstólar dæmdu fram- vegis, í algjörlega sambærilegum málum, í samræmi við hina erlendu túlkun. Enginn getur knúið þingið til aðgerða í þessum efnum og engin viðurlög eru við aðgerðarleysi þess. Teldi þingið ástæðulaust að gera breytingar myndu úrlausnir dómstóla ekki breytast og kærur til hins erlenda dómstóls um sambærileg mál kæmu ekki til, hefðu enga efnislega þýðingu og ástæðulaust væri fyrir ríkið að taka til varna vegna þeirra. Sama eðlis Óframbærileg og niðurlægjandi afstaða íslensku ríkisstjórnarinnar í svokölluðu orkupakkamáli er sama eðlis. Augljóst er að látið hefur verið undan hótunum sem hvergi hefur þó verið upplýst um hvað- an komu. Ríkisstjórnin sjálf viðurkenndi í raun að hún lyppaðist niður fyrir hótunum um að gerði hún það ekki væri EES-samningurinn úr sögunni. Ekkert í samningnum sjálfum ýtti þó undir þá niðurstöðu! En vandinn er sá að þar sem þessi dusilmennska náði fram að ganga er stjórnskipulegur tilveruréttur EES-samningsins að engu gerður. Þeir sem fyrstir allra misstu fótanna í þessu máli eru augljóslega algjörlega vanhæfir til að leggja trúverðugt mat á stöðu EES-samningsins. Og breytir engu þótt þeir hafi nú verið í heilt ár hjá Guðlaugi Þór við að bera í bætifláka fyrir málatilbúnað hans. Rétti tíminn Lengi hafa verið uppi raddir um þá spurningu hvort ekki væri rétt að stofna til sérstaks stjórnlagadóm- stóls á Íslandi. Lengst af hefur mönnum þótt í of mik- ið ráðist í þeim efnum, enda höfðu mjög fá mál borist Nú er lag sagði Raggi og hélt því eftir það ’Þegar samþykkt er að landið skuli eigaþátttöku í samstarfi með hópi annarraríkja með því fortakslausa skilyrði að niður-stöður hins yfirþjóðlega valds séu ekki bind- andi fyrir það er það grundvallaratriði en ekki hortittur. Viðkomandi stofnun, t.d. Mannréttindadómstóllinn, samþykkti þá þátttöku Íslands og þar með samþykkti hann skilyrðið. Reykjavíkurbréf20.09.19

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.