Morgunblaðið - 18.10.2019, Síða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. OKTÓBER 2019
✝ Karl (GeorgKristján) Guð-
mundsson fæddist í
Bæ í Súgandafirði
6. mars 1945. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Vestur-
lands á Akranesi 5.
október 2019. For-
eldrar Karls voru
Guðmundur Þor-
leifsson, f. 16.12.
1917 í Bolungarvík,
d. 12.9. 1989, og Unnur Steinunn
Kristjánsdóttir, f. 25.8. 1923 á
Ísafirði, d. 13.3. 2015. Karl ólst
upp í Bæ í Staðardal og var
næstelstur systkina sinna en þau
eru: 1) Guðný, f. 6.3. 1944 d. 11.9.
2014, 2) Elín Dalrós, f. 5.12.
1946, 3) Þorleifur Kristján, f.
26.6. 1948, 4) Dagbjört Hrönn, f.
14.9. 1949, og 5) Hjördís Helga,
f. 28.8. 1953.
Karl kvæntist 16. desember
1967 Ingibjörgu Jónsdóttur, f.
4.7. 1948, frá Hafnarfirði. For-
eldrar hennar voru Jón Hans-
son, f. 29.8. 1923, d. 21.3. 2017 og
Þorgerður Sigurjónsdóttir, f.
21.8. 1923, d. 2.2. 2006. Börn
Karls og Ingibjargar eru: 1)
Guðrún Margrét, f. 4.9. 1967,
maki Þröstur Óskarsson, f.
25.12. 1964. Börn þeirra: a)
Helgi, f. 17.4. 2018. b) Regína
Huld, f. 26.12. 1995. c) Kristján
Logi, f. 28.4. 2001. d) Aron Máni,
f. 12.5. 2003. e) Elvar Þór, f. 27.8.
2009. 5) Alda Björg, f. 21.4. 1979,
maki Magnús Erlingsson, f.
22.11. 1974. Börn þeirra: a) Karl
Viðar, f. 22.6. 2119. b) Ingibjörg
Sif, f. 3.10. 2001. c) Mikael Darri,
f. 19.10. 2008. Sonur hans: Jakob
Fannar, f. 25.9. 1996. 6) Hafþór,
f. 4.5. 1985, maki Ingunn Valdís
Baldursdóttir, f. 10.5. 1985. Börn
þeirra: a) Alexandra Dís, f.
25.11. 2010. b) Margrét Rún, f.
12.5. 2014. Sonur hans: Róbert
Aron, f. 26.12. 2007.
Karl stundaði nám við Hér-
aðsskólann á Reykjanesi 1961-62
og varð búfræðingur frá Bænda-
skólanum á Hvanneyri 1966.
Karl og Ingibjörg hófu búskap í
Bæ árið 1966 og bjuggu með for-
eldrum hans til 1989, en þá tóku
þau við allri jörðinni og lauk bú-
skap þeirra þar haustið 2014 er
þau fluttu á Akranes. Karl vann
lengi utan heimilis m.a. við
beitningu, var sláturhússtjóri
hjá Kaupfélagi Ísfirðinga á Ísa-
firði og fiskmatsmaður hjá Fisk-
iðjunni Freyju á Suðureyri. Sá
um forðagæslu í Ísafjarðarbæ í
nokkur ár. Hann hafði mikinn
áhuga á félagsmálum, var
samvinnumaður og studdi Fram-
sóknarflokkinn. Hann sat í
hreppsnefnd Suðureyrarhrepps
árin 1986-1990.
Útförin fer fram frá Akranes-
kirkju í dag, 18. október 2019,
klukkan 13.
Heba Dís, f. 25.4.
1995, sambýlis-
maður Anton Helgi
Guðjónsson f. 17.12.
1993. Börn þeirra:
Óskar Helgi, f. 21.7.
2015 og Hafdís
Björt, f. 12.1. 2017.
b) Birta Rós, f. 30.7.
2000. 2) Þorgerður,
f. 3.1. 1969, maki
Arnar Sigþórsson,
f. 20.6.1965. Börn
þeirra: a) Ívar Örn, f. 15.11.
1988, sambýliskona Ólöf María
Vigfúsdóttir, f. 22.7. 1988. Barn
þeirra: Vigdís Lára, f. 31.10.
2018. b) Stefán Már, f. 26.12.
1994. c) Daði Freyr, f. 23.9. 1998.
3) Þröstur, f. 6.11. 1970, maki
Ingibjörg Anna Elíasdóttir, f.
26.12. 1967. Börn þeirra: a)
Heiðrún Sól, f. 17.11. 2004. b)
Brynja Margrét, f. 25.2. 2007.
Dóttir hans: Hrafnhildur, f. 25.6.
1996, sambýlismaður Daníel
Magnússon, f. 13.1. 1993. Barn
þeirra: Unnar, f. 18.1. 2017.
Dóttir hennar: Hrafnhildur
Anna Francis, f. 22.11. 1997. 4)
Guðbjarni, f. 21.7. 1972. Börn
hans: a) Ólöf Erna, f. 9.2. 1992,
maki Heiðar Smári Haraldsson,
f. 22.11. 1990. Börn þeirra: Emil
Örn, f. 30.5. 2012 og Viktor
Í dag kveð ég pabba sem fór
alltof snemma eftir erfið veikindi.
Nú húmar að hausti í Staðardal,
og himinninn breytir um lit,
fegurðina í þeim fjallasal,
finn ég sem eftir sit.
Margs er að minnast,
margt fyrir vil þakka.
Guð og gæfan ríki hér.
Margt skulum muna,
margs er að sakna,
minningarnar sem tengjast þér.
(Höf. Þröstur Óskarsson)
Hvíldu í friði elsku pabbi.
Þín
Guðrún.
Elsku pabbi, nú ert þú farinn
alltof snemma frá okkur en við
það verður ekki ráðið. Veikindin
voru búin að ná yfirhöndinni.
Þegar hugsað er til baka rifj-
ast ýmisleg upp, þú varst góð
manneskja og vildir allt fyrir
okkur krakkana, maka og barna-
börn og langafabörn gera. Það
var orðin full vinna hjá þér að
fylgjast með öllum afkomendun-
um. Ég og fjölskylda mín nutum
góðs af nærveru þinni.
Í minningu minni frá því að ég
ólst upp fyrir vestan er sterkt að
það var alltaf nóg að gera í kring-
um þig. Þú varst með eindæmum
duglegur að yrkja jörðina og það
var heiður að fá að skottast í
kringum þig og hjálpa til. En það
gátu verið snjóþungir vetur fyrir
vestan sem gerði búskapinn erf-
iðari. Má þar nefna það að koma
mjólkinni frá bænum ykkar sem
var ekki auðvelt þegar allt var
ófært. Hún var sett á brúsa og
dregin á sleða niður að sjó og
komið þar í bát til flutnings inn á
Suðureyri.
Þú varst einstök manneskja
þegar kom að fjölskyldunni, vild-
ir fylgjast með öllum og vita hvar
allir voru staddir á hverjum tíma.
Þið mamma ákváðuð að
bregða búi árið 2014 og fluttuð á
Akranes, þá fékk ég og mín fjöl-
skylda að vera nær ykkur sem
mér fannst gott.
Ég á bara góðar minningar um
þig, elsku pabbi, við fjölskyldan
minnumst þín með gleði og þakk-
læti í hjarta.
Hvíldu í friði, elsku pabbi.
Þröstur, Inga
og börn.
Elsku tengdapabbi. Þegar ég
hitti þig í fyrsta skipti árið 2009
urðum við strax vinir og ein-
kenndist samband okkar af gríni
og skotum hvort á annað, við
höfðum alltaf eitthvað til að
spjalla um. Við vorum bæði
þrjósk og töluðum stundum um
að ég yrði að verða ráðherra í
framtíðinni því ég hefði svo
margt til brunns að bera.
Þú varst svo stoltur af mér í
náminu mínu og minn helsti
stuðningsmaður. Það verður
skrýtið að keyra norður í lotur og
sjá ekki nafnið þitt á símaskján-
um að hringja og athuga með mig
og færðina á leiðinni. Það verður
skrítið að koma á Vallarbrautina
með stelpurnar og sjá þig ekki
sitja í lazyboy og kalla á litlu dúll-
urnar hans afa því þær voru svo
miklir sólargeislar í þínum aug-
um. Þú spurðir þær alltaf hvern-
ig dagurinn hefði verið og sýndir
okkur öllum svo mikla ást. Ég
mun gera þig stoltan og halda
minningu þinni á lofti og við
pössum litla strákinn þinn. Þar
til við hittumst aftur, elsku Kalli
minn, kveð ég þig með þessu
ljóði.
Til þín afi
Nú sefur þú rótt
það er komin nótt.
Þú sefur vært,
Það er mér kært.
Vertu mér hjá,
lof mér að sjá,
hvað á ég að gera,
það er svo margt að bera.
Þó ég sé særð,
þá friðinn þú færð.
Þreyttur þú varst,
mörg árin þú barst.
Ég elska þig afi,
það er enginn vafi.
Minning þín er
í hjarta mér.
(Ágústa Kristín Jónsdóttir)
Þín tengdadóttir,
Ingunn.
Elsku afi. Ég er enn að með-
taka það að þú sért farinn frá
okkur, að ég eigi aldrei eftir að fá
aftur símtal frá þér þegar ég er á
ferðalagi til að segja mér frá
færðinni og athuga hvernig
gangi.
Þú varst alltaf svo umhyggju-
samur og hugsaðir vel um þitt
fólk. Stórt hjarta. Þetta er sárt,
þyngra en orð fá lýst, að kveðja
þig. Minningarnar eru margar,
þær ylja og hugga á erfiðum dög-
um. Allar góðu stundirnar í sveit-
inni með ykkur ömmu, þangað
vorum við barnabörnin alltaf
spennt að koma. Aðstoða ykkur í
fjárhúsunum og við hin ýmsu
verk. Þið amma voruð hætt bú-
skap þegar mitt fyrsta barn kom
í heiminn, við töluðum oft um að
hann hefði unað sér vel í sveit-
inni. Við áttum alltaf gott sam-
band og verð ég alltaf innilega
þakklát fyrir það.
Sumir hverfa fljótt úr heimi hér,
skrítið stundum hvernig lífið er,
eftir sitja margar minningar,
þakklæti og trú.
Þegar eitthvað virðist þjaka mig,
þarf ég bara að sitja og hugsa um þig,
þá er eins og losni úr læðingi,
lausnir öllu við.
Þó ég fái ekki að snerta þig,
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig,
geyma mig og gæta hjá þér.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir)
Lífsvilji, kraftur, réttsýni,
hjartahlýja og alltaf stutt í sprell-
ið. Þau eru mörg lýsingarorðin
sem eiga við um þig. Þú varst
klettur fyrir fólkið þitt. Takk fyr-
ir að standa alltaf með mér, takk
fyrir að elska skilyrðislaust, takk
fyrir allar góðu stundirnar okkar
saman, takk fyrir hláturinn.
Takk fyrir allt elsku afi, ég
elska þig.
Þín
Heba Dís.
Nú er vinur minn Kalli í Bæ,
eins og hann var oftast kallaður,
látinn og kvaddi hann okkur allt-
of snemma.
Ég hef þekkt hann alla ævi og
vorum við lengi nánir samstarfs-
menn og samherjar í Framsókn-
arflokknum í Súgandafirði. Við
sátum saman í hreppsnefnd og
barðist Kalli hart fyrir hagsmun-
um Súgfirðinga, enda mikill bar-
áttumaður og ódeigur.
Margar góðar minningar
koma upp í hugann þegar ég
hripa niður þessar fátæklegu lín-
ur. Flestar eru þær tengdar póli-
tísku samstarfi okkar og fram-
gangi flokksins. Oft gaf þó á
bátinn en alltaf tókust fullar
sættir. Áttum við saman ótal
margar ánægjustundir, bæði á
héraðsmótum og ferðum á kjör-
dæmisþing og við ótal önnur
tækifæri, sem aldrei gleymast.
Eftir að Kalli komst yfir ferm-
ingu fór hann fljótlega að vinna á
vetrum inni á Suðureyri, aðallega
við línubeitingu og þótti mjög
fljótur að beita, enda mjög kapp-
samur og harðduglegur.
Eftir að foreldrar hans hættu
búskap í Bæ tóku þau Inga kona
hans við og byggðu þar stórt og
gott íbúðarhús og önnur útihús .
Tóku þau við að slétta öll tún í
Bæ og fram að hrauni og síðan
allan Vatnadalinn og bjuggu eftir
það stóru búi.
Mikill var dugnaður og sam-
heldni þeirra hjóna, enda Inga
frábær dugnaðarkona og mikil
húsmóðir. Eignuðust þau sex
börn, hvert öðru duglegra og
myndarlegra. Þegar aldur færð-
ist yfir þau seldu þau jörðina og
bústofn og fluttu suður á Akra-
nes, þar sem þau undu hag sínum
mjög vel.
Ekki mjög löngu síðar veiktist
Kalli af sjúkdómi sem ágerðist
með tímanum svo hann náði sér
aldrei aftur. Með þessum fátæk-
legu orðum mínum langaði mig
til að kveðja þennan frænda
minn og vin.
Elsku Inga mín, við Adda vilj-
um votta þér og afkomendum og
aðstandendum ykkar öllum okk-
ar dýpstu samúð.
Þó í okkar feðrafold
falli allt sem lifir
enginn getur mokað mold
minningarnar yfir.
(Bjarni Jónsson)
Eðvarð Sturluson.
Karl (Georg Krist-
ján) Guðmundsson
✝ Haraldur Haf-steinn Ólafs-
son, Haddi, húsa-
smíðameistari
fæddist í Keflavík
12. mars 1936.
Hann lést á heil-
brigðisstofnun Suð-
urnesja 6. október
2019. Foreldrar
hans voru Ólafur
Ingvarsson, f. 31.
janúar 1907, d. 26.
apríl 1988, og Kristín Guð-
mundsdóttir, f. 23. september
1913, d. 25. janúar 2004. Systk-
ini Haraldar eru Sigríður Vil-
borg, f. 29. desember 1937,
Ólafur Róbert, f. 12. nóvember
1944, og Guðríður, f. 8. febrúar
1950. Haraldur var elstur af
systkinunum.
Hinn 30. september 1956
giftist Haraldur Halldóru
Bjarneyju Þorsteinsdóttur,
Gógó, f. 23. apríl 1934, d. 10.
desember 2010. Börn þeirra
eru: 1) Þorsteinn, f. 5. ágúst
1956, giftur Jan Haraldsson, f.
1. apríl 1961, eiga þau tvö börn.
2) Kristín, f. 23.
júní 1958, d. 12.
desember 2008,
gift Guðmundi Sig-
hvatssyni, f. 30.
maí 1958, eiga þau
þrjú börn. 3) Sig-
rún, f. 12. febrúar
1961, gift Birni
Oddgeirssyni, f. 11.
desember 1964,
eiga þau tvær dæt-
ur. 4) Ólöf, f. 1.
nóvember 1968, gift Ásgeiri
Þórissyni, f. 31. janúar 1968,
eiga þau tvær dætur, en Ólöf á
son fyrir. 5) Sigurður, f. 20.
mars 1970, giftur Steinunni
Unu Sigurðardóttur og eiga
þau fjögur börn.
Haraldur og Halldóra byrj-
uðu búskap í Keflavík, þau
bjuggu alla tíð í Lyngholti 13 í
Keflavík. Haraldur vann alla
starfsævi sína sem húsasmiður
á Keflavíkurflugvelli.
Útför Haraldar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag, 18.
október 2019, og hefst athöfnin
klukkan 11.
Kæri tengdapabbi minn Haddi
smiður, vinur minn í 31 ár, takk
fyrir allt og allt elsku Haddi. Það
var vegna þín sem við gátum
keypt íbúð tilbúna undir tréverk
og gamalt hús sem krafðist end-
urbóta.
Alltaf varstu mættur tilbúinn
til þess að hjálpa okkur með allt
sem gera þurfti.
Stuðningur þinn alla tíð var
okkur ómetanlegur. Nokkrum
sinnum í hverri viku komstu við í
kaffi á leiðinni í Bónus og tókst
þannig virkan þátt í lífi okkar og
barnanna.
Og hvernig þú fylgdist af mikl-
um áhuga með Sigga þínum á
sjónum, beiðst úti á vita og svip-
aðist um eftir bátnum og tókst
svo á móti honum við bryggju
hvern dag. Í því fólst mikill kær-
leikur og ást. Í hjarta mínu geymi
ég minningu um góðan mann sem
var mér og mínum ætíð svo góð-
ur.
Una Sigurðardóttir.
Hann Haddi vinur er fallinn
frá og mig langar að minnast
hans með nokkrum orðum. Ég
kynntist Hadda fyrir 15-20 árum
í gegnum getraunaleik Keflavík-
ur í K-húsinu við Hringbraut þar
sem við félagarnir hittumst við að
setja saman seðil í enska boltan-
um og myndaðist góð vinátta hjá
okkur og hélst allar götur síðan.
Haddi var einstaklega hjálp-
samur maður, sama hvað maður
bað hann um; „ekki málið“ var
svarið og áður en byrjað var kom
þetta einlæga sko.
Hann sagði mér margar
skemmtilegar sögur úr henni
Keflavík í den. Ein var sú þegar
hann og Guðfinnur heitinn Sig-
urvins lentu í einhverju þrasi sem
guttar, sátu þeir á steini á Suður-
götunni og þrösuðu út í eitt. Ann-
ar sagði víst og hinn nei, svona
gekk þetta lengi og þeir tóku sér
meira að segja matarhlé og héldu
svo áfram þessu þrasi. Haddi hló
mikið þegar hann rifjaði þetta
upp.
Við vinirnir sátum oft í eldhús-
inu á Lyngholti 13 og settum
saman seðil í enska boltanum en
nú hefur sá síðasti verið settur
saman.
Ég er mjög þakklátur fyrir að
hafa kynnst honum Hadda, ég á
þó mjög erfitt með að sætta mig
við að hann sé farinn og sökn-
uðurinn er mikill.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og aðrir ættingjar, ég votta ykk-
ur mína dýpstu samúð. Hvíl í friði
kæri vinur, þín verður sárt sakn-
að.
Þinn vinur,
Jón Ásgeir Þorkelsson.
Haraldur
Hafsteinn Ólafsson
✝ Svala Eggerts-dóttir fæddist
11. febrúar 1937 í
Reykjavík. Hún
lést á lungnadeild
Borgarspítalans 4.
október 2019. For-
eldrar Svölu voru
Magnea Kjart-
ansdóttir hús-
freyja, f. 17. júlí
1907, d. 12. maí
1979, og Eggert
Benónýsson, útvarps-
virkjameistari, f. 5. september
1908, d. 20. janúar 1991. Systir
Svölu er Erla Eggertsdóttir, f.
18. janúar 1942.
Eftirlifandi eiginmaður
Svölu er Baldur Einarsson,
tæknifræðingur, f. 26. ágúst
1938. Þau gengu í hjónaband
6. apríl 1963 og
hófu búskapinn í
Kaupmannahöfn
þar sem Baldur
var við nám.
Svala var fædd
og uppalin í
Reykjavík og bjó
þar lengst af æv-
innar fyrir utan
árin í Kaup-
mannahöfn og 10
ár í Fellabæ á
Héraði. Síðustu árin bjuggu
þau í Bólstaðarhlíð 41.
Svala lauk verslunarskóla-
prófi frá Verslunarskóla Ís-
lands og stundaði ýmis skrif-
stofustörf alla sína starfsævi.
Útför Svölu fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 18.
október 2019, klukkan 15.
Glæsilega stúlkan sem hóf störf
sem aðalgjaldkeri Brunabóta-
félags Íslands fyrir um það bil
hálfri öld sinnti starfi sínu af mik-
illi trúmennsku og var fljót að
ávinna sér hylli stjórnenda og
starfsfélaga sinna. Þar hófust
kynni okkar Svölu.
Mikill ljómi umlykur minning-
ar okkar um Svölu og alla sam-
fundi við þau hjónin, bæði á ferða-
lögum og heima fyrir.
Dægurmálin voru rædd fram og
til baka og oftar en ekki fundnir
kómískir fletir á málunum, enda
hafði Svala ríka kímnigáfu og
einkar skemmtilegan hlátur. Nú
syrgjum við góða vinkonu og er
efst í huga þakklæti fyrir áratuga
langa vináttu.
Stundin líður, tíminn tekur
toll af öllu hér.
Sviplegt brottfall söknuð vekur
sorg í hjarta mér.
Þó veitir yl í veröld kaldri
vermir ætíð mig
að hafa þó á unga aldri
eignast vin sem þig.
(Hákon Aðalsteinson)
Við vottum Baldri, Erlu og
hennar fjölskyldu okkar dýpstu
samúð.
Ingibjörg og Pétur.
Frá er fallin fyrirmynd, frænka
og vinkona sem er sárt saknað.
Svala var stórkostleg og í henni
endurspeglast gæfa okkar systra í
lífinu. Hún umvafði okkur kær-
leika og vildi allt fyrir okkur gera.
Það er ekki öllum gefið að láta
mann finna væntumþykju og sam-
stöðu eins og hún gerði. Í kringum
hana var alltaf gleði og fátt var
betra en að sitja með Svölu, spjalla
og hlæja saman. Hún kunni að
njóta lífsins, var sterk, heiðarleg,
gerði það sem hún vildi og kenndi
okkur svo ótal margt.
Svala og Baldur hafa alltaf verið
stór hluti af okkar lífi og nú er svo
dýrmætt að eiga allar minningarn-
ar. Því fylgdi alltaf eftirvænting að
fara heim til þeirra, hvort sem til-
gangurinn var að gista, sauma
vambir eða að fá að leika með
skartgripakassann. Við munum
varla eftir jólum eða áramótum án
þeirra og gleymum því aldrei þeg-
ar við komum heim til Svölu og
Baldurs á aðfangadagskvöld og
jólatréð var pínulítið platjólatré!
Það er skemmst frá því að segja að
eftir aðfinnslur okkar systra fór
þetta jólatré ekki upp aftur fyrr en
áratugum seinna. Hún hafði
ómælda þolinmæði gagnvart okk-
ur og horfði því á óþægilega marga
lélega leikþætti inni á stofugólfi.
Við höfum notið þess að ferðast
vítt og breitt um landið saman og
átt fjölda góðra stunda saman á
Ullartanganum og í Seli.
Það er sárt og erfitt að kveðja.
Eftir sitja ótal margar dásamlegar
minningar og þakklæti fyrir að
hafa haft Svölu í lífi okkar og fjöl-
skyldna okkar. Hún var ómetan-
leg.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
Brynja, Magnea og Gyða.
Svala Eggertsdóttir