Morgunblaðið - 29.11.2019, Síða 97

DÆGRADVÖL 97
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2019
„ÞETTA ER EKKI ÓALGENGT. MJÖG
MÖRGUM HELST ILLA Á FJÁRMUNUM
SÍNUM.”
„ÞETTA ER HEIMALÖGUÐ STAFASÚPA!”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... þegar hún getur
dáleitt þig með
augunum.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
ÉG ÆTLA AÐ HALLA MÉR Í
SMÁSTUND! VEKTU MIG EF ÞÚ SÉRÐ
ÓVINASKIP!
EN HVAÐ EF
ÉG VERÐ
FYRIR ÖR
ÁÐUR EN ÉG
GET VARAÐ
ÞIG VIÐ?
REYNDU ÞÁ AÐ DETTA ÚTBYRÐIS! SKVAMPIÐ
ÆTTI AÐ VEKJA MIG!
HVAÐ ERTU AÐ
GERA?
TÍMI FYRIR
RÖSKAN GÖNGUTÚR
ÉG ER AÐ TAKA
„röskan” úr
„göngutúr”
FJÁRMÁLA-
RÁÐGJÖF
kona hans var Guðmunda Magnea
Gunnarsdóttir, f. 12.12. 1947, d. 29.3.
2010. Börn: 1) Bryndís Ágústa, f. 12.8.
1962. Hennar maður er Gestur Jens
Hallgrímsson, f. 2.9. 1960, bændur á
Blöndubakka í Hróarstungu. Börn
þeirra eru: a) Ingibjörg Kristín,
f.1981. b) Ásthildur Helena, f.1983. c)
Sædís Svava, f.1989. d) Kolbrún
Stella, f. 1992. e) Jens Ingi, f. 1995. f)
Gestur Bergmann, f. 1999. 2) Sig-
urður Bergmann, f. 4.12. 1963 . Kona
hans er Þorbjörg Skúladóttir, f. 24.9.
1967, bændur á Írafelli í Kjós. Dætur
þeirra eru. a) Dagmar, f. 1989. b)
Hrönn, f. 1994. c) Íris, f. 1996; 2)
Kristín Ragnhildur Sigurðardóttir, f.
15.12. 1949, fv. verkakona. Fyrri mað-
ur hennar var Kristján Edward
Snorrason, f. 3.4. 1946, d. 4.1. 1995.
Þau skildu. Seinni maður hennar er
Kári Sigurbjörn Lárusson, f. 7.10.
1952, húsasmíðameistari. Kristín og
Kári eru búsett í Tjaldanesi í Saurbæ,
Dal. Barn: Sigurbjörn Jón Kristjáns-
son, f. 1.8. 1968, húsasmiður. Eig-
inkona hans er Líney Óladóttir, f. 3.8.
1965, forstöðuþroskaþjálfi hjá Kópa-
vogsbæ. Börn þeirra eru a) Kristján
Freyr, f. 1988. b) Margrét Salome, f.
1988. c) Rakel Sif, f. 1996. d) Óli Kári,
f. 1999. Barnabarnabarnabörnin eru
orðin 15 talsins.
Systkini Jónínu voru: Sigfús Berg-
mann, f. 5.12. 1911, d. 22.1. 1997, bjó á
Ísafirði; Helga Sigríður, f. 22.9. 1913,
d. 16.10. 1993, bjó á Blönduósi, og Jó-
hanna Sigurlaug, f. 18.8. 1915, d. 26.9.
2000, bjó á Blönduósi.
Foreldrar Jónínu voru Valdimar
Jóhannsson, f. 6.12. 1888 á Bálkastöð-
um á Heggstaðanesi, d. 16.12. 1975,
verkamaður á Blönduósi, og Sigríður
Helga Jónsdóttir, f. 30.9. 1887 á
Hnjúki í Vatnsdal, d. 17.8. 1973, hús-
freyja á Blönduósi.
Jónína Guðrún
Valdimarsdóttir
Sigríður Pálsdóttir
húsfreyja í Vestur-
Húnavatnssýslu og Hlíð
Baldvin Arason
bóndi í Vestur-Húnavatnssýslu, síðar bóndi í
Hlíð í Hörðudal, síðast sjómaður í Ólafsvík
Guðbjörg Baldvinsdóttir
húsfreyja í Forsæludal
Sigríður Helga Jónsdóttir
húsfreyja á Blönduósi
Jón Sigfússon
bóndi í Forsæludal í
Austur-Húnavatnssýslu
Helga Ólafsdóttir
húsfreyja í Stóruhlíð
Sigfús Jónsson
bóndi í Stóruhlíð í Víðidal
Þorbjörg Þórarinsdóttir
vinnukona í Vestur-Húnavatnssýslu
Jóhann Björnsson
vinnumaður í Vestur-
Húnavatnssýslu
Sigurlaug Jóhannsdóttir
húsfreyja á Blönduósi
Jóhann Jóhannsson
landpóstur á Blönduósi
Sigurbjörg Helgadóttir
vinnukona í Vestur-
Húnavatnssýslu
Jóhann Vermundsson
vinnumaður í Vestur-Húnavatnssýslu
Úr frændgarði Jónínu Guðrúnar Valdimarsdóttur
Valdimar Jóhannsson
verkamaður á Blönduósi
Kristján Eiríksson skrifaði í fés-bók fyrir viku rúmri: „Þegar
ég vaknaði eldgamall í gærmorgun
og leit út í myrkrið mundi ég allt í
einu eftir gömlu Ellikvæði eftir
franska sextándu aldar skáldið
Pierre de Ronsard sem ég sneri fyr-
ir löngu á íslensku úr esperanto.
Læt það fljóta hér inn á fésið með
þökk fyrir allar afmælis-
kveðjurnar“:
Indæl hvarf mér æskan heið
og ungdómskraftur sömu leið;
fékk silfurhærur, svartar tennur.
Ég víst finn horfinn vöðvans þrótt
og vatn mér frýs í æðum skjótt,
í blóðs stað skólp það rauðgult rennur.
Farvel líra, farvel kær
fljóðin sem ég unni í gær.
Farvel, nálgast feigðarhúmið.
Mér engin fylgir yndisleg
æskugleði á haustsins veg
nema eldur, öl og rúmið.
Niður fyrir eyrum er,
því ellikrömin veldur mér.
Mig angrið bítur auðnusnauðan.
Hvort eftir dratta eða áfram þýt
um öxl til baka stöðugt lít
hvort sjái koma sjálfan dauðann.
Sá mun eflaust eitthvert sinn
út hér leiða vesling minn
heim til Plútós hellisbúa.
Innganga þar engum þröng,
engum lokuð hellisgöng.
Engir þaðan aftur snúa.
Síðan bætir Kristján við: „Kvæð-
ið er vissulega nokkuð skammdeg-
islegt. – En bráðum fer að birta og
blómin spretta í haganum.“
Sigmundur Benediktsson vekur
athygli á því á Leir að í síðustu viku
hafi Fía á Sandi sagt að búið væri
að gatslíta öllum yrkisefnum á Leir.
– „Kannski rétt og þó. Sjálfs-
lýsingar hafa ekki verið fyrir-
ferðarmiklar. Þær mætti vel prófa
og læt ég því fljóta eina hér með til
að byrja“:
Last og hreður lífið gaf
lúð af streði skarið,
sorg og gleði saup ég af
sinnið veðurbarið.
Davíð Hjálmar í Davíðshaga
spurði hvort þessi lýsing ætti ekki
betur við, – ágiskun að mestu leyti:
Fríðan veit ég Sigmund segg,
samanrekinn, stinnan,
með veiðihár og vangaskegg
en veðurbarinn innan.
Sigmundur þakkaði Davíð góða
lýsingu, en það gengi nú heldur af
þeim gömlu:
Þótt ég brýni odd og egg
er í montið hlaupinn flótti.
Vantar alveg vangaskegg
og veiðihárin tapað þrótti.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Ellikvæði og sjálfslýsingar
Sími 534 1500 | kiddi@kambstal.is | Íshellu 1, 221 Hafnarfirði
Klippt & beygt
kambstál
fyrir minni og stærri verk
Reynsla | gæði | þjónusta